Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,442 μηνύματα.
20-02-22
01:52
Διαβασμένο σε βρίσκω.Σε ένα βιβλίο που διαβασα(Sapiens:A brief history of humankind) είχε παράγραφο για το μέλλον της ανθρωπότητας .Στην ουσία περιγράφει το πριν ,το τώρα και το μετά .Και απ ότι κατάλαβα απ το βιβλίο είναι αυτό που λες εσύ ... εξέλιξη.....φτάνουμε σε σημείο που δεν θα είμαστε homo sapiens αλλά κατι πλέον υβριδικό μιας και μπροουμε να επέμβουμε στο γενετικό υλικό
View attachment 97093
Ωραία και σωστά τα λέει η παράγραφο. Στην ουσία οι βιολόγοι έχουν αντιληφθεί πλέον οτι όλα τα συστήματα είναι "αναγκασμένα" να ακολουθούν τους εξελικτικούς νόμους είτε πρόκειται για οργανικούς οργανισμούς είτε απο μέταλλο,ημιαγωγούς ή οποιοδήποτε άλλο υλικό μπορεί να ενσαρκώσει τις απαραίτητες δομές και να υποστηρίξει τις αναγκαίες δυναμικές που απαιτούνται για να εμφανιστεί το φαινόμενο που αντιλαμβανόμαστε ως ζωή.
Και μετά έχεις και πιο φτιαχτούς "οργανισμούς" που μπορούν να αποτελέσουν πράγματι τα προγράμματα.
Απο θεωρητική άποψη μπορεί κάποιος να κάνει emulate* τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το κάτα πόσο είναι εφικτό για διάφορους λόγους στην σημερινή τεχνολογία είναι ένα άλλο θέμα βέβαια.
Χρησιμοποιώ την λέξη emulate και όχι simulate, γιατί το 1ο γίνεται προσπάθεια να εξομοιώσει ολόκληρο το σύστημα. Δηλαδή κάθε τι που περιέχει ο εγκέφαλος να προσομοιωθεί σε οργανικό επίπεδο απο ένα πρόγραμμα. Το simulate είναι λιγότερο ακριβή σχετικά απο την άποψη οτι χρησιμοποιείς ένα μοντέλο που υποτίθεται οτι περιγράφει την συμπεριφορά του συστήματος αλλά χωρίς να μοντελοποιεί ξεχωριστά το κάθε υποσύστημα. Προφανώς το emulation είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα από το simulation.
Για να το καταλάβει καλύτερα αυτό κάποιος, ένας κλασσικός υπολογιστής λόγου χάρη μπορεί να κάνει emulate τι κάνει ένας κβαντικός υπολογιστής. Ωστόσο εξαιρετικά πιο αργά γιατί δεν χρησιμοποιεί τις αρχές της κβαντικής μηχανικής στον υπολογισμό. Το ίδιο θέμα τίθεται πάνω κάτω και με τον εγκέφαλο διότι οι υπολογιστές επεξεργάζονται ψηφιακή πληροφορία ενώ ο εγκέφαλος αναλογική. Σαφώς μπορεί και η ψηφιακή πληροφορία να προσεγγίσει ικανοποιητικά το τι κάνουν τα αναλογικά συστήματα(για αυτό άλλωστε επικράτησαν οι ψηφιακοί υπολογιστές σήμερα) αλλά για το κομμάτι που αφορά τον εγκέφαλο, ενδεχομένως να μην είναι αποδοτικοί ακόμα για αυτό το πράγμα.
Αλλά είναι εντυπωσιακό το γεγονός οτι εαν καταφέρουμε να κάνουμε emulate έναν εγκέφαλο σε έναν υπολογιστή στην ουσία θα έχουμε δημιουργήσει ζωή. Φυσικά πιο εύκολα λέγεται παρά γίνεται αυτό, αλλά ναι είναι φοβερή εποχή όπως είπα για αυτά τα πράγματα. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ίσως οτι πιο περίπλοκο υπάρχει στην φύση.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,442 μηνύματα.
10-08-21
18:28
Και νωρίτερα γνώμη μου .Αυτή η δεκαετία είναι μεταβατική περίοδος
Και ωραία τεχνολογία μάλιστα !
Ναι, μια καλή πρόβλεψη θα είναι τα 10-15 χρόνια. Αλλά βάζω 30 χρόνια για σιγουριά οτι το ανάλογο λογισμικό θα έχει ωριμάσει σε σημείο που δεν θα είναι απλά αυτόματες ηλεκτρικές σκούπες, αλλά κάτι παραπάνω .
Σίγουρα χρειάζεται αρκετό σχεδιασμό η φάση με την ρομποτική γιατί προκύπτουν νέα θέματα νομοθεσίας και ηθικής που δεν έχουμε αντιμετωπίσει παλιότερα και οι ισχύουσες διατάξεις δεν προβλέπουν.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,442 μηνύματα.
10-08-21
18:20
CyberDog το φθηνό κινέζικο της Xiaomi
Η Κινέζικη εταιρεία Xiaomi αποκάλυψε ένα τετράποδο ρομπότ με το όνομα CyberDog: ένα πειραματικό μηχάνημα ανοιχτού κώδικα για το οποίο η εταιρεία αναφέρει ότι "έχει απίστευτες δυνατότητες". Το CyberDog είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα εταιρειών τεχνολογίας που θέλουν τετράποδα στην ρομποτική. Το...iguru.gr
Σε 30 χρόνια απο τώρα πιστεύω οτι θα είναι σχεδόν παντού.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,442 μηνύματα.
05-05-21
15:01
Ανεξάρτητα τους όποιους φόβους του κόσμου περί ρομπότ και τεχνητής νοημοσύνης , αυτό που αξίζει να αναφέρουμε είναι οτι ακόμα και αυτή η τεχνολογία εκδημοκρατίζεται με αντίτιμο την κατανόηση. Δηλαδή πολλοί άνθρωποι πρέπει να μάθουν κάποια βασικά, καθώς ολοένα και περισσότερες δουλειές όπως λες ,στον χώρο των data κυρίως, το απαιτούν. Αλλά ταυτόχρονα, λίγοι είναι αυτοί που έχουν τις κατάλληλες σπουδές ή αντιλαμβάνονται τα μαθηματικά απο πίσω. Δεν είναι τόσο κακό αυτό βέβαια, και ο ηλεκτρισμός ,χρησιμοποιούντο αρχικά χωρίς πραγματική κατανόηση της φυσικής απο πίσω. Το γεγονός οτι αποδείχθηκε τόσο αναγκαίος ώθησε σε νέες έρευνες για την καλύτερη κατανόηση του. Γιατί προφανώς όσο καλύτερα καταλαβαίνεις τι είναι αυτό που χρησιμοποιείς, τόσο πιο εύκολα μπορείς να το ενσωματώσεις σε καινούριες τεχνολογίες.Ισχυει πρεπει πλεον να εισαι συνεχως σε εγρηγορση και να ανανεωνεις τη γνωση αλλιως θεωρεισαι ξεπερασμενος. Ειδικα, σε θεματα εργασιας οφείλει ο καθένας να ειναι εφοδιασμένος με τεχνολογικές δεξιότητες δεδομένης και της επικείμενης εισχώρησης του AI σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Αυτό κατα τη γνώμη μου ναι μεν δίνει κίνητρο στον άνθρωπο να μην μένει στάσιμος, από την άλλη ένα σημαντικό ποσοστό δε θα καταφέρει να συμβαδίσει με τις αλλαγές και θα μέινει περιθωριοποιημένο, γεγονός που σίγουρα θα έχει μεγάλες κοινωνικές συνέπειες.
Το πρόβλημα είναι πιο πολύ πνευματικό. Ναι μεν χρησιμοποιείς το εργαλείο που θες αυτή την στιγμή, λύνεις το πρόβλημα που έχεις μπροστά σου, αλλά είναι πολύ πιθανό να μείνεις μια ζωή με την απορία. Γιατί οι δουλειές που σε πληρώνουν για τα όσα καταλαβαίνεις είναι μακράν λιγότερες απο αυτές που σε πληρώνουν βάσει του τι μπορεί να κάνεις. Και εδώ βέβαια μπορεί κάποιος να πει, και καλώς γίνεται αυτό, είναι ο ορισμός της δουλειάς ούτως η άλλως. Παράγεις έργο, και σε πληρώνω για αυτό. Και δεν θα διαφωνήσω, αλλά ο δημιουργικός εργαζόμενος που αναζητά και την κατανόηση πίσω από αυτά που κάνει, θεωρώ οτι μακροπρόθεσμα, μπορεί να αποφέρει μεγαλύτερο κέρδος συμβάλλοντας σημαντικά στην εξέλιξη της εργασίας, ή στον τρόπο που προσφέρονται υπηρεσίες ή διαφημίζονται προϊόντα. Κάποιος ο οποίος κάνει το ίδιο πράγμα δεν έχει potential για growth,κάποια στιγμή τα skills του επίσης θα ξεπεραστούν και απλά θα απολυθεί . Κανείς δεν κερδίζει απο αυτό νομίζω. Σίγουρα δεν λεω οτι παλιά τα πράγματα ήταν ρόδινα. Σε καμία περίπτωση δεν νομίζω να ίσχυε αυτό. Αλλά σίγουρα οι εργαζόμενοι είχαν περισσότερο χρόνο να είναι δημιουργικοί. Ακόμα και όταν κάνεις μια εντελώς χειρονακτική-και επομένως αργή κατά τα σημερινά δεδομένα- δουλειά, μπορεί να σκέφτεσαι πράγματα. Πως ας πούμε σκέφτεται κανείς στο μπάνιο ; Κάπως έτσι. Όλα έχουν δηλαδή την αξία τους.
Αυτό είναι κάτι που ζηλεύω κι εγώ, ειδικά όσον αφορά στη μουσική. Από μικρός άκουγα τραγούδια μόνο προηγούμενων εποχών από τα 90's (ούτε καν των 90's)... boomer από κούνια . Στην τελική, μήπως αυτό που είπε ο Hack3r, ότι είμαστε ένας πολιτισμός στην παρακμή του είναι μια αλήθεια που ενδόχυμα γνωρίζουμε αλλά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε;
Είμαστε σε παρακμή, όπως ήταν και τότε ο κόσμος, εαν σκεφτείς φυσικά και τα όποια λάθη συνέβησαν σε αυτές τις εποχές. Ωστόσο δεν έχει σημασία μόνο το τι υφίσταται, αλλά και το πως νιώθει ο κόσμος. Για αυτό είπα οτι οι εποχές εκείνες είχαν άλλη δυναμική, και αυτό φαίνεται απο πολύ απλά πράγματα όπως η μουσική. Γενικά η κατάσταση μπορεί να είναι γτπ, αλλά εαν εσύ είσαι αισιόδοξος και χαρούμενος και έχεις ανθρώπους τριγύρω σου να σε στηρίζουν, τότε νιώθεις σαν να μπορείς να τα αντιμετωπίσεις όλα, ακόμα και τα πιο δύσκολα. Αυτό στην εποχή μας έχει χαθεί προφανώς γιατί όπως είπες, οι άνθρωποι έχουν αποξενωθεί,πολλοί είναι εντελώς μόνοι. Και η Christine τόνισε πολύ καλά, πως αυτή η αποξένωση είναι δικό μας σφάλμα, και όχι του κινητού μας. Αυτό είναι ένα άψυχο αντικείμενο, εμείς το ελέγχουμε και αποφασίζουμε εαν θα ορίζει την ζωή μας ή όχι. Οπότε η όλη αποξένωση, η απαισιοδοξία, η κατάθλιψη και άλλα πολλά...που υπάρχουν σήμερα σε έντονο βαθμό, είναι μάλλον αποτέλεσμα της κακής αξιοποίησης της τεχνολογίας, επειδή οι αλλαγές έγιναν πολύ γρήγορα. Σε τέτοιο σημείο που ούτε οι γονείς μας δεν τις γνώριζαν ώστε να μπορούν να μας ενημερώσουν κατάλληλα για τους κινδύνους και τα catches.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,442 μηνύματα.
05-05-21
14:13
Το κλειδί σε αυτά που γράφεις είναι η 4η επανάσταση. Όντως ο ιστορικός του μέλλοντος θα περιγράφει την εποχή μας ως την τεχνολογική/ψηφιακή (πες το όπως θες) επανάσταση, την επόμενη τεράστια αλλαγή στον ανθρώπινο πολιτισμό μετά τη βιομηχανική επανάσταση.
Τώρα, όσον αφορά στο αν αυτό είναι καλό ή κακό, αυτά τα πράγματα πάντα έχουν δύο όψεις. Όπως η βιομηχανική επανάσταση είχε ως απότοκο μέχρι και τη δημιουργία νέων πολιτικών ρευμάτων (οικονομικός φιλελευθερισμός, σοσιαλισμός), την τρομερή βελτίωση των επικοινωνιών και των μεταφορών και πολλά άλλα, έφερε και αστικοποίηση (με συνέπεια την αύξηση της ανεργίας στις πόλεις), μόλυνση του περιβάλλοντος κλπ.
Έτσι και τώρα, αυτή η εποχή σαφώς έχει τρομερές ευκολίες, ποιος περίμενε π.χ. να μπορεί να επικοινωνεί με (και να βλέπει) άτομα από την άλλη άκρη του κόσμου χωρίς να πληρώνει ένα σκασμό λεφτά, να έχει ένα βήμα (όπως αυτό που συζητάμε τώρα) στο οποίο θα μπορεί να προβάλλει τις απόψεις του έως και ο πιο ασήμαντος θεωρητικά άνθρωπος και η λίστα των θετικών συνεχίζεται.
Στα αρνητικά τώρα, πιστεύω ότι αυτά εντοπίζονται στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων και την αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Δεν ανακαλύπτω την Αμερική αν πω ότι οι άνθρωποι έχουν γίνει πολύ πιο αντικοινωνικοί, έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό τις κοινωνικές τους δεξιότητες, φοβούνται την τριβή, φοβούνται γενικά σε μεγαλύτερο βαθμό και περισσότερα πράγματα και έχουμε μεγάλη άνοδο των ψυχικών νοσημάτων, ιδιαίτερα της κατάθλιψης.
Στο κομμάτι της νοσταλγίας προηγούμενων δεκαετιών θα μου επιτρέψεις να επιμείνω στην άποψη της εξιδανίκευσης και της μυθοποίησης του παρελθόντος κάθε ατόμου. Ακόμα κι εσύ, που δεν έζησες π.χ. τη δεκαετία του 90, λες ότι το καταλάβαίνεις και ενδέχεται να νιώθεις νοσταλγία για κάτι που δεν έζησες! Λογικό και αυτό, αφού δεν περνάει μέρα που να μην δούμε ένα meme με το πόσο γαμάτα ήταν τότε, πως τα λεφτά έτρεχαν από τα μπατζάκια μας, πως όλοι έκαναν ζωάρα και άλλες τέτοιες υπερβολές, οι οποίες, λίγο - πολύ, αλλάζουν το παρελθόν. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι η τάση του ανθρώπου να αποφεύγει να ζει στο παρόν και όχι η συσσώρευση υπερβολικά πολλών και ουσιαστικά άσχετων πληροφοριών (κάτι που όντως είναι πρόβλημα, όχι όμως για το συγκεκριμένο που μιλάμε).
Χμ,κοίτα δεν θα το έλεγα οτι νοσταλγώ λόγω των memes, ούτε οτι εξιδανικεύω την εποχή. Εαν και θα μπορούσα κάλλιστα να το κάνω , καθώς αρκετοί γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε μέσα στην οικονομική κρίση ,η οποία ακολούθησε μετά απο αυτά τα "γαμάτα" χρόνια.
Ο λόγος που "ζηλεύω" την εποχή είναι οτι σε παγκόσμιο επίπεδο, στην περίοδο των 60s με 90s , ήταν όλα ακμαία. Η μουσική, ο κινηματογράφος, η επιστήμη και όχι μόνο... Αυτό που νοσταλγώ πιο πολύ είναι, αν και μάλλον όπως ανέφερα και πριν, το "ζηλεύω"(με την καλή έννοια πάντα) είναι πιο ορθή έκφραση, οι πιο αργοί ρυθμοί. Τώρα μπορεί να μάθεις ή να διαβάσεις κάτι απο το internet, αλλά είναι κυριολεκτικά θέμα χρόνου πριν θεωρηθεί ξεπερασμένο. Μέσα σε όλο αυτό το τρέχα, χάνουμε την ουσία των πραγμάτων. Οπότε ναι, αυτό που πιστεύω οτι έχει αλλάξει είναι ο χρόνος να καθίσουμε, να χαλαρώσουμε και να ξέρουμε οτι έχουμε 2-3 σταθερές στην ζωή μας. Αυτό η όλη τεχνολογική επανάσταση το άλλαξε. Ούτε χρόνο έχουμε , ούτε είναι πολλά πράγματα σταθερά για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να μπορεί κάποιος να τα επεξεργαστεί και να τα χωνέψει ώστε να κάνει κάτι δημιουργικό και πρωτότυπο. Όπως είπα και πριν έχουν γίνει όλα fast,crude και οι πληροφορίες time-critical.
Samael
Τιμώμενο Μέλος
Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 10,442 μηνύματα.
04-05-21
15:56
Ένας άνθρωπος που μεγάλωσε στη δεκαετία του 70 θα έκραζε τα τραγούδια και την τέχνη της εποχής σου, ένας άλλος που μεγάλωσε στη δεκαετία του 50 θα έλεγε τα ίδια για το 70 και πάει λέγοντας. Γενικά σαν άνθρωποι έχουμε την τάση να νοσταλγούμε το παρελθόν μετατρέποντάς το σε παράδεισο και να αντιστεκόμαστε την αλλαγή.
Υ.Γ: Διάβαζε βιβλία. Έχει τόσα πολλά που δεν θα βαρεθείς ποτέ και θα έχεις συνέχεια ποιοτικό υλικό.
Εν μέρει είναι λογικό αυτό. Και εγώ, μπορεί να μην έζησα την δεκαετία του 90-εαν και γεννήθηκα μέσα σε αυτή- αλλά έχοντας δει και διαβάσει αρκετά πράγματα καταλαβαίνω γιατί υπάρχει το nostalgia. Οι εποχές ήταν πιο απλές. Αρκετά πιο απλές. Σήμερα εαν πάρεις κάτι που φαίνεται πολύ απλό, και το αναλύσεις, θα δεις ότι εν τέλει, φαίνεται έτσι για τον τελικό χρήστη. Αλλά το ποιος το σκέφτηκε, πως το σκέφτηκε, πως το έφτιαξε, πόσοι χρειάστηκαν και άλλες τέτοιες λεπτομέρειες, θα είναι οτιδήποτε παρά τετριμμένες. Όταν όλα γίνονται εύκολα, είναι ευχή, διότι δεν ταλαιπωρείσαι τόσο, αλλά είναι και κατάρα λοιπόν, γιατί ο εγκέφαλος σου πήζει απο την υπερβολική πληροφορία.
Όταν όλα αυτά ξεκίνησαν απο το ARPANET(η βάση για την ανάπτυξη του internet), κανείς δεν περίμενε οτι θα εξελιχθεί το πράγμα σε τέτοιο σημείο που θα επηρέαζε τόσο πολύ την τεχνολογία, την επιστήμη και επομένως την κοινωνία. Αυτό που φθάρθηκε ήταν η εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων. Οι ανθρώπινες σχέσεις έγιναν πιο απρόσωπες. Κατά τα άλλα η όλη τεχνολογική επανάσταση προκαλεί απλά δέος. Κάποτε δεν μπορούσαμε να στείλουμε ούτε φωνή μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα. Πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο που μιλάμε για υπηρεσίες cloud. Έχουμε φτάσει στο σημείο που ωρίμασε τόσο η τεχνολογία που το τι γίνεται στο internet δεν θα είναι αποκομμένο απο το τι γίνεται στον φυσικό κόσμο. Αυτό είναι σχεδόν ονειρεμένο...αλλά ταυτόχρονα, μιλάμε για μια εικονική δομή, μια εικονική αρχιτεκτονική που επιδρά-και με την εμφάνιση των ρομπότ και την μείωση του κόστους των αισθητήρων, θα επιδρά ακόμα περισσότερο- στον φυσικό κόσμο. Αυτό είναι απίστευτα περίπλοκο να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Την ένωση δηλαδή φυσικού και ψηφιακού κόσμου. Είναι ταυτόχρονα και συναρπαστικό γιατί δεν ξέρεις τι νέους δρόμους θα ανοίξει η λεγόμενη 4η επανάσταση, ακριβώς όπως κανείς δεν είχε φανταστεί, πως το internet θα άλλαζε τα πράγματα, και ταυτόχρονα λίγο τρομακτικό γιατί ο βαθμός περιπλοκότητας έχει αυξηθεί σε σημείο που είναι δύσκολο να κάνεις track τα πάντα. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς γιατί υπάρχει αυτή η νοσταλγία.
Πιστεύω οτι μέσα στους γρήγορους ρυθμούς που ζούμε σήμερα, πρέπει κάποιες ώρες ή μέρες, ειδικά όταν είμαστε σε διακοπές, να σταματάμε και να χαλαρώνουμε. Να μαθαίνουμε για το πως ήταν τα πράγματα σε άλλες εποχές και να κάνουμε ερωτήσεις στον εαυτό μας που θα είμαστε διατεθειμένοι τις ψάξουμε προς τα πίσω στον χρόνο. Ακόμα και κάτι απλό να καταλάβουμε, η πνευματική ευχαρίστησή που λαμβάνουμε είναι μεγάλη διότι το έχουμε μάθει με προσωπικό κόπο και ψάξιμο. Σε βοηθάει να εκλογικεύσεις, να κατανοήσεις και να βελτιώσεις το σήμερα και να εκτιμήσεις το παρελθόν. Να εκτιμήσεις αυτό που θα θεωρούσες ειδάλλως ασήμαντο και ξεπερασμένο. Είναι εξαιρετική άσκηση για να αποκτήσεις μια πιο διευρυμένη εικόνα των πραγμάτων.
Πάντως, δεν πιστεύω οτι η τέχνη αντιμετωπίζει προβλήματα. Υπάρχουν ποιοτικές παραγωγές όπως υπήρχαν πάντα. Απλά έχουν αυξηθεί τα σκουπίδια και σε αυτό ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό θεωρώ, η εκδημοκράτιση των μέσων δημιουργίας και διανομής, που έχει επιτρέψει η τεχνολογία.