Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
20-05-21
14:21
Επειδή κατά τη διάρκεια του βίου μου έχει τύχει να βρεθώ και στη θέση της "απατημένης" αλλά και της "απατήσασας", συνιστώ σε όλους μας να μη λέμε μεγάλες κουβέντες. Μπορεί μεν να τις πιστεύουμε, αλλά από κάποια διαστροφή της τύχης ενδέχεται να έρθει η ώρα αυτά που κοροϊδεύαμε μια ζωή, να τα λουστούμε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
20-04-21
01:24
Αναφέρεσαι σε περιπτώσεις που έχει ο άλλος ανάγκη διαρκούς επιβεβαίωσης, ή/και ψυχοπαθολογικές.Κάποιοι φέρονται έτσι no matter what ή το κάνουν αψυχολόγητα όπως και να σαι.
Θα συμφωνήσω απόλυτα σε αυτό.Γενικά πάντως ο,τι και να συμβαίνει ο καθένας έχει την επιλογή να ξεκαθαρίσει κάτι και να αποχωρήσει, όσο δεν το κάνει και δρα στα κρυφά εμπαίζοντας τον άλλο απλώς φοβάται να πάρει το ρισκο και τις επιπτώσεις της φυγής.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
19-04-21
23:56
Ολοι έχουν μερίδιο ευθύνης, άλλος μεγαλύτερη κι άλλος μικρότερη. Ναι, και το "θύμα". Εφόσον, έστω και ασυνείδητα, συναίνεσε στο να αφήσει μια πόρτα ανοιχτή στον/ην "εισβολέα".Άντρας γυναίκα Τι σημασία έχει πια σίγουρα αυτός που Σίγουρα δεν φταίει είναι το θύμα της όλης υπόθεσης που τον κοροϊδεύουν... αλλά είχε γίνει και λίγο μόδα να ενοχοποιείται ο άνθρωπος Σου λέει Ναι σε απάτησα αλλά φταις εσύ που δεν μου δίνεις σημασία
Κακά τα ψέματα. Τρίτο πρόσωπο μπαίνει, όπου υπάρχει "ρωγμή" στη σχέση.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
19-04-21
23:50
Ναι. Προτιμώ να τα αποκαλώ "λάθη", το "αμαρτίες" το θεωρώ αρκετά βαρύ.Εκει ναι μεν φταιει και ο αντρας που μπλεχτηκε φταιει και αυτη που χωθηκε φταιει θα λεγαμε σε ενα βαθμο και η αλλη της οποιας ο αντρας εφυγε. Αναλογα πως συμπεριφεροταν ο καθενας.
Ολοι εχουμε ευθυνες και ολοι κανουμε λαθη.
Κι είναι ήδη ολέθρια από μόνα τους.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
19-04-21
23:44
Σωστό Aura.
Γιατί έτσι μεγάλωσαν, πως ο αρσενικός είναι από τη φύση του πολυγαμικό ον, οπότε είναι κάτι φυσιολογικό.
Από την άλλη η αλήθεια είναι πως ενώ το κάνουν με πολλή περισσότερη άνεση από τις γυναίκες (γενικά μιλώντας), το περισσότερο πιθανό είναι να εγκαταλείψουν το "εμβόλιμο" τρίτο πρόσωπο στη σχέση τους, παρά τη μόνιμη σύντροφό τους. Και τούτο γιατί απιστούν περισσότερο με το κορμί.
Το αντίθετο συμβαίνει αν η απατήσασα είναι γυναίκα. Τότε πιο πιθανό είναι οτι πολύ πιο πριν, είχε ήδη συναισθηματικά "φύγει" από την προηγούμενη σοβαρή της σχέση και μάλλον χωρίς επιστροφή.
Γιατί έτσι μεγάλωσαν, πως ο αρσενικός είναι από τη φύση του πολυγαμικό ον, οπότε είναι κάτι φυσιολογικό.
Από την άλλη η αλήθεια είναι πως ενώ το κάνουν με πολλή περισσότερη άνεση από τις γυναίκες (γενικά μιλώντας), το περισσότερο πιθανό είναι να εγκαταλείψουν το "εμβόλιμο" τρίτο πρόσωπο στη σχέση τους, παρά τη μόνιμη σύντροφό τους. Και τούτο γιατί απιστούν περισσότερο με το κορμί.
Το αντίθετο συμβαίνει αν η απατήσασα είναι γυναίκα. Τότε πιο πιθανό είναι οτι πολύ πιο πριν, είχε ήδη συναισθηματικά "φύγει" από την προηγούμενη σοβαρή της σχέση και μάλλον χωρίς επιστροφή.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
19-04-21
23:27
Δύσκολο να βρεθούν στην πραγματική ζωή (ιδιαίτερα αν αφορά άντρες).
Βέβαια (θέλω να) πιστεύω πως οι περισσότεροι από μας ξεκινάμε μια νορμάλ σχέση για 2, με την προοπτική να παραμείνουμε μονογαμικοί. Όμως, όσο περνά ο χρόνος και η σχέση "παλιώνει", τόσο οι έξωθεν "πειρασμοί" γίνονται εντονότεροι, τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Η καθημερινότητα, κακά τα ψέματα, φθείρει. Και χρειάζεται πολλή δουλειά για να κρατηθεί σχέση "ζωντανή". Ασφαλώς όχι στο αρχικό της στάδιο με την παρουσία του έρωτα, αλλά το ζευγάρι να είναι παρόν και καθόλη τη διάρκεια των μεταβολών που φέρνει η ζωή (που είναι αναπόφευκτο να συμβαίνουν) και ανάλογα να προσαρμόζεται.
Το "κεράτωμα" σπανιότατα είναι σκοπός. Κανείς δεν αρχίζει μια σχέση με την προοπτική να μπάσει και τρίτο άτομο μέσα εν αγνοία του/ης συντρόφου του. Οπότε, εν δυνάμει, είμαστε όλοι σε θέση να απατήσουμε τον άλλον, ασχέτως αν θα το κάνουμε ή όχι.
Γράφεις κάπου:
Η συντριπτική πλειοψηφία πιστεύω, μπαίνει σε μια τέτοια ιστορία χωρίς να το έχει προγραμματίσει. Από τη μεριά του τρίτου προσώπου τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Ζει διαρκώς μέσα στην ανασφάλεια για τα συναισθήματα του ανθρώπου με τον οποίο έκανε σχέση, ακόμα κι αν εξαρχής το γνώριζε οτι δεν ήταν ελεύθερος/η (γιατί σε πολλές περιπτώσεις, το μέλος του ζευγαριού που μπλέκει με τρίτο πρόσωπο, αποκρύβει πως είναι δεσμευμένο με άλλο άτομο).
Εν κατακλείδι, η έννοια του "ανήθικου" σε αυτές τις περιπτώσεις περνάει μια πιο πολύπλοκη διαδικασία πριν πάρει τον χαρακτηρισμό της.
Βέβαια (θέλω να) πιστεύω πως οι περισσότεροι από μας ξεκινάμε μια νορμάλ σχέση για 2, με την προοπτική να παραμείνουμε μονογαμικοί. Όμως, όσο περνά ο χρόνος και η σχέση "παλιώνει", τόσο οι έξωθεν "πειρασμοί" γίνονται εντονότεροι, τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Η καθημερινότητα, κακά τα ψέματα, φθείρει. Και χρειάζεται πολλή δουλειά για να κρατηθεί σχέση "ζωντανή". Ασφαλώς όχι στο αρχικό της στάδιο με την παρουσία του έρωτα, αλλά το ζευγάρι να είναι παρόν και καθόλη τη διάρκεια των μεταβολών που φέρνει η ζωή (που είναι αναπόφευκτο να συμβαίνουν) και ανάλογα να προσαρμόζεται.
Το "κεράτωμα" σπανιότατα είναι σκοπός. Κανείς δεν αρχίζει μια σχέση με την προοπτική να μπάσει και τρίτο άτομο μέσα εν αγνοία του/ης συντρόφου του. Οπότε, εν δυνάμει, είμαστε όλοι σε θέση να απατήσουμε τον άλλον, ασχέτως αν θα το κάνουμε ή όχι.
Γράφεις κάπου:
Τα άτομα που το επιλέγουν αυτό εξ αρχής, είτε είναι ανασφαλή και θέλουν να επιβεβαιωθούν ή έχουν κάποιου είδους φοβία με τη δέσμευση και -συνειδητά ή όχι- βρίσκονται πάντα με ανθρώπους που δεν είναι διαθέσιμοι, αφού ήδη είναι δεσμευμένοι ή παντρεμένοι.,αλλα το να επιλεγεις εσυ ο ιδιος να γινεις το τριτο προσωπο ή να κερατωσεις ενδεχομενως,πρεπει αυτη η στιγμη να σε φερνει και αντιμετωπο με μια ευθυνη.
Η συντριπτική πλειοψηφία πιστεύω, μπαίνει σε μια τέτοια ιστορία χωρίς να το έχει προγραμματίσει. Από τη μεριά του τρίτου προσώπου τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα. Ζει διαρκώς μέσα στην ανασφάλεια για τα συναισθήματα του ανθρώπου με τον οποίο έκανε σχέση, ακόμα κι αν εξαρχής το γνώριζε οτι δεν ήταν ελεύθερος/η (γιατί σε πολλές περιπτώσεις, το μέλος του ζευγαριού που μπλέκει με τρίτο πρόσωπο, αποκρύβει πως είναι δεσμευμένο με άλλο άτομο).
Εν κατακλείδι, η έννοια του "ανήθικου" σε αυτές τις περιπτώσεις περνάει μια πιο πολύπλοκη διαδικασία πριν πάρει τον χαρακτηρισμό της.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,664 μηνύματα.
19-04-21
00:34
Ενδιαφέρον θέμα Evanescence, μπράβο!
Για αρχή, περιορίζομαι στο να πω ότι, λίγο-πολύ, όλοι έχουμε θέσει ηθικά όρια (που κατά την ταπεινή μου άποψη σωστό είναι να υπάρχουν)και είμαστε έτοιμοι να καταδικάσουμε χωρίς δεύτερη σκέψη ότι ανήθικο βλέπουμε να συμβαίνει σε άλλους... μέχρι να συμβεί και σε μας.
Και αν έχουμε αδύναμες αντιστάσεις και αφήσουμε να μας συμβεί, τότε βλέπουμε την ηθική ως λάστιχο, που τεντώνεται κατά το δοκούν.
Για αρχή, περιορίζομαι στο να πω ότι, λίγο-πολύ, όλοι έχουμε θέσει ηθικά όρια (που κατά την ταπεινή μου άποψη σωστό είναι να υπάρχουν)και είμαστε έτοιμοι να καταδικάσουμε χωρίς δεύτερη σκέψη ότι ανήθικο βλέπουμε να συμβαίνει σε άλλους... μέχρι να συμβεί και σε μας.
Και αν έχουμε αδύναμες αντιστάσεις και αφήσουμε να μας συμβεί, τότε βλέπουμε την ηθική ως λάστιχο, που τεντώνεται κατά το δοκούν.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.