Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
24-05-22
00:02
Τι να πω δεν ξέρωΝαι έχουμε επαφές. Κυρίως έρχονται σε επαφή εκείνοι μαζί μου για να μάθουν τα νέα μου η για να ζητήσουν εξυπηρέτηση. Όμως δεν χαίρομαι όταν επικοινωνούμε, δεν έχω την προσμονή θα έλεγα ότι είμαι περισσότερο αδιάφορη. Όχι ψυχρή, ακούω συζητάμε αλλά μέχρι εκεί αισθάνομαι ουδέτερα.
Με τους υπόλοιπους συγγενείς ξαδέρφια, θειους, θείες εχουμε τελείως διαφορετική σχέση το άκρως αντίθετο. Μιλάμε ανοιχτά, έχουμε σωματική επαφή, βρισκόμαστε, αναλύουμε διαφορά προσωπικά μας και περνάμε πολύ όμορφα!
Το μοναδικο βήμα που έχω κάνει είναι αυτό που είπα και πριν κάτι άλλο δεν μου βγαίνει ομως.. Έχω πέραση φάση που είχα τύψεις γι αυτό αλλά ρε παιδιά δεν μου βγαινει
Έχεις κάνει τοσα, δεν ξέρω τι άλλο χρειάζεται για να Ξεφυγεις από αυτό που αισθάνεσαι. Από τη μια θα ελεγα μήπως να το αποδεχτείς δηλαδή έτσι νιώθω ρε αδερφέ και μια χαρά από την άλλη μήπως να ζητήσεις απο τη χυχοθεραπευτρια σου να εστιάσετε εκεί;
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
23-05-22
11:14
Εγώ ακόμα προσωπικα και να με συγχωρείτε κιόλας, μαργαρίτα βοήθεια, δεν έχω καταλάβει που ακριβώς είναι το προβλημα της κοπέλας
Έχει κάποια θέματα από την παιδικη ηλικία της, κάνει ψυχοθεραπεία όλα πανε καλα, θυμό δεν έχει, πουκαι που την πιανει θλίψη, φυσιολογικό μου φαίνεται δεν ήρθαμε χθες στον κόσμο. Όποτε μια χαρά όλα.
Εγώ δηλαδή Ναθαναηλ μια χαρά σε βρίσκω!
Δηλαδή οκ όλοι μας έχουμε κάτι να μας θλίβει να το θυμόμαστε και να μας ρίχνει, θέλω να πω φυσιολογικό δεν είναι ; έτσι είναι η ζωή! Με τα πάνω της και τα κάτω της!
Έχεις οικογένεια δική σου ;
Επίσης Όντως τα προβλήματα δεν έχουν ηλικία άλλου είδους προβλήματα έχεις στα 15 αλλά στα 25 αλλά στα 35 αλλά στα 55 κι άλλα στο 85 καλά εκεί άστο
Γενικά η ζωή είναι γεμάτη τέτοια είναι ελάχιστες οι στιγμές ευτυχίας. !!
Μήπως λέω εγώ τώρα ειδική δεν είμαι μήπως δεν θες καθόλου να σκέφτεσαι όλα αυτά τα άσχημα; ή μάλλον δεν θέλεις να σου έρχεται στην επιφάνεια αυτή η θλίψη; αυτό δεν νομίζω πως είναι εφικτό.. Δεν ξέρω. Δηλαδή να μην έχεις αισθήματα για κάτι, να ναι αδιαφορο. Βέβαια αν το δουλέψεις ναι μπορείς να μάθεις τεχνική να το αναισθητοποιησεις. Φαντάζομαι. Δεν έχω ιδέα στην πραγματικότητα.
Κάτι άλλο που σκέφτηκα με τους γονείς σου Έχεις επαφές; θέλω να πω Μήπως για να σου φύγει όλο αυτό να το πάρεις λίγο ανάποδα; για παράδειγμα είπες ότι σε στεναχωρεί ακόμα αυτή η συναισθηματική παραμέληση δηλαδή ότι δεν είχες αγκαλιές όλη αυτή τη φροντίδα Τέλος πάντων δεν σου έκαναν κακό Δεν σε κακοποιούσαν λεκτικά ούτε σωματικά αλλά κάτι σαν παράπονο. Μήπως να το παίρνεις ανάποδα και να ερχόσουν πιο κοντά τους; εσυ; Δεν ξέρω Οι ψυχοθεραπευτές τι λένε οι ομοιοπαθητικοί πάντως λέει ότι αυτό που μας ενοχλεί πάμε και πέφτουμε πάνω του για να το κατασπαράξουμε πώς να το πω. Ίσως έτσι το εξομάλυνεις..λέω εγώ τώρα
Κι αν έχετε επαφές βέβαια δεν ξέρω και δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γίνει αυτό
Έχει κάποια θέματα από την παιδικη ηλικία της, κάνει ψυχοθεραπεία όλα πανε καλα, θυμό δεν έχει, πουκαι που την πιανει θλίψη, φυσιολογικό μου φαίνεται δεν ήρθαμε χθες στον κόσμο. Όποτε μια χαρά όλα.
Εγώ δηλαδή Ναθαναηλ μια χαρά σε βρίσκω!
Δηλαδή οκ όλοι μας έχουμε κάτι να μας θλίβει να το θυμόμαστε και να μας ρίχνει, θέλω να πω φυσιολογικό δεν είναι ; έτσι είναι η ζωή! Με τα πάνω της και τα κάτω της!
Έχεις οικογένεια δική σου ;
Επίσης Όντως τα προβλήματα δεν έχουν ηλικία άλλου είδους προβλήματα έχεις στα 15 αλλά στα 25 αλλά στα 35 αλλά στα 55 κι άλλα στο 85 καλά εκεί άστο
Γενικά η ζωή είναι γεμάτη τέτοια είναι ελάχιστες οι στιγμές ευτυχίας. !!
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Μήπως λέω εγώ τώρα ειδική δεν είμαι μήπως δεν θες καθόλου να σκέφτεσαι όλα αυτά τα άσχημα; ή μάλλον δεν θέλεις να σου έρχεται στην επιφάνεια αυτή η θλίψη; αυτό δεν νομίζω πως είναι εφικτό.. Δεν ξέρω. Δηλαδή να μην έχεις αισθήματα για κάτι, να ναι αδιαφορο. Βέβαια αν το δουλέψεις ναι μπορείς να μάθεις τεχνική να το αναισθητοποιησεις. Φαντάζομαι. Δεν έχω ιδέα στην πραγματικότητα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Κάτι άλλο που σκέφτηκα με τους γονείς σου Έχεις επαφές; θέλω να πω Μήπως για να σου φύγει όλο αυτό να το πάρεις λίγο ανάποδα; για παράδειγμα είπες ότι σε στεναχωρεί ακόμα αυτή η συναισθηματική παραμέληση δηλαδή ότι δεν είχες αγκαλιές όλη αυτή τη φροντίδα Τέλος πάντων δεν σου έκαναν κακό Δεν σε κακοποιούσαν λεκτικά ούτε σωματικά αλλά κάτι σαν παράπονο. Μήπως να το παίρνεις ανάποδα και να ερχόσουν πιο κοντά τους; εσυ; Δεν ξέρω Οι ψυχοθεραπευτές τι λένε οι ομοιοπαθητικοί πάντως λέει ότι αυτό που μας ενοχλεί πάμε και πέφτουμε πάνω του για να το κατασπαράξουμε πώς να το πω. Ίσως έτσι το εξομάλυνεις..λέω εγώ τώρα
Κι αν έχετε επαφές βέβαια δεν ξέρω και δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γίνει αυτό
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,490 μηνύματα.
22-05-22
14:56
Πόσο χρονών είσαι ;
Ρωτάω γιατί έχει σημασία σε ποια ηλικια απευθυνόμαστε
Πράγματι είσαι αντιφατική, αλλά όπως είπε και η εχεμυθη μόνο οι ψυχολόγοι ειδικοί θα μπορουσαν να βοηθήσουν
Γιατί εδώ ο καθένας θα σου πει βάσει εμπειριών δεν είναι επιστήμονες..
Ρωτάω γιατί έχει σημασία σε ποια ηλικια απευθυνόμαστε
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Να σκέφτεσαι ναι θετικά. Να βρεις τα θετικά στη σχέση σου μαζί τους. Οταν έρχονται τα αρνητικά στην επιφάνεια να τα διωχνεις. Αυτό σου λένε οι κοπέλες.Δεν έχει υπάρξει συγκεκριμένο τραυματικο γεγονός αλλά συναισθηματική παιδική παραμεληση. Ούτε με παράτησαν ούτε με κακοποιουσαν λεκτικά η σωματικα ούτε μου μιλούσαν υποτιμητικά αλλά δεν ήταν εκεί όταν το είχα ανάγκη, δεν με ενθάρρυναν όταν πάλι το είχα ανάγκη κλπ. Πάντα μιλούσαμε όμορφα μεταξύ μας αλλά μέχρι εκεί. Στο συναισθηματικό δέσιμο είχαμε το πρόβλημα. Μου παρείχαν τα υλικά αλλά δεν είχαμε πχ σωματική επαφή με αγκαλιά η συζήτηση στο μεσημεριανό τραπέζι όλοι μαζί κλπ. Προσπαθώ να δώσω περισσότερες πληροφορίες..
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω μπει ποτέ στο τρύπακι να κατηγορήσω τους δικούς μου για τον τρόπο που με μεγάλωσαν. Έχω περάσει απο την φάση που ήμουν θυμωμένη όταν μου ζητούσαν εξυπηρετήσεις πχ και είχαν έμμεσα την απαίτηση να βοηθήσω. Το έκανα φυσικά αλλά τα τελευταία χρόνια που δουλεύω με τον εαυτό μου έχω βάλει όριο σε αυτό και έχω πει πολλά όχι τα οποία κατά έναν περίεργο τρόπο είναι αποδεκτά και αυτό είναι μεγάλο σκαλοπάτι!
Τώρα με τις θετικές λέξεις, δεν ξέρω πως μπορει να γίνει αυτό.. Δηλαδή κάθε φορά που σκέφτομαι το πως με μεγάλωσαν να το σκέφτομαι θετικά? Η να σκέφτομαι το αποτέλεσμα και την εξέλιξη μου?
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Στο χέρι σου είναι να ΜΗΝ πάρει χρόνια.Δεν διαφωνώ. Θα πάρει χρόνια η θεραπεία μου, I know.
Πράγματι είσαι αντιφατική, αλλά όπως είπε και η εχεμυθη μόνο οι ψυχολόγοι ειδικοί θα μπορουσαν να βοηθήσουν
Γιατί εδώ ο καθένας θα σου πει βάσει εμπειριών δεν είναι επιστήμονες..