Grand Duchess
Περιβόητο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 4,056 μηνύματα.
22-07-22
11:14
Ακριβώς!Καλό αυτό. Το έχω δοκιμάσει. Υπάρχουν σκυλιά τα οποία δεν θέλει να σβερκώσει αλλά είναι πολύ πολύ λίγα και δεν τα φέρνουμε πολύ κοντά όπως και να ‘χει γιατί μια λάθος κίνηση την βάζει σε fight mode. Πάντως σίγουρα καλή ιδέα να το κάνετε με ηλικιωμένο σκύλο που συνήθως είναι πιο ισορροπημένοι στις αντιδράσεις τους.
Στην αρχή ο δικός μου του γαβγιζε, και εκείνος του γαβγιζε πίσω αλλά πολύ λιγότερο, σαν όταν σε μαλώνει ένας παππούς, μετά γύριζε την πλάτη στον δικο μου και δεν του έδινε σημασία
Ε και μάλλον έτσι κατάλαβε και ο δικός μου και τώρα κάθε φορά που πάμε βόλτα περνάμε από το σπίτι τους και πρέπει να περιμένω 2-3 λεπτά για να γλύψουν ο ένας τον άλλο από τα κάγκελα
Αλλά την σκυλίτσα του άλλου γειτονα που την κρατάει μέσα στο σπίτι, όταν την βγάζει έξω δεν την θέλει με τίποτα ο δικός μου. Γαβγίζει ασταμάτητα και γρυλιζει. Από μικρό κουτάβι δεν την ήθελε. Ίσως επειδή δεν την έχει μυρίσει (ευτυχώς που είναι στειρωμένη γιατί θα είχαμε αλλά προβλήματα στην πορεία)
Grand Duchess
Περιβόητο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 4,056 μηνύματα.
21-07-22
23:43
Το πρόβλημα νομίζω κρύβεται στο ότι πολλοί άνθρωποι ψάχνουν την εύκολη λύση, ειδικά αν δεν είχες σκύλο παλαιότερα είναι εύκολο να παρασυρθείς από κάποιον που θα σου πει «Ναι μωρέ, εγώ το διόρθωσα με εφημερίδα… δοκίμασέ το δεν χάνεις κάτι». Δεν μπορείς να προσεγγίσεις κάθε σκύλο στον κόσμο με τον ίδιο τρόπο. Όπως δεν μπορείς να προσεγγίσεις και κάθε άνθρωπο με τον ίδιο τρόπο. Διαφορετική ψυχοσύνθεση ο καθένας, άρα προσαρμόζεσαι ανάλογα. Λίγο το κακό με το δάγκωμα θα πω εγώ, εκτός αν φτάσει 2+ χρόνων και το κάνει ακόμα σε ενοχλητικό βαθμό. Αλλά ειλικρινά, no worries. Δεν θα του έδινα μεγάλη βαρύτητα. Να φανταστείς νόμιζα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα με την δικιά μου ήταν αυτό, μέχρι που έφυγε και έσκασε ακόμα μεγαλύτερο (θέλει να επιτεθεί σε κάθε σκύλο που περνάει δίπλα μας) οπότε καλύτερα επικεντρώσου στην κοινωνικοποίηση κτλ. και αυτό απλά διόρθωνέ το με ένα sharp «Μη».
Ευχαριστώ για τις συμβουλές σας!Η δικιά μου σκυλίτσα ηρέμησε τελείως όταν έκλεισε τα 2 χρόνια και γίνοταν λιγότερη ζωηρή, οπότε απλά υπομονή. Μπορείς να δεις μερικά βιντέακια από το ίντερνετ για τη θετική εκπαίδευση.
Η αλήθεια είναι ότι είναι ο πρώτος σκύλος της οικογένειας μετά από 20 χρόνια, και η πρώτη φορά που ζω με σκυλάκι. Οπότε νόμιζα ότι ήταν κάτι μη φυσιολογικό
Και σε εμάς στην αρχή δεν συμπαθούσε αλλα σκυλιά, αλλά τώρα δεν πάει πάνω τους πλέον, ούτε γαβγίζει στις βόλτες αν δει αλλο. Μέσα στο σπίτι σε περαστικά σκυλιά έξω, καταλαβαίνω ότι το κάνει από το ένστικτο να προστατέψει τον "χώρο" του.
Χαίρομαι πάντως που στα σκυλάκια σας λύθηκε το θέμα. Ελπίζω να γίνει και στον δικό μας!
Grand Duchess
Περιβόητο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 4,056 μηνύματα.
21-07-22
23:11
Χαίρομαι που ακούω ότι το έκοψε!Well, αν θες την γνώμη μου το κύριο που μπορείς να κάνεις είναι υπομονή. Βρίσκεται στην adolescence φάση τώρα και ως αποτέλεσμα θα ακούει λιγότερο και θα σε δοκιμάζει περισσότερο. Είχα το ίδιο θέμα με εσένα και είχα σκοτιστεί και απλά το έκοψε μόνη της στους 8-9 μήνες. Δοκίμασε και το «Μη». Βοηθά.
Ακουω κατι... ξεφτέρια να λένε ότι πρέπει να τον χτυπαμε στο πρόσωπο όταν το κάνει... Εγώ να βάλω χέρι στο σκυλί δεν πρόκειται. Ίσα ίσα του δίνει την εντύπωση ότι προσπαθούμε να του επιτεθούμε. Τι έχουν τραβήξει σκυλιά αυτών των ανθρώπων Θεέ μου!
Grand Duchess
Περιβόητο μέλος
Η Grand Duchess αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 4,056 μηνύματα.
21-07-22
23:03
Καλησπέρα σε όλους,
Οι γονείς μου έχουν ένα σκυλάκι, το οποίο υιοθετήσαμε. Ήταν παρατημένο ως κουτάβι σε ένα χωράφι. Ήταν γύρω 3-3.5 μηνών σύμφωνα με τον κτηνίατρο μας. Κατά τον 4 ο μήνα, άρχισε να δαγκώνει τα πάντα. Ο κτηνίατρος μας είπε ότι είναι ο πόνος που βγάζει δοντακια, και ότι θα το σταματήσει στους 7 μήνες.
Όταν πήγα στο χωριό του έφερνα πολλά παιχνίδια μπας και βοηθήσει λίγο την κατάσταση. Fast forward το σκυλάκι είναι τώρα 7 μηνών, ναι μεν έχει ηρεμήσει αρκετά, αλλά ακόμη συνεχίζει αυτή την συμπεριφορά που και που, καθώς και να ανεβαίνει πάνω μας. Δοκιμάσαμε διαφορες συμβουλές του κτηνιάτρου (να τον αγνοούμε όταν θέλει να μας βάλει δοντακια κτλ) αλλά τίποτα. Να σημειώσω ότι κάνουμε όλα τα απαραίτητα (βόλτες, παιχνίδι, χάδια κτλ)
Να εκπαιδευτεί από επαγγελματία είναι αδύνατο καθώς το χωριό είναι αρκετά μακριά από πόλη (40+ χλμ) και δεν ξέρω καν αν υπάρχει εκπαιδευτής. Θα ήθελα να ακούσω συμβουλές από κηδεμόνες σκύλων που είχαν παρόμοια εμπειρία, και πως έβγαλαν, αν έβγαλαν, άκρη (Οι συγχωριανοί λένε στους γονείς μου απαράδεκτους τρόπους που δεν θέλω σε καμία περίπτωση να κανω, γι'αυτό και ψάχνω τρόπο χωρίς βία)
Ευχαριστώ.
Οι γονείς μου έχουν ένα σκυλάκι, το οποίο υιοθετήσαμε. Ήταν παρατημένο ως κουτάβι σε ένα χωράφι. Ήταν γύρω 3-3.5 μηνών σύμφωνα με τον κτηνίατρο μας. Κατά τον 4 ο μήνα, άρχισε να δαγκώνει τα πάντα. Ο κτηνίατρος μας είπε ότι είναι ο πόνος που βγάζει δοντακια, και ότι θα το σταματήσει στους 7 μήνες.
Όταν πήγα στο χωριό του έφερνα πολλά παιχνίδια μπας και βοηθήσει λίγο την κατάσταση. Fast forward το σκυλάκι είναι τώρα 7 μηνών, ναι μεν έχει ηρεμήσει αρκετά, αλλά ακόμη συνεχίζει αυτή την συμπεριφορά που και που, καθώς και να ανεβαίνει πάνω μας. Δοκιμάσαμε διαφορες συμβουλές του κτηνιάτρου (να τον αγνοούμε όταν θέλει να μας βάλει δοντακια κτλ) αλλά τίποτα. Να σημειώσω ότι κάνουμε όλα τα απαραίτητα (βόλτες, παιχνίδι, χάδια κτλ)
Να εκπαιδευτεί από επαγγελματία είναι αδύνατο καθώς το χωριό είναι αρκετά μακριά από πόλη (40+ χλμ) και δεν ξέρω καν αν υπάρχει εκπαιδευτής. Θα ήθελα να ακούσω συμβουλές από κηδεμόνες σκύλων που είχαν παρόμοια εμπειρία, και πως έβγαλαν, αν έβγαλαν, άκρη (Οι συγχωριανοί λένε στους γονείς μου απαράδεκτους τρόπους που δεν θέλω σε καμία περίπτωση να κανω, γι'αυτό και ψάχνω τρόπο χωρίς βία)
Ευχαριστώ.