nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
04-08-22
00:25
Δεν υπάρχει τίποτα, ούτε πριν τον θάνατο, ούτε μετά. It’s okay, really.
Ξαναλέω ότι ο μέσος άνθρωπος αρνείται να δεχθεί ότι η ζωή είναι μια δυναμική που ολοκληρώνεται σε πεπερασμένο χρόνο και φτάσανε να μιλάνε για διαστάσεις και μαύρες κουμπότρυπες και αστρολογίες (δεν διάβασα καλά γιατί βαριέμαι) ενώ δεν μπορούν να κατανοήσουν απλά ότι στη φύση, oι ασκούμενες δυνάμεις επενεργούν προς μια κατάσταση ισορροπίας αλλά λόγω οσοδήποτε μικρών διαταραχών που οφείλονται στην σχετικότητα των κινήσεων (καθώς τίποτα δεν είναι εξολοκλήρου ακίνητο ως προς τις ανθρώπινες αισθήσεις) δημιουργούνται μηχανισμοί, μορφές ζωής και μετά αυτοδιαλύονται. Υπάρχει νέο ερευνητικό αντικείμενο στη γεωμετρία με τίτλο Μαθηματικά ή Δυναμική Μορφογένεσης. Αυτά τα φυσικά φαινόμενα συμβαίνουν περιοδικά όχι μόνο στο ανθρώπινο είδος αλλά και στη φύση γενικά, όπως για παράδειγμα ένα ηφαίστειο που η εξέλιξή του αλλάζει την μορφολογία της γης φτιάχνοντας ορεινούς όγκους σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο και με μια άλλη ηφαιστειακή δραστηριότητα σε μια άλλη χρονική περίοδο οι όγκοι αυτοί εξωμαλύνονται προς...μια κατάσταση ισορροπίας με την προσεγγιστικά λεία επιφάνεια. Αυτή η διαδικασία δεν οδηγεί σε μια βέλτιστη κατάσταση καθώς δεν υπάρχει η τέλεια περίπτωση. Πάντα θα υπάρχει ένα νέο τοπικό ακρότατο στο πρόβλημα της βελτιστοποίησης στη φύση. Αυτά λέει η μαθηματική επιστήμη του 21ου αιώνα.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
03-08-22
17:54
'Ίσως κάποιο άσμα του Βασίλη Τερλέγκα μπορεί να απαντήσει στην ερώτηση σου. Με λίγο ουίσκι να γίνει συζήτηση. Επιστημονικά, τίποτα δεν συμβαίνει. Απλά. Κενό.
Έχει φυσική εξήγηση πως από το τίποτα, δημιουργείται μια σωματιδιακή δυναμική και μετά πάλι τίποτα. Δηλαδή αν θεωρήσουμε ότι ο άνθρωπος και ο κάθε οργανισμός είναι ένα δυναμικό μοντέλο, η δυναμική του παρατηρείται σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Μετά από κάποιο μη ελέγξιμο χρόνο, τερματίζει. Γι' αυτό και οι επιστήμες ζωής όπως η βιολογία, η ιατρική κτλ, χρησιμοποιούν πολύ τη στατιστική επειδή κάνουν πιθανοτικές εκτιμήσεις. Το σύστημα δεν μπορεί ελεγθεί και ο χρήστης να ορίσει την τελική χρονική στιγμή της δυναμικής, όπως αντίθετα συμβαίνει με ένα μηχάνημα του εργαστηρίου που βασίζεται σε μια εφαρμογή του βέλτιστου ελέγχου (από τον χρήστη).
Σημείωση: Για τον βέλτιστο χρόνο λειτουργίας ενός μηχανήματος έρχεται μετά ο μαθηματικός κλάδος της Αξιοπιστίας Συστημάτων που βασίζεται στην Θεωρία Πιθανοτήτων και εξετάζει με στατιστική εκτίμηση την βέλτιστη χρονική διάρκεια λειτουργίας ενός τεχνητού μοντέλου, όπως για παράδειγμα ένας λαμπτήρας πόσες ώρες θα σχεδιαστεί από την βιομηχανία να φωτίζει μέχρι να καεί. Δηλαδή, η βιομηχανία σχεδιάζει ένα προϊόν με ημερομηνία θανάτου του προϊόντος. Εκεί εξετάζονται και άλλες παράμετροι όπως το κόστος κατασκευής του υλικού, τι είδος υλικού θα επενδύσει τη λάμπα για να αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες λόγω ρεύματος, πόσο θα είναι το κόστος ανά τεμάχιο, κτλ.
Δεν ξέρω τι συμβαίνει μετά θάνατον
Έχει φυσική εξήγηση πως από το τίποτα, δημιουργείται μια σωματιδιακή δυναμική και μετά πάλι τίποτα. Δηλαδή αν θεωρήσουμε ότι ο άνθρωπος και ο κάθε οργανισμός είναι ένα δυναμικό μοντέλο, η δυναμική του παρατηρείται σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Μετά από κάποιο μη ελέγξιμο χρόνο, τερματίζει. Γι' αυτό και οι επιστήμες ζωής όπως η βιολογία, η ιατρική κτλ, χρησιμοποιούν πολύ τη στατιστική επειδή κάνουν πιθανοτικές εκτιμήσεις. Το σύστημα δεν μπορεί ελεγθεί και ο χρήστης να ορίσει την τελική χρονική στιγμή της δυναμικής, όπως αντίθετα συμβαίνει με ένα μηχάνημα του εργαστηρίου που βασίζεται σε μια εφαρμογή του βέλτιστου ελέγχου (από τον χρήστη).
Σημείωση: Για τον βέλτιστο χρόνο λειτουργίας ενός μηχανήματος έρχεται μετά ο μαθηματικός κλάδος της Αξιοπιστίας Συστημάτων που βασίζεται στην Θεωρία Πιθανοτήτων και εξετάζει με στατιστική εκτίμηση την βέλτιστη χρονική διάρκεια λειτουργίας ενός τεχνητού μοντέλου, όπως για παράδειγμα ένας λαμπτήρας πόσες ώρες θα σχεδιαστεί από την βιομηχανία να φωτίζει μέχρι να καεί. Δηλαδή, η βιομηχανία σχεδιάζει ένα προϊόν με ημερομηνία θανάτου του προϊόντος. Εκεί εξετάζονται και άλλες παράμετροι όπως το κόστος κατασκευής του υλικού, τι είδος υλικού θα επενδύσει τη λάμπα για να αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες λόγω ρεύματος, πόσο θα είναι το κόστος ανά τεμάχιο, κτλ.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
03-08-22
16:17
Γι αυτό όταν μια κοπέλα λέει σε έναν μαντραχαλέα, αύριο το φιλάκι στο μάγουλο..εννοεί σήμερα. Δεν χάνουμε το χρόνο.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
03-08-22
15:31
Με ανατριχιάζει η ιδέα του απόλυτου κενού. Αυτό θα σήμαινε πως πράγματι δεν είμαστε τίποτα, πέρα από τον εγκέφαλό μας.
Aπλά σκέψου ότι 1 - 1 κάνει τίποτα και ένας Άραβας μαθηματικός πήγε και έβαλε ένα ο που με τους αιώνες έγινε 0. Το θαύμα είναι ότι από το τίποτα δημιουργείται ζωή (παλμός, ταλάντωση σωματιδίων) και μετά ξανά τίποτα. Μετά το ίδιο πράγμα συμβαίνει αλλού με άλλους γονείς που δημιουργούν μια ζωή και αυτό συνεχίζεται. Αυτό που δεν θα μάθουμε ποτέ είναι γιατί να διαιωνίζουμε τη ζωή; Εκεί νομίζω θα υπάρχει η απάντηση για τον θάνατο. Ο θάνατος είναι απλά η διαδικασία όπου κάτι παύει να υπάρχει. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος φοβάται το θάνατο ίσως είναι και η αιτία που ακόμη η ανθρώπινη κοινωνία βιώνει θανάτους ανθρώπων σαν μια επικαιρότητα. Δηλαδή, δεν κατανοούμε πόσο άσχημο είναι να στερούμε τη ζωή, σε έναν άνθρωπο που ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα πέθαινε από φυσικά αίτια λόγω γήρατος. Ο θάνατος είναι απλά μέρος της φυσικής διαδικασίας της ζωής όπως συμβαίνει και σε ένα αστρικό σώμα. Ακόμη και στα μαθηματικά υπό τη φυσική έννοια, προσπαθούμε να εξαλείψουμε όρους που πάνε στο άπειρο κάνοντάς τους να μηδενίζονται. Ή οι περισσότερες έννοιες εξετάζονται κοντά στο μηδέν, δηλαδή, στο τίποτα.
Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι σε ποια κατάσταση βρισκόμασταν πριν γεννηθούμε;
Αφού δεν υπάρχει ούτε κυτταρική μορφή. Ακόμη και στην μαθηματική προσέγγιση της βιολογίας εξέλιξης, η έννοια του ανοικτού δίσκου σε ένα σημείο από την γενική τοπολογία του Ευκλείδειου επιπέδου, προσομοιώνει ένα κύτταρο. Αν δεν υποθέσουμε ότι έχουμε ένα μη κενό σύνολο, δηλαδή, ένα σύνολο με γεωμετρικά σημεία που είναι οι λειτουργικές δομές (μιτοχόνδρια κτλ) του κυττάρου που παίζουν ρόλο στην χημική του και φυσική του δυναμική, δεν υπάρχει τίποτα. Τίποτα. Κενό. Τα μαθηματικά απλά μεταφράζουν αυτό που η φύση, δηλαδή, από μια μη ύλη, εμφανίζει μια ύλη, έναν οργανισμό κτλ.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
03-08-22
00:39
Έχεις σκεφτεί πόσο δύσκολο είναι για τον άνθρωπο να δεχθεί το τίποτα ως πηγή δημιουργίας μια ζωής; Είναι όπως από τα μαθηματικά ξεκινάμε πάντα και φτιάχνουμε μια "ζωή" από παραδοχές που ως παραδοχές δεν υπάρχουν κάπου και πάνω εκεί μπορούμε να οδηγηθούμε στην περιγραφή ενός φυσικού ή στατιστικού φαινομένου παρατηρώντας έναν ολόκληρο κόσμο από εξισώσεις, θεωρήματα, αλγεβρικές εκφράσεις κοκ, που περιγράφουν μια δυναμική διαδικασία με κάποιο αποτέλεσμα (π.χ. κίνηση ενός πυραύλου). Μετά την επίλυση του μαθηματικού προβλήματος ο κόσμος σκέψης αυτός σβήνει. Κάπως έτσι είναι και η ζωή. Τόσο απλά. Ο λόγος που ο άνθρωπος φοβάται τη ζωή και πλάθει φανταστικούς κόσμους είναι ο ίδιος λόγος που ο άνθρωπος για πολλούς αιώνες πολέμησε την αφηρημένη σκέψη (ως πρόγονο των μαθηματικών) επειδή η λογική είναι ψυχρή και ο άνθρωπος δεν ήθελε να αποδεχθεί το τέλος. Έτσι πάνω σε αυτή την υπαρξιακή μυθοπλασία χτίστηκαν πολιτικά συστήματα και θεότητες και φυσικά την ίδια στιγμή όσοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν αυτή την πολιτική ζωής, το σύστημα τους εξαφανίσε. Γιατί αν η θρησκεία ήταν μια αξία της ζωής και ο θεός υπήρχε, για ποιο λόγο ο Γαλιλαίος να ταλαιπωρηθεί με την ιερά εξέταση; Πόσο σχέση είχε ο παπισμός με την θρησκεία και τη ζωή;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
03-08-22
00:15
Όταν λες τη δεύτερη φορά, το σώμα μας δεν αποσυντίθεται σύμφωνα με την φθορά της ύλης λόγω της σχετικότητας των κινήσεων (γεωμετρία στερεών κινήσεων Νεύτωνα); Θεωρώ ότι είναι από τις ελάχιστες ρεαλιστικές περιγραφές που δυστυχώς λόγω των στερεοτύπων, θρησκευτικών συστημάτων, ανθρώπινης ματαιοδοξίας περί καλού και κακού παραδείσου, εδώ και κάμποσες χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος αρνείται να δεχθεί ότι με δική του ευθύνη χάνει κάθε στιγμή του παρόντος σε βλακείες, και στο τέλος περιμένει μια άλλη ζωή για την οποία δεν υπάρχει μέχρι ώρας αληθινή περιγραφή ότι υπάρχει. Αν και τόσο νέα κοπέλα, έχεις αρκετά ώριμη άποψη.
Ο άνθρωπος για να διασκεδάσει τον φόβο του έχει φτιάξει έναν ανθρωπόμορφο θεό με παραλλαγές, έναν, δυο, δώδεκα, τον ονομάζει και τον φαντάζεται ανάλογα τα έθιμα της περιοχής (βλ., ινδουισμός, θεότητες να ευλογούν τους ορυζώνες επειδή οι άνθρωποι με αυτά βιοπορίζονταν) έτσι όπως είχε πει ένας αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος της Κάτω Ιταλίας κατά την Ελληνιστική περίοδο, ότι και τα ζώα αν μπορούσαν να μας πουν σε μια ανθρώπινη γλώσσα πως φαντάζονται το θεό τους, θα τον απεικόνιζαν με μορφή κάποιου ζώου δηλαδή ο ελέφαντας, θα προσκυνούσε έναν θεό με μορφή ελέφαντα. Αρκετά πρωτοποριακή άποψη αν σκεφτούμε ότι ξεκινούσε η χρονική παρακμή του δωδεκάθεου με τις νέες θεότητες από την Ανατολή μετά τις ανακαλύψεις του Μ.Αλεξάνδρου (και τις νέες αντιλήψεις περί βασιλιάδων που λατρεύονταν ως τοπικοί θεοί) σε βαθμό που οδηγήθηκαν στην ολική παρακμή μέσα στην ανθρώπινη ζωή και την φιλοσοφική αναζήτηση του ενός και μοναδικού θεού με την έλευση του Απόστολου Παύλου στην Στοά του Αττάλου στην παλαιά Αθηναϊκή Αγορά.
Ο άνθρωπος για να διασκεδάσει τον φόβο του έχει φτιάξει έναν ανθρωπόμορφο θεό με παραλλαγές, έναν, δυο, δώδεκα, τον ονομάζει και τον φαντάζεται ανάλογα τα έθιμα της περιοχής (βλ., ινδουισμός, θεότητες να ευλογούν τους ορυζώνες επειδή οι άνθρωποι με αυτά βιοπορίζονταν) έτσι όπως είχε πει ένας αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος της Κάτω Ιταλίας κατά την Ελληνιστική περίοδο, ότι και τα ζώα αν μπορούσαν να μας πουν σε μια ανθρώπινη γλώσσα πως φαντάζονται το θεό τους, θα τον απεικόνιζαν με μορφή κάποιου ζώου δηλαδή ο ελέφαντας, θα προσκυνούσε έναν θεό με μορφή ελέφαντα. Αρκετά πρωτοποριακή άποψη αν σκεφτούμε ότι ξεκινούσε η χρονική παρακμή του δωδεκάθεου με τις νέες θεότητες από την Ανατολή μετά τις ανακαλύψεις του Μ.Αλεξάνδρου (και τις νέες αντιλήψεις περί βασιλιάδων που λατρεύονταν ως τοπικοί θεοί) σε βαθμό που οδηγήθηκαν στην ολική παρακμή μέσα στην ανθρώπινη ζωή και την φιλοσοφική αναζήτηση του ενός και μοναδικού θεού με την έλευση του Απόστολου Παύλου στην Στοά του Αττάλου στην παλαιά Αθηναϊκή Αγορά.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
13-06-22
15:00
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς.
Σημασία έχει να είσαι με τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Μέχρι και οι άγιοι φωστήρες της εκκλησίας, όταν πλησιάσει η ύστατη στιγμή τρέχουν σε Μητροπολοτικά Νοσοκομεία της Αγγλίας και των ΗΠΑ, ας είναι και προτεσταντικά. Σημασία έχει να μην πεθάνουν για να συνεχίσουν να διδάσκουν για την μεταθανάτια ζωή στους άλλους, που εκείνοι όμως δεν θέλουν να ζήσουν.
Σημασία έχει να είσαι με τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Μέχρι και οι άγιοι φωστήρες της εκκλησίας, όταν πλησιάσει η ύστατη στιγμή τρέχουν σε Μητροπολοτικά Νοσοκομεία της Αγγλίας και των ΗΠΑ, ας είναι και προτεσταντικά. Σημασία έχει να μην πεθάνουν για να συνεχίσουν να διδάσκουν για την μεταθανάτια ζωή στους άλλους, που εκείνοι όμως δεν θέλουν να ζήσουν.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
13-06-22
13:21
What? Και τι θέλεις, να είμαστε αθάνατοι? Τα πάντα έχουν την φθορά τους, απλή φυσική
Ναι αλλά η θρησκεία δεν αποδέχεται την φυσική.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
13-06-22
13:13
Η ερμηνεία νομίζω εννοεί κυρίως τον πνευματικό θάνατο, όχι το σωματικό στην περίπτωση αυτή. Υπάρχει μεταθάνατον ζωή μετά το θάνατο.Υπάρχει ένας προορισμός και αυτός είναι ο Παράδεισος για τον άνθρωπο.
Εσύ έχεις προσωπική εικόνα για τη μορφή της μεταθανάτιας ζωής; Έχεις βιώσει πώς είναι η μεταθανάτια ζωή να μας πεις εντυπώσεις;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
13-06-22
12:23
Ο Χριστός είναι η Ζωή. Όποιος έχει το Χριστό μέσα του βρίσκεται στη ζωή. Η αμαρτία είναι θάνατος και με αυτήν απομακρύνεται ο άνθρωπος από το Θεό.
Δηλαδή όποιος πεθαίνει με τη φυσική νομοτέλεια, δεν έχει το Χριστό μέσα του; Το ερώτημα είναι γιατί μια τόσο ανθρωποκεντρική θρησκεία σαν τον χριστιανισμό επιτρέπει τον θάνατο του ανθρώπινου οργανισμού, δηλαδή, να τελειώνει η ζωή με την αποσύνθεση του ανθρώπινου σώματος.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.