15-01-22
01:23
Συμφωνώ απόλυτα ότι πρέπει να κρατάμε ότι είναι ωφέλιμο μετά από κριτική σκέψη όπως την αυτοβελτίωση στο RP. Το πρώτο μου μήνυμα σκοπό είχε να δείξει πως κάποιος μπορει να επηρεαστεί αρνητικά από μια κοινότητα που μόνο τις χειρότερες συμπεριφορές των γυναικών δείχνει. Ενώ είναι καλό να μοιράζονται τέτοιες εμπειρίες γιατί εννοείται ότι δεν είναι όλες οι γυναίκες άγγελοι που δεν μπορούν ποτέ να κάνουν κακό, το πρόβλημα έρχεται όταν αυτές οι συμπεριφορές παρουσιάζονται ως ο κανόνας και όχι ως η εξαίρεση και εκεί είναι που μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά κάποιος. Ιδιαίτερα αν είναι σε ευάλωτη κατάσταση όπως ένας έφηβος που δεν νιώθει ποθητός από το αντίθετο φύλλο και ψάχνει εξηγήσεις. Μπορεί να καταλήξει να φορτώνει τις αποτυχίες του σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό του. Απλά παραθέτω την προσωπική μου εμπειρία δεν αρνούμαι ότι μπορεί άλλοι να ωφελήθηκαν και να είχαν καλύτερη εμπειρία από εμένα και ούτε λέω ότι το RP δεν έχει τίποτα χρήσιμο να προσφέρει.Η ύπαρξη τοξικών παραφυάδων σε μια ιδέα, δεν καταργεί πρώτον την ανάγκη της ίδιας της ιδέας και δεύτερον δεν συνεπάγεται ότι η γυναίκα είναι κάποιος κακός άνθρωπος ή κάποια κακή παρέα.
Δεν μπήκες στις σωστές βάσεις, πέτυχες πιθανότατα και στραβό γυαλό και αρμένισες πίσω στις γαλάζιες θάλασσες του blue pill, κάνοντας ουσιαστικα διαχείριση της εσωτερικής δυσφορίας σου και μειώνοντας το άγχος σου, κρατώντας την επαφή με τις γυναίκες σε αυτή τη φιλική βάση που σου δινει την ψευδαίσθηση της επιτυχίας με τις γυναίκες, χωρίς την ίδια την επιτυχία.
Δεν είναι καποια κατηχηση ή κάποια θρησκεία το RP. Είναι μια αντίληψη, κρατάς πέντε βασικά πράγματα και πορεύεσαι ανάλογα, με αυτοβελτίωση και αυτοπεποίθηση. Είδες τι είπες "αποδέχτηκα κάπως τον εαυτό μου". Αυτό είναι που έκανε τη διαφορά.
Γιατί νομίζεις όλοι οι άλλοι ειμαστε οι σουπερ γκόμενοι; Όλοι έχουμε ανασφάλειες σαν άνθρωποι και φοβίες κι απ ολα. Το θεμα ειναι η αποδοχή του εαυτού, η αυτοβελτίωση και το θάρρος να βγαίνεις και να συναναστρέφεσαι, έχοντας τα μάτια όμως ανοιχτά. Αυτο κανει το RP το σωστό και ΜΟΝΟΝ αυτό.
Κανονικά εσυ πρέπει να μαθεις game, να ρίξεις μια δυο τύπισσες, να δεις και τα καλά τους, να δεις και τα κακά τους.
Τώρα πήγες από το "οι γυναίκες a priori ειναι κακές" στο "οι γυναίκες a priori ειναι καλές". Και τα δυο ζημιογόνα είναι ως γενικεύσεις και δημιουργούν ψευδαισθήσεις που οδηγούν σε ζημιές.
Άποψή μου, δε τα λέω για να σε πιέσω. Αμα ζεις καλύτερα έτσι, μαζί σου.
14-01-22
23:07
Καλησπέρα!
Είδα αυτό το θέμα που είναι αρκετά προσωπικό και ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου με την ανδρόσφαιρα η οποία με επηρεασε αρνητικά. Καταρχάς ανακάλυψα το red pill σε ένα φόρουμ λίγο μετά τις πανελλήνιες ως ένα παιδί με πολλές ανασφάλειες όσον αφορά τις σχέσεις μου με τις κοπέλες. Αυτά που διάβασα τα σκέφτομαι ακόμα και σήμερα μερικές φορές και καταλαβαίνω πόσο με επηρέασαν.
Αυτό που έμαθα είναι οτι τόσο ο χαρακτήρας αλλά κυρίως η εμφανισή μου θα με καταδίκαζαν σε μια ζωή μοναξιάς. Θα ήμουν όπως λένε ο "beta provider", η τελευταία επιλογή της κάθε γυναίκας όταν αυτή πλέον θα θέλει να κάνει οικογένεια και έχει κάνει αρκετό casual sex με τους "alpha" και δεν θα με θέλει πραγματικά για εμένα αλλά για τα οικονομικά μου. Πείστηκα με αυτό για πολλούς λόγους αλλά κυρίως γιατί είχα 0 εμπειρίες και ζήλευα τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου που έκαναν σχέσεις από δω και από κει και εγώ τίποτα.
Ένιωσα πως για να βρω έστω και λίγη εκτίμηση από τη μέση γυναίκα έπρεπε να αλλάξω τα πάντα στον εαυτό μου. Δεν με ενδιέφερε όμως να γίνω το αρχέτυπο του "alpha" γιατί θα ήταν ψεύτικο, θα το έκανα μόνο για να έχω επιτέλους ευκαιρίες. Οπότε θα ήμουν καταδικασμένος να είμαι "beta provider" σε μια γυναίκα που ποτέ δεν ένιωσε σεξουαλική έλξη για εμένα αλλά με βλέπει μόνο σαν ένα τραπεζικό λογαριασμό και αυτό ίσως σε 10 χρόνια όταν δεν θα την θέλουν πλέον οι "alpha".Οπότε σκεπτόμενος αυτά κατέληξα να είμαι μίζερος και θλιμμένος για αυτή την κατάσταση. Έβλεπα τους άλλους να κάνουν σχέσεις και να ζουν την ζωή τους (όπως πρέπει να κάνουν οι νέοι) και κατηγορούσα την φύση για τα "κακά γονίδια" που μου έδωσε. Έτσι κατέληξα να μισώ το σύμπαν και την τύχη μου, αλλά ποτέ δεν μίσησα τις γυναίκες γιατί πίστευα πως απλά "έτσι είναι φτιαγμένες".
Ευτυχώς σταδιακά βελτιώθηκε η ψυχική μου υγεία και αποδέχτηκα κάπως τον εαυτό μου και ότι οι περίσσοτερες γυναίκες δεν είναι αυτά τα εγωιστικά πλάσματα που θέλουν μόνο να με κλέψουν και με βλέπουν σαν τον πάτο της "σεξουαλικής ιεραρχίας" αλλά πραγματικά καλοί άνθρωποι και ευχάριστη παρέα. Αυτό που μπορώ να πω τελικά είναι ότι η ανδρόσφαιρα με έφερε σε επαφή με πολύ τοξικές κοινότητες και ιδεολογίες και εύχομαι να μην είχα έρθει ποτέ σε επαφή μαζί τους.
Είδα αυτό το θέμα που είναι αρκετά προσωπικό και ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου με την ανδρόσφαιρα η οποία με επηρεασε αρνητικά. Καταρχάς ανακάλυψα το red pill σε ένα φόρουμ λίγο μετά τις πανελλήνιες ως ένα παιδί με πολλές ανασφάλειες όσον αφορά τις σχέσεις μου με τις κοπέλες. Αυτά που διάβασα τα σκέφτομαι ακόμα και σήμερα μερικές φορές και καταλαβαίνω πόσο με επηρέασαν.
Αυτό που έμαθα είναι οτι τόσο ο χαρακτήρας αλλά κυρίως η εμφανισή μου θα με καταδίκαζαν σε μια ζωή μοναξιάς. Θα ήμουν όπως λένε ο "beta provider", η τελευταία επιλογή της κάθε γυναίκας όταν αυτή πλέον θα θέλει να κάνει οικογένεια και έχει κάνει αρκετό casual sex με τους "alpha" και δεν θα με θέλει πραγματικά για εμένα αλλά για τα οικονομικά μου. Πείστηκα με αυτό για πολλούς λόγους αλλά κυρίως γιατί είχα 0 εμπειρίες και ζήλευα τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου που έκαναν σχέσεις από δω και από κει και εγώ τίποτα.
Ένιωσα πως για να βρω έστω και λίγη εκτίμηση από τη μέση γυναίκα έπρεπε να αλλάξω τα πάντα στον εαυτό μου. Δεν με ενδιέφερε όμως να γίνω το αρχέτυπο του "alpha" γιατί θα ήταν ψεύτικο, θα το έκανα μόνο για να έχω επιτέλους ευκαιρίες. Οπότε θα ήμουν καταδικασμένος να είμαι "beta provider" σε μια γυναίκα που ποτέ δεν ένιωσε σεξουαλική έλξη για εμένα αλλά με βλέπει μόνο σαν ένα τραπεζικό λογαριασμό και αυτό ίσως σε 10 χρόνια όταν δεν θα την θέλουν πλέον οι "alpha".Οπότε σκεπτόμενος αυτά κατέληξα να είμαι μίζερος και θλιμμένος για αυτή την κατάσταση. Έβλεπα τους άλλους να κάνουν σχέσεις και να ζουν την ζωή τους (όπως πρέπει να κάνουν οι νέοι) και κατηγορούσα την φύση για τα "κακά γονίδια" που μου έδωσε. Έτσι κατέληξα να μισώ το σύμπαν και την τύχη μου, αλλά ποτέ δεν μίσησα τις γυναίκες γιατί πίστευα πως απλά "έτσι είναι φτιαγμένες".
Ευτυχώς σταδιακά βελτιώθηκε η ψυχική μου υγεία και αποδέχτηκα κάπως τον εαυτό μου και ότι οι περίσσοτερες γυναίκες δεν είναι αυτά τα εγωιστικά πλάσματα που θέλουν μόνο να με κλέψουν και με βλέπουν σαν τον πάτο της "σεξουαλικής ιεραρχίας" αλλά πραγματικά καλοί άνθρωποι και ευχάριστη παρέα. Αυτό που μπορώ να πω τελικά είναι ότι η ανδρόσφαιρα με έφερε σε επαφή με πολύ τοξικές κοινότητες και ιδεολογίες και εύχομαι να μην είχα έρθει ποτέ σε επαφή μαζί τους.