Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,358 μηνύματα.
06-03-22
15:58
Γιατί;ισα ισα αν πουλας το σωμα σου τοτε ειναι που εξευτελιζονται τα δικαιωματα της γυναικας/αντρα...
στην ουσια με την πορνεια η γυναικα γινεται αντικειμενο προς πωληση ,μεσο σαρκικης ηδονης και αντικειμενο ικανοποιησης του αντρα
Τα δύο τελευταία καλά είναι, γιατί τα παρουσιάζεις ως κακά; Είναι κακό να νιώθουν ευχαρίστηση οι άνθρωποι;
Ως προς το πρώτο, ότι η γυναίκα γίνεται αντικείμενο προς πώληση, πού είναι το κακό; Στο ενοχικό δικαίο μαθαίνουμε πως η πώληση, η ανταλλαγή, είναι το θεμέλιο της οικονομίας και της κοινωνίας. Και ο λογιστής πχ πουλάει τις γνώσεις του. Εκτός αν θεωρείς κακό να πουλάς το σώμα σου, αλλά θα πρέπει να εξηγήσεις γιατί σ αυτή την περίπτωση δεν είναι ηθικά επιλήψιμη η χειρωνακτική εργασία, πχ ο οικοδόμος, ο ηλεκτρολόγος κλπ, που ουσιαστικά αποτελούν πραξιακά εργαλεία, ανθρώπινες μηχανές. Εκτός αν λες πως όλες οι χειρωνακτικές εργασίες είναι μεμπτές και κατώτερες από τις πνευματικές, αλλά θα πρέπει να εξηγήσεις για ποιο λόγο, καθώς prima facie φαίνεται κάπως ανορθολογικό.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,358 μηνύματα.
06-03-22
11:17
Το να μιλάς θεωρητικά είναι πάντοτε εύκολο. Θεωρητικά και εγώ υποστηρίζω πολλά πράγματα, θεωρητικά και εγώ είμαι υπέρ πολλών πραγμάτων. Υπάρχει μια απόσταση που σε κάνει να μιλάς εκ του ασφαλούς. Το να το βλέπεις πρακτικά τα πράγματα και πως θα σε επηρεάζει εσένα έχει άλλη αποίχηση. Η κόρη σου είναι ένα πρόσωπο για το οποίο νοιάζεσαι και ενδιαφέρεσαι, θέλεις επομένως το καλύτερο για εκείνη. Η κοινή λογική σου λέει ότι το να εκδίδεται δεν είναι το καλύτερο. Αν λοιπόν, έβλεπες όλες τις γυναίκες σαν κόρες σου και όχι σαν απρόσωπα αντικείμενα ηδονής, θα καταλαβαίνεις ότι η πορνεία ίσως δεν είναι ντροπή αλλά σίγουρα δεν είναι και κάτι προς περηφάνια.
Σαν άνθρωπος, αδυνατώ και ΔΕΝ θέλω να δω την ανθρώπινη φύση ως κρέας. Αντί να συζητάμε αν το να εκδίδεσαι
είναι ντροπή, θα ήταν προτιμότερο και ουσιαστικότερο να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ώστε αυτοί οι άνθρωποι να έχουν πραγματικά ελεύθερη επιλογή και αν μετά από εκπαίδευση και δοκιμή διαφορετικών επαγγελμάτων και ψυχολογικής στήριξης, δεχτούν ότι αυτό είναι το επάγγελμα που θέλουν να κάνουν και τους ταιριάζει είναι ο πρώτος που θα το σεβαστεί και θα τους στηρίξει.
Κάθε ζήτημα ηθικής κρίνεται ενδοσυστημικά, δηλαδή κάθε περίπτωση μπορεί να αξιολογηθεί ηθικά μόνο αν έχεις θέσει ήδη ορισμένα αξιώματα, τα οποία φυσικά, όπως λέει και η λέξη, είναι αυθαίρετα και υποκειμενικά, κατασκευασμένα. Η ηθική είναι non-sensical έξω από ένα αυθαίρετο σύστημα.
Από αυτή την απλή διαπίστωση καταλαβαίνουμε πως το ερώτημα του θρεντ είναι ψιλοπεριττό, γιατί εν τέλει έχουμε σύγκρουση περιεκτικών δογμάτων, συστημάτων, που δίνουν συνεκτική και συνεπή πρός τα αξιώματά τους απάντηση με βάση αυτά. Το ερώτημα είναι ποιο περιεκτικό δόγμα ηθικής θέλουμε να ακολουθούμε σήμερα και γιατί, όχι ποιο δόγμα τυχαίνει σήμερα να είναι το επικρατούν.
Σου απαντάω λοιπόν για να σου σχετικοποιήσω, αν μπορώ, τη γνώμη. Ρωτάς αν υπάρχει άνθρωπος που θα ήθελε να δει την κόρη του πόρνη. Όποια κι αν είναι η απάντηση, εγώ θα έλεγα "ε και;". Αν το δεις απ το πρίσμα του μέσου σημερινού ανθρώπου, το βλέπεις μέσα από ένα υποκειμενικό σύστημα, θεσμισμένο σε συλλογικές ετερόνομες προκαταλήψεις, εκκοσμικευμένες θρησκοληψίες, εξορθολογισμένους φόβους κλπ κλπ.
Στο μέλλον, όταν τα ζώα αποκτήσουν απαραβίαστα δικαίωματα και ποινική προστασία ανάλογη των ανθρώπων, το να καταναλώνει κανείς κρέας μπορεί να θεωρείται κατάπτυστο πράγμα. Κανείς πατέρας δε θα ήθελε να δει το παιδί του να τρώει κρέας. Αυτό δε σημαίνει ότι αυτό είναι το δέον, αλλά απλώς τυχαίνει χρονικοτοπικά να αποτελεί το συγκεκριμένο δέον του κοινωνικού είναι.
Επομένως, προφανώς η πορνεία θεωρείται ντροπή σήμερα απ τους πρισσότερους για χψ τυχαίους λόγους, και συνακόλουθα όσοι έχουν άλλη άποψη δε γίνεται να μη νιώσουν έστω μια μικρή ντροπή στην παραπλανητική ερώτηση "τι θα έλεγες αν η κόρη σου ήταν πόρνη;", γιατί φοβόμαστε την αρνητική κοινωνική αξιολόγηση, ακόμα κι αν διαφωνούμε με αυτή.
Επομένως, εσύ περιορίζεσαι σε μια απλή πραγματιστική κρίση, ότι δλδ στο κυριαρχο σύστημα αντιλήψεων η πορνεία παρουσιάζει αρνητικό ηθικό πρόσημο. Το ερώτημα είναι, θα πρέπει να μείνει έτσι ή να αλλάξουμε το σύστημα πεποιθήσεων σιγά σιγά; Εγώ προτιμώ ένα σύστημα ηθικής που δεν αξιολογεί αρνητικά και δεν περιθωριοποιεί αυτόν που αυτόνομα και χωρίς να βλάπτει επιλέγει το επάγγελμα της στρίπερ/της πόρνης κλπ, ούτε μια ηθικολογία που απεχθάνεται το σεξ ως μορφή φτηνής ηδονής λες και είναι κάτι κακό αυτό. Η ταμπουποιήση(sic) του σεξ είναι ανορθολογική και κυρίως θρησκευτική, οπότε μου κάνει εντύπωση που ενώ είσαι άθεος τα λες αυτά.
Άσε που, με προσεκτικά επιχειρήματα, μπορώ να σου δείξω πως σε κάθε επάγγελμα ουσιαστικά μεταβάλλεσαι σε προϊόν και αντικείμενο εκμετάλλευσης. Δεν είναι μονοπώλιο του σεξεργάτη αυτό.
Nihilist
Τιμώμενο Μέλος
Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,358 μηνύματα.
06-12-21
12:12
Είναι μεγάλο λάθος να ηθικοποιούμε κάθε συζήτηση. Η ηθική είναι μετα-έννοια, δεν εκφράζει, δεν επικοινωνεί κάτι. Η εργασία της ιερόδουλης δεν είναι ούτε ηθική ούτε ανήθικη, γιατί οι έννοιες αυτές δεν έχουν νόημα και συσκοτίζουν την αλληλοκατανόηση.
Το μόνο που έχει νόημα να πούμε είναι πως πρόκειται για μια δουλειά θεσμισμένη συνήθως στην εκμετάλλευση, δηλαδή στην αθέλητη ετερο-νομία. Ακόμα όμως και όταν συνιστά συνειδητή επιλογή, είναι πολύ, πολύ επικίνδυνη και κατά τη γνώμη μου αντανακλά έλλειψη αυτοσεβασμού, αλλά συνάμα κατάφαση ελευθερίας. Χωρίς πάλι αυτά να είναι ηθικά/ανήθικα. Απλά είναι αυτό που είναι.
Το πώς θα αντιμετωπιστεί νομοθετικά, και άρα κοινωνικά, εξαρτάται από τις ενδοσυστημικές κρίσεις βάσει των θεσμισμένων αξιών μας, τι θέλουμε να πετύχουμε και πώς. Οι εξωσυστημικές ηθικές αξιολογήσεις δεν έχουν νόημα.
Θέλουμε να είμαστε μια κοινωνία που αναγνωρίζει πλήρως την ελευθερία του ατόμου ως προς την αυτοδιάθεσή του; Τι είναι όμως ελευθερία; Η ανοχή της ετερονομίας σου είναι ελευθερία; Αλλά και όταν η επιλογή είναι αυτόνομη, δλδ συνειδητή, αυτοτιθέμενη, θέλουμε η κοινωνία να προστατεύει τα μέλη της, έστω και πατερναλιστικά ενάντια σε αυτόνομες αυτοδιακινδυνεύσεις; Και γιατί να θέλουμε κάποιο από αυτά;
Αυτά είναι ενδοσυστημικές κρίσεις, και ο επιχρωματισμός τους με όρους ηθικός/ανήθικος, ντροπιαστικός ή μη είναι απλώς μια φτηνή προσπάθεια να τις εξιδανικεύσουμε και απολυτοποιήσουμε. Αν αρχίζαμε να σκεφτόμαστε τι θέλουμε και γιατί το θέλουμε, και όχι απλά να πετάμε α-νόητες ηθικές λέξεις και τέλος, θα επικοινωνούσαμε πολύ καλύτερα.
Το μόνο που έχει νόημα να πούμε είναι πως πρόκειται για μια δουλειά θεσμισμένη συνήθως στην εκμετάλλευση, δηλαδή στην αθέλητη ετερο-νομία. Ακόμα όμως και όταν συνιστά συνειδητή επιλογή, είναι πολύ, πολύ επικίνδυνη και κατά τη γνώμη μου αντανακλά έλλειψη αυτοσεβασμού, αλλά συνάμα κατάφαση ελευθερίας. Χωρίς πάλι αυτά να είναι ηθικά/ανήθικα. Απλά είναι αυτό που είναι.
Το πώς θα αντιμετωπιστεί νομοθετικά, και άρα κοινωνικά, εξαρτάται από τις ενδοσυστημικές κρίσεις βάσει των θεσμισμένων αξιών μας, τι θέλουμε να πετύχουμε και πώς. Οι εξωσυστημικές ηθικές αξιολογήσεις δεν έχουν νόημα.
Θέλουμε να είμαστε μια κοινωνία που αναγνωρίζει πλήρως την ελευθερία του ατόμου ως προς την αυτοδιάθεσή του; Τι είναι όμως ελευθερία; Η ανοχή της ετερονομίας σου είναι ελευθερία; Αλλά και όταν η επιλογή είναι αυτόνομη, δλδ συνειδητή, αυτοτιθέμενη, θέλουμε η κοινωνία να προστατεύει τα μέλη της, έστω και πατερναλιστικά ενάντια σε αυτόνομες αυτοδιακινδυνεύσεις; Και γιατί να θέλουμε κάποιο από αυτά;
Αυτά είναι ενδοσυστημικές κρίσεις, και ο επιχρωματισμός τους με όρους ηθικός/ανήθικος, ντροπιαστικός ή μη είναι απλώς μια φτηνή προσπάθεια να τις εξιδανικεύσουμε και απολυτοποιήσουμε. Αν αρχίζαμε να σκεφτόμαστε τι θέλουμε και γιατί το θέλουμε, και όχι απλά να πετάμε α-νόητες ηθικές λέξεις και τέλος, θα επικοινωνούσαμε πολύ καλύτερα.