ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,218 μηνύματα.
23-06-23
16:33
Τι να σου πω, δεν θα έκανα ποτέ απόπειρα να κάνω σχέση μέσω tinder και άλλων παρόμοιων εφαρμογών. Είμαι της παλαιάς σχολής σε αυτά, αναχρονιστικός.Στο Tinder οι άνδρες κάνουν smash στο 53% των προφίλ που βλέπουν και οι γυναίκες στο 5%, άρα παίζει οι επιλογές να είναι ακόμη λιγότερες.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,218 μηνύματα.
23-06-23
16:05
Ας απαντήσω κι εγώ στη θεματοθέτρια, δεκαέξι χρόνια μετά ...
Ένας άνθρωπος, εφόσον θέλει να έχει σχέση, προφανώς και πρέπει να προσπαθεί συνειδητά. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να έχεις ένα οποιοδήποτε θέλω και να μην προσπαθείς συνειδητά γι' αυτό. Μην φτάσει, όμως, στο άλλο άκρο, αυτό της εμμονής να βρει ταίρι. Εκεί νομοτελειακά θα πέφτει από βλαμμένο/νη σε βλαμμένο/νη και θα σιχτιρίζει την κακιά του τη μοίρα, ουσιαστικά, όμως, θα φταίει αυτός. Η «συνειδητή προσπάθεια» αφορά στο να έχει ανοιχτές τις κεραίες του, να μην είναι απορριπτικός χωρίς λόγο και άλλα παρόμοια, αλλά να είναι επιλεκτικός. Πάνω απ' όλα, η σχέση να μην αποτελεί αυτοσκοπό στη ζωή του, να έχει αποδεχτεί το γεγονός ότι μπορεί να μείνει μόνος και ο φόβος αυτού το γεγονότος να μην συνιστά έναν από τους λόγους (ή και τον μοναδικό λόγο) αναζήτησης του έταιρου ημίσεως.Πιστεύετε ότι όταν κάποιος δεν έχει σχέση, αλλά θα ήθελε να έχει, πρέπει να προσπαθεί συνειδητά να κάνει νέες γνωριμίες?
Δεν πιστεύω στην τύχη. Ή μάλλον, πέρα από ακραίες περιπτώσεις, θεωρώ ότι η στάση ζωή μας προσελκύει ανάλογα άτομα και καταστάσεις. Είμαι μίζερος, σκατόψυχος και μου φταίνε για όλα οι άλλοι; Ε, θα μου συμβαίνουν δυσάρεστα πράγματα (ή έτσι θα τα βλέπω εγώ). Είμαι άνθρωπος που παίρνει τη ζωή στα χέρια του και προσπαθεί να αλλάξει ό,τι είναι στο χέρι του; Κάποια στιγμή θα έρθει αυτό που ζητώ. Σίγουρα δεν θα είναι όπως ακριβώς το έχω στο μυαλό μου (αυτό καθόλου δεν πειράζει), θα έρθει όμως και θα είναι αυτό που πρέπει τη στιγμή που πρέπει.Έχει κάποιο νόημα αυτή η προσπάθεια με δεδομένο ότι γύρω μας κυκλοφορούν άπειροι στον αριθμό άνθρωπο, και άρα με μερικές παραπάνω γνωριμίες ίσως δε λύνεται το πρόβλημα?Ισχύει αυτό που λένε πως ό,τι είναι να τύχει, θα τύχει ?
Προφανώς και είσαι παλαβός αν πας με την προοπτική σχέσης σε ένα άκυρο άτομο που συνάντησες στο δρόμο, απλά και μόνο γιατί σου άρεσε εμφανισιακά. Είπαμε. Χώρια απ' αυτό, πλέον ο κόσμος έχει αποξενωθεί τόσο λόγο των social που σε λίγα χρόνια θα χαρακτηρίζουμε κρίπι κάποιον άνθρωπο που προσεγγίζει έναν άλλον στο δια ζώσης.Έστω ότι κάποιος συναντά πχ στο δρόμο ένα άτομο του αντίθετου φύλου που μπορεί να του αρέσει πολύ εμφανισιακά ή σαν στυλ. Πρέπει να πλησιάσει τον άλλο με την προοπτική ότι κάτι μπορεί να γίνει ή μήπως στην πράξη κάτι τέτοιο είναι απίθανο, με δεδομένο ότι δεν ξέρουμε τίποτα για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του άλλου ατόμου?