Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
06-03-19
18:36
Συγγνωμη αλλα εγω δεν καταλαβαινω οτι το θεμα που θιγεται ειναι οτι αν οι εργαζομενοι δεν χαμογελουν θα χασουν την δουλεια τους. Καταλαβαινω πως το θεμα ειναι οτι οι εργαζομενοι δεν ειναι χαμογελαστοι στην εργασια τους, μια εργασια που εχει αμεση επαφη με κοσμο. Ξανα λεω οτι για τα δικα μου δεδομενα δεν αντιλαμβανομαι καποια προθεση προσβολης, ασεβειας ή απειλης οτι θα χασει ο κοσμος την δουλεια του στο γραμμα της.
Μπορω να δεχθω οτι η λιστα που δινει με τους λογους που θα πρεπει να χαμογελουν οι υπαλληλοι ειναι χαζη, στην προσπαθεια της να τους δειξει το θετικο του θεματος καταληγει να γινεται αστοχη. Ομως, θεωρω πως αυτο που ζηταει απο τους εργαζομενους ειναι το λογικο για το ποστο και τη φυση της δουλειας τους.
Επισης, βλεπω πως καποια μελη αναφερουν το εξωτερικο ως παραδειγμα και θα πρεπει να αναφερω πως στο εξωτερικο υπαρχουν καταστηματα που μαζι με την αποδειξη σου δινουν ενα χαρτακι για να μπεις στο website τους και να γραψεις feedback για την εξυπηρετηση που ελαβες. Αλλα καταστηματα στελνουν email και ζητουν απο τους πελατες να αξιολογησουν την εμπειρια τους στο καταστημα τους. Που ειναι το κακο σε αυτο που ζηταει το Μy Μarket; Που ειναι το κακο που προσπαθει να κανει μια βελτιωση στην εξυπηρετηση που παρεχει;
Να κοιταξουμε βιβλια, αλλα εγω προτεινω να παμε σε κατι πιο πρακτικο. Να βαλουμε εναν εργαζομενο που ειναι προσχαρος με τους πελατες και προθυμος να τους εξυπηρετησει διπλα σε εναν εργαζομενο με μουτρα που να δειχνει οχι και τοσο χαρουμενος στην/με την δουλεια του. Σε πληροφορω πως πολυ συντομα ο πρωτος και περισσοτερες πωλησεις θα εχει κανει και πελατεια θα εχει χτισει και καλη σχεση θα εχει με τους πελατες του. Ο δευτερος απο την αλλη, θα ειναι σε δυσμενεστερη θεση και μιας που ξερουμε τον ανατγωνισμο που υπαρχει στην αγορα αλλα και την ζητηση σιγουρα δεν θα αντεξει για πολυ.
Σε ευχαριστω για την διορθωση και που το παρατηρησες. Το αλλαξα και εγω.
Είσαι πολύ ευγενική και σε ευχαριστώ κι εγω για το χρόνο που αφιερώνεις να μου απαντάς.
Επίτρεψέ μου να ξεκινήσουμε από το τέλος του μηνύματός σου. Από το πρακτικό. Συμφωνώ ότι είναι μια πολύ καλύτερη ένδειξη για το ποιός εργαζόμενος θα κάνει καλύτερες σχέσεις και πωλήσεις, όπως επίσης θα συμφωνήσω με το συμπέρασμα του πρακτικού σου παραδείγματος ότι όντως ο πρώτος (ο πρόσχαρος) θα έχει αυτά τα πολύ καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με τον δεύτερο (ας τον πούμε Γκρινιάρη).
Η ένσταση όλων όσων έθιξαν το θέμα, δεν έγκειται στην ακαδημαική επιβεβαίωση της θετικής συνεισφοράς του χαμόγελου στην αποδοτικότητα των πωλήσεων. Αυτό είναι αυτονόητο και αναντίρρητο όπως πολύ ευγλωττα ανέλυσες στο παράδειγμά σου.
Η ένσταση αντίθετα έγκειται στο γεγονός της διατύπωσης του email της διευθύντριας.
Σύμφωνα με το παράδειγμα στο οποίο συμφωνήσαμε, ενας άνθρωπος που είναι στις πωλήσεις, θα πρέπει να χαμογελάει ασχέτως αν παίρνει 3000 ευρώ ή 4000 ευρώ. Πρέπει να χαμογελάει για να είναι αποδοτικός και ευγενικός. Οπότε ποιός ο λόγος να του θυμίσεις ότι παίρνει 300% παραπάνω από το 0, αν δεν τον απειλείς εμμέσως με αυτό το μηδέν; "Και πάλι καλά να λες που παίρνεις 300 γιατί θα μπορούσες να παίρνεις 0". Αυτό είναι το λιγότερο "και χάρη σου κάνουμε" και το περισσότερο απειλή ότι "κοίτα που θα καταλήξεις με αυτή τη συμπεριφορά".
Και οχι μόνο αυτό αλλά το αναφέρει και διπλά ότι πληρώνονται.
Ο δε τόνος γραφής δείχνει εμφανώς νεύρα και τάση ελιτισμού. Ειδικά εκείνο το πληρωνόσαστε στη μια και πληρώνεστε στην άλλη, ή το έγραψαν δυο διαφορετικά άτομα ή ένα άτομο που στην αρχή το έγραψε εν θερμώ το μέηλ και μετα αποφάσισε να συγκρατηθεί και να κατεβάσει σφυγμούς.
Σαν να σου λέω εγω τώρα επι παραδείγματι:
"Και σε περίπτωση που δυσκολεύεσαι να διαβάσεις ελληνικά, θα σου αναφέρω κάποιους λόγους για να το κάνεις:
Επειδή μπορείς να διαβάζεις
Επειδή σου απάντησα γράφοντάς σου 300 λέξεις που είναι 300% παραπάνω από το 0 που σου γράφω συνήθως
κλπ
κλπ"
Είναι ξεκάθαρη ειρωνεία -το λιγότερο ξαναλέω- αν όχι απειλή απόλυσης.
Μη μένουμε στο φιλοσοφικό αν η αγορά ειναι υγιής με 300 ευρώ μισθό. Δεν είναι επ ουδενί. Ούτε στο ακαδημαικό αν το χαμόγελο πρέπει να υπάρχει.
Ο τρόπος της είναι το θέμα. Δείχνει αγενή και αμόρφωτο άνθρωπο, κι αυτόν και όποιους είναι ομόσπονδοί της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 29,100 μηνύματα.
06-03-19
14:07
Σε κάθε νόμισμα υπάρχουν δυο πλευρές.
Από τη μια είναι γνωστή η αλητεία στην αγορά εργασίας με τέτοιες εκφράσεις και μάλιστα προιστάμενος που μιλάει έτσι στο προσωπικό πρέπει να πάρει πόδι. Για να μην πω οτι δεν θα έπρεπε να είχε δουλειά εξαρχής. Αλλά όταν σε προσλαμβάνουν με βάση άλλα "χαρίσματα" και όχι το ήθος, αυτά είναι τα αποτελέσματα.
Μα θα μου πειτε "ο προιστάμενος δεν είναι εκεί για να χαιδεύει και να τα λέει όμορφα". Άλλο αυτό. Συμφωνώ. Μπορεί να κάνει τις παρατηρήσεις του και να συντονίζει χωρίς να γίνεται τοξικός και είρων. Και στην τελική εαν απαιτεί καλή συμπεριφορά και ήθος, να φροντίζει να το εμπνέει πρώτα ο ίδιος και να το ζητάει με τρόπους. Πως γίνεται να εφαρμόσει ο υφιστάμενος χαμόγελο όταν ο προιστάμενος συμπεριφέρεται έτσι;
Και μάλιστα αυτό ακριβώς το επιχείρημα θα το δεχόμουν από έναν υπάλληλο της πρώτης γραμμής γιατί να μην χαμογελάσει. Και θα αναρρωτιόμουν αν έβλεπα σκυθρωπους υπαλλήλους τι πάει στραβά με τα αφεντικά. Έπειτα δε θα ξαναψώνιζα ποτέ, όπως και δεν πρόκειται, από πολλά καταστήματα, μεταξύ των οποίων και πολλές γνωστές αλυσίδες. Και μιλάμε για μαγαζιά που άφηνα λογαριασμούς, όχι ψιλά. Και δεν με ξαναείδαν όταν είδα ότι είναι μεσαίωνας τα εργασιακά τους.
Αλλά αυτό θα το έκανα εγω, όχι όλοι. Βλέπετε έχουμε περάσει στο μέσα μας τη λογική "ο πελάτης έχει δίκιο σε όλα".
Αρχίδια δίκιο έχει ο πελάτης. Συνήθως -όχι πάντα- είναι ένας κακομαθημένος ξερόλας είναι που μόλις δει υπάλληλο νομίζει ότι είναι δούλος του, αλλά αμα αύριο δουλέψει το παιδί του στην ίδια θέση ακριβώς, ο ίδιος άνθρωπος θα κλαίγεται και θα περιγράφει με μελανές λέξεις τη δυσκολία του παιδιού του. Γι αυτό είπα και πριν, δε θα σκέφτονταν όλοι έτσι. Επειδή δεν έχουν βασανιστεί με ανεργίες ή κακές εργοδοσίες.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την καλή συμπεριφορά πριν δεις τι είναι ο πελάτης. Δεν είναι όλοι εκ των προτέρων ένοχοι πελάτες ούτε απαίδευτοι. Κάποιοι σέβονται το μαγαζί και τους υπαλλήλους και αξίζουν ένα χαμόγελο. Η βασική ευγένεια που λέμε. Ετσι τραβάς πελάτες.
Άλλο αυτό όμως και άλλο κάνε δέκα δουλειές λάτζα λογιστής ταμίας κλπ ενω η περιγραφή της θέσης σου λέει απλά "πωλητής" και να πρέπει να κάνεις και τον κλόουν και να σε βρίζουν και να σε απειλούν οι απο πάνω σου. Στο τέλος δηλαδή να πάρει ντέφι και να τραγουδάει Μανώλη Αγγελόπουλο και να χορεύουν οι πελάτες σαν αρκούδες.
Μάνατζερς και μανατζαραίοι του κώλου. Έχουν διαφορά αυτά τα δυο. Ήθους.
Από τη μια είναι γνωστή η αλητεία στην αγορά εργασίας με τέτοιες εκφράσεις και μάλιστα προιστάμενος που μιλάει έτσι στο προσωπικό πρέπει να πάρει πόδι. Για να μην πω οτι δεν θα έπρεπε να είχε δουλειά εξαρχής. Αλλά όταν σε προσλαμβάνουν με βάση άλλα "χαρίσματα" και όχι το ήθος, αυτά είναι τα αποτελέσματα.
Μα θα μου πειτε "ο προιστάμενος δεν είναι εκεί για να χαιδεύει και να τα λέει όμορφα". Άλλο αυτό. Συμφωνώ. Μπορεί να κάνει τις παρατηρήσεις του και να συντονίζει χωρίς να γίνεται τοξικός και είρων. Και στην τελική εαν απαιτεί καλή συμπεριφορά και ήθος, να φροντίζει να το εμπνέει πρώτα ο ίδιος και να το ζητάει με τρόπους. Πως γίνεται να εφαρμόσει ο υφιστάμενος χαμόγελο όταν ο προιστάμενος συμπεριφέρεται έτσι;
Και μάλιστα αυτό ακριβώς το επιχείρημα θα το δεχόμουν από έναν υπάλληλο της πρώτης γραμμής γιατί να μην χαμογελάσει. Και θα αναρρωτιόμουν αν έβλεπα σκυθρωπους υπαλλήλους τι πάει στραβά με τα αφεντικά. Έπειτα δε θα ξαναψώνιζα ποτέ, όπως και δεν πρόκειται, από πολλά καταστήματα, μεταξύ των οποίων και πολλές γνωστές αλυσίδες. Και μιλάμε για μαγαζιά που άφηνα λογαριασμούς, όχι ψιλά. Και δεν με ξαναείδαν όταν είδα ότι είναι μεσαίωνας τα εργασιακά τους.
Αλλά αυτό θα το έκανα εγω, όχι όλοι. Βλέπετε έχουμε περάσει στο μέσα μας τη λογική "ο πελάτης έχει δίκιο σε όλα".
Αρχίδια δίκιο έχει ο πελάτης. Συνήθως -όχι πάντα- είναι ένας κακομαθημένος ξερόλας είναι που μόλις δει υπάλληλο νομίζει ότι είναι δούλος του, αλλά αμα αύριο δουλέψει το παιδί του στην ίδια θέση ακριβώς, ο ίδιος άνθρωπος θα κλαίγεται και θα περιγράφει με μελανές λέξεις τη δυσκολία του παιδιού του. Γι αυτό είπα και πριν, δε θα σκέφτονταν όλοι έτσι. Επειδή δεν έχουν βασανιστεί με ανεργίες ή κακές εργοδοσίες.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την καλή συμπεριφορά πριν δεις τι είναι ο πελάτης. Δεν είναι όλοι εκ των προτέρων ένοχοι πελάτες ούτε απαίδευτοι. Κάποιοι σέβονται το μαγαζί και τους υπαλλήλους και αξίζουν ένα χαμόγελο. Η βασική ευγένεια που λέμε. Ετσι τραβάς πελάτες.
Άλλο αυτό όμως και άλλο κάνε δέκα δουλειές λάτζα λογιστής ταμίας κλπ ενω η περιγραφή της θέσης σου λέει απλά "πωλητής" και να πρέπει να κάνεις και τον κλόουν και να σε βρίζουν και να σε απειλούν οι απο πάνω σου. Στο τέλος δηλαδή να πάρει ντέφι και να τραγουδάει Μανώλη Αγγελόπουλο και να χορεύουν οι πελάτες σαν αρκούδες.
Μάνατζερς και μανατζαραίοι του κώλου. Έχουν διαφορά αυτά τα δυο. Ήθους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.