Κλημεντίνη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Κλημεντίνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,658 μηνύματα.
18-03-20
09:56
Προσωπικά οταν περάσει κανα 16ημερο που είμαι σε καραντίνα με την αδερφή μου ( για σιγουριά επειδή γυρισε απο Γερμανία) θα παμε να βρουμε τις γονείς μου που την έκαναν για το χωριό .
Μένουμε πολύ απομονωμένα και μπορούν καθε μερα να περπατάνε αρκετά γιατί εκτός απο τον δικό μας χώρο που ετσι κι αλλιώς δεν μπορει να παει κάνεις ( κτηματα κτλ ) γενικά πρόκειται για καρτεριμια, δαση Που δεν θα δεις άνθρωπο ετσι κι αλλιώς ( εκτος αν ανέβεις σε πλατεία , εκκλησίες κτλ αλλα κι εκει δεν εχει πολυ κοσμο)
Κι για τη κατάθλιψη που αναφέρθηκε , παραπάνω, αν κι πολυ σοβαρός ορος μπορει να αναφερθεί κι σε μια προσωρινή κατάσταση κι οχι στη νοσο.Ε ο μπαμπας μου ειδικά ( που ανηκει σε ευπαθη ομάδα για τα καλα, γιατι κι οι δυο μου γονεις ανηκουν) κόντεψε να τρελαθεί .
Απο τον φοβο κι τον εγκλεισμό. Κι ολα αυτα πριν κλείσουν τα πάντα κ δεν κυκλοφορεί κανεις , γιατι φυσικά είχε κλειστεί απο μόνος του με τοσα που ακουγε να γίνονται στις ειδήσεις.
Απο τοτε που σκεφτηκαμε το εξοχικό βρήκε στην υγεια του.
Γυρνάει στα ποτάμια, κάνει τις αγροτικές του εργασίες κι το μονο ατομο που εχει δει εδω κι τόσες μερες ειναι η μαμα μου ( μιλαμε για πραγματικά απομονωμένο σπιτι)
Μένουμε πολύ απομονωμένα και μπορούν καθε μερα να περπατάνε αρκετά γιατί εκτός απο τον δικό μας χώρο που ετσι κι αλλιώς δεν μπορει να παει κάνεις ( κτηματα κτλ ) γενικά πρόκειται για καρτεριμια, δαση Που δεν θα δεις άνθρωπο ετσι κι αλλιώς ( εκτος αν ανέβεις σε πλατεία , εκκλησίες κτλ αλλα κι εκει δεν εχει πολυ κοσμο)
Κι για τη κατάθλιψη που αναφέρθηκε , παραπάνω, αν κι πολυ σοβαρός ορος μπορει να αναφερθεί κι σε μια προσωρινή κατάσταση κι οχι στη νοσο.Ε ο μπαμπας μου ειδικά ( που ανηκει σε ευπαθη ομάδα για τα καλα, γιατι κι οι δυο μου γονεις ανηκουν) κόντεψε να τρελαθεί .
Απο τον φοβο κι τον εγκλεισμό. Κι ολα αυτα πριν κλείσουν τα πάντα κ δεν κυκλοφορεί κανεις , γιατι φυσικά είχε κλειστεί απο μόνος του με τοσα που ακουγε να γίνονται στις ειδήσεις.
Απο τοτε που σκεφτηκαμε το εξοχικό βρήκε στην υγεια του.
Γυρνάει στα ποτάμια, κάνει τις αγροτικές του εργασίες κι το μονο ατομο που εχει δει εδω κι τόσες μερες ειναι η μαμα μου ( μιλαμε για πραγματικά απομονωμένο σπιτι)