08-10-23
13:50
Το να θαυμάζεις τον Αλέξανδρο επειδή ήταν ιδεολόγος και όχι συμφεροντολόγος να κυνηγάει τον υλικό πλούτο, είναι η δική σου ηθική όμως . Με τη σημερινή ηθική ίσως ήταν ένας ιμπεριαλιστής ή κάποιος τρελάρας που ήθελε τη δόξα. Αν τους δεις χωρίς πρίσμα ηθικής, τους θαυμάζεις για την ικανότητά τους , την ευφυΐα τους και αυτό είναι το πιο σωστό. Αλλιώς όλοι θα βάζουν τη δική τους ηθική για να τους επιδοκιμάζουν ή να τους κατακρίνουν . Και η χριστιανική ηθική πιο πολύ μου φαίνεται ότι έρχεται σε αντίθεση με τον υλιστή παρά με τον οραματιστή.Δεν κρίνεται μόνο με την χριστιανική ηθική. Αλλά συνήθως , σήμερα, και με ψευδόαριστερές προσεγγίσεις και την woke κουλτούρα.
Μιλάμε για ένα γεγονός δλδ 2300 χρόνων και μερικοί το αναλύουν με βάση κάποιας φαρισαικης- συμφεροντολογικησ ιδεολογίας του 21ου αιώνα. Κάτι αντίστοιχο που κάνουν και οι ακροδεξιοί λέγοντας πχ τον Αριστοτελη ακροδεξιό επειδή θεωρούσε τους Έλληνες ανώτερους από τους βαρβάρους.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση όμως είναι ότι ο μέσος Ευρωπαίος , ακαδημαϊκός η μη, νιώθει μια τεράστια έλξη γι τον Ελληνισμό και της προσωπικότητες του και την ιστορία, έν αντιθέσει με τους Νεοέλληνες, οπου πολλοί, όχι μόνο μισούν το ίδιο τους το έθνος, αλλά επινοούν καθετί ιδεολογία και επιχειρήματα για να το πολεμούν.
07-10-23
11:55
Η προηγούμενη, βαρύγδουπη δήλωση, θεωρώ ότι ισχύει, αν εξεταστεί ψύχραιμα. Ζούμε, πέρα από την προαναφερθείσα παρατεταμένη απομάγευση του κόσμου, μια ισοπέδωση όλων των εννοιών και την ανταλλαγή τους με νέες, μηδενιστικές. Ο παλιός, αληθινός δεξιός, έχει πολλά κοινά με τον παλιό, αληθινό αριστερό. Αμφότεροι πολεμήθηκαν και πολεμούνται από τον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση, που -στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας αγοράς- προπαγανδίζουν ολημερίς και ολονυχτίς πως δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, όλοι είναι ίδιοι ασχέτως έθνους, φυλής, φύλου κ.λπ. Αυτές οι ισοπεδωτικές και μηδενιστικές «ιδεολογικές καραμέλες» στόχο είχαν -υποτίθεται- την επίτευξη της παγκόσμιας αρμονίας, ουσιαστικά, όμως, σκοπός τους ήταν η αλλοτρίωση του ανθρώπου. Άνθρωπος που δεν πιστεύει ότι ανήκει κάπου (παρά μόνο σε μια αόριστη «ανθρωπότητα») είναι πολύ πιο εύκολο να χειραγωγηθεί και να ελεγχθεί. Αυτή η αλλοτρίωση, λοιπόν, έφερε μοναξιά. Άρα ο άνθρωπος θυσίασε την ψυχή του, τόσο κυριολεκτικά (άρνηση από την επιστήμη της ύπαρξης της ψυχής) όσο και μεταφορικά (η απώλεια του νοήματος έφερε πάρα πολλά ψυχολογικά προβλήματα και την απώλεια της ευτυχίας.)
Όπως είπες ότι η εμμονή με LGBT αποπροσανατολίζει από τα προβλήματα και διασπά το εργατικό κίνημα, έτσι και η εμμονή με τα έθνη και την πατρίδα κάνει το ίδιο πράγμα. Οπότε η αριστερά καλά κάνει και τα ''ισοπεδώνει'', είναι πιο συνεπές να το κάνει .