ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,439 μηνύματα.
31-08-23
14:22
Εντάξει, μέχρι ένα σημείο είναι είναι φυσιολογικό να τα βλέπουμε τα πράγματα από την ανθρώπινη πλευρά, αφού είμαστε άνθρωποι, αλλά αυτό να μην ξεφεύγει, ε; Η φύση δεν έχει όμορφη ή άσχημη πλευρά, γιατί στη φύση δεν υπάρχει καλό ή κακό ούτε ηθική, μιας και δεν μιλάμε για έλλογα όντα. Η φύση είναι αυτό που είναι. Απλά.5) Luke87, τι φταίει το θήραμα που κατασπαράζεται από ένα λιοντάρι για παράδειγμα; Το γεγονός ότι υπάρχουν σαρκοφάγα ζώα είναι μια πολύ άσχημη πλευρά της φύσης.
Είναι παρόμοιο λάθος με αυτό που κάνουμε όταν κρίνουμε, για παράδειγμα, έναν άνθρωπο από μια άλλη εποχή με βάση τα σημερινά πρότυπα ηθικής. Ο λεγόμενος παροντισμός. Θεωρώ πολύ στενόμυαλα τα άτομα που κάνουν είτε το πρώτο είτε το δεύτερο.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,439 μηνύματα.
29-08-23
15:40
Όχι. Δεν παρέθεσες αυτό τέρμα κάτω που είναι και το «ζουμί»: με την έννοια Θεός δεν αναφέρομαι (απαραίτητα) και σε μία δημιουργό οντότητα, αλλά στο υπερβατικό γενικότερα.Επομένως συνεχίζεις να χρησιμοποιείς τον θεό ως ένα μέσο για τη ζωή σου και να του προσδίδεις ανθρωποκεντρικά στοιχεία.
Εχμ, μιλάω απλά για συνέχιση της ζωής μετά θάνατον. Ούτε για Θεούς (μην κολλάτε με το «Θεός», το χρησιμοποιώ για να καταλαβαινόμαστε) ούτε παράδεισο - κόλαση ούτε τίποτα άλλο. Η απάντηση σε όλα τα τελευταία είναι: δεν ξέρω.Σε επίπεδο τελικού σκοπού δεν διαφέρει από τον ας πούμε πιστό χριστιανό. Αυτός δίνει νόημα στη ζωή του πιστεύοντας στη μεταθανάτια ζωή στον παράδεισο μέσω της ενάρετης ζωής, στο δικό σου παράδειγμα στη μεταθανάτια ζωή απλά ως σκετό ουδέτερο γεγονός. Βέβαια πως είναι σίγουρο ότι και να υπάρχει θα έχει σε αυτή πρόσβαση ο άνθρωπος είναι άλλη συζήτηση.
Μα ναι, η ρήση χρησιμοποιείται χρησιμοθηρικά, το ξαναείπα. Για τον λαουτζίκο, κάπου πρέπει να πιστεύει, κάποιο νόημα να έχει. Άλλο αυτό και άλλο η προσωπική σχέση μου σχέση με το επέκεινα, η οποία -και να προσπαθήσω- δεν νομίζω να μπορώ να την εκφράσω ουσιαστικά. Έχω ξαναπεί ότι αυτά τα ζητήματα είναι πέρα από τη λογική και δεν πρέπει να προσεγγίζονται έτσι γιατί εκχυδαϊζονται.Όμως εδώ η συγκεκριμένη ρήση, βασικά απόσπασμα από ποίημα, όσο και η γενικότερη εξηγησή σου, φέρνει τον θεό ως ένα νοηματοδότη για τον άνθρωπο, άρα του δίνει δύναμη και τον κάνει να ασχολείται με τα κοινά ανθρώπινα θέματα. Αν χρειαστεί να τον εφεύρουμε είναι για τη δική μας ανάγκη, και αυτός είναι πολύ υπερβατικός για να ασχοληθεί με κάτι τόσο ασήμαντο.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,439 μηνύματα.
29-08-23
14:50
Γιατί αξίζει να ζει κανείς; Θα σου απαντήσω προσπαθώντας να σκεφτώ και από τις δύο μεριές, από τη μία, δηλαδή, αν υπάρχει ή αν δεν υπάρχει αυτό που ονομάζουμε υπερβατικό και -ειδικά- αν συνεχίζεται η ζωή μετά τον θάνατο:Μπορεί ο άνθρωπος να νοηματοδοτήσει από μόνος του, χωρίς θεό; Η απάντηση βρίσκεται στο ερώτημα, "γιατί αξίζει να ζει κανείς". Έχω ακούσει διάφορα στη ζωή μου μέχρι τώρα:
1) Για την περίπτωση που δεν υπάρχουν τα παραπάνω και με το που πεθαίνουμε πάπαλα, τότε το μοναδικό νόημα που μπορώ να βρω στον κόσμο είναι να είναι ο άλλος υλιστής, να αδιαφορεί για (οποιεσδήποτε) ιδέες και να ενδιαφέρεται μόνο για πράγματα που μπορούν να του φέρουν ευδαιμονία. Αυτά μπορεί να είναι να περνάς καλά με τους ανθρώπους που γουστάρεις, τους φίλους και την οικογένειά σου, να έχεις ένα σωρό γκόμενους/γκόμενες κ.α. Νόημα σε αυτού του είδους τη ζωή μπορεί να υπάρχει και είναι αυτό που προανέφερα. Προσφορά στην κοινότητα, προσπάθεια να βάλεις ένα λιθαράκι να πάει ο κόσμος πιο μπροστά, να δώσεις εφόδια στα παιδιά σου κ.ο.κ. Απλά, σε αυτή την περίπτωση, δεν πρέπει να καθίσεις να αναλύσεις σοβαρά το γεγονός ότι θα ζήσεις 70-80 χρόνια και μετά θα περάσεις στην ανυπαρξία, το ίδιο και τα παιδιά σου και τα παιδιά των παιδιών σου, το ίδιο ακόμα και ο ίδιος ο κόσμος που προσπαθείς να βελτιώσεις. Μετά από δισεκατομμύρια χρόνια δεν θα μείνει ούτε ίχνος απ' το ίχνος του.
2) Στη δεύτερη περίπτωση, δηλαδή σε αυτά που ισχύει το υπερβατικό/μεταφυσικό πάντα θα αμφιταλαντεύεσαι αν ισχύουν αυτά που πιστεύεις ή αν τα πιστεύεις για να χρυσώνεις το χάπι σου. Εκτός κι αν είσαι από τους τυχερούς, που είχαν μια εμπειρία στη ζωή τους (όσοι είχαν κάτι παρόμοιο καταλαβαίνουν για τι πράγμα μιλάω) και πίστεψαν στο επέκεινα, χωρίς ίχνος αμφιβολίας. Βασικά, δεν πιστεύουν. Ξέρουν. Επειδή, όμως, αυτή είναι η εξαίρεση, για όλους τους υπόλοιπους χρειάζονται οι θρησκείες, να τους κατευθύνουν και να τους κρατάνε στον «σωστό» δρόμο, να τους σηκώνουν όταν απελπίζονται. Με το τίμημα που θα σου επιφέρει η θρησκεία, δηλαδή τον δογματισμό. Ανέκαθεν ήταν λίγοι οι άνθρωποι με πνευματικότητα, που χάραζαν τη δική τους πορεία. Όπως και να έχει, πάντως, για να επιστρέψω σε αυτό που λέω, το μόνο αληθινό νόημα, που είναι αιώνιο και δεν οδηγεί τον άνθρωπο στον παραλογισμό να αναλογιστεί τη μελλοντική ανυπαρξία του, έρχεται από τη δεύτερη περίπτωση.
Και επειδή -δυστυχώς- ο κόσμος μας πηγαίνει ολοένα και περισσότερο προς την πρώτη περίπτωση και μία συλλογική, νιχιλιστική οπτική των πραγμάτων, απογυμνωμένη από τον ιδεαλισμό, ήταν τόσο σημαντική η ρήση του Βολταίρου.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,439 μηνύματα.
29-08-23
10:04
Ναι, χρησιμοθηρικό είναι έτσι όπως ακούγεται, αλλά, εντάξει, δεν το εννοούσε και τελείως κυριολεκτικά. Σημαντικότερος είναι ο λόγος για τον οποίο το είπε, ότι δηλαδή ο άνθρωπος θα απωλέσει αυτό το ισχυρό νόημα στη ζωή του χωρίς την ύπαρξη Θεού.Προσωπικά δεν συμφωνώ με αυτό από ηθική σκοπιά. Πιστεύεις σε κάτι επειδή είναι αληθινό, όχι επειδή είναι χρήσιμο. Άλλωστε προϋπόθεση για την φανέρωση του Θεού είναι να το ζητήσεις εσύ με καθαρή καρδιά. Το πέπλο της Ίσιδας πέφτει και η θεά αποκαλύπτεται στους λίγους κι εκλεκτούς.
Έτσι κι αλλιώς, δεν μπορείς με το στανιό να πιστέψεις σε κάτι. Απαραίτητη προϋπόθεση για τέτοιες ισχυρές πεποιθήσεις είναι να εκτυπωθούν απευθείας στο ασυνείδητο. Με έναν τέτοιον τρόπο το συνειδητό θα προσπαθούσε να τα επιβάλλει στο ασυνείδητο, κάτι το οποίο δεν γίνεται.
Μπορείς σίγουρα να το κάνεις σε άλλους (και το έχουν κάνει και το κάνουν από τα αρχαία χρόνια), εάν σου κόβει λίγο και γνωρίζεις πως μπορείς να επηρεάσεις τον λαό ποντάροντας στο συναίσθημα, στις εικόνες, στον φόβο (ειδικά στον φόβο) κ.α. Παρόμοια πράγματα κάνουν και στη σύγχρονη εποχή για άλλα ζητήματα (πχ ιδεολογίες.)
Απλώς ο άνθρωπος, που ανέκαθεν ήταν αλαζόνας , νομίζει ότι μόνο αυτός στην εποχή του είναι ο έξυπνος και τα έχει βρει όλα, σε αντίθεση με τον "πρωτόγονο" που ανήκει στο παρελθόν, ενώ στην πραγματικότητα οι ίδιοι μηχανισμοί μας κινούν.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,439 μηνύματα.
28-08-23
22:21
Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε; Δεν πα' να εξηγείς, να μαλλιάζει η γλώσσα σου βασικά, ότι υπάρχουν ένθεοι που δεν είναι θρήσκοι, δεν ακολουθούν κάποιο δόγμα αλλά έχουν μια πιο... προσωπική σχέση με τον Θεό [ό,τι μορφή τέλος πάντων έχει (ή δεν έχει)], εκεί, σαν τα σκυλιά του Pavlov θα βγαίνουν και θα λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα για τις -καλά το μαντέψατε- θρησκείες. Όπως στο μυαλό ενός φανατικού θρήσκου ο οποιοσδήποτε δεν ακολουθεί μια θρησκεία είναι άθεος, έτσι και σε αυτό του αντίστοιχου άθεου, όποιος πιστεύει σε κάτι υπερβατικό/μεταφυσικό είναι θρήσκος. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.Ο Τερτυλλιανός είχε πει: "Πιστεύω διότι είναι παράλογο" (Credo quia absurdum).
Θα τον παραφράσω: "ΔΕΝ πιστεύω διότι είναι παράλογο".
Ήμουν μαθητής Γυμνασίου όταν μετά από σκέψη απέρριψα θρησκείες, ομάδες, οπαδισμούς, αστρολογίες, ματιάσματα και όλα τα παρα-φύσιν και εκτός λογικής.
Και ο τίτλος του θέματος είναι λάθος. Όχι πιστεύετε στο θεό, αλλά πιστεύετε ΣΕ θεό.
(Και ούτε είμαι δωδεκαθεϊστής).
Αρκετά ταλαιπώρησαν την ανθρωπότητα οι θρησκείες. Κάποια στιγμή θα πρέπει να ελευθερωθούμε από τα παραμύθια και από την τυραννία των θεών που οι άνθρωποι δημιούργησαν. Τίποτα δεν έχει κάνει τόσο κακό στους ανθρώπους όσο οι θρησκείες.
Δεν μπορεί δε να καταλάβει ο άλλος, ότι -όσον αφορά στα πιστεύω του- λειτουργεί με μηχανισμούς παρόμοιους των θρησκειών. Θα είναι η βίβλος για τον Χριστιανό, το κοράνι για τον Μουσουλμάνο, το Κομμουνιστικό μανιφέστο για τον κομμουνιστή, η επιστήμη -αυτά που συμβολίζει, όχι η πραγματική επιστήμη- για τον υλιστή.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,439 μηνύματα.
28-08-23
18:53
Καλά, μοιραία κάποια ανθρώπινα χαρακτηριστικά θα του δώσουμε, αφού άνθρωποι είμαστε. Μα δες στην εξέλιξή του πως ο κόσμος έβλεπε τον Θεό, ξεκίνησε από το να Θεοποιεί τα καιρικά φαινόμενα ή να τον βλέπει σαν έναν παππούλη με άσπρα μαλλιά και μούσια σε μια υπερβατική οντότητα, ασύλληπτη μέσω της λογικής. Δηλαδή υπάρχει μια αποανθρωποποίηση (sic) του Θεού.Αν ισχύει η ρήση του Βολτέρου και χρειάζεται να εφεύρουμε έναν θεό, τότε αυτομάτως του προσδίδουμε ανθρωποκεντρικά κριτήρια και όλη η φιλοσοφία περί θεού ως υπερβατικό ον που δεν ασχολείται με τον κόσμο μας πάει περίπατο.
Αυτά που λες είναι για τον λαουτζίκο. Αυτούς που δεν μπορούν να δουν, δηλαδή, πέρα από την επιφάνεια και χρειαζόταν έναν Θεό, μια τέλεια ύπαρξη να τους ορίσει το καλό και το κακό και να σεβαστούν τα κοινωνικά συστήματα που αναφέρεις. Κι αυτό είναι διαχρονικό, μιας και πάντοτε θα υπάρχει αυτός ο τρόπος θέασης των πραγμάτων από τον κόσμο. Όπως είχε πει και ο Γκιστάβ Λε Μπον στο κλασσικό Η ψυχολογία των μαζών: «Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, έστω και λίγο, τη φιλοσοφία της ιστορίας αν δεν έχουμε πρώτα εμπεδώσει εις βάθος αυτό το θεμελιώδες στοιχείο της ψυχολογίας των μαζών, Γι' αυτές, πρέπει να είναι κανείς Θεός ή δεν είναι τίποτα. Κι ούτε θα πρέπει να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά είναι δεισιδαιμονίες άλλων εποχών, που τις έχει παραμερίσει οριστικά η λογική. Στην αιώνια πάλη του εναντίον της λογικής, το συναίσθημα δεν νικήθηκε ποτέ.»Η πίστη μας σε κάποια ανώτερη δύναμη για να μη λυγίσουμε (δηλαδή μια σανίδα σωτηρίας) προυποθέτει ένα θεό ανθρωποκεντρικό που έχει δομήσει κοινωνικά πρότυπα και συστήματα... στα οποία πιστεύουμε και ακολουθούμε για να σωθούμε. Αυτό κάνουν ουσιαστικά και όλες οι θρησκείες.
Άρα ο άνθρωπος, η μάζα βασικά, θα πιστεύει πάντα στην «αλήθεια της εποχής» με μια πίστη που έχει θρησκευτικό χαρακτήρα και φανατική προσήλωση, είτε είναι απλός ένθεος είτε ταλιμπάν είτε άθεος.
Ακόμα και άνθρωποι, όμως, που θεωρούν ότι ο Θεός*, αν υπάρχει, είναι πέρα από το καλό και το κακό, πέρα από το ανθρώπινο εν γένει, βρίσκουν μια παρηγοριά. Το μόνο πράγμα που χρειάζεται για να υπάρχει νόημα στη ζωή του ανθρώπου είναι να πιστέψει πως υπάρχει συνέχεια μετά τον θάνατο. Αυτό και τίποτα άλλο, γιατί τότε και μόνον τότε, έχουν αξία αυτά που κάνει εδώ. Ειδάλλως, αν τελειώνουμε με τον θάνατο, ακόμα και νόημά μας να αποτελεί η βελτίωση του κόσμου, ώστε οι επόμενες γενιές να τον βρουν ένα καλύτερο μέρος, ακόμα και αυτό δεν έχει νόημα, με την έννοια του ότι κάποια στιγμή κι ο κόσμος ο ίδιος θα τελειώσει. Έτσι το βλέπω εγώ, τουλάχιστον.
*με την έννοια Θεός δεν αναφέρομαι (απαραίτητα) και σε μία δημιουργό οντότητα, αλλά στο υπερβατικό γενικότερα.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,439 μηνύματα.
28-08-23
11:33
Ο Θεός με ανθρωποκεντρικά κριτήρια και έτσι όπως τον αντιλαμβάνεσαι εσύ, σίγουρα δεν υπάρχει. Εφόσον υπάρχει μια ανώτερη διάνοια, δεν την αγγίζουν ανθρώπινα και επίγεια ζητήματα τύπου βία, ηθική, πόλεμοι, αρρώστιες κ.λπ. Απλώς κάνουμε το λάθος να νομίζουμε ότι τα βλακωδέστατα πράγματα της καθημερινότητας που μας απασχολούν θα μπορούσαν ποτέ να είναι κάτι σημαντικό για χαοτικά ακατάληπτες έννοιες όπως το σύμπαν και υπερβατικές όπως ο Θεός.Θεός που ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους δεν υπάρχει. Αν υπήρχε, τα πράγματα στη Γη θα ήταν καλύτερα. Έχουμε άγνοια, ασθένειες, φυσικές καταστροφές, αδικία, πείνα. Αν ο κόσμος μας είχε φτιαχτεί από ένα τέλειο ον, θα ήταν τέλειος.
Κατά τα άλλα και γενικά τώρα, με την παλαβομάρα που επικρατεί, μόνο ένας Θεός μπορεί να μας βοηθήσει. Η πίστη (οποιασδήποτε μορφής) για να μην λυγίσουμε και να μην αφήσουμε τον υλισμό να επικρατήσει τελείως. Άλλωστε, μία από τις σοφότερες ρήσεις όλων των εποχών ήταν αυτή του Βολταίρου: Κι αν ακόμα δεν υπήρχε Θεός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.