Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
27-05-08
14:06
Δίκαιο έχεις. Δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις επειδή δεν την συγχέεις. Γι αυτούν που τη συγχέουν όμως "ονομάζεται" έτσι. Εμπιστοσύνη, χωρίς να είναι.
Μόνο η Εμπιστοσύνη με 'ε' κεφαλαίο αξίζει να λέγεται έτσι, να μπαίνει στις σχέσεις μας και να αναγνωρίζεται ως αξία και προτέρημα.
Μόνο η Εμπιστοσύνη με 'ε' κεφαλαίο αξίζει να λέγεται έτσι, να μπαίνει στις σχέσεις μας και να αναγνωρίζεται ως αξία και προτέρημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
27-05-08
13:43
Ο φόβος της μοναξιάς δεν είναι ένας οποιοσδήποτε φόβος. Δεν είναι δηλαδή φόβος μήπως ο άλλος μας πληγώσει με κάποιον τρόπο, είναι φόβος μήπως εμείς οι ίδιοι "πληγώσουμε" τον εαυτό μας.
Πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να "εμπιστευτεί" από τον φόβο της μοναξιάς ή πιο σωστά να νομίσει ότι εμπιστεύεται. Και το πιστεύω γιατί, αν ξαναδούμε την έννοια της εμπιστοσύνης, είναι συνυφασμένη με το "άνοιγμά" μας προς τους άλλους. Κι αυτό το άνοιγμα από μόνο του φαίνεται να αποκλείει τη μοναξιά.
Ωστόσο η γνήσια εμπιστοσύνη, "που πηγάζει από μέσα μας" δεν συνδέεται με κανέναν φόβο. Υπάρχει και ο κίνδυνος να μπερδέψουμε τα κίνητρά μας αλλά όπως και να' χει μία είναι η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Αυτή που λες "προς τον εαυτό μας και προς τον Άνθρωπο". Η άλλη, πες την δυσπιστία, πες την ανασφάλεια, δεν είναι εμπιστοσύνη αλλά έτσι περνάει και απαξιώνει την αληθινή...
Οπότε μια τέτοια καλύτερα να μην υπάρχει. Είναι έπικίνδυνη και για τους πομπούς και για τους δέκτες της...
Πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να "εμπιστευτεί" από τον φόβο της μοναξιάς ή πιο σωστά να νομίσει ότι εμπιστεύεται. Και το πιστεύω γιατί, αν ξαναδούμε την έννοια της εμπιστοσύνης, είναι συνυφασμένη με το "άνοιγμά" μας προς τους άλλους. Κι αυτό το άνοιγμα από μόνο του φαίνεται να αποκλείει τη μοναξιά.
Ωστόσο η γνήσια εμπιστοσύνη, "που πηγάζει από μέσα μας" δεν συνδέεται με κανέναν φόβο. Υπάρχει και ο κίνδυνος να μπερδέψουμε τα κίνητρά μας αλλά όπως και να' χει μία είναι η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. Αυτή που λες "προς τον εαυτό μας και προς τον Άνθρωπο". Η άλλη, πες την δυσπιστία, πες την ανασφάλεια, δεν είναι εμπιστοσύνη αλλά έτσι περνάει και απαξιώνει την αληθινή...
Οπότε μια τέτοια καλύτερα να μην υπάρχει. Είναι έπικίνδυνη και για τους πομπούς και για τους δέκτες της...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
27-05-08
12:30
Η εμπιστοσύνη είναι σημάδι εσωτερικής ισορροπίας, αρμονίας στη σχέση με τον εαυτό μας. Δεν μπορεί δηλαδή να είναι στοιχείο του χαρακτήρα η καχυποψία; Συμφωνώ ότι συνδέονται άμεσα εμπιστοσύνη- αυτογνωσία, υπάρχουν όμως και άνθρωποι που το'χουν μέσα τους να είναι πιο επιφυλακτικοί. Όλα τα αλλάζουμε και τα ανατρέπουμε αλλά υπάρχουν και περιορισμοί. Η γνήσια εμπιστοσύνη ωστόσο είναι όντως αυτή που υπάρχει αναπόφευκτα από ανθρώπους συνειδητοποιημένους.
Είναι, όμως, και μια άλλη, επιτηδευμένη εμπιστοσύνη.Αυτή που τροφοδοτείται πολλές φορές και από τον φόβο της μοναξιάς. Προτιμότερο είναι να αναπτύσσεις σχέσεις δυσκολότερα παρά να αναγκάζεις τον εαυτό σου να μην διστάζει να εμπιστευτεί. Κι αυτό το λέω γιατί η μοναξιά υπάρχει σίγουρα στις σχέσεις που δημιουργούνται από το φόβο της. Άλλα είναι τα υγιή κίνητρα.
Εμπιστοσύνη που δίνεται από τον φόβο της μοναξιάς είναι εγωιστική. Και καλύτερα να μην υπάρχει καθόλου...
Δεν υποστηρίζω φυσικά ότι αυτός ο φόβος καταστρέφει πάντα την εμπιστοσύνη και τις σχέσεις που αυτή χτίζει. Μόνο όταν δεν είναι ένστικτο, μόνο όταν γίνεται αυτοσκοπός δηλητηριάζει τα συναισθήματα.
Είναι, όμως, και μια άλλη, επιτηδευμένη εμπιστοσύνη.Αυτή που τροφοδοτείται πολλές φορές και από τον φόβο της μοναξιάς. Προτιμότερο είναι να αναπτύσσεις σχέσεις δυσκολότερα παρά να αναγκάζεις τον εαυτό σου να μην διστάζει να εμπιστευτεί. Κι αυτό το λέω γιατί η μοναξιά υπάρχει σίγουρα στις σχέσεις που δημιουργούνται από το φόβο της. Άλλα είναι τα υγιή κίνητρα.
Εμπιστοσύνη που δίνεται από τον φόβο της μοναξιάς είναι εγωιστική. Και καλύτερα να μην υπάρχει καθόλου...
Δεν υποστηρίζω φυσικά ότι αυτός ο φόβος καταστρέφει πάντα την εμπιστοσύνη και τις σχέσεις που αυτή χτίζει. Μόνο όταν δεν είναι ένστικτο, μόνο όταν γίνεται αυτοσκοπός δηλητηριάζει τα συναισθήματα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
25-05-08
10:11
Δύσκολα θα εμπιστευτώ κάποιον αλλά και δύσκολα θα θεωρήσω δεδομένη μετά την εμπιστοσύνη μου. Θα περάσω τον άλλον από διάφορες δοκιμασίες κυρίως αφού τον έχω εμπιστευτεί.
Κυρίως είναι θέμα χαρακτήρα και εμπειριών νομίζω.
Τώρα, είναι πολύ σημαντικό για μένα να μ'εμπιστεύονται αλλά σίγουρα δεν είναι και σταθερό αυτό. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο λειτουργεί. Κι αν κάποιος δεν εμπιστεύεται εύκολα θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα με πειράξει.
Κυρίως είναι θέμα χαρακτήρα και εμπειριών νομίζω.
Τώρα, είναι πολύ σημαντικό για μένα να μ'εμπιστεύονται αλλά σίγουρα δεν είναι και σταθερό αυτό. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο λειτουργεί. Κι αν κάποιος δεν εμπιστεύεται εύκολα θα είναι το τελευταίο πράγμα που θα με πειράξει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.