Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
30-08-20
12:13
Αυτοί που θα έπρεπε να είναι πρώτοι πρώτοι κατά του νηπιοβαπτισμού είναι οι ίδιοι οι Χριστιανοί. Διότι αν κάποιος είναι συνεπής Χριστιανός και ξέρει τι είναι αυτό που πιστεύει δεν θα άφηνε ένα μωρό να συμμετέχει σε ένα τόσο σοβαρό θρησκευτικό μυστήριο που του ανοίγει έναν συγκεκριμένο δρόμο για όλη του τη ζωή. Αυτή είναι μια δύσκολη απόφαση που μόνο συνειδητά μπορεί να την πάρει κάποιος και όταν φτάσει σε μια κατάλληλη ηλικία. Αυτά φυσικά δεν τα λέω εγώ, όποιος έχει διαβάσει την Καινή Διαθήκη θα τα έχει ξαναδεί. Δεν μιλάνε πουθενά για βαφτίσεις βρεφών, αντιθέτως αυτοί που βαφτίζονταν ήταν άνθρωποι που συνειδητοποιούσαν πόσο αμαρτωλοί είναι και ζητούσαν συγχώρεση και μια δεύτερη ευκαιρία για μια ενάρετη ζωή. Αυτή είναι και η προτροπή του ίδιου του Ιησού.
Το πως έφτασε να γίνει παράδοση ο νηπιοβαπτισμός δεν το ξέρω, αλλά υποθέτω ότι είναι μέρος της ορθόδοξης παράκρουσης, της ίδιας που καθιέρωσε ως μέρος της λατρείας τα κεριά, την ειδωλολατρεία των εικόνων, την αγιοποίηση αντικειμένων κτλ.
Όπως είπε και η @olivi@ έχει να κάνει και με τη θνησιμότητα, αλλά υπήρχε και νομική υποχρέωση των κατοίκων της Βυζαντινής αυτοκρατορίας να βαπτίζουν τα παιδιά τους από νωρίς από τον Ιουστινιανό Κώδικα και μετά. Προφανώς, κάτι τέτοιο εξυπηρετούσε τη θρησκευτική ομοιογένεια του πληθυσμού, άρα και την ευκολότερη διαχείρισή του, άρα και την αποδοτικότερη διοίκηση της αυτοκρατορίας κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.. Πάντως, υπήρχαν μέχρι και τον 3ο-4ο αιώνα, νομίζω, αρκετές αντιρρήσεις στο ζήτημα του νηπιοβαπτισμού, με το προφανές επιχείρημα ότι «ας βαπτιστεί ένας άνθρωπος αφού πρώτα είναι ικανός να γνωρίσει τον Χριστό».