10-12-20
20:31
Αυτό με τη γιαγιά που θα κρατήσει το παιδί, αν το σκεφτεί κανείς πιο ψυχρά, πέραν του συναισθηματικού δεσμού, η γυναίκα αυτή πραγματοποιεί μία δουλειά που κάποιος άλλος θα αμοιβοταν. Θέλω να πω ότι θεωρώ παθολογικό το να έχουμε δεδομένο ότι τα παιδιά μας θα τα μεγαλώσουν οι παππούδες. Γιατί πέρα απο κάποια ηλικία και προβλήματα υγείας που μπορεί να έχουν, υπάρχουν επαγγελματίες που το έχουν σπουδάσει και γνωρίζουν πώς θα φερθούν σε ένα παιδί και ίσως να τό κάνουν καλύτερα, όπως πχ να μην τό πιέζουν να φάει, πράγμα που κάνουν σχεδόν όλοι οι παππούδες. Προφανώς αν είναι σύμφωνοι όλοι οι εμπλεκόμενοι δεν είναι λάθος, όπως δεν είναι λάθος το να βλέπουν οι παππούδες τα εγγόνια τους. Για εμένα όμως είναι λάθος ότι οι γονείς θεωρούν υποχρέωση ότι θα μεγαλώσουν οι παππούδες τα εγγόνια ή το αντίστροφο. Ουσιαστικά κάνουν κάτι για το οποίο κανονικά υπάρχει αμοιβή και θεωρείται επάγγελμα.Προσωπικά δεν κρίνω ούτε αυτούς που έφυγαν ούτε αυτούς που έμειναν.
Ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του σε συνάρτηση αφενός με τον τρόπο που σκέφτεται και αφετέρου με τις εμπειρίες που είχε μέχρι την ώρα που πήρε την απόφαση να φύγει.
Δεν θα κατηγορήσω ούτε κάποιον που απογοητεύτηκε επειδή δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει τα όνειρά του στην Ελλάδα, οραματίστηκε το εξωτερικό σαν παράδεισο και αποφάσισε να αναζητήσει εκεί την τύχη του ούτε όμως και κάποιον που αν και δεν βρήκε αυτό ακριβώς που ήθελε, συμβιβάστηκε με κάτι λιγότερο απλά επειδή δεν θέλησε να φύγει από τον τόπο του.
΄Εχω φίλους στο εξωτερικό που σπούδασαν και συνέχισαν τη ζωή τους εκεί.
Αυτό που μου λένε είναι ότι πέρα από το ότι είναι περισσότερο οργανωμένος και ψηφιοποιημένος ο δημόσιος μηχανισμός, οι παθογένειες τις Ελλάδας , δεν συναντώνται μόνο εδώ.
Το θέμα της αναξιοκρατίας υπάρχει σε μεγάλο βαθμό και στο εξωτερικό. Τα "κονέ" και οι "προσωπικές συμπάθειες" καλά κρατούν κι εκεί, ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγαλύτερος, τα ωράρια εργασίας δεν τηρούνται πάντα οπότε αν θέλεις να υπερτερήσεις των άλλων υπάρχει περίπτωση να φτάσεις σε σημείο να ζεις για να δουλεύεις κτλ
Ο καιρός είναι επίσης ένα πρόβλημα (δύσκολα ο ΄Ελληνες συνηθίζει τον καιρό πχ των χωρών της Βόρειας Ευρώπης).
Η διαφορετική νοοτροπία των λαών (η μη εκδηλωτικότητά τους, αυτό το απόλυτα οργανωμένο πρόγραμμα ακόμα κι αν πρόκειται για διασκέδαση, όλα σε κουτάκια), η καχυποψία απέναντί τους καθώς γι΄αυτούς πάντα θα είναι "ο ξένος", είναι κάποια από τα θέματα που τους προκαλούν το αίσθημα της μοναξιάς, της νοσταλγίας και το γλυκόπικρο του "ναι μεν αλλά...".
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που ομογενοποιούνται ευκολότερα είτε επειδή είναι περισσότερο προσαρμοστικοί είτε επειδή λόγω του χαρακτήρα τους, τους ταιριάζει περισσότερο η νοοτροπία του Κράτους στο οποίο βρίσκονται και ασφαλώς γι΄αυτούς είναι πολύ ευκολότερα τα πράγματα.
Το να μιλούν όμως απαξιωτικά για την Ελλάδα, προσωπικά δεν το δέχομαι και δεν το δέχονται και όλα αυτά τα λαμπερά ελληνικά μυαλά που διέπρεψαν στο εξωτερικό και το φωνάζουν στις συνεντεύξεις τους.
Ναι η Ελλάδα δεν έχει οργανωμένη δημόσια διοίκηση, ναι στη σημερινή Ελλάδα οι επαγγελματικές ευκαιρίες είναι λίγες, ναι δεν έχει μεγάλες λεωφόρους, πάρκα και ποδηλατόδρομους, ναι δεν πειθαρχούμε σαν στρατιωτάκια σ΄αυτά που πρέπει να κάνουμε, έχουμε όμως σαν λαός ψυχή και καρδιά, έχουμε εξυπνάδα, έχουμε ευρηματικότητα, έχουμε έντονα συναισθήματα και τα απολαμβάνουμε (βράζει το αίμα μας), έχουμε στενούς οικογενειακούς και φιλικούς δεσμούς, έχουμε μια μάνα που θα μας κρατήσει μεθαύριο το παιδί για να μην πάει από τριών μηνών στον παιδικό σταθμό και θα μας φτιάξει ένα πιάτο φαϊ όταν δεν προλαβαίνουμε, έναν πατέρα που θα έχει την έγνοια μας μέχρι να κλείσει τα μάτια του, έναν φίλο που θα μας κεράσει καφέ όταν δει ότι δεν έχουμε να τον πληρώσουμε και έναν αγαπημένο που δεν θα κοιτάξει την ατζέντα του, να δει πότε θα είναι ελεύθερος για να μας συναντήσει αλλά θα τα παρατήσει όλα έτσι απλά επειδή ένιωσε την ανάγκη να μας δει και να μας πάει μια βόλτα στη θάλασσα!
Γενικά είμαι πολύ υπέρ του να κοιτάει ο καθένας την πάρτη του καί νά μήν κρίνει τις επιλογές των άλλων. Είναι πολύ όμορφο να γίνονται συζητήσεις για την διαφορετική κουλτούρα καί νοοτροπία άλλων λαών και τις διαφορές με τους Έλληνες.
Όσο για τους Έλληνες νομίζω ότι είμαστε επιλεκτικά φιλόξενοι και ανοιχτοκαρδοι κλπ