EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
23-03-21
14:50
«Silence of love»: Μια συγκλονιστική ιστορία πατέρα - κόρης [βίντεο]
Το συγκλονιστικό αυτό βίντεο δημιουργήθηκε για λογαριασμό μίας ασφαλιστικής εταιρίας, όμως η ιστορία που περιγράφει έχει κάνει εκατομμύρια κόσμο να δακρύσει.
Δείτε μία συγκλονιστική ιστορία που περιγράφει την πραγματική αγάπη.
Ακομα ενα αλλο για τους ηλικιωμενους και τη φροντιδα τους ειδικα αυτους που πασχουν απο ανοια
Συγκλονιστικο
Και μια ωραια διαφημιση της μπύρας ΑΛΦΑ
Το συγκλονιστικό αυτό βίντεο δημιουργήθηκε για λογαριασμό μίας ασφαλιστικής εταιρίας, όμως η ιστορία που περιγράφει έχει κάνει εκατομμύρια κόσμο να δακρύσει.
Δείτε μία συγκλονιστική ιστορία που περιγράφει την πραγματική αγάπη.
Ακομα ενα αλλο για τους ηλικιωμενους και τη φροντιδα τους ειδικα αυτους που πασχουν απο ανοια
Συγκλονιστικο
"Forget me not"
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Και μια ωραια διαφημιση της μπύρας ΑΛΦΑ
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
22-03-21
21:30
να τους ταισεις κρεμουλα μπισκοτοκρεμα (η απαντηση μου δεν ειχε πολιτικη χροια ελεος )Αντίστοιχα ο ιδιοκτήτης ενός καφενείου που παίζεται μπαρμπούτι ή ενός οίκου ανοχής θα διώξει άτομα κάτω των 18 ετών γιατί δεν έχουν λεφτά να παίξουν ή γιατί είναι ανήλικοι αντίστοιχα...από πότε η πελατειακή πολιτική του κάθε καταστήματος (που δεν εξαρτάται μόνο από τα προσωπικά "γούστα" του κάθε καταστηματάρχη) καθορίζει την κοινωνία ολόκληρη;
Δηλαδή αν δω π.χ. το Σημίτη ή τον Τσοχατζόπουλο στο δρόμο και τους αρχίσω στις Χριστοπαναγίες και τις κλωτσιές δεν θα είμαι πολιτισμένος;
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
21-03-21
21:11
Οριστε
H Ελλάδα είναι από τις χειρότερες χώρες για να ζουν πολίτες 60 ετών και άνω..
Νέες αρνητικές πρωτιές για την Ελλάδα αποκαλύπτει η ετήσια έκθεση της διεθνούς οργάνωσης Help Age International.
www.newsbomb.gr
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
21-03-21
15:49
-«Γηρατειά που έρχονται
γηρατειά που δεν έρχονται
ένα προμήνυμα που βουρκώνει τα πάντα
όμως
δάκρυ δε θέλει να κυλήσει – κόλαση του χρόνου
τρομακτική εκκρεμότητα να υπάρχεις…»
(Βύρων Λεοντάρης)
γηρατειά που δεν έρχονται
ένα προμήνυμα που βουρκώνει τα πάντα
όμως
δάκρυ δε θέλει να κυλήσει – κόλαση του χρόνου
τρομακτική εκκρεμότητα να υπάρχεις…»
(Βύρων Λεοντάρης)
An elderly couple married for more than 60 years died within two hours of each other holding hands
'Their love was a testimony to many, and was surely a match made in Heaven'
www.independent.co.uk
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
21-03-21
11:33
Επισης καποια άρθρα περιγραφικα:
Βαρύ το κόστος της καραντίνας για τους ηλικιωμένους
Βαρύ το κόστος της καραντίνας για τους ηλικιωμένους
Η ψυχολογία της Τρίτης Ηλικίας. Τι σημαίνει να γερνάμε και πως μπορούμε να επιτύχουμε την Ενεργό Γήρανση
Η τρίτη ηλικία, πιστέψτε το! είναι μία θετική εποχή και μία ακόμη ευκαιρία για να μεγαλώσουμε! Είναι η κατάλληλη εποχή να προσέξουμε ακόμη περισσότερο την ποιότητα της ζωής μας.Η Ψυχολογία της Τρίτης Ηλικίας. Γιατί επιλέγω να αναφερθώ στο συγκ...
www.psychologynow.gr
EvanescenceQ
Επιφανές μέλος
Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
20-03-21
21:58
Πολυ ωραιο θεμα.Εγω δε θα ελεγα μονο απεχθεια προς την τριτη ηλικια,παρατηρω οτι απο μια ηλικια και επειτα,θα πω 70+ τους καταδικαζουμε,ως κοινωνια,να παραιτηθουν,οτι γερασαν,αυτο ηταν ολο,οτι "ξοφλησαν".Δεν ξέρω τι γίνεται στο εξωτερικό, αλλά στην Ελλάδα παρατηρώ γενικά μια απέχθεια προς την τρίτη ηλικία.
Οι ίδιοι άνθρωποι που εκφράζουν τέτοιες απόψεις, οι ίδιοι δεν νιώθουν άνετα με την ηλικία τους (40+ ) και είναι ιδιαίτερα απογοητευμένοι με αυτήν.
Επίσης η γιαγιά μου όσο ζούσε, ποτέ δεν καταδέχθηκε να πάει στα ΚΑΠΗ γιατί δεν αποδεχόταν ότι γέρασε για να κάνει παρέα με ηλικιωμένους και περιοριζόταν στο οι μόνες της επαφές να είναι η γειτόνισσα της και τα παιδιά / εγγόνια της.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει διάφορα του στυλ:
90 χρονών πήγε, θέλει κι άλλο;
τον/ την ξέχασε ο θεός και ο διάβολος
οι γέροι γεμίζουν το ΙΚΑ, αλίμονο σε εμάς τους νέους
Ναι, τα λένε όλοι στο χαλαρό, αλλά πιστεύω κρύβεται αυτό που πραγματικά πιστεύουν.
Νομίζω κάπου εδώ γύρω έχει μιλήσει και ο @nPb για την αντιπάθεια των Ελλήνων προς την τρίτη ηλικία.
Εντάξει, με τα χρόνια έρχεται η φθορά και ο περιορισμός των ικανοτήτων μας, όμως γιατί να αποπαίρνουμε με τέτοιο τρόπο άτομα που φτάσανε σε μεγάλη ηλικία και προσπαθούν να εξασφαλίσουν την υγεία τους; Όσοι τα λένε αυτά, αν και με το καλό φτάσουν σε τέτοια ηλικία, ας παραιτηθούν από τη ζωή.
Το θεμα ειναι και οτι η ελληνικη νοοτροπια με καποιες εξαιρεσεις βεβαιως θεωρει τα ατομα αυτα παραιτημενα απο την ιδια την ζωη,και τα ιδια τα ατομα αν θες-εκτος μερικων που επιμενουν να ζουν οπως τους αρεσει-γιατι η ηλικια κακα τα ψεματα παραμενει ενα ταμπου στη χωρα μας,τα ιδια τα ατομα λοιπον νιωθουν "ξοφλημενα",αποστασιοποιουνται,κλεινονται,παθαινουν καταθλιψη ή οτιδηποτε αλλο βεβαιως.
Το χω δει να συμβαινει σε πολλες οικογενειες το "α γερασε μωρε ο παππους η γιαγια,να τον πεταξουμε στο γηροκομειο",ειχα συναντησει γιαγιαδες και παππουδες που δεν ειχαν προβλημα να πω οτι ηθελαν ειδικη εξυπηρετηση που μονο ενα γηροκομειο μπορουσε να τους δωσει,κι ομως τους ειχαν πεταξει εκει.Θυμαμαι μια γιαγια χαρακτηριστικα να μου λεει "ε με εφερε εδω ο γιος μου γιατι δεν χωρουσα στο σπιτι,και μου ειπε οτι θα ερθει να με παρει",κι αυτο δεν εγινε ποτε εντωμεταξυ.Τους καταδικαζουμε σε εναν αργο θανατο και ως κοινωνια και ως γιατροι πχ,εχω συναντησει γιατρο κιολας να απανταει με αναιδεια "ε 90 χρονων πηγε η γιαγια ποσο θελεις να ζησει ακομη?".
Τραγικο.
Τους στελνουμε στην απομονωση πχ σε σπιτια άλλα μακρια απο εμας για να μην εχουν ευθυνες τα παιδια τους,και οσο γινεται πιο λιγοτερες σκοτουρες.
Ειναι αναλογα τα ατομα πιστευω.Ποσο θελουν τους ηλικιωμενους κοντα τους και ποσο τους βοηθανε απο τη μια και απο την αλλη ποσο οι ιδιοι οι ηλικιωμενοι δεν παραιτουνται απο τη ζωη γενικα με ασχολιες/με δραστηριοτητες με οτι τους ευχαριστει τελωσπαντων.
Δεν ειναι τοσο η ασεβεια συμπτωμα των νεων ειναι και η ιδια η κοινωνια αν θες πως τους ωθει στο περιθωριο.Υπαρχουν και τα ΚΑΠΗ ενταξει και οι συλλογοι στους διαφορους δημους.Η γενικοτερη σταση μας ως κοινωνια ποια ειναι?Πλην εξαιρεσεων βεβαιως.Οτι αυτος/η γερασαν,ε τι να περιμενει κανεις?
Τερμα λαθος.
Ειναι οι γονεις καποιων.
Μας μεγαλωσαν ναι.Παππουδες γιαγιαδες.
Ειναι η οικογενεια μας.
Πιστευω οτι αν πεταξεις την οικογενεια σου εξω,και δεν μιλω με το να μη τους μιλας,ενταξει καποιοι δεν μιλανε μεσα στην οικογενεια επειδη ειναι τσακωμενοι αλλο αυτο,εννοω να τους καταδικασεις επειδη γερασαν ειναι εγκλημα.
Θυμαμαι ως παιδι εβλεπα τουριστες σουηδους αντρες γυναικες ολοι 70 ανω και ηταν τοσο απελευθερωμενοι και ενιωθαν σαν να μην ηταν 70.Χαιροσουν να βλεπεις ανθρωπους τετοιους απελευθερωμενους απο τα κοινωνικα στερεοτυπα της ηλικιας.
Μακαρι να αλλαξουμε ολοι μυαλα,οσοι δηλαδη επιμενουν να καταδικαζουν τους ηλικιωμενους λες και αυτοι δεν θα γερασουν ποτέ.Εδω πολιτικοι μιλησαν οτι θα μειωθει το χρεος με το θανατο ηλικιωμενων γιατι δε θα πληρωνουν τοσες πολλες συνταξεις.Τραγικο.
Ολοι αυτοι οι ηλικιωμενοι υπηρξαν νεοι με ονειρα,παλεψαν και αυτοι για ενα καλυτερο αυριο και εζησαν.Και προσφεραν και προσφερουν και στην κοινωνια και στους δικους τους ανθρωπους.
Αν κοψουμε τη συνδεση με το παρελθον δεν εχουμε συνεχεια για το μελλον,ειμαστε μετεωροι.
Πιστευω πως αλλαζουμε σιγα σιγα ως κοινωνια,με διαφορα προγραμματα στηριξης/βοηθειας ηλικιωμενων/ψυχολογους κλπ βεβαια ακομα πρεπει να γινουν πολλα.
Αφηνω αυτο εδω ποσο επικαιρο:
"Τι θ’ απομείνει από το ήθος της σημερινής νεολαίας; Μπορεί και μόνο το θαρρετό τούτο βλέμμα των κοριτσιών που πέρασαν μέσα στο σούρουπο με τα κλωνάρια στο χέρι. Το βλέμμα που ξέρει να κοιτάζει ίσια, κατάματα. Ας τους ευχηθούμε όμως ακόμα κάτι: Σαν έρθει και γι’ αυτά η ώρα να πάρουν την άλλη κατεύθυνση στη λεωφόρο, τότε που θα έχουν ξεπεράσει πια τη σημερινή τους επαναστατική αδιαλλαξία και ψυχρότητα, να μπορούν να νιώσουν την ίδια μ’ εμάς τρυφερή αδυναμία, που κάνει τον άνθρωπο να στηρίζεται στον άνθρωπο. Ίσως τότε ανακαλύψουν μιαν ανυποψίαστη ποικιλία του σεβασμού: Την ευλάβεια μπροστά στους κουρασμένους, αυτούς που δεν έχουν πια ψευδαισθήσεις, κλωνάρια, τρόπαια." («Τα παιδιά με τα κλωνάρια»,του Άγγελου Τερζάκη )