miss marple
Πολύ δραστήριο μέλος
Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
10-02-21
14:16
Δε συφωνώ.Οχι δεν έχει να κάνει μόνο με το φύλο. Μέσα σε κάθε φύλο τα άτομα έχουν μεγάλο variation ως προς τα χαρακτηριστικά τους και αν πάρεις ένα αρκετά μεγάλο δείγμα θα βρεις τα πάντα. Θα βρεις γυναίκες που το μόνο που τους νοιάζει είναι η δουλειά, γυναίκες που μισούν τα παιδιά, γυναίκες που θέλουν να γίνουν top σε ένα τομέα κ.ο.κ. Το θέμα όμως είναι το γίνεται στον μέσο όρο, γιατί αυτός καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το πόσα άτομα θα υπάρξουν σε κάθε κατηγορία και οι γυναίκες κατα μέσο όρο αντλούν πολύ μεγαλύτερη ευχαρίστηση από την ενασχόληση με την οικογένεια και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις πάρα από την δουλειά. Που αυτό σημαίνει πως αν πείσεις με κάποιο τρόπο τημ μέση γυναίκα να τα θυσιάσει αυτά για μια καριέρα, τότε το μεγαλύτερο κομμάτι του γυναικείου πληθυσμού θα είναι δυστυχισμενο.
Βασικά συμφωνώ στο πρώτο κομμάτι, σε αυτό με το μέσο όρο δε συμφωνώ, διότι οι προηγούμενες γενιές δεν ήταν ελεύθερες να επιλέξουν τι τις ευχαριστεί και τους δίνει προσωπική ευτυχία, για τις γυναίκες ως και την ηλικία των γονιών μας, ευτυχία = παιδιά.
Τώρα, στο σήμερα. Το ίδιο άρρωστο για μένα είναι μια κοπέλα να πιέζει τον εαυτό της ότι ευτυχία της δίνει η δουλειά με το να τον πιέζει ότι ευτυχία της δίνουν τα παιδιά. Δεν πιστεύω ότι το πρώτο είναι πιο συχνό από το δεύτερο, ούτε ότι το δεύτερο είναι πιο συχνό από το πρώτο. Υπάρχουν και τα δύο, και τα δύο πρέπει να σταματήσουν. Αντίστοιχα, και στους άντρες, είναι εξίσου πιεστικό να λες ότι η πλειοψηφία αντλεί ευτυχία από τη δουλειά, ειδικά αυτό είναι άδικο, όταν δε τους έδωσες την ευκαιρία να δοκιμάσουν τον άλλο, όταν δεν έδωσες στο νέο μπαμπά άδεια πατρότητας, πώς μπορείς να λες ότι αντλεί ευτυχία κυρίως από τη δουλειά του κι όχι από την οικογένειά του? (όχι εσύ, κατάλαβες...)
miss marple
Πολύ δραστήριο μέλος
Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
10-02-21
10:50
Κρίνουμε βάση των συνθηκών και των αντιλήψεων της εποχής. Ο παππούς μου, στην εποχή που ζούσε, όπου η γυναίκα ζούσε σε συγκεκριμένο (πολύ περιορισμένο) πλαίσιο, φερόταν με τρόπο οριακά φεμινιστικό.Δεν καταλαβαίνω την έκρηξη σου,
αλήθεια θεωρείς τον παππού σου και όλους τους αρσενικούς σου προγόνους πριν από αυτόν τόσο σεξιστές ματσό και ανάξιους?
Ένας άνθρωπος που συμπεριφέρεται εντός του ίδιου, περιορισμένου πλαισίου, στον 21ο αι, το 2021, ναι, είναι σεξιστής, μάτσο και ανάξιος
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Συμφωνώ εν μέρει. Το τι κάνει τον καθένα χαρούμενο, δεν έχει να κάνει (μόνο με) το φύλο. Εμένα με κάνει χαρούμενη να κοπανιέμαι στη δουλειά, από εκεί αντλώ χαρά, για τη φίλη μου, είναι πεθέτικ αυτό, αντλεί χαρά από την οικογένεια και τα παιδιά, για εσένα, το ίδιο, για το φίλο σου, η επαγγελματική επιτυχία, για τον Χ, να γίνει ασκητής στο Θιβέτ...Εν το μεταξύ όλες αυτές οι μπούρδες περί ισότητας καταρρέουν αν δούμε τι ειναι αυτό που κάνει τα δύο φύλλα χαρούμενα. Για τους άντρες το μεγαλύτερο predictor ικανοποίησης στην ζωή ειναι η δουλειά και αν θυμάμαι με τριπλάσια διαφορά από το επομενο τις σχέσεις και για τις γυναίκες είναι η ενασχόληση με την οικογένεια.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι το ένα είναι ανώτερο από το άλλο, δεν είναι ανώτερη αυτή που δουλεύει 12ωρα από αυτή που μένει σπίτι και μεγαλώνει τα παιδιά της, είναι και τα δύο εξίσου σεβαστά, ΕΦΟΣΟΝ είναι επιλογή της κάθε κοπέλας. Φυσικά, το ίδιο ισχύει και για τους άνδρες, κάποιος που θα θελήσει να κάνει οικογένεια και να γίνει stay at home dad, δεν είναι καθόλου κατώτερος από κάποιον που σκοτώνεται στη δουλειά . Νομίζω είναι πολύ απλά τα πράγματα, εμείς τα ζαλίζουμε