Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
17-04-23
16:47
Για εμένα είναι πιο αχαλίνωτη απ' όσο την προτιμώ και αυτό έχει σημασία. Θες δεσποινίς μου να πας στο κλαμπ με τις φίλες σου; Ελεύθερα! Απλώς όταν γυρίσεις στο σπίτι μας, δεν θα είσαι σε σχέση μαζί μου πλέον. (γενικό το β' ενικό)Μια γυναίκα είναι του δρόμου επειδή θα πάει σε ένα κλαμπ με τις φίλες της να διασκεδάσει;
Εσένα και συγκεκριμένες άλλες, τι σας καίει τόσο πολύ και με πάτε κόντρα σε μια άποψη που έχω ξεκαθαρίσει ότι είναι προσωπική άποψη, άρα που θα επηρεάσει μόνο αυτή που ούτως η άλλως θα με γούσταρε κι όχι αυτές που δεν με πάνε ούτως ή άλλως;Ή μήπως είσαι από αυτούς που πιστεύουν οτι οι γυναίκες πάνε σε κλαμπ για να κουνήσουν το κώλο τους στα λιγούρια και να έχουν πεσίματα; Το ενδεχόμενο να πάνε για χορό και να μη τους νοιάζει το πέσιμο το έχεις σκεφτεί; ΟΕΟ; Τι διαβάζω Παναγία μου και δεν έχω πέσει από τον Ζάλογγο ακόμα...
Αφού χωριό και σπίτι μαζί δεν θα κάνουμε, τι σας νοιάζει αν λέω τρέλες; Για ενδοφεμινιστικό echo-chamber και να λέμε ότι την είπαμε "στο φασίστα τον πατριάρχη";
Ντύσου όπως θέλεις και χόρεψε σε όσα κλαμπ θέλεις, εμένα δεν με ενοχλείς. Αμα το αντέχει το αγόρι σου, δικό του πρόβλημα. Κι εσυ θα ζήσεις κι εγω θα ζήσω. Προς τι η ξινίλα λοιπόν;
Όχι αγαπητή μου, δεν υπάρχει. Δεν λες αληθεια σε κανέναν αυτή τη στιγμή.Εγώ πάντως ντύνομαι ωραία όταν έχω όρεξη, όχι για να με δει ο κάθε λιγούρης πορνόγερος, και το κάθε καγκούρι που επειδή ακούει τραννο και light νομίζει ότι κάποιος είναι. Κάπου έλεος με τις προκαταλήψεις. Σιγά μη καθόμαστε να ντυνόμαστε μισή ώρα και να βαφόμαστε για να αρέσουμε στον κάθε βλάκα τυχάρπαστο που κυκλοφορεί εκεί έξω. Το να αρέσουμε στον εαυτό μας στη λίστα δεν υπάρχει;
Πρώτα απ όλα η ίδια πάνω στην ορμή της γραφής σου, ομολόγησες τις προτιμήσεις σου.
Δεν βγαίνεις για τους πορνόγερους και τα καγκούρια, δε σε ενδιαφέρουν ούτως ή άλλως. Άρα πιστεύεις ότι αξίζεις κάποιον πολύ καλύτερο από αυτούς. Γι αυτούς τους 1% ντύνεσαι και φτιάχνεσαι, για να αποκτήσεις πολύ καλύτερη διαπραγματευτική αξία στην αγορά, σε σχέση με άλλες 22χρονες και 25χρονες. Εαν ο πλανήτης ήταν άδειος ή είχε μόνο τους πορνόγερους όπως λες και την αλητεία, αλλά ούτε και άλλες κοπέλες (ο ανταγωνισμός) δε θα σε ένοιαζε να στυλιζαριστείς, ούτε εσυ αλλά ούτε και οι άλλες 22άρες ή 25άρες. Θα πήγαινες να χορέψεις στο κλαμπ αβαφτη με τις φόρμες εντελώς natural.
Ενοχλητικός και "φύγε μακριά μου" είναι ο πορνόγερος και το καγκούρι που δεν γουστάρεις. Ο Πρίντεζης ή ο Αργυρός θα ήταν "βάφτηκα τόσο και δε μου ριξε ούτε μια ματιά ρε γαμώτο".
Εαν η άποψή σας ήταν η σωστή, δείξτε μας έναν ισχυρό νεαρό μελαχρινό άντρα που δεν προτίμησε μια 20-35 νεαρή και όμορφη, αλλά ανταποκρίθηκε στη δική σας ομορφιά και στις ιδέες σας.Το ειπες.Ακριβως αυτο.Χρονια τωρα τα ιδια λεει για τις γυναικες.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Σιγουρα δεν υπαρχει στους λιγουριδες και στους κομπλεξικους καθως ετσι αυτοαρεσκονται και ανεβαινουν.Να νομιζουν οτι οι γυναικες φτιαχνονται για αυτους,ακομα και αν ειναι σαν αναποδο γμτ.Βασικα ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ και δε εννοω καποιον ασχημο στο σωμα..καμια σχεση,αλλα σαν αναποδο γμτ στην ψυχη.Μονο ετσι νιωθουν οτι εχουν αξια.
Παρακαλώ, εγω θα περιμένω να δω που καταλήξατε στη ζωή σας με τις δικές σας αξιοσέβαστες ιδέες.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
13-04-23
20:13
Δεν το πέταξα τυχαία Νίκο.Θα το έκανα ακόμα και επίτηδες αυτό να δω αν ξενερώσει. Αν ξενερώσει δεν κάνει για μένα.
Σημειώνω την εμπειρία σου και θα αποφύγω γάμους και παιδιά για αρκετό καιρό ακόμα.Ρίσκο μεγάλο παίρνεις, μιλάω εκ πείρας. Αν κάνεις και παιδί μετά θα ζητάει από σένα τα "ένσημα".
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
13-04-23
19:50
Σέβομαι την προτίμησή σου αδερφέ, ειλικρινά, και καλά κάνεις.Σωστά αυτά που λες, αλλά το πρόβλημα ειναι οτι τα αναφέρεις σαν να ισχύουν μόνο από την πλευρά της γυναίκας, και αυτή είναι η γραφική και παρωχημένη άποψη στην οποία αναφέρομαι.
Εσυ δηλαδή θα ήσουν άνετα με μια κοπελα που ειναι μακροχρονια ανεργη, η που δουλεύει part-time η έχει ελάχιστο εισοδημα που δε της φτάνει να κάνει τίποτα;
Εγω προσωπικά θα πω ότι δε θα μπορούσα, και προφανώς οχι επειδή θα τη σνομπαρα η θα τη θεωρούσα κατώτερη μου, αλλά απλά επειδή θα υπήρχε κενό μεταξύ των πραγμάτων που θελουμε και μπορούμε να κάνουμε στη καθημερινότητα μας - να βγαίνουμε για φαγητό, ποτό, χόμπι, δραστηριότητες, ταξίδια, κλπ κλπ. Όπως είπες κι εσυ, δεν είμαι 20χρονος φοιτητης να τη βγάζω στο κυλικείο της σχολής και στο παγκάκι με πασατέμπο.
Όπως αντίστοιχα μια εκατομμυριούχος δε θα μπορούσε να είναι μαζί μου για τον αντίστοιχο λόγο, αφού δε θα μπορούσα να ακολουθήσω τον τρόπο ζωής της.
Και αυτός είναι και ο λόγος που η συντριπτική πλειοψηφία ζευγαριών παγκοσμίως είναι λίγο πολύ από παρόμοια κοινωνικά/οικονομικά background.
Εγω ναι, θα τη δεχόμουν και άνεργη ή part-time, εφόσον βλέπω ότι προσπαθεί στη ζωή της, ας εισφέρει ότι μπορεί να εισφέρει. Τα υπόλοιπα εγω. Μπορώ κι αφού μπορώ, θα είναι χαρά μου. Ομοίως δεν θα είχα πρόβλημα ή κόμπλεξ κατωτερότητας αν έβγαζε τα διπλά και το εννοώ.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
13-04-23
18:53
Δηλαδή θα μπορούσατε να ταιριάξετε με έναν που δεν έχει αμάξι και θα πρέπει να πάρετε το λεωφορείο για να πάτε στην κινηματογραφική προβολή και να πληρώσει ο καθένας το εισιτήριό του και θα ήσασταν ευχαριστημένη απόλυτα μακροπρόθεσμα με αυτό αρκεί τα άλλα να καλύπτονταν;Απαντώντας στο αρχικό κομμάτι της παραπάνω ανάρτησης έχουμε διαφορετική οπτική του τι σημαίνει έξοδος, πχ για μένα έξοδος είναι να με συνοδέψει κάποιος σε μια φυσιολατρικη δράση, σε μια κινηματογραφική προβολή, σε μια έκθεση πράγματα σχετικά ανέξοδα που δεν απαιτούν κανένα ιδιαίτερο προυπολογισμό απλά προϋποθέτουν κοινά ενδιαφέροντα και μια λιγότερο υλιστική νοοτροπία....
Εντωμεταξύ γελάω αυτή τη στιγμή διότι έχουν πιαστεί και άλλα άτομα με αυτή μου την ερώτηση και μόνο υλιστική άποψη δεν έχω για τη ζωή, είμαι ο πρώτος που έχω κράξει τον Δυτικό υλισμό και τον κορπορατισμό και οι diggers παίρνουν πόδι άμεσα.
Την ερώτηση την έκανα για άλλο λόγο. Και το λέω ευθέως μπροστά σε όλους, ότι όποτε ακούω "εγω μαζί σου ζω και σε χαρτόκουτο κάτω από γέφυρα" από ερωτευμένη γυναίκα σε άντρα, το θεωρώ υποκρισία. Γιατί ανέχεται να ζειτε σαν φοιτητές στην αρχή, αλλά μετά το θέλει το λούσο της. Ακόμα και 60 να πάει, θα θελήσει κάποια καλοπέραση. Οπότε αυτά τα "να πιανόμαστε χέρι χέρι κι αυτό μου αρκεί", ωραία θα ήταν, θρέφουν και τον δικό μου ρομαντισμό, αλλά τα ακούω μπαινάκης βγαινάκης διότι δεν έχει σημασία τι θα θέλαμε αλλά τι ισχύει.
Ακόμα κι αυτές που είναι μισά μισά, αμα πέσεις κάτω από το οικονομικό τους επίπεδο παρατεταμένα, την έβαψες. Για να της πει δεν έχω χρήματα να πάμε Λευκάδα φέτος πρέπει να ανακαινίσουμε το μπάνιο, να δεις για πότε ξενερώνει η γυναίκα.
Απαντώ και στον φίλο @taketrance με την ανωτέρω απάντηση.
Αυτό εμένα δεν με ενδιαφέρει.Ούτε ανταγωνιστική είμαι, ούτε απότομη.. Αυτό είναι το στυλ μου...
Εγω γνωρίζω μόνο την αρχή της αμοιβαιότητας στο διάλογο. Όπως μιλάει ο ένας, μιλάει κι ο άλλος.
Γιατί αν το πάμε έτσι, κι εγω είμαι στα κάγκελα και το νορμάλ στυλάκι μου είναι "βυζαντινή 39χρονη παλαβιάρα ντραγκ κουήν", αλλά μια χαρά έχω καταπιέσει το είναι μου για την πάρτη σου και σου μιλάω γλυκύτατα και ευγενέστατα ασούμε.
Το πιασες;
Εσείς το ανοίξατε πιο πάνω το κεφάλαιο της απιστίας ως διέξοδο στη γυναίκα που δεν της καλύπτονται οι ανάγκες και ύστερα το αντιδιαστέλλατε με το οτι φύγατε με αξιοπρέπεια από τελματώδη βιο. Εγω είδα φως και μπήκα, it was open on the floor already.Τα σχετικά με την εκτίμηση ύπαρξης αφορούν ένα επώδυνο κεφάλαιο που δε θέλω να αγγίξω.. Όσο για τα περί απιστίας τα συμπεράσματα δικά σας, δεν είναι προς κοινοποίηση
Δεν πειράζει όμως, κι αυτό μου λέει πολλά και δεν θα σας πιέσω για κάτι που δεν θέλετε να πείτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
13-04-23
17:33
Δεν αμφιβάλλω για το κίνητρό σας να κάνετε αυτή την αναφορά. Ο λόγος που σας ρωτώ είναι ο εξής:Πρώτον τα σχετικά με τον χορηγό τα ανέφερα για τις περιπτώσεις γυναικών που λειτουργούν καθαρά ωφελιμιστικα και προσκολλωνται σε άνδρες προσδοκώντας ένα ανώτερο βιοτικό επίπεδο χωρίς να υπάρχει άλλο σημείο επαφής...
Είπα σε προηγούμενη ανάρτησή μου, πως ακόμα και η γυναίκα που θα δηλώσει ακραιφνής σπιτόγατα, ενδόμυχα θα έχει την απαίτηση για εξόδους.
Όχι γιατί είναι gold digger ή ψάχνει χορηγό. Στο μυαλό της όμως έχει μια Α εικόνα για το πως θέλει τον άντρα της.
Αυτό σας ρωτάω, γι αυτό και παρακάτω ρώτησα πόσα θα θέλατε να βγάζει ο άντρας κάθε μήνα και τι lifestyle επιθυμείτε.
Δεν σας γνωρίζω ώστε να κάνω υπαινιγμούς. Γίνεστε ανταγωνιστική μαζί μου και δεν βλέπω κάποιον λόγο (εκτός αν σας γνωρίζω με άλλο username και δεν το ξέρω). Πάντα έτσι απότομη είστε όταν σας πρωτομιλάει ένας άντρας;Συνεχίζουμε, όσον αφορά το άτομο μου, ουδέποτε θα λειτουργούσα με κριτήριο την πολλά υποσχόμενη χλιδάτη ζωή με τα ταξίδια που υπαινίχθηκε το εν λόγω σχόλιο(ταξίδια πάω και μόνη μου..δεν έχω ανάγκη κανέναν άνδρα να με γυρο φέρνει ανά την υφήλιο).
Και για την ιστορία: Απλούστατα τα εστιατόρια και τα ταξίδια στην παρένθεση ήταν παραδείγματα. Θα μπορούσα να είχα βάλει βόλτες σε μοναστήρια ή σάντουιτς σε παγκάκι.
Ξέρετε, κουβέντα κάνουμε, δε θα σας πάρω το κεφάλι.
Εσείς την ύπαρξή σας σε τι βαθμό την εκτιμάτε από τη στιγμη που έχετε θέσει τόσο χαμηλά τον πήχη στον άντρα να σας εκτιμά την ύπαρξη;Τέλος, ο ψυχισμος ,ακόμη και αν γίνει αντικείμενο επικοινωνίας , χρειάζεται να βρει την ευγενή διάθεση του άλλου ,ο οποίος θα θελήσει να του δώσει την πρέπουσα σημασία(ποτέ δεν είναι δεδομένη ακόμη και σε μακροχρόνιες σχέσεις) . Φίλτατε, δε χρειάζομαι άνδρα ψυχολόγο , αλλά κάποιον που να εκτιμάει την ύπαρξη μου στην καθημερινή συμβίωση..
Θέλω να πω, η εκτίμηση στην ύπαρξη είναι εκ των ουκ άνευ, πως έχετε φτάσει στο σημείο να ζητάτε φωναχτά κάποιον ουσιαστικά να σας υπολογίσει σαν άνθρωπο; Έχετε υπάρξει δηλαδή παρελθοντικά σε σημείο που δεν εκτιμηθήκατε, κι αν έχω πέσει μέσα σε αυτό, γιατί επιτρέψατε κάτι τέτοιο και γενικά γιατί πρέπει κάποιος άλλος να σας εκτιμήσει κι όχι εσείς εσάς;
Όσο για το υπογραμμισμένο, δεν είναι υπο συνθήκη η επικοινωνία να μυρίζει ο άντρας τα νύχια του σε μια σύντροφο γιατί μετά γίνονται και οι δυο στατιστική των διαζυγίων.
Άρα χωρίσατε χωρίς να απιστήσετε;Βιωματικά μιλώντας ,είχα την αξιοπρέπεια να αποχωρήσω από τελματωδη βίο, πριν αναχωρησω από το μάταιο κόσμο .
Έχετε απιστήσει ποτέ κάποιον άντρα ή σύντροφο στη ζωή σας γενικά;
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
13-04-23
16:21
β)Το πόσο δυνατός/αδύναμος είσαι δεν εξαρτάται από το πόσο υγιής είσαι ή πόσα λεφτά έχεις σήμερα αλλά από το πως θ' αντιμετωπίσεις (και θα σταθείς σε) μια δύσκολη κατάσταση όταν αυτή έρθει (που αργά ή γρήγορα θα έρθει, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι οι «ευλογημένοι» άνθρωποι που τους έρχονται ΟΛΑ πρίμα στη ζωή τους), άρα από το πόσο δυνατό/αδύναμο «βλέπεις» εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου!
Έστω π.χ. ότι έκανες ένα πολύ κακό deal στο μαγαζί σου, χρεοκόπησες κι έμεινες ταπί και ψύχραιμος...πως το αντιμετωπίζεις;Λες «δε γαμιέται μέσα στη ζωή είναι κι αυτά, πάμε γι' άλλα» και πιάνεις την πέτρα και τη στύβεις ή κουλουριάζεσαι σε μια γωνία και μιζεριάζεις λες κι ήρθε το τέλος του κόσμου;
Εκείνο που κατάλαβα με στην πράξη είναι ότι επαγγελματικής φύσεως αγωνίες (ειδικά, επιμένω σε αυτό) μόνο με γονείς και φίλους μοιράζονται. Όχι με μακροχρόνιες σχέσεις πολλών ετών.
Θα μπορούσα να αναλύσω περισσότερο τι εννοώ και θα με καταλάβαινες πιστεύω καθώς είμαι της ίδιας νοοτροπίας με αυτό που περιέγραψες σε άλλο ποστ για τη δουλειά της γυναικας σου που μεταφέρθηκε η θέση.
Αλλά δεν θέλω να το ανοίξω το θέμα.
Εδω έχεις δίκιο, είναι εμφανή κάποια red flags από το καλημέρα στους ανθρώπους, απλά εμείς τα προσπερνάμε με την "ελπίδα" ότι δεν θα γυρίσουν να μας δαγκώσουν κάποτε με απιστία, αλλά γυρνάνε.Πρέπει να είναι πολύ μεγάλο γαϊδούρι, κοπρόσκυλο (βάλε ό,τι χαρακτηρισμό θες, το ίδιο κάνει) μια γυναίκα/άνδρας που βλέπει την/τον σύντροφό της/του ν' αγωνίζεται με το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο στα χείλη (έστω κι αν λόγω εξωτερικών παραγόντων αποτυγχάνει) για να πέσει στα μάτια της/του και να τον/την παρατήσει και sorry αλλά σ' αυτό το ενδεχόμενο κάτι πολύ λάθος έκανε ο...αγωνιστής όταν την/τον διάλεγε!
δ)Τώρα για να καταλάβω, μιλάω με τον Valder του e-steki ή με το Φάνη το Λαμπρόπουλο που έλεγε σουρωμένος στα βιντεάκια του Netwix «μόνο οι μανάδες μας αδέρφια μου, όλες οι άλλες είναι πουτάαααανεεεεες»!
Σοβαρά τώρα, αυτό που μου περιγράφεις αφορά μια σοβαρή και ποιοτική γυναίκα;
Ποια τέτοια γυναίκα θα κάτσει όχι σπίτι να της χτίσεις αλλά να της πληρώνεις έστω και τους καφέδες της;!
Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο, μακριά από μένα αυτό. Είπα όποιος λέει το "πουτάνες όλες" είναι cope για το οτι δεν έχει αισθητήριο. Όπως και το "μαλάκες γουρούνια οι άντρες" είναι cope από γυναίκες με μηδεν ανάληψη των ευθυνών τους.
Κάτσε γιατί εδω έχει ψωμί ή κουβέντα:
Πόσα λεφτά το μήνα θα πρέπει να εσοδεύει ο μόνιμος σύντροφός σας όμως και ποια ποιότητα ζωής θα θέλατε να σας προσφέρει (εστιατόρια πχ ή ταξίδια).Μια "σοβαρή και ποιοτικη"γυναίκα δε έχει ανάγκη κανένα άνδρα ως χορηγό,
Ειλικρινά σας ρωτάω και ειλικρινά θα ήθελα να μου δώσετε την εκτίμησή σας στα θέλω σας.
Υποθετικό σενάριο: Εαν ο άντρας σας -που γενικά σας καλύπτει σε όλα συναισθηματικά- πέσει από τη στέγη και μείνει στο κρεβάτι για απροσδιόριστο χρόνο, θα δουλεύατε για τους δυο σας και θα τον φροντίζατε;πρωτίστως ε χει ανάγκη συνοδοιπόρο που να εξελίσσονται μαζί σε οποία δυσκολία και αν προκύψει εκατέρωθεν,
Εσείς τον επικοινωνείτε τον ψυχισμό σας επαρκώς ή θα πρέπει να είναι μονίμως ο άλλος σε κατάσταση ανίχνευσης; Εδω ομολογω οτι σαρκάζω λίγο γιατί μάλλον ζητάτε άντρα ψυχολόγο. Αν κάνω λάθος πείτε μου.να αφουγκράζεται τον ψυχισμό της
Full time job δηλαδή; Τι θεωρείτε αμέλεια στα συγκεκριμένα θέματα (επακριβώς τι θέλετε και με ποια συχνότητα για να μην τσινίσετε);και να μην την παραμελεί ούτε σωματικά ούτε συναισθηματικά...
Και γιατί όχι απλά χωρισμός;Σε αντίθετη περίπτωση, όταν αντιληφθεί πως θεωρείται δεδομένη και άρα έχουν τεθεί στο περιθώριο οι ανάγκες της ίσως η απιστία εισχωρήσει από την πόρτα.. Και το φευγιό της είναι θέμα χρόνου
Ξέρετε, όταν γίνεται ένα έγκλημα, θεωρείται πως έχει διαβαθμίσεις, άλλο είναι να σπρώξεις κατα λάθος κάποιον και να πέσει και να σκοτωθεί (εξ' αμελείας), κι άλλο οι 30 μαχαιριές (στυγερό έγκλημα)
Δε νομίζετε ότι απλά και μόνο η επιλογή της χρήσης της απιστίας ως μέσο επίλυσης προβλημάτων, χαρακτηρίζει τον διαπράττων την απιστία;
Λέμε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά μήπως καμιά φορά και τα μέσα αγιάζουν το σκοπό;
Το άσχημο είναι να απιστήσεις σε κάποιον που σε αγαπάει και μάλιστα αληθινά, είναι όπως και να το κάνουμε, μία προδοσία. Αν έχει απομείνει κάποιο ηθικό, αξιακό σύστημα μέσα σου, καλύτερα να φύγεις. Μπορεί να κουράστηκες. Να βαρέθηκες. Μπορεί να μην θέλεις να το προσπαθήσεις άλλο. Φύγε. Μην προδώσεις τον πρώην σύντροφό σου. Απλά φύγε.
**Δε θα μιλήσω. Απλά κουνάω το κεφάλι χαμογελώντας και συμφωνώ**
Μια άλφα-γούμαν, μία γυναίκα δηλαδή που έχει καταπιεί το πανανθρώπινο red-pill, δεν έχει ανάγκη ούτε αυτό. Δεν λειτουργεί μέσα απ' τις ανάγκες, είναι δημιουργική για τον εαυτό της και τους γύρω της από μόνη της. Θα πάει με έναν άνδρα όχι γιατί θέλει να καλυφθεί συναισθηματικά ή σωματικά αλλά γιατί τον θαυμάζει, τον γουστάρει και την φτιάχνει η φάση μαζί του. Έτσι απλά...
Μια ποιοτική γυναίκα κατα τη δική μου γνώμη είναι:
Περιποιημένη εξωτερικά
Φιλική και ήρεμη προς τους ανθρώπους
Οικονομικά όχι ανεπανόρθωτα κατεστραμμένη
Θηλυκή στο φέρσιμό της
Πιστή στους συντρόφους της
Αμοιβαία στη στάση της, όσο εσυ γκρεμίζεις βουνά για πάρτη της, αυτή να είναι συναισθηματικό στηριγμα.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
13-04-23
01:34
Τι δεν είναι αυτονόητο ρε Devil;
Ή μιλάμε σοβαρά κι ασχολούμαστε με ποιοτικές γυναίκες (κι αντίστροφα) ή το ρίχνουμε στην πλάκα κι ασχολούμαστε με ακραίες περιπτώσεις σαν αυτές που έθιξε ο Valder προηγουμένως...
Όταν τα χω δει ξανά και ξανά, μάλλον δεν ειναι και τόσο ακραία. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι και αυτό (την αδυναμία του άντρα που πέφτει με τα μούτρα και την αφήνει να τον χειραγωγεί) μπορεί να ιδωθεί ως "ακάλυπτη επιταγή" η οποία ίσως εξαργυρωθεί στο μέλλον. Καλό το παίξιμο τον πρώτο καιρό, αλλά μετά θα βαρεθεί να νταντεύει ένα "παιδί".
Φαντάζομαι δεν διαφωνείς με αυτό.
συμφωνούσα μέχρι εδώΑπλά είναι τα πράγματα, θες ποιοτική γυναίκα;Πρέπει να είσαι κι εσύ ποιοτικός άντρας...θες να την κρατήσεις;Πρέπει να παραμείνεις ποιοτικός, όπως σε γνώρισε/γούσταρε/ερωτεύτηκε/αγάπησε
κι ας βουλιάξουν τα καράβια σου αργότερα σε άλλους τομείς (π.χ. στα οικονομικά)...
...μέχρι που είδα αυτό. Με το οποίο διαφωνώ ΚΑΘΕΤΑ. Μόλις σου τύχει μια ατυχία (καρκίνοι, τερματικές καταστάσεις υγείας, απολύσεις, οικονομικές δυσπραγίες παρατεταμένες, γενικά πράγματα έξω από τον έλεγχό σου) εκεί τελείωσες για την άλλη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων (υπάρχουν κι αυτές με πέτσα που στηρίζουν τους άντρες τους να συνέλθουν). Σε βλέπει ως αδύναμο και άπαξ και σε δει έτσι, μετα δεν σώζεται.
Όσο παρέχεις, την έχεις. Απαξ και κοπεί η παροχή και δεν δει άμεσα προοπτική, τελείωσες, σε καθάρισε. Δε σε θέλει στον αγώνα, σε θέλει στη γραμμή του τερματισμού νικητή. Δεν τη νοιάζει πως θα το κάνεις, αρκεί να γίνεται, σταθερά.
8 χρόνια είχα φίλο που είχε σοβαρή σχέση, της έφτιαξε το ένα σπίτι, της έχτιζε όροφο σε άλλη περιοχή και είχε σκάσει τον κώλο του από λεφτά, δούλευε σα το σκυλί ως τις 11 τη νύχτα γύριζε με τα κλασέρ υπο μάλης, της μαγείρευε, τη στήριζε σε πολλά, τσακ μια μέρα γκρεμοτσακίστηκε διέλυσε τη μέση του πλακώθηκε στα χειρουργεία και η τύπισσα του τα φόρεσε με άλλον, του δανείστηκε και αγύριστα και στο τέλος ο φίλος καρκίνο τέρμιναλ από τη στενοχώρια του.
Αυτό το τηλεφώνημα στο φίλο μου όπου άκουσα για τον καρκίνο και τις χημειοθεραπείες, με έκανε να πω "στ αρχίδια μου, δεν ξαναστενοχωριέμαι για τίποτα και κανέναν". Αυτό και το ότι πέθαναν ενα σωρό δικοί μου άνθρωποι μέσα σε χρόνο ρεκορ και δεν προλάβαινα να θάβω και να θρηνώ.
Αυτά είναι ζόρια, όχι τα ταίρια. Αυτά που συζητάμε εδω είναι πουτσοχάμπερα μετα συγχωρήσεως μπροστά σε άλλα.
Να κάτσεις τώρα να στενοχωρηθείς γιατί θέλει να πάει σε άλλη αγκαλιά because reasons; Ας πάει!
Το κέρατο είναι κέρατο. Άμα ο άντρας είναι αδύναμος και δε σου κάνει, μπορείς πολύ απλά και να χωρίσεις. Το ότι κάνει monkey branching από τον ένα γκόμενο στον άλλο και μάλιστα στα μουλωχτά, λέει μόνο για τον χαρακτήρα της. (το ανάλογο και για τους άντρες, για να μην παρεξηγηθώ)Πίσω από ΚΑΘΕ κέρατο, εκτός από τα (όποια) ελαττώματα του/της άπιστου/στης, κρύβεται και μια (αδικαιολόγητα) «ακάλυπτη επιταγή» από την άλλη πλευρά!
Τις ακάλυπτες επιταγές του ο κάθε άντρας από κει και πέρα, οφείλει να τις κλείσει για τον εαυτό του πρωτίστως. Και μια από αυτές τις επιταγές είναι να μυρίζεσαι το πότε διάλεξες βρώμα και πότε τίμια. Αν έχουμε φάει μια δυο τρεις σκατό, και συνεχίζουμε να τρωμε σκατό, κάτι λάθος διαλέγουμε κι εμείς ως άντρες. Όχι δεν είναι όλες πουτάνες, αυτό είναι cope άμα δεν έχει ο άλλος αισθητήριο. Άλλο το έχει γινει μπουρδέλο η κοινωνία και ειναι επιφανειακή, κι άλλο το "εγω ειμαι ο καλός και μου φταίνε όλοι", μάντεψε ποιος ειναι ο κοινός παράγοντας σε όλες τις κακές ατυχίες.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
13-04-23
00:45
Οκ κατάλαβα πως σκέφτεσαι. Δε θα κρίνω, αφού βρήκες το δρόμο σου good for you man.Πέρα από το στοιχείο της «στασιμότητας» (το οποίο απεχθάνομαι γενικότερα, όχι μόνο στα επαγγελματικά) όταν εσύ κόβεις χιλιάρικα κάθε μήνα κι ο άλλος παίζει σ' αυτό το range ε, δεν είναι πρόβλημα;
Θες να βγεις ν' ανοίξεις ένα μπουκάλι και ή θα πρέπει να κερνάς κάθε φορά ή να υποκύπτεις μονίμως στο «πάμε στην καφετέρια της γειτονιάς να πιούμε έναν Ελληνικό με φουσκαλίτσες (), θες να πας ένα ταξίδι κι ο άλλος δεν ακολουθεί ούτε για εκδρομή το ΣΚ στη διπλανή πόλη, θες να μαζέψεις κόσμο στο σπίτι να παίξετε κάνα χαρτί κι ο άλλος τσιγκουνεύεται το εισοκάρικο, θες γενικότερα να κάνεις κάτι που κοστίζει (τι δεν κοστίζει τη σήμερον ημέρα άραγε) κι ο άλλος μονίμως τροχοπέδη κ.λπ.
Αντίστοιχα, θες π.χ. brainstorming για πράγματα που σε απασχολούν κάθε μέρα (δουλειές του σπιτιού, μαγειρική κ.λπ.) κι έχεις τον άλλο απέναντι να σε κοιτάει λες και του μιλάς σ' άλλη γλώσσα, γιατί ακούει για πράγματα με τα οποία δεν έχει την παραμικρή επαφή!
Ε συμπάθα με ρε Valder αλλά στα 33+ μου ούτε με (ανθρώπους που ζουν σαν) φοιτητές θέλω πάρε δώσε, ούτε με μαμάκηδες!
Και το ίδιο ακριβώς ΔΕΝ θέλουν κι οι σοβαρές γυναίκες απ' τους υποψήφιους άντρες τους...μήπως είναι «τζεζεμπέλ» γι' αυτό το λόγο;
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
13-04-23
00:22
Θα κάνω λίγο τον ηλίθιο, βέβαια δεν ξέρω και την ιστορία σας, αλλά τα υπογραμμισμένα είναι προβλήματα που συντελούν στη διατήρηση φιλίας;Εγώ π.χ. από τα 25-26 μου και μετά (λίγο μετά το ξεμπέρδεμα από σπουδές και θητεία) είχα κρατήσει μια παρέα 3 ατόμων...ε, από τότε μέχρι σήμερα ο ένας εξακολουθεί να δουλεύει σ' ένα κωλογραφείο για 900€, ο άλλος μπαινοβγαίνει στο ψυχιατρείο κι ο τρίτος ακόμη ζει χαρτζιλικωμένος με τους γονείς του!
Αυτα εδω τα τελευταία ναι ειναι πιο ικανή συνθήκη, ανήκουν στο χαρακτήρα τους και μπορώ να τα καταλάβω.Είτε θα έχει ο ένας τον άλλον μόνο για το πήδημα, είτε θα του/της μιλάει σα σκουπίδι κ.λπ. ή τελοσπάντων θα κουβαλάνε κάποιο άλλο χοντρό κουσούρι που θα μας κάνει να ξενερώσουμε τη ζωή μας τόσο ώστε να πούμε τελικά «καλύτερα οι δυο μας ΚΑΙ στις εξόδους παρά αυτή η αηδία»!
Το 'χεις;
ΥΓ: Το βλέπω να πηγαινει για σπλιτ.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
12-04-23
23:34
Δεν διαφωνώ με αυτό που λες, είναι κι αυτό μια σωστή παράμετρος που δεν συνυπολόγισα στο πρότερο σκεπτικό μου, μπορείς να ακολουθήσεις όποιο δρόμο τραβάει η ψυχή σου και θα χάσεις ίσως αρκετούς από τους παλιούς σου φίλους.Αυτό είναι το πρόβλημα ρε Valder ή ότι απλά όσο περνάνε τα χρόνια ο καθένας εξελίσσεται διαφορετικά (το «ζευγάρωμα» είναι απλά μια παράμετρος ανάμεσα στις πολλές), ακολουθεί διαφορετικούς δρόμους, θέλει διαφορετικά πράγματα κ.ο.κ.;
Μίλησα κρίνοντας εξ ιδίων εμπειριών, για όσους διατήρησα προσωπικά επαφή, όχι για όσους πχ έφυγαν εξωτερικό κι έκαναν καριέρα και χαθήκαμε λόγω εξέλιξης.
Και καθότι μιλάμε για απιστία, εστίασα στο ζευγάρωμα και στην περίεργη ανάγκη των πιο αδύναμων από τα αρσενικά να μπαίνουν στον εξής νοσηρό κύκλο:
Καλή εμφάνιση και χρήματα αλλά σαθρό μέσα ---> Γνωριμία με μια τζεζεμπέλ ---> Βιαστικός γάμος ---> Αποδυνάμωση του ήδη σαθρού αρσενικού ---> ξενέρωμα της τζεζεμπέλ γιατί δεν της βγήκε (η γυναίκα ποντάρει σ αυτό που θα γίνεις και θα λάβει, όχι μόνο σ αυτό που είσαι) ---> απιστία εκ μέρους της ----> ο άντρας γίνεται άλλο ένα ψηφίο στη στατιστική των διαζευγμένων.
Η αποκοπή των φίλων εξαιτίας του πουσίου, είναι μια ένδειξη αδύναμου χαρακτήρα. Στο τέλος θα κόψουν και τ αρχίδια τους.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
12-04-23
15:57
Προσπάθησε απλά να το αντιστρέψεις αυτό. Να σε έλεγε μια αν βγαίνεις έξω βράδυ με αντροπαρέα να ξεσκάσεις ή είσαι ενεργός στα σοσιαλ ή έχεις γυναίκες φίλες είσαι red flag και κατά πάσα πιθανότητα θα κερατώσεις.
Εξηγείς δυο διαφορετικά mentalities, το αρσενικό και το θηλυκό, με τα ίδια κριτήρια, πιστεύοντας ότι είμαστε όμοιοι. Δεν είμαστε όμοιοι. Αλλιώς ενεργεί ο άντρας, αλλιώς η γυναίκα.
Πρώτ' απ' όλα όταν έρθεις στην ηλικία μου, θα καταλάβεις ότι όσο μεγαλώνει ο άντρας τόσο λιγοστεύει η ανάγκη να βγεί έξω με αντροπαρέα να ξεσκάσει. Δεν είμαστε πιτσιρίκια 20 να τρέχουμε στα κλαμπάκια ή στα μπουζούκια. Στην τελική είμαστε τόσο self-sufficient που μπορούμε να κάτσουμε ένα μήνα μόνοι μας σ ενα δωμάτιο να βλέπουμε το φρεσκοβαμμένο τοίχο να στεγνώνει και να είμαστε καλά.
Η τύπισσα δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Στις 3 μέρες μέσα μόνη θα σαλτάρει. Έχει external locus of control σε αντίθεση με τον άντρα που έχει internal locus of control. Εξ' ου και η γνωστή θηλυκή παπαριά "για μένα βγαίνω, για μένα ντύνομαι έτσι". Προφανώς και ντύνεται για την επιβεβαίωση. Οχι οτι θα γαμηθεί, αλλά σιγουρα ενα βλέμμα θα το κερδίσει και είναι αρκετό για να την επιβεβαιώσει.
H άλλη και "στο σπίτι" να σου πει ότι θέλει να είναι, ενδόμυχα εύχεται να την βγάλεις για ένα ποτό ή σε ένα εστιατόριο μια στο τόσο.
Δεύτερον, δεν έχεις ακούσει τη λαική έκφραση "και στο μπουκάλι να τη βάλεις, θα γαμηθεί με το φελλό";
Τα σόσιαλ για ποιον φτιάχτηκαν έτσι καταναλωτικά και ματαιόδοξα που είναι για να επιβεβαιώνεσαι από λαικς και dms; (external locus).
Για τον άντρα; Οχι. Για τη γυναίκα. Αρα και στο σπίτι να κάτσει 3 μέρες, αμα βάλει ένα Τίντερ, ακόμα και η πιο παχουλή θα βρεί άντρα το ίδιο βράδυ. Ο άντρας αμα δεν έχει sixpack και μια Pagani BC, δε θα γαμήσει ούτε με κανονιοβολισμούς.
Έχεις δει παχουλή χωρίς γκόμενο ή άντρα; Όλα τα "καλά παιδιά" πέφτουν στην παγίδα και μαζεύουν μια παχουλή με αντρουά συμπεριφορά, να τους παριστάνει τη μαμά και να τους ξεσκατίζει.
Τρίτο πράγμα που έχω παρατηρήσει ξανά και ξανά:
Αμα της πεις κάνω παρέα με τη Μαίρη που την έχω βάλει κάτω 152 φορές πριν απο 2 χρόνια, αμα είναι καυλωμένη σα γάτα εκείνη την ώρα όχι μόνο δε θα σου πει "κόβουμε", αλλά θα την πιάσει ο ανταγωνισμός της "να βγεί καλύτερη από την άλλη, να σε εχει μονο αυτη για να νιώσει καλύτερη" (external locus of control ξανά).
Σκηνή θα σου κάνει όταν η ίδια είναι πεταχτούλα και λαδιάρα, έχει γίνει turned off από μια παιδική συμπεριφορά σου, και θέλει να κάνει projection για να είσαι εσυ ο μαλάκας που φταις και ετσι να δικαιολογήσει τη δική της απιστία.
Και αυτό δε μου έχει συμβεί μόνο μια φορά αλλά πολλές.
Ο ανταγωνισμός του αρσενικού είναι να επιβληθεί στα άλλα αρσενικά εξοντώνοντάς τα, με το να μην υπάρχουν. Η γυναίκα ανταγωνίζεται με το να υπάρχουν άλλες στη ζωή σου αλλά να είναι αυτή η καλύτερη.
Γι αυτό και όταν έχεις μια, σου έρχονται πολλές, αλλά όταν είσαι μπακούρι δε σου κάθεται ούτε μύγα.
Εγώ προσωπικά σίγουρα δεν θα παρατούσα τους φίλους μου και τις φίλες μου επειδή κάποια θα πίστευε πως θα ρίξω κέρατο έτσι. Η φιλία είναι ιερό πράγμα. Εσύ δεν ξέρω αν συμφωνείς μαζί μου σε αυτό. Αν διαφωνείς δικαίωμα σου, αλλά αν συμφωνείς τότε γιατί να το θες αυτό σε άλλη; Αφού καταλαβαίνεις πως είναι.
Δε σου είπε κανείς να παρατήσεις τους φίλους σου, ούτε σ εκείνη είπε κανείς να παρατήσει τις φίλες της και να μην πίνουν καφέ ή να μην κάνουν ψώνια. Το να είσαι αχαλίνωτη με το "μίνι ίσα οτι έχει απομείνει" στα κλαμπ είναι κακό. Ο γκόμενος στο σπίτι να simpάρει και την άλλη να την έχουν περιμαζέψει οι single φίλες της στα κλαμπ γιατί η μιζέρια ψάχνει παρέα, και τα τηλέφωνα να παίρνουν φωτιά απο dms και να έχει ντυθεί σαν καρνάβαλος για να εξασκήσει την υπεργαμία των επιλογών της.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
12-04-23
14:59
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
11-04-23
23:11
Στα πρώτα χρόνια σου, όταν είσαι αγαπούλης των σχέσεων, είσαι ακόμα blue pill κι απλά θες να βρεις μια και να την κλειδώσεις για να εξασφαλίσεις είτε ότι θα σε αγαπάει (γιατί είσαι conditioned σε disney mode) είτε δεν παραδέχεσαι ότι θες να την εξασφαλίσεις για να έχεις να πηδάς γιατί "που να τρέχουμε τώρα να ξαναβρίσκουμε".Λιγους εχω δει .....απο γνωστου μου ολοι θελουν την σταθεροτητα γιατι δεν ριχνουν καποια γιατι ετσι μπροουν να δικαιολογησουν γιατι δεν βρισκονται σε σχεση
Απο αλλού πηγάζει η σταθερότητα (και η διαχείριση) που ζητάς στα 18 σου, στα 25 σου, κι από αλλού στα 40 σου. Απαξ και διαλυθεί η αυταπάτη, δεν βλέπεις ποτέ ξανά τις σχέσεις με τον ίδιο τρόπο. Μπορεί να τις θελήσεις, αλλά πλέον παίζεις με άλλους όρους.
Και για να συμβεί αυτό, δεν πρέπει να εκτεθείς απλά στο red pill και να σου χει κάτσει στο λαιμό ενω είσαι ακόμα μισο-conditioned στο μπλε, είναι πολύ άσχημο σημείο για έναν άντρα. Ή το καταπίνεις όλο και ωριμάζεις και εσύ ή είσαι σε αχαρτογράφητα νερά.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
11-04-23
22:55
Να σου φέρω παράδειγμα τα σόσιαλ; Ούτε και για τον εαυτό μου τα γουστάρω, έχω να ανεβάσω φωτό από το 2016. Είναι ζήτημα αρχής και ταιριάσματος, όχι διπλών standards.Κάτι μου λέει οτι εσύ θες να ξεπορτίζεις ( με την καλή έννοια φυσικά όχι να απατάς και τέτοια ) και η κοπέλα σου να είναι πιο "μαζεμένη" . Κανένα πρόβλημα όμως , γούστα είναι αυτά όπως είπες , μακάρι να βρεις κάποια να είναι έτσι !
Και να στο πω κι αλλιώς, ασχέτως αν αυτές είναι πολύ αχαλίνωτες για τα γούστα μου οι σοσιαλίτσες:
Αν εσυ είσαι netflix and chill ή ταξιδάκα σε ήσυχα μέρη και η άλλη είναι κλαμπάκια μπουζούκια και σόσιαλ, θα ταλαιπωρηθείτε κι όλας, δεν ταιριάζετε.
Και εσένα θα βασανίσεις, κι εκείνη. Οπότε καλύτερο να πάει ο καθένας στην ευχή του Θεου εκει που ταιριάζει στα όμοιά του.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
11-04-23
21:48
Το γεγονός οτι γουστάρεις ένα άτομο δεν σημαίνει οτι σβήνεται αυτόματα το τι νιώθεις για κάποιο άλλο . Ειδικά όταν έχεις ιστορία μαζί του . Εαν τα πράγματα ήταν τόσο απλά η Πακ ας πούμε δεν θα ένιωθε ακόμα οτι θέλει να έχει πάρε δώσε με τον πρώην της . Αντί να ένιωθε σκατά αυτή την στιγμή θα έβγαινε και το πρώτο άτομο που θα γούσταρε θα την έκανε να ξεχάσει .
Στο παράδειγμα που φέρνεις, είναι διαφορετικό γιατί, το να σε χωρίζουν και να θες το χρόνο σου να συνέλθεις είναι κάτι πέραν του ελέγχου σου τον πρώτο καιρό, οκ όλοι το χουμε πάθει, ανθρώπινο είναι, όμως δεν αναφέρομαι σε κάτι τέτοιο.
Εγω αναφέρομαι στο να είμαι η Μαίρη, να σου πω Σαμαέλ έλα να κάνουμε σχέση, να είμαστε 1-2 μήνες και να σου κάνω "ξέρεις ο πρώην μου το ένα, ξέρεις ο πρώην μου το άλλο". Εν γνώση μου δηλαδή να μην έχω ξεκολλήσει και να πάω να τσαλαπατήσω εναν καινούριο άνθρωπο.
Αυτό είναι μια καταστροφή που περιμένει να συμβεί. Αμα δεν εχεις ξεπεράσει το παλιό, μην μπλέκεις φρέσκο, κρίμα είναι.
Κατά τα άλλα τώρα , δεν πιστεύω οτι μπορείς να πεις στην κοπέλα σου πόσο τολμηρά expose θα κάνει στο ινστα ή εαν θα κάνει girls nights out ή εαν θα έχει μια οροσειρά απο beta orbiters . Εφόσον δεν σε απατάει ας κάνει οτι θέλει . Εαν εσύ δεν είσαι οκει με αυτό όμως προφανώς μπορείς να χωρίσεις .
Μπα όχι εγω κάτι τέτοια τα ακυρώνω άμεσα. Δεν τις θέλω με έντονα social, ούτε με άντρες φίλους, ούτε να βγαίνουν girls nights out. Και τα 3 είναι συνθήκες εξάσκησης υπεργαμίας, signs of promiscuity και σημάδι ότι she belongs to the streets. Hard limits. Προσωπική προτίμηση.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
11-04-23
19:52
Αυτό είναι το θέμα όμως , εαν ο άλλος πιστεύει ή θεωρεί οτι έχει απατηθεί , πολύ δύσκολα θα τον μεταπείσεις εαν το έχεις κάνει όντως . Εαν σέβεσαι πραγματικά την αξιοπρέπεια σου αλλά ταυτόχρονα δεν θες να φερθείς άσχημα και στην σχέση σου , το καλύτερο είναι να ξεκαθαρίσεις απο πριν την θέση σου . Είτε υπάρχει άλλο πρόσωπο είτε όχι . Ωστόσο το πράγμα περιπλέκεται για λόγους που αναφέρεις , τους οποίους σχολιάζω και εγώ παρακάτω .
Κοίταξε, ο άλλος μπορεί να έχει θέμα ανασφάλειας και συνεξάρτησης και δεν ξέρω κι εγω τι και να νομίζει ότι τον απατάς επειδή είδες μια τσόντα που λέει ο λόγος ή επειδή χαμογέλασες στον νεαρό που σου έφερε ντελίβερι τα σουβλάκια.
Υπάρχουν αντικειμενικά σημάδια απιστίας, τι είναι απιστία και τι όχι. Αν ο άλλος είναι σε άρνηση ή σε ψύχωση, δεν μας αφορά. Εδω συζητάμε για την πρώτη περίπτωση, να βρωμάει το πράγμα.
Πιστεύω οτι αυτοί που θα δείχνουν σημάδια θα είναι αυτοί που θα έχουν και κάπως ενοχές . Ενδόμυχα δηλαδή δεν τολμούν να χαλάσουν την σχέση τους , οπότε θέλουν να γίνουν caught και να τους χωρίσουν ή προσπαθούν να κρατήσουν και τις δύο σχέσεις ταυτόχρονα επειδή όντως δεν ξέρουν τι θέλουν αλλά ταυτόχρονα δεν θέλουν να μείνουν και μόνοι . Κατά τα άλλα εαν θες να κάνεις όντως μαλακία και να την γλιτώσεις , μπορείς να γίνεις extra cautious και να την βγάλεις λάδι για πολυυυυ καιρό . Το θέμα είναι γιατί να μπει κάποιος σε τόσο κόπο really ;
Πολλοί λόγοι. Είτε γιατί ενεργεί με λογικη υπεργαμίας (βρήκε κάποιον καλύτερο που μπορεί να της παρέχει τη ζωή που θέλει), είτε γιατί περνάει την ώρα της (ή του για άντρα) και απλά δε σε λογαριάζει σαν ανθρωπο για να το τελειώσει και πολλοί άλλοι λόγοι.
Υπάρχει εξήγηση για τη μαλακία του καθενός, άλλο το αν δεν αξίζει να κάτσεις να ψάξεις την εξήγηση του "γιατί" σε κεράτωσε, "γιατί" μπήκε σε τόσο κόπο, "γιατί" δεν έκανε εκείνο ή το άλλο κλπ.
Παλιότερα έβγαζα μια πολύ θηλυκή συμπεριφορά, "να ψάχνω επίμονα το γιατί". Και ακριβώς αυτό το βλέπω σε τύπισσες αποκλειστικά ή simps. Αυτό το κάνουν οι τύπισσες που έχουν φάει σκάλωμα με τον chad που τις έκανε pump and dump. Τάχα μου για "closure". Παπάρια. Απλά δεν το χεις ξεπεράσει όταν σκέφτεσαι έτσι.
Το μόνο που πρέπει να σου αρκεί, είναι ότι σου την έκανε την απιστία, άρα πούλο. Τα "γιατί" μπορούν να βοηθήσουν μόνο στην περίπτωση της αυτοβελτίωσης πχ αν είσαι τζογαδόρος ή αλκοολικός ή αν απλά έκανες exhibit πολλά beta simp traits. Απαξ και βρεις που έφταιξες εσυ (όντως όμως, όχι αυτομαστίγωμα) και κάνεις μια αυτοκριτική, μετά πάει, δεν είναι να κάθεσαι να αναρρωτιέσαι γιατί και γιατί.
Ή την άλλη την πίπα που άκουγα παλιά (κυρίως από γυναίκες φίλες) μετά απο σχέσεις "τουλάχιστον έχεις να ζεις με τις όμορφες αναμνήσεις σας", άντε γαμήσου ρε, τι είμαι segate 2TB δίσκος να αναπολώ ή κάνω recap τις 2 πρώτες σεζόν του Walking Dead; Άμα ζεις με αναμνήσεις είσαι σε φυλακή. Σκοπός είναι να έχεις μια καινούρια όμορφη παρέα και να περνάτε ευχαριστα μαζί τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Τι να τις κάνεις τις αναμνήσεις, να σε βαράνε σα βελόνες αργό θάνατο; Ούτε στον εχθρό μου.
Και αυτός είναι ένας απο τους λόγους που δεν θέλουν να χαλάσουν την σχέση τους πολλοί όπως λες . Είναι σαν το μαξιλαράκι ασφαλείας . Προσπαθείς κάτι με κάποιον άλλο και εαν κάτσει φεύγεις , διαφορετικά διατηρείς την παλιά σου σχέση και ούτε γάτα ούτε ζημιά ( η λογική θέλω και την πίτα ολόκληρη αλλά και τον σκύλο χορτάτο ) .
Κι αυτό είναι πραγματικό συναίσθημα; Όχι. Άρα επιβεβαιώνεται το belief μου ότι οι σχέσεις είναι ως επι το πλείστον transactional, ειδικά μόλις ξεφτίσουν οι πρώτες ορμόνες του μήνα του μέλιτος.
Ο άνθρωπος που θέλει να είναι μαζί σου, αγαπητέ μου φίλε Samael, πιστευω ότι οφείλει να φερθεί με την ανάλογη ευπρέπεια ώστε να μην υπάρξουν όχι αποδείξεις αλλά ούτε καν ενδείξεις.Έχεις δίκιο , απλώς πιστεύω σε πολλές περιπτώσεις ο κόσμος δεν θέλει να το παραδεχτεί , οπότε προτιμάει να κάνει τα στραβά μάτια παρά να χαλάσει την σχέση του . Επομένως δεν είναι και οτι εύκολο να παρατήσεις τον άλλο παρά μόνο όταν έχεις πλέον αδιάσειστες αποδείξεις . Φυσικά υπάρχουν αντικειμενικές αποδείξεις ορισμένες φορές όπως αυτές που ανέφερες προηγουμένως , αλλά ακόμα και αυτές είναι ενδεικτικές και όχι βέβαιες . Βοηθούν όμως σαν μπούσουλας για να βγάλεις άκρη .
Άμα σε γουστάρει ο άλλος ή η άλλη, δεν κάθεται ούτε να σκέφτεται πρώην, ούτε να κάνει expose τολμηρά στο Ίνστα και στο ΟΦ, ούτε girls nights out ή μια οροσειρά φιλαράκια beta orbiters.
Ξέρεις, αμα καείς μια δυο πέντε δέκα εικοσι σαράντα φορές (όσες μαθει ο καθένας, κάποιοι δεν μαθαίνουν και ποτέ), μετά στις πρώτες ενδείξεις έχεις κατεβάσει blast door κι έχεις φύγει.
Διαφωνώ εδώ μαζί σου.Επίσης παίζει ρόλο και η ηλικία θεωρώ . Είναι άλλο να απατήσεις στα 20's και άλλο στα 40's λόγου χάρη .
Θέλω να πω , εαν είσαι με ένα άτομο που δεν ταιριάζεις πραγματικά στα 20's δεν είναι και τόσο τρομερό . Αλλά να απατάς στα 40 σου λες και είσαι στα 20 σου το λες λίγο περίεργο καθώς υποτίθεται οτι και έχεις αφενός περισσότερη ωριμότητα( υποτίθεται ) αλλά και εμπειρία , εφόσον έχεις κάνει αρκετές σχέσεις και ξέρεις με περισσότερη σιγουριά τι σου αρέσει και τι δεν θα σου αρέσει .
Και στα 20 αν απατήσεις, μια χαρά πονάς το άλλο άτομο που συνηθως ειναι επίσης νεαρό. Γιατί να του το κάνεις αυτό; Είναι ακόμα χειρότερο, ειδικα αφού είναι στο ξεκίνημα της ερωτικής του ζωής να πας και να το γαμήσεις το άτομο έτσι. Γιατί του δημιουργείς τραύματα και ο κάθε άνθρωπος αντέχει συγκεκριμένο αριθμό τραυμάτων και κάθε φορά που τον τραυματίζει κατι καινούριο, ανοίγουν όλα τα προηγούμενα μαζι σαν φράγμα που σπάει και πλημμυρίζει. Εν τέλει, υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο που δεν αντέχεις άλλο.
Κάποιοι κάνουν κακό στον εαυτό τους (διαφωνώ κάθετα)
Κάποιοι μένουν συνειδητά μόνοι τους
Άλλοι παντρεύονται το ελάχιστα δυνατό χειρότερο σενάριο για να "ησυχάσουν" καθότι πιστεύουν πως δεν μπορούν να βρούν καλύτερα.
Άλλοι συνεχίζουν με ποικιλα αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση, μάλλον εσυ σκεφτόσουν ότι στα 20 δικαιολογείται από το νεαρό της ηλικίας, οκ ναι αλλά είναι εντελώς άλλο το πως το εκλογικεύουμε, κι άλλο το αν δεν είναι και τόσο τρομερό στην Χ Υ Ζ ηλικία. Αν ρωτήσεις αυτόν/αυτή που απατήθηκε θα σου πει "ρε φιλε μα πονάω". Τι θα του πεις εκείνη την ώρα;
Σκέψου το κι αλλιώς, στα 40 όντως υποτίθεται ότι έχεις μια εμπειρία αλλά πόσους και πόσες έχουμε δει στα 40 με μυαλό μπέμπηδων; Θα τον σταματήσουν τον άλλον τα 40 από το να είναι ξεφτίλας ή την άλλη απο το να είναι αχαλίνωτη ή απατεώνισσα; Επίσης άμα θέλει ο άλλος να το εκλογικεύσει, θα το κάνει μια χαρά και στα 40 του πχ. "Είχα δυο παιδια να ταίσω κι εσυ δεν με στήριζες αρκετά οπότε βρήκα άλλον". Δεν το κάνει πιο σωστό ή εύπεπτο.
Άλλο το τι θα πρεπε κι άλλο το τι γίνεται. Υπάρχουν 20άρες εξαιρετικά πιο καλές σε συμπεριφορά απο 40άρες ή 25άρηδες πολύ πιο ώριμοι απο 40άρηδες και φυσικά και το αντίστροφο.
Edit:
Σχετικά με την τελευταία σου πρόταση, θα μιλήσω για γυναίκες αφού πρωτίστως αυτές με τραβάνε:
Άλλο το τι πιστεύει ότι θέλει, κι άλλο το για ποιόν μουσκεύει το βρακάκι της. Ούτε οι ίδιες δεν ξέρουν τι θέλουν, άσε τι λένε, δεν πρέπει να ακούς ούτε λέξη. Πρέπει να δεις μόνο πότε καυλώνουν. Γι αυτό βλέπεις τα "καλά παιδιά" να μην βάζουν μυαλό (μου αρέσει που πριν 18 χρόνια είχα ανοιξει και θέμα, είχα απορία τοτε το μικρό κι αθώο).
Το να είσαι "καλό παιδί" είναι αρρώστια έως και υποκρισία και στο τέλος θα σε φτύσει σαν καραμέλα η τύπισσα για κάποιον αρσενικό. Πρόσεξε άλλο το καλός άνθρωπος κι άλλο το "καλό παιδί". Το να είσαι κακό παιδί δεν σημαίνει ότι βγαίνεις παγανιά με το δρεπάνι και της ρίχνεις μπούφλες και χριστοπαναγίες. Μπορείς να είσαι κακό παιδί αλλά μια χαρά άνθρωπος. Το "καλό παιδί" αντίστοιχα είναι αυτός ο simp ο οσφυοκάμπτης που δεν μπορεί να κάνει αλλιως και πιστεύει ότι αν υποκύψει πολύ και της κάνει το μαλάκα, θα τον κάνει από φίλο - γκόμενο.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
11-04-23
18:42
Στο να μην τον πεις μαλάκα ή μαλακισμένη αργότερα. Τόσο για σώσιμο της αξιοπρέπειας κοινωνικά ώστε να συνεχίσουν να δείχνουν καλά παιδιά στο απατημένο άτομο αλλά και στην κοινωνία, όσο κυρίως για εσωτερική διατήρηση του καλού προσώπου πρώτον από θέμα ενοχών και αυτοεκτίμησης, αν και σπάνια οι απατηλοί έχουν ενοχές, καθότι είναι σκόπιμο και αυτά τα "έτυχε, δεν το ήλεγχα" τα ακούω βερεσέ.Τώρα το να μην παραδέχεται κάποιος οτι έχει κάνει μαλακία...δεν ξέρω που αποσκοπεί . Είναι χειρότερο γιατί φαίνεται οτι υποτιμούν και την νοημοσύνη σου απο πάνω .
Την απιστία την καταλαβαίνεις και πριν σου ανακοινωθεί:
Περίεργες αναφορές σε άτομο του αντίθετου φύλου (είτε ξεχωρίζουν είτε επαναλαμβάνονται, είτε και τα δυο ταυτόχρονα)
Ψύχρα και αποτράβηγμα συναισθηματικό (ή και γενικά)
Προβολή συναισθημάτων (να σε κατηγορεί για κάτι που το ίδιο το άτομο έχει ανασφάλεια)
Καθρεπτισμός (Κάτι που έχει κάνει ο ένας, να το κατηγορεί στον άλλο)
Παλιότερες απιστίες (μια φορά απατηλός, πάντα απατηλός)
Υπάρχει και το άλλο κόλπο:
Αρχίζουν με αλλαγή συμπεριφοράς την ώρα που εμφανίζεται κάτι πιο λαμπερό καινούριο, δένουν το καινούριο άτομο κερατώνοντας τον/την βασικό/ή και μετά χωρίζουν, κι όταν ρωτήσεις σου λένε "Τον/την γνώρισα μια βδομάδα αφότου χωρίσαμε".
Ναι, πούτσες μπλε. Σε αυτό το σημείο 200% ότι κι αν ακούσεις είναι ψέμα, θα πρέπει να λογίζεις το άτομο όχι απλά ως απατεώνα αλλά ως πεθαμένο. Δεν υπάρχει επανασύνδεση μετά από κάτι τέτοιο, ούτε τα κροκοδείλια κλάμματα ή οι συγγνώμες και τα καλοπιάσματα ("ήσουν ότι καλύτερο") πρέπει να πιάσουν τόπο.
Ενας είναι ο τρόπος για ηρεμία:
Μόλις δεις επαναλαμβανόμενες αλλοπρόσαλλες ή κακές συμπεριφορές και σημάδια, κατεβάζεις όπως είσαι παροχή και εξαφανίζεσαι, χωρίς περαιτέρω μα μου.
Αν κάνεις το λάθος και ανεχτείς ή κάνεις τα στραβά μάτια ή ακόμα χειρότερα ελπίζεις για βελτίωση, αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια φανταστική ικανότητα να σε φτάνουν στο τέλος και να σε φθείρουν και να νιώθεις ο ηλίθιος της φάσης, οπότε πριν σε φτάσουν τους κόβεις μαχαίρι και μαθαίνουν από πρώτο χέρι πόσα απίδια πιάνει ο σάκος.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,747 μηνύματα.
31-08-12
00:28
Τι να πω; Εσείς οι άνδρες τα βλέπετε αλλιώς. Θα την κάνω αλα γαλλικά που λένε από εδώ.
Δηλαδή δεν σου αρκεί αυτό το πνεύμα δικαιοσύνης; Δεν περίμενα τίποτε λιγότερο από μια φανατική. Και για να μη νομίζεις ότι θέλω να σε θίξω, κάνω παράθεση κάτι που είπες σε άλλο πόστ:
οι δηλώσεις σου θίγουν πάρα πολύ το γυναικείο φύλο, του οποίου έχω την τιμή να είμαι φανατική εκπρόσωπος. Με συγχωρείς που παρενέβην, αλλά, ρε Νίκο, οι κουβέντες αυτές δεν πρέπει να λέγονται από έναν ώριμο άντρα;
Προφανώς η ισότητα για σένα είναι ένας άντρας με το τακούνι σου στο μήλο του Αδάμ του να σφαδάζει από τους πόνους και να φωνάζει "Κάνε κράτει, κάνε κράτει! Υποκύπτω Λυσιστράτη!"
Δε μπορώ να φανταστώ χειρότερους εκπορσώπους κοινωνικών και άλλων ομάδων από τους φανατικούς, και λυπάμαι ειλικρινά που συναντώ γραμμένες τέτοιες απόψεις στις ηλεκτρονικές μου περιηγήσεις ανα το διαδίκτυο. Η μάχη για το δικαίωμα στην ισότητα σταματά να είναι δίκαιη για μια πλευρά από τη στιγμή που οι εκπρόσωποι της είναι άδικοι απέναντι στην άλλη πλευρά, χαρακτηριστικό με το οποίο ο φανατισμός είναι εμποτισμένος. Γι αυτό το σκέφτομαι ξανά και ξανά όταν διαβάζω τέτοιες απόψεις. Είναι βέβαιο ότι η αποτίναξη ενός άδικου ζυγού δεν θα σταματήσει στην "αποτίναξη" αλλά στην εγκαθίδρυση ενός νέου, αντίθετου και με χειρότερα αποτελέσματα δυστυχώς.
Για μένα όλα είναι μια τίμια συμφωνία. Business που λένε και στον χώρο μου. Όταν αυτή η συμφωνία γίνει πλήρως αποκεκαλυμμένη ως προς τα στοιχεία που τη συνιστούν και αποδεκτή και από τις δυο μεριές, είναι έγκυρη. Όταν η μια πλευρά είναι κακόπιστη αναφορικά με τους σκοπούς και τα δεδομένα που αποκρύπτει από την άλλη πλευρά, τότε η συμφωνία και εν γένει η οποιαδήποτε σχέση καθίσταται άκυρη ή το λιγότερο ακυρώσιμη εαν το θέλεις πιό νομικά.
Ας είμαστε λογικοί και ας κάνουμε αυτή την ερώτηση στους εαυτούς μας, ειλικρινά. Ποιός από εσάς ξυπνάει το πρωί με διάθεση να βασανίζει κόσμο στις σχέσεις του; Κανείς προφανώς, εκτός και αν κυκλοφορεί κάποιος με διαταραγμένη προσωπικότητα ανάμεσά μας. Θα το θεωρούσατε άδικο εαν μετά δεν ήθελε να κάνει κανείς μπίζνες μαζί σας;
Εν πάσει περιπτώσει, για να καταλήξω... Όλα είναι ένας κύκλος. Αργά η γρήγορα έρχεται η μέρα που όλοι πληρώνουν τα λάθη τους, τις αναστολές της ειλικρίνειάς τους, τις φοβίες και τα πάθη, αλλά και τις υπεροψίες τους. Όλοι -οι Άνθρωποι έστω- είναι θνητοί, και πάντα κάτι υπάρχει που να τους πληγώνει. Αργά η γρήγορα αυτό το κάτι βρίσκεται... Και τότε όλοι παίρνουν αυτό που αξίζουν, ενίοτε και με το παραπάνω.
Όλοι όμως.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.