Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
06-07-21
22:16
Βία δεν είναι να φωνάζει βέβαια κάποιος και να βρίζει μόνο. Βία είναι και η χειραγώγηση σε μια ήρεμη συζήτηση .
Παιδιά δεν ξέρω τι λέτε εσείς εμένα ηθικά μου φαίνεται πιο σωστό να επέμβεις για να υπερασπιστείς το δίκιο.
Μόνο αν πούμε ότι δεν επεμβαίνεις για να μην τα κάνεις χειρότερα .
Αν αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι καλός φίλος θα μπορούσε , αλλά θα νιώθεις δίκαιος, ε ίσως δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτή τη ζωή.
Μπορείς να βοηθήσεις εκ των υστέρων όπως είπα. Να βοηθήσεις τη φίλη σου να καταλάβει το λάθος της και μετά εκείνη να διορθώσει αν και όσο γίνεται τη ζημιά που έκανε. Υποθέτοντας ότι η φίλη σου δεν τα έχει με κανά χάπατο, τότε μπορεί κι ο ίδιος να αντιληφθεί την προσπάθειά της να τα ρίξει όλα πάνω του και να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Με το να επέμβεις - έστω και καλοπροαίρετα - σε μια συζήτηση που δε σε αφορά, για μια σχέση στην οποία δεν ανήκεις, κατ' εμέ ξεπερνά τα όρια και προσβάλλει το μέλος της σχέσης που δεν είστε φίλοι. Ουσιαστικά μπουκάρεις στην προσωπική του ζωή χωρίς να πήρες την άδειά του.
Επίσης το να μη γνωρίζει κάποιος ότι του έδωσες δίκιο ή τον βοήθησες έμμεσα, δεν καθιστά τη βοήθειά σου λιγότερο σημαντική ούτε εσένα λιγότερο σωστή από άποψη ηθικής.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
06-07-21
20:46
Για παράδειγμα μια φίλη μου απατάει το αγόρι της και αρχίζουν και τσακώνονται μπροστά μου και αρχίζει να τα ρίχνει πάνω του , είναι χειριστική και δεν ξέρω τι . Αν εγώ πάω ιδιωτικά που είπατε και της πω ''ρε συ δεν είσαι σωστή'' η ζημιά και στον άλλον έχει γίνει , κανονικά το σωστό ή έστω από μια πλευρά ηθικής θα ήταν να πω μπροστά στους δυο ''ρε συ δεν είναι σωστό αυτό που λες τώρα ''. Τώρα θα μου πεις κόπηκες για το αγόρι της φίλης σου; ε μπορεί όχι αλλά να είναι για σένα ότι εσύ έπραξες το σωστό και να νιώθεις καλός
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Παραμένει βέβαια το ένστικτο της συμπόνοιας και του αλτρουισμού . Αν κάποιος αδικείται μπορεί να σου προκαλεί δυσφορία ότι θα το πάθεις και εσύ κάποια στιγμή και δεν θα σε σώσει κανείς.
Εάν η φίλη μου τσακωνόταν με το αγόρι της για κάτι τόσο σημαντικό ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ, τότε σίγουρα σημαίνει ότι έχουν κι άλλα θέματα να λύσουν πέρα απ' την απιστία. Εγώ στην περίπτωση που περιγράφεις όχι απλώς δε θα έπαιρνα θέση, αλλά θα έφευγα απ' το δωμάτιο αμέσως. Όπως επίσης αν ήμουν εγώ στη θέση του απατημένου, ήταν κι ο κολλητός του μπροστά και πεταγόταν να πει τη γνώμη του (άσχετα αν ήταν για να με υποστηρίξει), θα γινόμουν έξω φρενών που θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να παίζει τόσο ενεργό ρόλο στη σχέση μου. Βασικά τι λέω; Θα του ζητούσα να φύγει απ' τον χώρο πριν καν ξεκινήσει η συζήτηση με το αγόρι μου και θα θυμωνα και με τον άλλον που δεν του το ζήτησε πρώτος.
Το να το συζητήσεις μετά ιδιωτικά με τη φίλη σου και να της πεις αυτό που πιστεύεις ακόμη κι αν δεν την ευνοεί καθόλου, σε μια υγιή και όχι κομπλεξική φιλία θα τη βοηθήσει να αναθεωρήσει τη συμπεριφορά της και, αν θέλει, να επανορθώσει με τον τρόπο της. Εάν βέβαια ήταν τόσο άθλια στη σχέση της που δεν έδειχνε καμία μεταμέλεια και φανερωνόταν ένας απαίσιος χαρακτήρας, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να έχανα τον σεβασμό μου για εκείνη και να απομακρυνόμουν και η ίδια.
Ενεργό θέση θα έπαιρνα μόνο αν η φίλη μου ήταν θύμα κακοποίησης (λεκτικής ή μη) και συνέβαινε το αντίστροφο, δηλαδή τσακώνονταν μπροστά μου και καταλάβαινα ότι η φίλη μου κινδυνεύει. Αλλά αυτό είναι άλλο σενάριο και δεν έρχεται σε σύγκρουση η φιλία με το δίκιο, οπότε δε θα το αναλύσω περαιτέρω.
Agaphbou
Περιβόητο μέλος
Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
05-07-21
09:26
Το να παίρνει κανείς το μέρος του εχθρού του φίλου του σε μια διαφωνία φαινομενικά για λόγους δικαίου, έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της δικής του δημόσιας εικόνας υπό το κόστος της μείωσης της εικόνας του φίλου και του δεσμού. Το ότι γίνεται για το καλό του φίλου (συμμόρφωση) αποτελεί περαιτέρω virtue signaling, καθώς χρησιμοποιείται η γενική αίσθηση περί δικαίου για την δικαιολόγηση της οπορτουνιστικής προδοσίας.
Το να υπερασπίζεσαι έναν φίλο όταν έχει άδικο ώστε να μην εκτεθεί, έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της φιλίας, υπό το κόστος της δημόσιας εικόνας του προστάτη, καθώς επιδεικνύει αντικομφορμιστική συμπεριφορά και άρα πλέον είναι εκτεθειμένος στο να τον που κλικαδόρο, άδικο, κτλ.
Λογικό να ενοχλεί. Το όλο concept της φιλίας βασίζεται εν μέρει στο γεγονός πως δυο άτομα αποφασίζουν να συνασπιστούν, δηλαδή να φέρει ο ένας προσωπικό κόστος για την προστασία του άλλου από τρίτους, όταν αυτό κριθεί απαραίτητο. Ο συνετισμός γίνεται μετά κατ ιδίαν, και όχι στα μάτια του εχθρού.
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική φυσικά, και μερικές φορές είναι καλύτερο ο φίλος να μένει αβοήθητος όταν τον τρώει ο κώλος του, αλλά όταν γίνεται σκληρωτικά και πάντα, είναι ξεκάθαρα signaling.
Η δημόσια εικόνα δεν αλλάζει γιατί όταν λέω ότι θα πάρω το μέρος, εννοώ ιδιωτικά, όταν το συζητήσω με τον φίλο μου. Δημόσια δεν ανακατεύομαι σε διαφωνίες τρίτων ούτως ή άλλως, εκτός κι αν μιλάμε για απλές διαφωνίες που αφορούν ένα μη προσωπικό θέμα σε φιλικό κλίμα κι όχι για εχθρούς και κόντρες.