07-09-22
06:26
Συμφωνώ απόλυτα, γι αυτό καί παρέθεσα σε εισαγωγικά τη γνώμη της μαμάς μου, διότι η συγκεκριμένη δε με βρίσκει σύμφωνη. Πέρα από διασυνδέσεις χρειάζεται και τύχη καί κάποια εμπειρία και πολλά άλλα.Καλά αυτό με τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά στην εύρεση εργασίας είναι άχρηστα αν δεν έχεις διασυνδέσεις. Εγώ ακόμα και μετά το μεταπτυχιακό έτρωγα άκυρα. Είχα στείλει πάνω από 100 βιογραφικά και δεν μου έστελναν απάντηση ούτε για να μου πουν ότι δεν τους ενδιαφέρω. Αν δεν με είχε συναντήσει παλαιότερα το τωρινό αφεντικό μου και δεν αναγνώριζε το όνομα μου στην λιστα, δεν είχα πιάσει ποτέ αυτή τη δουλειά που έχω τώρα αφού είχαν κάνει αλλά 80 άτομα αίτηση και κάποιοι ειχαν και πτυχίο ιατρικής.
Στην ίδια διαδικασία αναμένεται να μπω κι εγώ πολύ σύντομα μίας και ολοκληρώνω το μεταπτυχιακό μου και πραγματικά εύχομαι να έχω γερό στομάχι και υπομονή
Κοίτα, εξαρτάται με τό τί θέλεις να κάνεις στη μετέπειτα πορεία σου. Αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί με την έρευνα ξέρω γω ή να βρει δουλειά στον παγκόσμιο οργανισμό υγείας σε υψηλόβαθμη θέση, ε τότε τό διδακτορικό είναι μονόδρομος. Αν κάποιος, όπως εγώ θέλει νά αλλάξει τομέα εργασίας τότε ένα μεταπτυχιακό θεωρώ ότι χρειάζεται. Προφανώς και χρειάζονται και άλλα ποσα πράγματα.Το networking είναι φουλ σημαντικό στις δουλειές, καθώς και ο μόνος λόγος που η χαζή σας συμφοιτήτρια βρήκε δουλειά πριν από εσάς!
Προσωπικά, βγαίνοντας από το πανεπιστήμιο ο στόχος μου ήταν να πάω στρατό και γρήγορα να ενταχθω σε ένα εργασιακό περιβάλλον. Ήξερα ότι "η δουλειά φέρνει δουλειά" και ότι τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά απλώς θα παρατείνουν το comfort zone μέχρι τα 30.
Το θέμα είναι να επιλέξει ο νέος το εργασιακό του περιβάλλον που του αρέσει και να εστιάσει εκεί. Εγώ, ας πούμε, ήθελα εταιρικό-επιχειρηματικό περιβάλλον. Επίσης, πάντα πρέπει να υπάρχει ένα πλάνο για το μετέπειτα ("τρώω σκατά τώρα, για να είμαι πιο άνετος αργότερα").
Ακόμη κι ο σερβιτόρος αν το παίξει έξυπνα μπορεί να έχει εξέλιξη, πχ να συνεταιριστεί με 2-3 άλλους στα 30s τους και να ανοίξουν δικιά τους καφετέρια, έχοντας μάθει πλέον την αγορά. Το παν είναι να υπάρχει μεράκι και έξυπνες ιδέες.
Η διαρκής συγκέντρωση χαρτιών είναι περισσότερο μία νοοτροπία που στοχεύει στο δημόσιο και τελικά δεν θα δώσει κάποια ιδιαίτερη ικανοποίηση (πόσες πασιεντζες να παίξεις στη ζωή σου πια; ).
06-09-22
19:50
Εγώ σας θαυμάζω άπειρα πάντως! Και ναι, έχεις δίκιο οι σπουδές δεν κοιτάνε ηλικία, για οποιοδήποτε λόγο και αν τό κάνει κανείς. Η κυρά μαμά της εχεμυθης έχει αυτή τη λοξα με τα πτυχία και τις πιστοποιήσεις μίας και η ίδια δυσκολεύτηκε νά βρει δουλειά καί είδε πώς λειτουργούν οι δουλειές στο δημόσιο. Σήμερα μου έλεγε ότι δε θα τα καταφέρει κλπ...Ναι καλά θα πω εγώ!Περιπτώσεις σαν την μαμά σου έβλεπα ακόμα και στην σχολή που ήμουν και κατάφερα και απεβαλα λίγο το κομπλεξακι "τώρα στα 40 plus" τι πας να αποδείξεις?
Δυστηχως οι σπουδές σε τέτοιες ηλικίες μόνο να αποδείξουν κάτι στους άλλους δεν έχουν..
Εγω το ξενινησα εν μεσω κοβιντ και επειδη ειχα επιτελους πολυ χρονο εφοσον τα παιδια μεγαλωσαν ..
Πολθωπαλιο απωθημένο από τότε που έκανα παιδική ψυχολογία στα παιδαγωγικά και με αφορμή φυσικά το δικό μου ατύχημα...
Ηθελα κατι να με ανεβαζει να μου αλλαξει την διαθεση να νιωσω λίγο περισσότερο παραγωγική και να βγω από το τριπακι σπίτι δουλειά παιδιά σύζυγος...
Καλό πτυχίο -μεταπτυχιακό και γενικά σε ότι επιθυμεί η μητέρα σου και να τις πεις ακομα μικρές είμαστε εδώ υπήρξε άνθρωπος που στα 70 του μπήκε σε πανεπιστήμιο, εμείς έχουμε ακόμα, μπροστά του είμαστε νηπιαγωγείο
Εγώ στα 18 η λατρεία που είχα για τα παιδιά νόμιζα ότι θα μπορούσα να την κάνω και επάγγελμα..
Μόνο αυστηρή και αντικειμενική δεν μπορούσα να είμαι σαν δασκάλα, ότι ήθελαν με έκαναν τις πιο πολλές φορές και ορισμένες μαλιστα εγώ στεναχωριομουν πιο πολυ απο αυτά όταν ειδικά είχα να αντιμετωπίσω παιδάκι που είχε θέμα με την οικογένεια του και όλο αυτό είχε αντίκτυπο στην ψυχολογία του...
Εσύ πχ το κάνεις γιατί το λαχταρουσες από παλιά καί ο τομέας σου είναι φουλ ενδιαφέρον κατά τή γνώμη μου. Καλή τύχη θα πω καί Στις δύο, και σ εμένα μαζί που επιτέλους τελειώνω τη διπλωματική μου και σε λίγο καιρό, φτου φτου θα δηλώνω επίσημα άνεργη
06-09-22
17:34
Εδώ εγώ μετά από πολλή σκέψη άλλαξα κατεύθυνση, ευτυχώς μπορούσαν οι δικοί μου να στηρίξουν ένα μεταπτυχιακό (η μάνα μου το είχε σίγουρο ότι για να "ανταπεξέλθεις στην αγορά εργασίας πρέπει να κάνεις μεταπτυχιακό"). Τώρα βλέπω καί την ίδια στα 50+ μάλλον να ξεκινάει καί η ίδια μεταπτυχιακό η οποία απο νοικοκυρά, που δεν είναι καθόλου κακό, τα τελευταία χρόνια άρχισε να ασχολείται ξανά με τόν τομέα τών σπουδών της, βρήκε εργασία πάνω στον τομέα της καί από τότε έχει πάρει πόσες πιστοποιήσεις και τώρα μάλλον θα πάει καί για μεταπτυχιακό. Και πραγματικά πολύ χαίρομαι τους ανθρώπους σε όποια ηλικία καί να είναι να κυνηγάνε κάτι που τους αρέσει. Εγώ , όταν καί αν μαζέψω χρήματα σκέφτομαι νά πάω σε σχολή για επαγγελματικό μακιγιάζ που Μου άρεσε από μικρή.Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό που λες και μάλιστα ανέφερα ότι αυτό είναι κοινωνικό φαινόμενο πλέον και όχι επαγγελματικό..
Το όλο θέμα ξεκίνησε στο κατά πόσο μπορεί ένας άνθρωπος να εκτιμηθεί ανά λογα το πτυχίο του και καταλήξαμε σε αυτό το κατά αλλά πολύ ωραίο θέμα!
Νομίζω η διαχείριση θα πρεπει να μας μεταφέρει κάπου αλλού γιατί βλέπω πως τελικά πολλοί σπουδασαμε κάτι αρχικά και μετά αλλάξαμε κατευθύνσεις είτε για βιοποριστικους λόγους είτε για καθαρά ψυχολογικούς..
Θαρρείς και το ήξερα όταν εκανα τη ερώτηση στα παιχνιδακια ποιο μέλος νομίζετε ότι σπούδασε κάτι άλλο από αυτό που θα ήθελε αλλά δυστηχως δεν δόθηκε η κατάλληλη απάντηση για να ανοιχτεί και ένα αντίστοιχο θεματακι μιας που είμαστε πολλοί τελικά!
Θεωρώ πολύ δύσκολο ένα παιδί 18 χρόνων να ειναι τόσο κατασταλαγμενο τις αρχικές του σπουδές και όσο μεγαλώνει και μαζεύει εμπειρίες να μήν ανακαλύπτει και άλλα που θα ήθελε να κάνει!!
Γενικά στα 18 μας δεν έχουμε ιδέα τί μας γίνεται. Εγώ ξεκίνησα Με όνειρα για διδακτορικό στη μοριακή βιολογία και εν τέλει οι εμπειρίες μου με οδήγησαν σε ένα τελείως διαφορετικό μεταπτυχιακό και Δεν έχω ιδέα που θά καταλήξω μιας και νά βρεις αμέσως δουλειά σε αυτό που επιθυμείς κομματάκι δύσκολο θά πω και επίσης δε ξέρεις τελικά τι θα σε τραβήξει. Είναι καλό να πειραματιζόμαστε όσο έχουμε φυσικά τη δυνατότητα και τους πόρους
06-09-22
14:57
Άσχετο τελείως αλλά θα πω ότι και ο δικός μου ο κλάδος αρχικών σπουδών (ιατρικά εργαστήρια) είχε αρκετό ανταγωνισμό ΙΕΚ/ΑΕΙ ή ΤΕΙ τέλος πάντων, ίσως επειδή στην Ελλάδα οι ρόλοι του καθενός δεν είναι αρκετά αποσαφηνισμενοι. Άλλος ο ρόλος του ανθρώπου από ΙΕΚ άλλος αυτός του ΤΕΙ. Προφανώς αυτός που τελείωσε ένα ΤΕΙ κάνει 4 αντί για 2 έτη σπουδών καί άρα λογικό είναι να έχει περισσότερη γνώση (έτσι λέει η λογική αλλά...). Ωστόσο θά πω ότι εξαρτάται ξεκάθαρα από το άτομο καί από τό πόση προσπάθεια κατέβαλε, πόσο πολύ διάβασε, τί διάβασε κλπ. Γι αυτό καί στις δύο περιπτώσεις θά βρεις καλούς καί κακούς επαγγελματίες. Και δεν είναι κακό να είσαι καλός στον κλάδο σου είτε είσαι του δημοτικού που λένε είτε έχεις διδακτορικό. Στην Ελλάδα στον ιδιωτικό τομέα η μισθολογική διάφορα είναι ελάχιστη και τα καθήκοντα σχεδόν τα ίδια πράγμα που θεωρώ άδικο καί είναι άδικο και για τους δύο κλάδους. Αν υπήρχε αποσαφηνισμενος ρόλος καί δίκαιη μισθολόγια ανάλογα Με τα προσόντα του άλλου τότε ο καθένας ελεύθερα θά επέλεγε τί ήθελε. Αλλά είμαστε Ελλάδα καί το πανεπιστήμιο είναι πολλές φορές μονοδρομος καί πολλές φορές το μόνο αποδεκτό μέσο σπουδών από τήν κοινωνίαΕτσι ειναι και σε ακραιο βαθμο το συνανταμε πλεον μονο διαδικτυακα ,γιατι πολυ απλα στις προσωπικες μας σχεσεις δεν ισχυει εφοσον συναναστρεφομαστε συνηθως με ανθρωπους που υπαρχει μια εκτιμηση και αλληλοσεβασμο ..
Εχω εμπειρια και απο τις δυο βαθμιδες και μαλιστα σε τρια διαφορετικα αντικειμενα ..
Παιδαγωγικα ,λογιστικα και τωρα πλεον με την ιδιωτικη σχολη οσο αφορα την ψυχολογικη υποστηριξη ..
Υπαρχει μια νοοτροπια οτι εγω ας πουμε στο τελευταιο κομματι που προερχομαι απο ιδιωτικη σχολη ,που απλα εχω επιλεξει ενα αντικειμενο καθαρα για εμενα και δεν εχω σκοπο να το κανω επαγγελμα οτι δεν πρεπει να εχω λογο ή ο λογος ο δικος μου καταριπτεται-χλευαζεται -υποτιμάται απο ενα ανθρωπο ο οποιος εχει σπουδαζει ψυχολογια ή εχει τελειωσει καποιο ασχετο τελειως ΑΕΙ μονο και μονο επειδη αυτος ειναι απο ΑΕΙ και εγω απο ιδιωτικη ή κατωτερης ....
Σαφεστατα δεν υπαρχει μετρο συγκρσης ετσι ?
Αυτο δεν πεφτει καν στο τραπεζει των συζητησεων ..
Πως ομως ¨δικαιολογειτε ¨πλεον οτι εγω στη σχολη τις περασμενες χρονιες ειχα συμμαθητες τελειοφοιτους ψυχολογιας και ηθελαν να λαβουν ενα επιπλεον χαρτι το οποιο θα συμπληρωνε τις ηδη καταρτισμενες γνωσεις τους ?
Πως λοιπον ενας ψυχολογος αποφοιτος ΑΕΙ δεΧετε να λαβει την ιδια κατάρτιση με εμενα αλλα αυτοματα απορρίπτει και τον λογο μου ή την αξια μου ?
Εκει αντιλαμβανομαστε οτι μπαινει ο επαγγελματικος ανταγωνισμος και οκ μεχρι ενα σημειο το δικαιολογώ και το υποστηριζω ..δεν μπορει εγω με μια 2 ετη φοιτηση να συναγωνιστω με ενα ψυχολογο που εχει φαει τα νιατα του σε ολο αυτο ..
Ειδικα οταν δεν υπαρχει επαγγελματικη προθεση ....
Το ιδιο συμβαινει και με πολλα αλλα επαγγελματα και απλα αναφερω καθαρα την προσωπικη μου εμπειρια για την οποια μπορω να μιλησω με βεβαιαοτητα ..
Ξερω ΗλεκτρολογοΥς που απλα τελειωσαν μια σχολη Οαεδ και ετυχε να ειναι διπλα σε πολυ καλες επαγγελματικες ομαδες και να εχουν εξελιχθει σε σπουδαιους τεχνιτες και ξερω και πτυχιουχους που κανεις τον σταυρο σου αν θα μπει στο σπιτι σου και δεν παθεις καμια ηλεκρτοπληξια απο τις συνδεσεις που κανουν ..
Ειναι πλεον κοινωνικο το φαινομενο αυτο και ακρως ρατσιστικο οταν κρινουμε εναν ανθρωπο με βαση το τιτλο σπουδων που κουβαλα και μονο αυτο ..
Αλοιμονο σε μια συζητηση και κυριως διαδικτυακη και ακρως ανωνυμη αν ο καθενας αντι για την φωτο του θα επρεπε να εχει ποσταρισμενο το πτυχιο του ωστε να εχει βημα αλλα και το πιο λυπηρο ,να εχει κυρος..
Δυστηχως αυτο ειναι το θεμα ...ανθρωπος που δεν εχει πτυχιο αυτοματα ειναι στοχος για προσβολη και υποτιμηση απο τους δηθεν καταρτισμενους πτυχιουχους ..
και ας μην γελιομαστε το εχουμε δει αυτο εδω μεσα και συνεχιζουμε να το βλπουμε οταν ειμαστε σε ενα ελευθερο φορουμ και οχι σε ενα φορουμ εξιδικευμενο με επωνυμες αντιστοιχες τοποθετησεις .
Ποτε μα ποτε σε οποια δραστηριοτητα λαμβανω μερος που να εχει θεμα με ψυχολογικη υποστηριξη ζηταμε να δουμε πλεον ο ενας τα πτυχια του αλλου και καθομαστε και τους ακουμε με βαση αυτα ..
Τα πτυχια απλα σου ανοιγουν μια πορτα εκει εξω ωστε να συμμετεχεις σε μια αντιστοιχη ομαδα και ειναι απολυτα λογικο ..
Δεν μπορει ο καθενας να μπαινει ...
Τωρα αν ο δικος μου -σου λογος μπορει να βοηθησει -στηριξει -ενεργοποιησει ενα ανθρωπο εχει μηδαμινη σημασια αν το χαρτι που σου ανοιξε την πορτα ειναι απο ΤΕΙ ή απο ΙΕΚ..
γι αυτο λιγακι πρεπει να σπασει η νεα γενια αυτο το καλουπακι ..
ακομα και στις ερωτικες προσεγγισεις το ιδιο ισχυει ...ακουν καποιοι αποφοιτος ΑΕΙ με 2 μεταπτυχιακα και πεφτουν ανασκελα να το πω χυμα ,πριν καν γνωρισουν αυτο τον ανθρωπο και οταν ακουει η αλλη καμια χειρωνακτική εργασια ουτε καν μπαινει στην διαδικασια να τον γνωρισει, ασχετα αν αυτος ο ανθρωπος εχει ενα επιπεδο ,μια μορφωση ,ειναι αξιος να κανει μια σωστη συζητηση αλλα εχει επιλεξει κατι αλλο επαγγελματικα γιατι πολυ απλα του προσφερει πολλα περισστερα χρηματα ..
ταμπελες παντου ταμπελες
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
απέβαλε το αυτο ,δεν ξερεις ποτε τι πορτες μπορει να σου κλεισει αυτη σου η ¨ανασφαλεια ¨ ΄η τι προοπτικη εξελιξης μπορεις να εχεις
κανε την προσπαθεια σου ομως και αν δεν στρωσει τοτε προχωρησε παρακατω δεν χανετε τιποτα !
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Καί θά πω καί για τον εαυτό μου ότι ποτέ δε συμπάθησα τη μικροβιολογία που είναι από τα μαθήματα κορμού, αντίστοιχα άτομα από ΙΕΚ είχαν πολύ περισσότερες γνώσεις στο εργαστήριο που ήμουν καί ας έκανα 4 μικροβιολογιες ή τρεις στη σχολή ήμουν καλή σε άλλα αλλά μικροβιολογιες και ανατομία ο, τί χειρότερο