31-10-23
12:13
Έφερα κι άλλα παραδείγματα. Είναι παράλογο να μην αξιολογείται ο εκπαιδευτικός με το φόβο οτι μπορεί ο ελεγκτής του να έχει ατζέντα εναντίον του. Ναι μπορεί να τύχει, αλλά με μια τρομερή μειοψηφία καταδικάζουμε την απόλυτη πλειοψηφία. Είναι σαν να υποστηρίζεις οτι δεν πρέπει κανείς να πετάει με αεροπλάνο γιατί ήταν ένας πιλότος που πήγε και στούκαρε επίτηδες σε βουνό γιατί ήταν τρελός ή γιατί μισούσε έναν επιβάτη.Καμμιά σχέση το ένα με το άλλο. Σε αυτό που περιγράφεις υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης όπως περιουσιακά στοιχεία, ύπαρξη υγιούς οικογένειας κλπ. Παρ'όλο που διαφωνώ αρκετά με τους μηχανισμούς υιοθεσίας που είναι μια ατέλειωτη γραφειοκρατική μπούρδα δεν μπορώ να τους συγκρίνω με το παράλογο της αξιολόγησης εκπαιδευτικών.
31-10-23
10:58
Συγγνώμη, υπάρχουν άνθρωποι που αξιολογούν και αποφασίζουν αν και ποιος θα πάρει ένα παιδί για υιοθεσία, και αυτό είναι απείρως πιο σοβαρό από την αξιολόγηση εκπαιδευτικών. Τί να γίνει, πάντα κάποιος θα υπάρχει που να είναι ειδικός και να μπορεί να αξιολογεί. Συμβαίνει στα δικαστήρια, έρχεται ένας ιατροδικαστής και αξιολογεί πώς και πότε πέθανε το θύμα και σύμφωνα με αυτό κάποιος μπαίνει στη φυλακή ή απαλάσσεται. Ένας γιατρός σου λέει οτι πρέπει τώρα να μπεις χειρουργείο και εσύ τον ακούς γιατί είναι ειδικός και ξέρει. Ένας εφοριακός έρχεται και βρίσκει οτι αυτός φοροδιαφεύγει και του βάζει πρόστιμο. Θα αμφισβητήσουμε όλους τους ειδικούς του κράτους επειδή μπορεί να έχουν ατζέντα εναντίον κάποιων; Ε τί να γίνει, κάποιος πρέπει να ελέγξει και τον ελεγκτή. Δεν έχει βρεθεί καλύτερο σύστημα από αυτό, ρωτήσανε το Θεό και δεν ενδιαφέρεται είπε να ελέγχει τους ελεγκτές.Εννοώ με τι κριτήρια θα με αξιολογεί κάποιος και πως θα έχει αποκτήσει τόση εξουσία σε βάρος μου; Τι τον κάνει τόσο ξεχωριστό που μπορεί ωσάν Θεός να κρίνει ποιος κάνει σωστά την δουλειά του και ποιος όχι.