nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,932 μηνύματα.
25-11-20
19:44
Πάντως όσες πρώην συμμαθήτριές μου / συμφοιτήτριές μου με τον τρόπο τους με ενημέρωσαν ότι έκαναν αυτό που ήθελε η κοινωνία δηλαδή, γάμο ή παιδιά, και έτυχε να μιλήσουμε λίγο παραπάνω ... διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει κάποια ικανοποίηση. Έγινε περισσότερο γιατί προέκυψε λόγω υποσυνείδητης πίεσης (γονείς, ανεργία-άγχος). Δεν υπήρχε καμία οργάνωση γιατί πολύ απλά η ανεργία είναι και μια επιλογή τους: καθόμαστε, ας παντρευτούμε να μας ζήσει κάποιος ή κάποια που θα έχει δουλειά ή δουλίτσα του ποδαριού, κανένα επιδοματάκι από το ΟΑΕΔ, θα μας ζήσει το σόι, τα πεθερικά κτλ. Γνωστά πράγματα. Ξαναλέω ότι δεν είμαι εναντίον του γάμου αλλά σε σχέση με την εποχή των γονιών μου σήμερα λόγω κοινωνικών δικτύων οι περισσότεροι χρησιμοποιούν το γάμο ως είδος "κοινωνικής προβολής" επειδή υπάρχει και marketing σε αυτό (φωτογραφίες, ταξίδια, instagram, επέτειος, κτλ). Παλιά δεν υπήρχε αυτή η προσέγγιση.
Για να γίνω πιο σαφής, ξεκινάνε την κουβέντα και καλά τι κάνεις με τι ασχολείσαι και αμολάνε μόνοι-ες τους την ιστορία ότι παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά ή εγγόνια κτλ. Το λένε σαν να θέλουν να ακούσουν ένα μπράβο και όχι ότι έκαναν ένα βήμα στη ζωή τους με μια συγκεκριμένη επιλογή. Βέβαια δείχνουν ότι δεν έγινε από δική τους ώριμη σκέψη ή επιλογή, γι' αυτό και μπαίνουν στο τρυπάκι της επιδεικτικής ανακοίνωσης με έμμεση σπόντα ότι όποιος δεν κάνει οικογένεια είναι ανίκανος, ανώμαλος, ομοφυλόφιλος κτλ. Από σενάρια και βλακείες είμαστε κάτοχοι διδακτορικού.
Προσωπικά, ο γάμος είναι μια ευσυνείδητη επιλογή που εκτός τον/την σύντροφο και μελλοντικό/ή σύζυγο χρεώνεσαι και ένα σόι. Αυτό ισχύει σε κάθε έθνος όσο και να μας φαίνονται οι άλλοι λαοί "ξένοι" στα ήθη μας. Ειδικά στις μέρες μας με την οικονομική και την εν γένει κρίση, δεν είναι ευχάριστο ο μέλλον σύζυγος να αποτελέσει τον οικονομικό και κοινωνικό "ξελασπωτήρα" της οικογένειας της οικογένειας του/της συζύγου. Δεν παντρεύεσαι ποτέ ένα άτομο αλλά και την οικογένεια μαζί του, όπου οι γκρίνιες συνήθως αρχίζουν πολύ γρήγορα μετά το γάμο. Σαφώς υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά είναι θεία τύχη μαζί με έναν καλό άνθρωπο που θα παντρευτείς να υπάρχει και ανάλογο υπόβαθρο οικογένειας.
Για να γίνω πιο σαφής, ξεκινάνε την κουβέντα και καλά τι κάνεις με τι ασχολείσαι και αμολάνε μόνοι-ες τους την ιστορία ότι παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά ή εγγόνια κτλ. Το λένε σαν να θέλουν να ακούσουν ένα μπράβο και όχι ότι έκαναν ένα βήμα στη ζωή τους με μια συγκεκριμένη επιλογή. Βέβαια δείχνουν ότι δεν έγινε από δική τους ώριμη σκέψη ή επιλογή, γι' αυτό και μπαίνουν στο τρυπάκι της επιδεικτικής ανακοίνωσης με έμμεση σπόντα ότι όποιος δεν κάνει οικογένεια είναι ανίκανος, ανώμαλος, ομοφυλόφιλος κτλ. Από σενάρια και βλακείες είμαστε κάτοχοι διδακτορικού.
Προσωπικά, ο γάμος είναι μια ευσυνείδητη επιλογή που εκτός τον/την σύντροφο και μελλοντικό/ή σύζυγο χρεώνεσαι και ένα σόι. Αυτό ισχύει σε κάθε έθνος όσο και να μας φαίνονται οι άλλοι λαοί "ξένοι" στα ήθη μας. Ειδικά στις μέρες μας με την οικονομική και την εν γένει κρίση, δεν είναι ευχάριστο ο μέλλον σύζυγος να αποτελέσει τον οικονομικό και κοινωνικό "ξελασπωτήρα" της οικογένειας της οικογένειας του/της συζύγου. Δεν παντρεύεσαι ποτέ ένα άτομο αλλά και την οικογένεια μαζί του, όπου οι γκρίνιες συνήθως αρχίζουν πολύ γρήγορα μετά το γάμο. Σαφώς υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά είναι θεία τύχη μαζί με έναν καλό άνθρωπο που θα παντρευτείς να υπάρχει και ανάλογο υπόβαθρο οικογένειας.