Shadowban
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Shadowban αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
10-09-23
00:23
Πληθωρισμό θα έχεις έτσι κι αλλιώς διότι οι κεντρικές τράπεζες κόβουν χρήμα. Ο εργαζόμενος στο σούπερ μάρκετ, δεν είναι σούπερ μάρκετ που μπορεί απλά να αυξήσει τις τιμές για να διατηρήσει το κέρδος του.Αν αύξανες το εισόδημα όλων των Ελλήνων με ένα νόμο και ένα άρθρο κατά 1.000.000 ευρώ το μήνα θα αύξανες την αγοραστική δύναμη του Έλληνα; Προφανώς όχι.
Shadowban
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Shadowban αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
09-09-23
19:31
Μου έλεγε όταν ήμουν πιτσιρικάς ένας μπάρμπας μου (να 'ναι καλά εκεί που είναι) για «το DNA του ραγιά» που «είναι βαθιά ριζωμένο μέσα μας λόγω Τουρκοκρατίας κ.λπ.» και μου φαίνονταν υπερβολές...όσο μεγαλώνω τόσο διαπιστώνω όχι μόνο ότι είχε 100% δίκιο αλλά κι ότι θα περάσουν ΠΟΛΛΕΣ γενιές για να φτάσουμε π.χ. στο επίπεδο του μέσου Ιταλού ή Ισπανού εργαζομένου (δε μιλώ καν για Γερμανούς Ολλανδούς Βέλγους κ.λπ.)...
Λογικό είναι, 4 αιώνες ήταν αυτοί.
Μερικά από τα πράγματα που έχω παρατηρήσει στην Ελληνική νοοτροπία:
1) Δεν μιλάμε για χρήματα και για το πόσα βγάζουμε. Άμυνα απέναντι στην νοοτροπία πως όποιος βγάζει λεφτά είναι είτε παράνομος ή έχει κονέ με την εξουσία.
2) Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.
3) Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ευκαιρίες.
4) Καλά να πάθετε με αυτούς που ψηφίζετε.
5) Κάνουμε διδακτορικό, δύο μεταπτυχιακά και 5 σεμινάρια για να ανεβούμε στους πίνακες του δημοσίου ώστε να έχουμε μια κρατική δουλειά με 750 το μήνα.
6) Ο ξένος είναι πάντα καλύτερος.
7) Δεν είμαι Έλληνας, είμαι πολίτης του κόσμου, μέχρι να πας στον κόσμο, όπου καταλαβαίνεις ότι είσαι Έλληνας, διότι ως τέτοιος αντιμετωπίζεσαι.
8) Δεν θέλω να κάνω την παραμικρή θυσία γι αυτόν τον τόπο αλλά παραπονιέμαι που όλα είναι χάλια και ψάχνω να πάω κάπου καλύτερα.
Απαιτείται πολιτισμική αναγέννηση της χώρας.
Shadowban
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Shadowban αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
09-09-23
18:22
Κυριαρχεί στην κοινωνία σε πολύ μεγάλο βαθμό το ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα στην Ελλάδα γιατί... έτσι. Ο μέσος Έλληνας έχει σπίτι από τους γονείς στο οποίο μπορεί να μείνει εσαεί, έχει σίτιση από τους γονείς, πληρωμένες ΔΕΚΟ κ.ο.κ. Έχει δηλαδή όλες τις συνθήκες για να επιχειρεί διάφορα πράγματα και να ρισκάρει. Αλλά δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο στις μικρές ηλικίες.Ο «μέσος Έλληνας εργοδότης» έχει αυτή τη νοοτροπία γιατί ο «μέσος Έλληνας εργαζόμενος» με τη σειρά του έχει τη νοοτροπία του ραγιά (=κάθομαι και με πηδάνε και λέω κι ευχαριστώ) ή/και τη δική σου (=βγάζω την ουρά μου απ' έξω, σηκώνομαι και φεύγω και μετά μιλώ υποτιμητικά για τη χώρα μου κ.λπ. λες κι εγώ δεν είμαι/ήμουν μέρος του προβλήματος, υποτιμώντας και όσους έμειναν πίσω και προσπάθησαν να κάνουν κάτι από το μετερίζι τους μπας και βελτιωθεί κάποτε η κατάσταση)...
Shadowban
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Shadowban αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
09-09-23
18:04
Προσωπικά δουλεύω στον κλάδο της πληροφορικής, fully remote από επαρχία για περίπου 40κ μεικτά (τιμολόγιο), με ετήσια αναπροσαρμογή.
Δεν θα έφευγα για κανένα λόγο στο εξωτερικό κι ας μου δίνανε 100κ (που δεν θα μου δίνανε). Υπάρχουν πολλά πράγματα εδώ πέρα όπως οικογένεια, φίλοι, ελληνική κουλτούρα, φύση, αγάπη για τον τόπο τα οποία δεν μεταφράζονται σε χρήματα.
Προτιμώ επίσης τα χρήματα που κερδίζω να επιστρέφουν στην τοπική κοινωνία και όχι στην Γερμανία ή την Ελβετία. Προτιμώ οι φόροι που πληρώνω να πηγαίνουν στην Ελλάδα κι ας υπάρχει διαφθορά και κακοδιαχείριση (λες και έξω δεν υπάρχει). Προτιμώ τα παιδιά μου να μεγαλώσουν και να ζήσουν στην Ελλάδα παρά στο εξωτερικό.
Όσον αφορά τις εταιρίες, δεν είναι όλες ίδιες. Υπάρχουν εταιρίες που ανταγωνίζονται τοπικά, σε επίπεδο κράτους και σε διεθνές επίπεδο. Μια εταιρία που ανταγωνίζεται σε επίπεδο πόλης δεν μπορεί να δώσει τρελούς μισθούς, αλλά δεν μπορεί να βρει και άπειρο προσωπικό, οπότε εκεί έχει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ αν φερθείς σωστά.
Αν επιλέξεις εταιρία που ανταγωνίζεται διεθνώς π.χ. Google, θα πάρεις μεν τεράστια ποσά, αλλά αφενός θα πρέπει να βρίσκεσαι στο top 1% της ικανότητας διεθνώς και αφαιτέρου θα πρέπει να συνηθίσεις στο γεγονός πως όλα θα περιστρέφονται γύρω από την δουλειά σου, ώστε να μπορείς να διατηρείς την απόδωση που απαιτείται σε τόσο ανταγωνιστικές θέσεις. Για κάποιους ανθρώπους αυτό είναι όνειρο ζωής, για τους περισσότερους είναι εφιάλτης.
Δεν θα έφευγα για κανένα λόγο στο εξωτερικό κι ας μου δίνανε 100κ (που δεν θα μου δίνανε). Υπάρχουν πολλά πράγματα εδώ πέρα όπως οικογένεια, φίλοι, ελληνική κουλτούρα, φύση, αγάπη για τον τόπο τα οποία δεν μεταφράζονται σε χρήματα.
Προτιμώ επίσης τα χρήματα που κερδίζω να επιστρέφουν στην τοπική κοινωνία και όχι στην Γερμανία ή την Ελβετία. Προτιμώ οι φόροι που πληρώνω να πηγαίνουν στην Ελλάδα κι ας υπάρχει διαφθορά και κακοδιαχείριση (λες και έξω δεν υπάρχει). Προτιμώ τα παιδιά μου να μεγαλώσουν και να ζήσουν στην Ελλάδα παρά στο εξωτερικό.
Όσον αφορά τις εταιρίες, δεν είναι όλες ίδιες. Υπάρχουν εταιρίες που ανταγωνίζονται τοπικά, σε επίπεδο κράτους και σε διεθνές επίπεδο. Μια εταιρία που ανταγωνίζεται σε επίπεδο πόλης δεν μπορεί να δώσει τρελούς μισθούς, αλλά δεν μπορεί να βρει και άπειρο προσωπικό, οπότε εκεί έχει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ αν φερθείς σωστά.
Αν επιλέξεις εταιρία που ανταγωνίζεται διεθνώς π.χ. Google, θα πάρεις μεν τεράστια ποσά, αλλά αφενός θα πρέπει να βρίσκεσαι στο top 1% της ικανότητας διεθνώς και αφαιτέρου θα πρέπει να συνηθίσεις στο γεγονός πως όλα θα περιστρέφονται γύρω από την δουλειά σου, ώστε να μπορείς να διατηρείς την απόδωση που απαιτείται σε τόσο ανταγωνιστικές θέσεις. Για κάποιους ανθρώπους αυτό είναι όνειρο ζωής, για τους περισσότερους είναι εφιάλτης.