Lady M
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Lady M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,393 μηνύματα.
30-11-20
16:04
Πολύ σωστό. Πιστεύω ότι πίσω κάθε συμπεριφορά μας κρύβεται η σχέση που έχουμε ως υποκείμενα με το τέλος της ζωής μας. Ο καθένας το διαχειρίζεται διαφορετικά. Από την πλήρη απώθηση, μέχρι τη βαριά κατάθλιψη και από την ορμή για κακό μέχρι την φιλανθρωπία.Δημιουργεί και υποσυνείδητο βαθύ μίσος για την ίδια την ζωή και το καλό γενικότερα.
Lady M
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Lady M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,393 μηνύματα.
30-11-20
15:14
Το μόνο σίγουρο. Το γεγονός ότι έχουμε σχετική συνείδηση αυτής της κατάστασης μας αρρωσταίνει καθώς αντίκειται σε κάθε ενδογενή μας επιθυμία για νόημα, όνειρα, μέλλον, συνέχεια.Υεσ, γουι καν αλσο καλ ιτ σικνες οφ τηε χιουμαν μαιντ
Lady M
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Lady M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Δανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,393 μηνύματα.
30-11-20
15:08
Πώς ορίζεις το νιχιλιστικό ηδονισμό; Εφόσον δεν υπάρχει κάποιο νόημα και κάτι να μας περιμένει μετα θάνατον, ας προσηλωθούμε στο να περάσουμε καλά. Το πιασα σωστα;Then what's the problem if I said yes.
Η ζωή λοιπόν είναι απλά ένας νιχιλιστικός ηδονισμός.
Λογικό λέγεται existential fear of death και είναι το κύριο σύμπτωμα όταν βλέπεις τη ζωή σαν έναν νιχιλισιτκό ηδονισμό.