jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
15-05-20
23:33
Προφανώς η απονομή της δικαιοσύνης στην Ελλάδα δεν είναι η καλύτερη και για αυτόν τον λόγο έθεσα τα παραπάνω ερωτήματα.Δεν ειναι καθολου unpopular opinion. Αλλα, εφοσον ειναι τοσο σημαντικο να υπερασπιστει η δικαιοσυνη, γιατι δε στεκομαστε και σε ολα τα υπολοιπα σημεια οπου παρακωλυθηκε η δικαιοσυνη σε αυτη την υποθεση, οπως αλλες δικογραφιες απο αλλα θυματα που δε συμπεριλφθηκαν ή στην πιεση που ασκησε ο πατερας του ενος δολοφονου για να βγει ο γιος του ψυχωσικος;
Εν προκειμένω, δεν έχω παρακολουθήσει εκτενώς την υπόθεση της Τοπαλουδη, πέρα από τα ρεπορτάζ που ακούω και διαβάζω κατά καιρούς. Δεν ξέρω με ποιους τρόπους παρακωλυθηκε η δικαιοσύνη, αλλά φαντάζομαι ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα της ανάγκης να συγκεντρωθούν περισσότερα στοιχεία (ή μάρτυρες) για την υπόθεση, ή απλά γιατί γίνονταν απεργίες (). Όσο για τον πατέρα του δολοφόνου, που πίεσε, αυτό έγκειται στη δική του ιδιοσυγκρασία και συνείδηση (προκειμένου να είναι ελαφρύτερη η ποινή του παιδιού του), από εκεί και πέρα οι δικαστές έχουν τον τελευταίο λόγο να κρίνουν τα στοιχεία που τους παραδίδονται και για αυτό πρέπει οι ίδιοι να διέπονται από επαγγελματισμό και αντικειμενικότητα.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
15-05-20
22:55
Unpopular opinion: Κατά τη γνώμη μου η στάση της εισαγγελέως κατά την αγόρευσή της δεν αρμόζει σε έναν λειτουργό της δικαιοσύνης. Το γεγονός ότι κατακλύστηκε από το συναίσθημα και ταυτίστηκε με την οικογένεια της Ελένης Τοπαλούδη σπιλώνει τον επαγγελματισμό της, αλλά και τους θεσμούς της δικαιοσύνης στη χώρα μας. Οι λειτουργοί της δικαιοσύνης, είτε είναι δικαστές, είτε εισαγγελείς, είτε δικηγόροι, οφείλουν να αποφεύγουν τους συναισθηματισμούς και να αντιμετωπίζουν τις υποθέσεις και τα γεγονότα με όσο το δυνατόν αντικειμενικότερο τρόπο. Έτσι μόνο οι αποφάσεις της δικαιοσύνης θα είναι ισχυρές και αναμφισβήτητες.
Διαβάζοντας τις αναρτήσεις σας περί εκδικητικής καταδίκης αναρωτιέμαι αν πράγματι θέλουμε ένα τέτοιο σύστημα απονομής δικαιοσύνης... Όταν δηλαδή η υπόθεση πάρει μία δημόσια διάσταση, όπως η υπόθεση της Ελένης, κατά πόσο μπορούμε να εμπιστευτούμε το σύστημα απονομής δικαιοσύνης για μία δίκαιη δίκη (για όλες τις πλευρές); Κατά πόσο μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι τα όργανα της δικαιοσύνης θα παραμείνουν αντικειμενικά και δεν θα παρασυρθούν από το πλήθος που επιζητά την τιμωρία των κατηγορουμένων; Τότε ποια είναι η διαφορά του δικού μας συστήματος από τα λαϊκά δικαστήρια;
Όλες αυτές οι ερωτήσεις δεν αναφέρονται μόνο στη δίκη της Τοπαλούδη, προφανώς, αλλά γενικά.
Διαβάζοντας τις αναρτήσεις σας περί εκδικητικής καταδίκης αναρωτιέμαι αν πράγματι θέλουμε ένα τέτοιο σύστημα απονομής δικαιοσύνης... Όταν δηλαδή η υπόθεση πάρει μία δημόσια διάσταση, όπως η υπόθεση της Ελένης, κατά πόσο μπορούμε να εμπιστευτούμε το σύστημα απονομής δικαιοσύνης για μία δίκαιη δίκη (για όλες τις πλευρές); Κατά πόσο μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι τα όργανα της δικαιοσύνης θα παραμείνουν αντικειμενικά και δεν θα παρασυρθούν από το πλήθος που επιζητά την τιμωρία των κατηγορουμένων; Τότε ποια είναι η διαφορά του δικού μας συστήματος από τα λαϊκά δικαστήρια;
Όλες αυτές οι ερωτήσεις δεν αναφέρονται μόνο στη δίκη της Τοπαλούδη, προφανώς, αλλά γενικά.