touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,040 μηνύματα.
11-07-23
18:43
Ακριβώς το ίδιο έκανα!Αυτό μου το είχε πει ένας παιδίατρος... "Θα επεμβαίνεις μόνο, όταν κινδυνεύει σοβαρά η σωματική τους ακεραιότητα... Πρέπει να μάθουν μόνα τους να διαχειρίζονται καταστάσεις και τα συναισθήματά τους να εκτονωνονται ".Πάντως στα δικά μου παιδιά το ακολούθησα, στο σπίτι γινόταν χαμός και εγώ σε φάση " Ζεν" παρατηρητής που σχολίαζε εκ των υστέρων και έδινε συμβουλές
Εγώ συνήθως ούτε συμβουλές έδινα, εκτός αν ήταν κάτι σοβαρό.
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,040 μηνύματα.
11-07-23
13:51
σε κάποια ηλικία όμως πρεπει να γίνει και αυτόΌχι, όταν το παιδί αφεθεί στον κόσμο χωρίς την εξάρτηση των γονέων, θα έρθει σε επαφή με χίλιους δυο ανθρώπους και καταστάσεις που θα επηρεάσουν την συμπεριφορά του.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
ναι στο τουλούμι, επεμβαίνεις.Με συγχωρείς, μα...τουλούμι και καβγάς ανώδυνος δε γίνεται...
Το τουλούμι (απ΄ το τουρκ. tulum) σημαίνει, μέσες άκρες, το ξύλο...να πέφτει βροχή...
Στον ανώδυνο καβγά, δεν επεμβαίνεις
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,040 μηνύματα.
10-07-23
10:03
Καλά, αυτό είναι πάντα ένα ερώτημα. Όπως λέγαμε χθες με τον γιο, υπάρχουν 3 περιπτώσεις να γίνεις γονιός:Παντως εγω πιστευω πως σε αυτο παιζει ρολο το οτι μεγαλη πλειοψηφια των ανθρωπων δεν ξεραν γιατι καναν παιδια ή καναν γιατι ηταν trend. Αμφιβαλλω αν αυτοι καναν συνειδητα παιδια και ηθελα πραγματικα να ασχοληθουν μαζι τους.
1.κατά λάθος, 2.από μόδα και 3.συνηδειτά
Αλλά αυτοί για τους οποίους μιλώ, πιστεύω, ήθελαν να κάνουν παιδιά. Απλά το trend, που λες, είναι να τα ακολουθούν παντού και αναγκαστικά χώνονται. Το κάνουν όλοι πλέον, δυστυχώς. Δηλ ακόμα και στα ...καμάκια τους χώνονται!
Κοίτα, εμείς ήμασταν μισή γενιά πίσω. Τα πηγαίναμε σε πάρκα κλπ και έπειτα δε μιλούσαμε με τα παιδιά, τ αφήναμε μόνα τους. Μόνο αν τα τουλούμιαζαν στο ξύλο, πηγαίναμε και τα παίρναμε, ή αν τα δικά μας έριχναν πολύ ξύλο. Κάνει εντύπωση, το ξέρω, αλλά κάναμε πως δε βλέπαμε, αν κρίναμε πως ο καβγάς είναι ανώδυνος.
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,040 μηνύματα.
10-07-23
09:44
αχ, dum dum boy! Πάντα σε τετοιες περιπτώσεις, φτάνεις σε αδιέξοδα και δεν έχεις πού να απευθυνθείς.οι γονείς χάνουν το παιχνίδι, φταίνε, αν χάσουν την καλή και ειλικρινή επικοινωνία με τα παιδιά τους. το λέω ως παθών, ως ένα παιδί που μεγάλωσα στην τύχη, και όταν χρειάστηκα βοήθεια δεν είχα που να απευθυνθώ.
σήμερα πιστεύω οι γονείς είναι πιο κοντά στα παιδιά. τα αφουγκράζονται καλύτερα και τους δίνουν λύσεις και εφόδια.
Γιαυτό και έχουμε αυτά τα φορουμς, για να αλληλοπαρηγοριόμαστε, γιατί κανείς δεν ξέρει, τι να μας πει.
Τι παρατηρώ: Ναι, είναι οι γονείς πιο κοντά στα παιδιά, αλλά τόσο κοντά, που δεν μπορούν τα παιδιά μόνα τους, ούτε ένα παιχνίδι να οργανώσουν. Οι γονείς έχουν γίνει πιο παιδιά, απ τα παιδιά. Είναι κι αυτό καλό; Θα μας πει η γενιά Ζ σε μερικά χρόνια, που θα λένε κι αυτοί πως φταίνε οι γονείς τους, πως ανακατεύονταν στα παιχνίδια τους. Τα βλέπω στη γειτονιά, παίζουν και οι γονείς στην άκρη, κάνουν τους διαιτητές! Εγώ αυτό δεν το βρίσκω σωστό. Άστους λίγο, να οργανωθούν και να τσακωθούν βρε αδερφέ! Παιδάκια είναι! Και ξύλο να πέσει, δε χάθηκε ο κόσμος! Τα έχουμε παρακάνει ....ψωριάρικα! Δηλ αν αυτά καθώς παίζουν, κάνουν δυο γκρουπ, ένα 6 παιδιά και ένα 2 παιδιά, θα είναι μπούλιν εναντίον των 2; Αύριο θα είναι διαφορετικά.
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,040 μηνύματα.
09-07-23
21:21
Σ ευχαριστώ. Ένιωσα ειλικρινά πολύ καλύτερα!Η τελική απόφαση για να εισαχθεί στη σχολή ήταν δίκη του και για αυτό ευθύνεται μόνο το άτομο. Τα ψυχολογικά προβλήματα επέρχονται λογω του τρόπου σκέψη του, οχι λόγω των γονέων του.( για να το θέσω πιο σωστά, ο τρόπος σκέψης διαμορφώνεται από τους γονείς αλλά με προσωπική προσπάθεια αλλάζει). Θα έπρεπε να θέσει ορια στους δικού του από τη στιγμή που συνειδητοποίησε τι ακριβώς ήθελε, τι τον καταπίεζε, και τι τον έκανε χαρούμενο.
(Εύκολο στα λόγια πολύ δύσκολο στη πράξη)
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Ακόμη και τώρα στα 27 δεν έχει λάβει μερίδιο ευθύνης.
Φυσικά η πίεση ήταν μεγάλη και λογικό είναι σε μια ευάλωτη και νεαρή ηλικία να λαμβάνουμε αποφάσεις που δεν συνάδουν με αυτό που επιθυμούμε. Ωστόσο, τώρα πλέον θα έπρεπε να λάβει την ευθύνη των πράξεων του, και της πορείας του. Να προβεί σε μια ενδελεχή ενδοσκόπηση, και να προσπαθήσει να αποβάλλει αντιλήψεις και πιστεύω που δεν ταιριάζουν με τον τρόπο ζωής που επιθυμεί.
Ναι, θα έπρεπε να θέσει όρια. Απλά πρέπει να νοιώθεις μια σιγουριά για τον εαυτο σου για να το κάνεις.
Μπράβο κοπέλα μου! νά σαι καλά
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,040 μηνύματα.
09-07-23
18:57
Τι ωραία που τα λες! Και είσαι μόνο 19!Καλησπέρα,
έχω αναρωτηθεί για το εν λόγω ζήτημα από πολύ μικρή. Ως ενηλικη πλέον έχω συνειδητοποιήσει πως όλες μου οι επιλογές ήταν εξ ολοκλήρου δικές μου. Οι γονείς μου δεν με πίεσαν σε τιποτε. Θεωρω πως οι γονείς δεν ευθύνονται άμεσα για τις επιλογές των παιδιών τους, ακόμη και όταν εκείνοι τους πιέζουν και τους επιβάλλουν την άποψη τους. Αλλά ευθύνονται για τον τρόπο σκέψης και αντιλήψης των συνθηκών που έχει διαμορφώσει το ίδιο το άτομο από τα πρώτα χρόνια της ζωής του.Φυσικά, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η παιδεία του,ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα του η συναισθηματική νοημοσύνη, και το αξιακό του σύστημα.
Ωστόσο έχω παρατηρήσει ότι οι αποφάσεις και οι επιλογές του λαμβάνονται με γνώμονα τις εκάστοτε αντιλήψεις που έχει αποκομίσει. Όποτε εν μέρει το κοινωνικό του περιβάλλον συμπεριλαμβανομένων και των γονέων σχετίζεται με τις επιλογές του. Επομένως, ναι ευθύνονται σε κάποιο βαθμό.
Χαρακτήρας/Προσωπικότητα / συναισθηματική νοημοσύνη / αξιακό σύστημα, έχουν σχέση με τη διαπαιδαγώγηση απ τους γονείς νομίζω.
Ναι συμφωνώ σε όλα. Έμεσα ευθύνονται. Και λογικό είναι, σα γονείς να φροντίσουν να τα δημιουργήσουν όλα αυτά. Χάραξαν μια γραμμή. Από κει και πέρα, καθένας θα συνεχίσει το δρόμο μόνος του.
Shine, θα ήθελες να διαβάσεις λίγο το 3ο παραδειγμα που σου λέω και να μου πεις άποψη γιαυτόν το νεαρό;