nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
10-09-23
00:13
Μήπως όμως υπήρξαν και συλλογικές επαναστάσεις για να μιλάμε για ελευθερία και δημοκρατία ;
Σίγουρα. Όμως αρκετοί λαοί δεν έμειναν στην επανάσταση: προχώρησαν και στην ατομική ευθύνη των πράξεων τους. Η επανάσταση έγινε και τελείωσε. Δεν μπορεί μόνιμα να σέρνεται μια κοινωνία με ανθρώπους που αδυνατούν να κατανοήσουν ότι έχουν και ευθύνες. Μια ζωή φταίνε οι άλλοι, οι ξένοι κτλ.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
09-09-23
22:35
Μια μικρή φιλοσοφική σημείωση.
Με τα ποσά που παραθέτετε, βλέπω να παθαίνει κατάθλιψη η φοιτητιώσα νεολαία (που αποτελεί και την πλειοψηφία του φόρουμ) και που εργάζεται ήδη ή θα αναζητήσει στην χώρα μας την επαγγελματική της αποκατάσταση μετά το πτυχίο.
Αυτά τα χρήματα μπορεί να μη τα δείτε ρε παιδιά, αλλά δεν χρειάζεστε και τόσα για να είσαστε ευτυχισμένοι και να κάνετε πράξη όσα ονειρεύεστε. Τίποτα δεν είναι δωρεάν, και αυτά τα τεράστια επιπλέον ποσά, έχουν το τίμημα τους και μπορεί κάποτε κάποιος που το έχει πληρώσει στη ζωή του, να έρθει η στιγμή και αν διαπιστώσει πως το ξεπούλησε για "πενταροδεκάρες". Επενδύστε σοφά το χρόνο σας, γιατί ουσιαστικά γι αυτό θα πληρώνεστε.
Εκ του γέροντος.
Αρχικά να επισημάνω ότι η φοιτητιώσα νεολαία δεν είναι μια ομογενής μάζα όπως βολεύει ορισμένους και την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ώστε να μην υπάρχουν προσδοκίες, απαιτήσεις του εκλογικού σώματος και έτσι να μην αλλάζει τίποτα. Η φοιτητιώσα νεολαία είναι μεμονωμένοι άνθρωποι με διαφορετική προϊστορία, διαφορετικό παρόν και διαφορετικό μέλλον. Ναι, χαλάμε το αφήγημα της μαζικότητας κατά την θολωμένη αριστερά αλλά προσωπικά ποτέ δεν ένιωσα μέλος αυτής της άχρωμης φοιτητικής κοινότητας των Ελλήνων όπου σε βασικά ζητήματα επαγγελματικής κατεύθυνσης και ακαδημαϊκής έρευνας είναι απούσα. Οπότε σαν ελεύθερος άνθρωπος, δεν βρήκα κάτι που να με κεντρίζει. Αμοιβαία η προσέγγιση: ούτε και εκείνοι μαζί μου. Νομίζω ότι έχω αυτό το θεμελιώδες δικαίωμα της επιλογής και της ζωής. Τι σημαίνει δικαίωμα της ζωής; Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι στις επιλογές τους οπότε εκ προοιμίου ο καθένας επιλέγει εκείνο που θεωρεί για τον εαυτό του καλύτερο: άλλος θέλει να ζει με 200 ευρώ το μήνα και άλλος με 20000 ευρώ το μήνα. Πριν κρίνουμε την δεύτερη περίπτωση καλό θα ήταν να δούμε την πορεία του καθενός και πως κάποιοι βολεύονται στην μιζέρια, στην αποτυχία και στην έλλειψη στόχων με δικαιολογίες όπως τα οικονομικά της οικογένειας, η/ο μελλοντική/ός σύντροφος δεν μπορεί το εξωτερικό (τελείως αυθαίρετη και φασιστική άποψη για τρίτο πρόσωπο), κτλ ενώ τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά για όποιον θέλει να αλλάξει την μοίρα του. Αν κρίνω από την γενική πορεία της Ελλάδας σαν κράτος πολίτη, θα έλεγα ότι η δημόσια σκέψη ορίζεται περισσότερο από τον ρομαντισμό και την έλλειψη δουλειάς ως αξία προσφοράς στην κοινωνία. Μιλάμε περισσότερο αντί να μιλάμε μέσω των πράξεων. Ο καθένας μας θα έπρεπε να δείχνει αυτό που είναι μέσω της δουλειάς του.
Φυσικά και υπάρχουν οι εξαιρέσεις με προβλήματα που δεν τους αφήνουν να προοδεύσουν, αλλά το θεωρώ προσωπικά αποτυχία ένας νέος 25 ετών να σκέφτεται ότι ΑΝ αναζητήσει τη ζωή του αλλού, πάρει τη ζωή στα χέρια του μακρυά από γονείς και σόι, να είναι ξεβόλεμα, ενώ μένοντας στην Έλλάδα ως επιδοματούχος κοπρίτης (η ανεργία ισοδυναμεί σε απραγία στο 80% των περιπτώσεων, έλλειψη κινήτρου, αδιαφορία κτλ) να αντισταθμίζει επιχειρήματα τι θα κάνουν οι γονείς, που θα βρω νυχτερινή ζωή σαν της Ελλάδας (άρα υπάρχει σάλιο για διασκέδαση που αθροιστικά βγαίνει περισσότερο από το ενοίκιο στη Γερμανία). Προσωπικά σέβομαι όλες τις επιλογές γιατί υποτίθεται ότι ο καθένας κάνει αυτό που του αρέσει. Απλά νευριάζω όταν ενώ έγινε συνειδητή επιλογή ή ψήφος, μετά η κασέτα αλλάζει κράζοντας και μιριάζοντας εναντίον εκείνου που έκανε διαφορετική επιλογή και πιθανόν να δικαιώθηκε. Κανείς δεν κάνει κάτι με το ζόρι. Αν θα μείνει κάποιος στα 200 ευρώ ή για ποιο λόγο οι επιλογές του τον οδήγησαν στα 200 ευρώ, είναι γενικά σε μεγάλο ποσοστό προσωπική στάση ζωής. Στην Ελλάδα δεν έχουμε μάθει στην ατομική ευθύνη ως στοιχείο κοινωνικού σεβασμού. Ως στοιχείο πραγματικής δημοκρατίας στην προσωπικότητα του συμπολίτη μας. Συνεπώς, οι φοιτητές και νέοι δεν είναι μια μάζα αόριστων ανθρώπων όπως θέλει το πολιτικό σύστημα να τους αντιμετωπίζει για να μην υπάρχουν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και προσδοκίες. Ο κάθε άνθρωπος έχει το θεμελιώδες δικαίωμα να ορίσει εκείνος τη ζωή του για να θα ζει ως πτυχιούχος κάνοντας το γκαρσόνι (δεν το κρίνω) κάνοντας μαύρα ιδιαίτερα σε μαθητές ή ΑΝ θα έχει διαβάσει περισσότερο και θα έχει κάνει επιλογές (επειδή διάβασε και άρα σκέφτεται καλύτερα πάνω στην επιστήμη του) και θέλει να απολαύσει μια επαγγελματική και φυσιολογική ζωή των 3000 ευρώ το μήνα.
Ειλικρινά είναι από εκείνα τα θέματα που νευριάζουν καθώς δεν βλέπω κοινές επιλογές με κανέναν συμφοιτητή μου. Δεν έζησα μαζί τους, δεν μεγάλωσα μαζί τους, δεν αντιλαμβανόμουν το ίδιο μαζί τους ότι δίδασκε ο καθηγητής Πανεπιστημίου, κτλ. Άρα πώς θα μπορούσα να έχω τις ίδιες επιλογές και σκέψεις με ανθρώπους που δεν γνωρίζω εκ των προτέρων και δεν έχω την ίδια προσωπικότητα; Μήπως θα πρέπει να ξεκινήσουμε τη συζήτηση τι ορίζουμε βιολογικό πρόσωπο και προσωπικότητα;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
21-03-23
13:09
Κλασικός Φώτης. Σε τέτοιες δουλειές ακόμη και σε πολυεθνική στη Σιγκαπούρη, αν μπορείς πήγαινε. Βέβαια ισορροπία μεταξύ εργασίας-ζωής δεν υπάρχει. Σίγουρα δεν θα σκάβεις έξω στον ήλιο αλλά εννοείται ότι για να στρώσεις την καριέρα, θα πρέπει να το διεκδικήσεις με κάθε κόστος πολλές φορές και με κακή ποιότητα ζωής τον πρώτο καιρό. Σε αυτές τις εταιρίες των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών το συμβόλαιο καλύπτει 40 ώρες εργασίας τη βδομάδα ενώ το 8ωρο δεν είναι πάντα δεδομένο αν δεν υπάρχουν στο ημερήσιο πρόγραμμα και διάφορα meetings, ομάδες εργασίας, συζητήσεις με μετόχους κτλ. Έχουν έντονο ρυθμό εργασίας και θα πρέπει να αποδεικύεις την αξία σου καθημερινά. Δεν ξέρω αν υπάρχει διαφορά σε κάποια χώρα γενικά του χρηματοπιστωτικού κόσμου. Ακόμη και στο Hong Kong να βρεις δουλειά.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
20-03-23
02:41
Σημαίνει 40 ώρες εργασία;
Nαι. Υπάρχουν ομάδες συνάντησης κάθε εβδομάδα με τον ομαδάρχη αλλά και τον τμηματάρχη έτσι ώστε να ελέγχεται η ροή του έργου του κάθε υπαλλήλου αλλά και της ομάδας συνολικά. Σαφώς και δεν υπάρχει πίστωση χρόνου αλλά υπάρχουν σαφείς προθεσμίες.
Όχι, γιατί οι περισσότεροι εδώ δουλεύουν 7/7 στον τουρισμό για 5 μήνες και μετά ταμείο ανεργίας για 3 μήνες. Εξαιρετική ποιότητα ζωής, μιλάμε
Πάντως στο καρναβάλι στην Πάτρα, δεν υπήρχε ούτε άδειο υπόγειο σε διαθεσιμότητα. Πώς γίνεται όλοι αυτοί να έχουν τόσα έσοδα από την ποιότητα ζωής και εργασίας;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
19-03-23
19:39
Θα ήθελα να μου πει κάποιος με επιχειρήματα λογικής τι ακριβώς το ενδιαφέρον ζωής έχει μια μέρα εργασίας στο εξωτερικό. Επίσης έχετε ιδέα τι σημαίνει η εργασία 40 ώρες την εβδομάδα σε μια εταιρία ή δημόσια υπηρεσία σε χώρα του δυτικού κόσμου;
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
19-03-23
18:39
Όμως θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι πουθενά δεν είναι ο παράδεισος. Οι άνθρωποι είναι παντού οι ίδιοι, τα κοινωνικά συστήματα διαφέρουν ενδεχομένως. Σίγουρα, υπάρχουν πολλά θετικά στοιχεία στην ζωή αν κάποιος επιλέξει να είναι κάτοικος εξωτερικού αλλά πάντα θα υπάρχει και το ανάλογο τίμημα. Οι άνθρωποι από την φύσης τους συνήθως βλέπουν μόνο το ευνοϊκό σενάριο.
nPb
Επιφανές μέλος
Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 19,970 μηνύματα.
01-12-22
02:19
Εμείς είμαστε εθισμένοι στα σοσιαλιστικού τύπου επιδόματα.
Γιατί ξέρει κανένας ντόπιος πόσο κοστίζει η εργασία του; Όχι τι ορίζει η σύμβαση, αλλά η εργασία του, απλά και μαθηματικά.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.