09-07-23
19:11
Η τελική απόφαση για να εισαχθεί στη σχολή ήταν δίκη του και για αυτό ευθύνεται μόνο το άτομο. Τα ψυχολογικά προβλήματα επέρχονται λογω του τρόπου σκέψη του, οχι λόγω των γονέων του.( για να το θέσω πιο σωστά, ο τρόπος σκέψης διαμορφώνεται από τους γονείς αλλά με προσωπική προσπάθεια αλλάζει). Θα έπρεπε να θέσει ορια στους δικού του από τη στιγμή που συνειδητοποίησε τι ακριβώς ήθελε, τι τον καταπίεζε, και τι τον έκανε χαρούμενο.Όταν τελείωσε το σχολείο, αποφάσισε να σπουδάσει σε μια δύσκολη σχολή. Δεν τα καταφερε. Σε 3 χρόνια, διέκοψε τις σπουδές και μπήκε σε μια πιο ευκολη. Εκεί κόλλησε σε περίεργες φοιτητικές παρέες, δεν ταίριασε. Έκανε 6 χρόνια να τελειώσει τις σπουδές, με πολύ κόπο. Γέμισε ψυχολογικά προβλήματα, λόγω καταναγκασμών, άσχημη αντιμετώπιση και άλλα που δεν γνωρίζω.
(Εύκολο στα λόγια πολύ δύσκολο στη πράξη)
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Ακόμη και τώρα στα 27 δεν έχει λάβει μερίδιο ευθύνης.Τώρα, στα 27 του, λέει πως για όλα φταίνε οι γονείς του, γιατί; Διότι:
Φυσικά η πίεση ήταν μεγάλη και λογικό είναι σε μια ευάλωτη και νεαρή ηλικία να λαμβάνουμε αποφάσεις που δεν συνάδουν με αυτό που επιθυμούμε. Ωστόσο, τώρα πλέον θα έπρεπε να λάβει την ευθύνη των πράξεων του, και της πορείας του. Να προβεί σε μια ενδελεχή ενδοσκόπηση, και να προσπαθήσει να αποβάλλει αντιλήψεις και πιστεύω που δεν ταιριάζουν με τον τρόπο ζωής που επιθυμεί.
09-07-23
18:27
Καλησπέρα,
έχω αναρωτηθεί για το εν λόγω ζήτημα από πολύ μικρή. Ως ενηλικη πλέον έχω συνειδητοποιήσει πως όλες μου οι επιλογές ήταν εξ ολοκλήρου δικές μου. Οι γονείς μου δεν με πίεσαν σε τιποτε. Θεωρω πως οι γονείς δεν ευθύνονται άμεσα για τις επιλογές των παιδιών τους, ακόμη και όταν εκείνοι τους πιέζουν και τους επιβάλλουν την άποψη τους. Αλλά ευθύνονται για τον τρόπο σκέψης και αντιλήψης των συνθηκών που έχει διαμορφώσει το ίδιο το άτομο από τα πρώτα χρόνια της ζωής του.Φυσικά, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η παιδεία του,ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα του η συναισθηματική νοημοσύνη, και το αξιακό του σύστημα.
Ωστόσο έχω παρατηρήσει ότι οι αποφάσεις και οι επιλογές του λαμβάνονται με γνώμονα τις εκάστοτε αντιλήψεις που έχει αποκομίσει. Όποτε εν μέρει το κοινωνικό του περιβάλλον συμπεριλαμβανομένων και των γονέων σχετίζεται με τις επιλογές του. Επομένως, ναι ευθύνονται σε κάποιο βαθμό.
έχω αναρωτηθεί για το εν λόγω ζήτημα από πολύ μικρή. Ως ενηλικη πλέον έχω συνειδητοποιήσει πως όλες μου οι επιλογές ήταν εξ ολοκλήρου δικές μου. Οι γονείς μου δεν με πίεσαν σε τιποτε. Θεωρω πως οι γονείς δεν ευθύνονται άμεσα για τις επιλογές των παιδιών τους, ακόμη και όταν εκείνοι τους πιέζουν και τους επιβάλλουν την άποψη τους. Αλλά ευθύνονται για τον τρόπο σκέψης και αντιλήψης των συνθηκών που έχει διαμορφώσει το ίδιο το άτομο από τα πρώτα χρόνια της ζωής του.Φυσικά, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η παιδεία του,ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα του η συναισθηματική νοημοσύνη, και το αξιακό του σύστημα.
Ωστόσο έχω παρατηρήσει ότι οι αποφάσεις και οι επιλογές του λαμβάνονται με γνώμονα τις εκάστοτε αντιλήψεις που έχει αποκομίσει. Όποτε εν μέρει το κοινωνικό του περιβάλλον συμπεριλαμβανομένων και των γονέων σχετίζεται με τις επιλογές του. Επομένως, ναι ευθύνονται σε κάποιο βαθμό.