Shadowban
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Shadowban αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
08-10-23
12:55
Ο δυνατός ποτέ δεν θεωρούταν ηθικός.
Άλλη νόημα έχει υπηρετώ τον δυνατό και ασπάζομαι και τα τυχών ηθικά η ανήθικα στοιχεία του και άλλο τον θεωρό ΚΑΙ ηθικό ..
Η ηθική έχει πολύ ορισμένους κανόνες, το τι θεωρούμε εμείς ηθική είναι άλλο κομμάτι!
Φυσικά και θεωρούνταν. Οι Ρωμαίοι κατακτουσαν διότι θεωρούσαν την κατάκτηση αναυθαίρετο δικαίωμα τους ως ανώτερου λαού. Ήταν απόλυτα ηθικό να κατακτήσεις και να υποδουλωσεις τους κατώτερους. Η δουλεία ήταν κάτι το λογικό και ηθικό. Δεν μπορείς να δικαιολογησεις την δουλεία πάρα μόνο αν προέρχεσαι από ένα σύστημα ηθικής όπου ο δυνατότερος και ανώτερος είναι και καλός.
Το περιγράφει ο Νίτσε στην γεναιολογια της ηθικής.
Νομιζω δεν εχει κανένα ουσιώδες νόημα η συσχέτιση του Μ.Αλεξανδρου με τον Χριστό.
Γιατί;
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Στην Ελλάδα αναγνωρίζουμε τις πραγματικά σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Άρης Βελουχιωτης που δεν ήταν καθόλου σφαγεας, ψυχοπαθής και παιδεραστης.Αυτό που προκαλεί εντύπωση όμως είναι ότι ο μέσος Ευρωπαίος , ακαδημαϊκός η μη, νιώθει μια τεράστια έλξη γι τον Ελληνισμό και της προσωπικότητες του και την ιστορία, έν αντιθέσει με τους Νεοέλληνες, οπου πολλοί, όχι μόνο μισούν το ίδιο τους το έθνος, αλλά επινοούν καθετί ιδεολογία και επιχειρήματα για να το πολεμούν.
Shadowban
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Shadowban αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
06-10-23
16:44
Ηρωική προδιάθεση είναι η προδιάθεση του ατόμου να υπερβεί τον εαυτό του και να καταφέρει ανδραγαθήματα. Η προδιάθεση αυτή υπάρχει σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα στους άνδρες. Είναι η διάθεση για παράδειγμα που παρακινεί έναν αστυνομικό ή έναν πυροσβέστη να βάλουν σε κίνδυνο την ζωή τους για να βοηθήσουν κάποιον. Το σημερινό περιβάλλον όμως, είναι έτσι δομημένο που δεν δίνει ιδιαίτερες ευκαιρίες στους άντρες να εκφράσουν αυτό τον εαυτό τους και γι' αυτό βλέπουμε αρκετούς να ζούνε ψηφιακές ζωές παίζοντας video games, όπου κάνουν ακριβώς αυτό, μετέχουν σε ψηφιακές περιπέτειες για να καλύψουν την ανάγκη του ηρωισμού.Προϋποθέτεις οτι όλοι οι άνθρωποι έχουν ηρωική προδιάθεση. Πόθεν προκύπτει αυτό; Μπορεί κάποιοι να έχουν μηδενική τέτοια προδιάθεση. Μη σου πω οτι θεωρώ οτι χονδρικά στον κόσμο υπάρχουν ακριβώς μισοί που δίνουν κι ακριβώς μισοί που παίρνουν.
Φυσικά δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι, καθώς πάντα υπήρχαν οι τάξεις των δούλων και κατεκτημένων, όσων δηλαδή δεν ήταν ικανοί ή διατεθημένοι να υπερασπιστούν την ελευθερία και ανεξαρτησία τους με αίμα, και αυτοί συνήθισαν στο να ζουν τις ζωές τους μέσα στα πλαίσια της κυριαρχίας άλλων.
Οι φυσικοί και πνευματικοί απόγονοι τέτοιων ανθρώπων ίσως και να αισθάνονται καλά σήμερα, όντας απλά γρανάζια μιας πολυεθνικής και δουλεύοντας σε μια δουλειά χωρίς νόημα, με την προϋπόθεση ότι μπορεί να πάνε σπίτι τους ασφαλείς και να απολαύσουν τις όποιες σημερινές απολαύσεις. Το κυρίαρχο στοιχείο τους είναι η τσιγγουνιά του δούλου, δεν θα δώσουν ενέργεια κάπου αν δεν πάρουν πίσω κάτι και εκφράζεται με το lifestyle του "δεν με νοιάζει τι γίνεται γύρω μου, αρκεί να είμαι εγώ καβατζωμένος", ενώ έχουν επίσης χαμηλό ηθικό επίπεδο.
Γι αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι πολλοί δεν έχω κάτι να προσθέσω και δεν ισχύουν τα όσα είπα, γιατί οι δούλοι (στην ψυχή) δεν έχουν πατρίδα, αφού δεν είναι ελεύθεροι και έτσι λίγο τους νοιάζει ποιος είναι ο αφέντης.
Στον πόλεμο δεν πολεμούν μόνο άτεκνοι 20αριδες, αλλά και 40αριδες με 3 παιδιά και γέρους γονείς. Τα προβλήματα της καθημερινότητας λοιπόν δεν είναι δικαιολογία για να μην αισθάνεται κάποιος την ανάγκη να προσφέρει στον τόπο και το έθνος του. Αυτοί λοιπόν που "can't give a shit για την αλυσίδα του έθνους τους" δεν έδιναν έτσι κι αλλιώς (δούλοι). Όσοι δίνουν, φροντίζουν οι ίδιοι να είναι αρχικά δυνατοί ώστε να έχουν την δύναμη να προσφέρουν και πέραν των προβλημάτων της καθημερινότητας. Η δημιουργία και η σωστή ανατροφή της επόμενης γενιάς είναι μία από τις κυριότερες προσφορές στο έθνος ας πούμε.Προϋποθέτεις οτι το να διαβάζουμε τα κατορθώματα των προγόνων μας δημιουργεί σε όλους την ανάγκη να αποδείξουμε οτι είμαστε κι εμείς σε αυτή την αλυσίδα και πρέπει να συμβάλουμε για να μη σπάσει. Πόθεν προκύπτει αυτό; Οι περισσότεροι άνθρωποι, όχι μόνο Έλληνες μα κάθε έθνους, can't give a shit για την αλυσίδα του έθνους τους. Έχουν μεγαλύτερα προβλήματα όπως η καθημερινή επιβίωση, η ανατροφή των παιδιών, η δική τους ατομική καλυτέρευση, προβλήματα υγείας κλπ.
Η αγάπη για το έθνος δεν είναι δραστηριότητα. Είναι αξία που αποτελεί πυξίδα και εκφράζεται μέσα από πολλές πράξεις και από την στάση ζωής μας. Αυτός που αγαπά το έθνος του θα κάνει μια δουλειά που επωφελεί και δεν ζημιώνει την κοινωνία, θα είναι καλός σε αυτή, θα προσφέρει με διάφορες δράσεις εκτός αυτής, θα ασχοληθεί ουσιαστικά με τα κοινά και την πολιτική, θα ασχοληθεί ουσιαστικά με το να είναι αξιόμαχος και ικανός να προσφέρει σε περιόδους κρίσεις, θα δουλέψει σκληρά για να φροντίσει την οικογένεια του που είναι το μέλλον και συνέχεια του έθνους, θα γαλουχήσει σωστά τα παιδιά του κ.ο.κ. Δεν είναι ο σκοπός της ζωής σου λοιπόν, αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο σκέφτεσαι και δρας.Από την άλλη υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα και αξίες στα οποία μπορεί να αφιερωθεί ένας άνθρωπος για να νιώθει χρήσιμος και να προσφέρει. Από το επάγγελμά του, τη θρησκεία, ένα χόμπι, μια διδασκαλία, άπειρα. Γιατί να πρέπει να θεωρούμε την αγάπη στο έθνος το μοναδικό σκοπό στη ζωή του ανθρώπου;
Μα είμαστε υπάρξεις χωρίς σκοπό και προορισμό. Το αν θα προσφέρουμε πέντε δέκα πράγματα, αν αφήσουμε κάτι πεθαίνοντας ή αν κάποιος θυμάται το όνομά μας μετά το θάνατό μας, μικρή σημασία έχει στη δική μας προσωπική ύπαρξη. Βασικά μηδενική σημασία. Το οτι γεννηθήκαμε τυχαία, ζήσαμε τυχαία, πιθανόν τυχαία πάθαμε μια αρρώστια και πεθάναμε είναι το μόνο σίγουρο. Όλα τα υπόλοιπα που λες είναι απλά χρυσόσκονες που πασπαλίζουν άνθρωποι που θέλουν να μας κάνουν να νομίζουμε οτι αν ζήσουμε και πεθάνουμε για ένα σκοπό, θα είναι όλα καλύτερα, και αυτοί οι άνθρωποι κερδίζουν από μας. Βλέπε θρησκείες, αιρέσεις, κόμματα, ιδεολογίες. Όλα αυτά θα μπορούσαν να λείπουν και ο άνθρωπος θα ήταν πιο ευτυχής κι ας μην είχε "ανώτερο" σκοπό στη ζωή του.
Αυτός είναι δουλικός τρόπος σκέψης. Πρώτα απαρνείσαι την ελευθερία γιατί απαιτεί δύναμη και θυσία, στην συνέχεια επιλέγεις την υποταγή αν σου εξασφαλίσει ασφάλεια και μετά πρέπει να εκμηδενίσεις την σημασία των πάντων για να πείσεις τον εαυτό σου ότι έκανες την λογική επιλογή.
Δεν ξέρεις ποιος θα θυμάται μετά τον θάνατο σου. Τον Αλέξανδρο των θυμούνται όλοι.
Δεν ξέρεις αν γεννήθηκες τυχαία.
Το να προσφέρεις πέντε, δέκα πράγματα και να αφήσεις κάτι πίσω έχει τεράστια σημασία στην προσωπική μας
ύπαρξη εκτός και αν είμαστε δούλοι, δηλαδή ανίσχυροι, ανελεύθεροι και στο έλεος του αφέντη, οπότε πρέπει να εφεύρουμε και την αντίστοιχη ιδεολογία τον νιχιλισμό για να εκλογικεύσουμε την κατάσταση μας.
Και εδώ θα σημειώσω πως και ο ελεύθερος άνθρωπος θα εφεύρει την ιδεολογία του έθνους για να εκλογικεύσει την δική του κατάσταση.
Η ευτυχία δεν έχει καμία σημασία. Ο δούλος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος γιατί ζει πάντα με τον φόβο της αδυναμίας του που το αφήνει στο έλεος των άλλων. Ο ελεύθερος δεν ενδιαφέρεται να είναι ευτυχισμένος, ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του εαυτού του και των γύρω του. Αυτό του δίνει ικανοποίηση που είναι άκρως πιο σημαντική από την ευτυχία και την καλοπέραση.
Εσύ που δεν ασπάζεσαι θρησκείες, κόμματα, ιδεολογίες, δεν έχεις ανώτερους σκοπούς, καταλαβαίνεις πως τίποτα δεν έχει σημασία και πως όταν πεθάνεις θα είναι σαν να μην υπήρξες ποτέ φαντάζομαι πλέεις καθημερινά σε πελάγη ευτυχίας.
Η ανθρωπότητα σαν σύνολο πηγαίνει μια χαρά και το να ζεις σήμερα είναι καλύτερο από το χθες. Αυτό δεν σημαίνει πως ένα μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων δεν ζει ζωή χωρίς νόημα με πολλές ανεκπλήρωτες βαθιές ανάγκες.Εντωμεταξύ μια λες
κι από την άλλη λες
Αποφάσισε. Πάει ή δεν πάει καλά η ανθρωπότητα;
Οι περισσότεροι πλέον. Οι φτωχοί του σήμερα έχουν περισσότερες ανέσεις και φροντίδα από παρελθοντικούς βασιλιάδες. Ένας φτωχός μεροκαματιάρης στην Ελλάδα έχει ασφαλές σπίτι, κρατική υγεία που θα του εξασφαλίσει ζωή μέχρι τα 80, πρόσβαση σε θρεπτικό φαγητό, νερό στο σπίτι του, ρεύμα, άπειρη δωρεάν διασκέδαση και μόρφωση από το internet κ.ο.κ. Σύγκρινε αυτό με την ζωή του ίδιου πριν 1000 χρόνια.Πόσοι άνθρωποι στη γη έχουν αυτά τα προνόμια;
Κάθε χρόνο πεθαίνει από την πείνα το 0.001% του παγκόσμιου πληθυσμού. Θες να μου πεις ότι αυτό δεν είναι πρωτοφανής επιτυχία με βάση την μέχρι τώρα μας ιστορία?Για τον άνθρωπο που πεθαίνει από την πείνα, η δυστυχία και η φτώχια στον κόσμο είναι στο 100%.
Οι άνθρωποι είναι το έθνος μας και τα χώματα που πατάμε είναι το μέρος στο οποίο ζούμε ελεύθεροι.Οι άνθρωποι γεμίζουν τη ζωή μας όχι το χώμα που πατάμε.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Η καταστροφολογία είναι πάντα χαρακτηριστικό των νευρωτικών και βαριεστημένων (λόγο καλοζοισμού) ανθρώπων, και των ενσυναισθηματικών νάρκισσων ώστε να μπορούν να προβάλουν το πόσο νοιάζονται.Γελαμε υπευθυνα αν θεωρεις οτι η ανθρωποτητα τα παει μια χαρα..και δεν ειναι γνωμονας για την ανθρωποτητα οτι εγω ειμαι καλοταισμενη και οχι ξεδοντιασμενη γρια και με αυτην σου την απαντηση με επιβεβαιωνεις ΑΠΟΛΥΤΑ.
Εχουμε πολεμους μετα απο τοσους αιωνες μαλακιας..και ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΥΑΛΟ,εχουμε φονους που γινονται ολο και πιο απεχθεις..,σκοτωνουμε για ενα παρκαρισμα,φτασαν τα παιδια να γινονται υπουλοι δολοφονοι...αναισθητοποιηση και ξερο ψωμι..καταστρεφουμε τον πλανητη και κλεβουμε την ζωη απο τις επομενες γενιες και εσυ λες οτι η ανθρωποτητα παει καλα;
Για αυτο και παμε σκατα.Γιατι τυποι σαν εσενα νομιζουν οτι ενα γκατζετακι οταν ΕΣΥ το εχεις, η ανθρωποτητα παει καλα.
Κοιτα λιγο περα απο την μυτη σου..ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.
Πάω τώρα να παίξω με το γκατζετάκι μου και σε αφήνω να ανησυχείς και για μένα.
Θα συμφωνήσω ότι μια καλή κοινωνία προϋποθέτει πρωτίστως έξυπνους και ηθικούς ανθρώπους και μετέπειτα τεχνολογική πρόοδο. Υπάρχουν πολλοί όμως τέτοιοι σήμερα.Κια σκεψου..παλι αν μπορεις,οτι αλλο η τεχνολογικη προοδος που την λουζονται οι λιγοτεροι και αλλο ο σοφος και πραγματικα εξυπνος και πνευματικος ανθρωπος που τελικα θα κανει μια πολυ καλυτερη κοινωνια ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ .
Υ.Γ. την τεχνολογική πρόοδο την λούζονται όλοι. Και οι Αφρικανοί έχουν νοσοκομεία, φαγητό, ουρανοξύστες και smartphones, you know...
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αυτά δεν είναι αντιφατικά μεταξύ τους ; η πουπουλίνα πρέπει να λέει και ευχαριστώ που είναι καλοταισμένη αλλά ο καλοταισμένος στο Λουξεμβούργο θα πεθάνει μέσα στα σκατά ;
Και η Πουπουλίνα καλοταϊσμένη είναι, δεν ψωμολυσσάει. Ο Λουξεμβουργιανός είναι απλά πλουσιότερος. Και ναι, ακόμη και αυτός θα πεθάνει μέσα στα σκατά στα 82 όταν πάει αλσχάιμερ, καρκίνο, έμφραγμα κτλ όπως ακρίβως και ο φτωχός.
Shadowban
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Shadowban αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 195 μηνύματα.
06-10-23
12:39
Γιατί πρέπει κάποιος να αγαπά μια πατρίδα ή ένα έθνος; Σε τί του χρησιμεύει;
Διότι αποτελεί το αντίδοτο στον νιχιλισμό, την ματαιότητα και την αυτοκαταστροφή, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί το έναυσμα για την ενσάρκωση των ηρωικών προδιαθέσεων του ατόμου.
Όταν είμαστε μικροί, διαβάζουμε τα κατορθώματα του Ηρακλή, του Αχιλλέα, του Οδυσσέα και στην συνέχεια τα κατορθώματα όλων ανθρώπων τους έθνους μας μέσα από την καταγεγραμμένη ιστορία. Μέσα από αυτό το ταξίδι στο παρελθόν μας δημιουργείται η συνειδητοποίηση πως δεν είμαστε τυχαίες και ανούσιες υπάρξεις, αλλά κρίκοι σε μια τεράστια αλυσίδα ανθρώπων η οποία κατέληξε σε μας.
Αυτό γεννά την ανάγκη να αποδείξουμε στους περασμένους κρίκους πως δεν είσαι κατώτεροι τους και πως δεν θα αφήσουμε αυτή την αλυσίδα να σπάσει αλλά θα συμβάλουμε κι εμείς ώστε να συνεχίσει και να γίνει πιο ισχυρή. Βάζει στις πλάτες μας αυτή την μεγάλη ευθύνη και αυτό μας δίνει έναν σκοπό στην ζωή ο οποίος μας επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε κάθε δυσκολία, φόβο και βάσανο.
Στον αντίποδα του ήρωα, βρίσκεται πάντα ο άθεος νιχιλιστής που υποστηρίζει ότι είμαστε απλά άψυχα ζώα, τυχαίες υπάρξεις, χωρίς παρελθόν και μέλλον, αφού όλα ξεκινούν με την γέννηση και σταματούν στο θάνατο μας.
Ο άνθρωπος που ασπάζεται τέτοιες απόψεις είναι καταδικασμένος να βασανίζεται μια ζωή από το βάρος μια ύπαρξης χωρίς σκοπό και προορισμό. Έκδηλο αυτό στις μέρες μας.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
...εκτος αν μου πεις οτι η ανθρωποτητα τα παει μια χαρα..που δεν θα το πεις διοτι οποιος το πει θα ειναι τυφλος
Προφανώς και η ανθρωπότητα πάει μια χαρά. Σε άλλες εποχές θα ήσουν μια ξεδοντιασμένη γριά που θα ζητιάνευε και θα κοιμόταν μαζί με γουρούνια, ενώ τώρα είσαι παρφουμαρισμένη, καλοταϊσμένη και ζεστή στο σπίτι σου, και μπορείς να γράφεις τις χαζομάρες σου σε ανθρώπους στην άλλη άκρη της γης.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Επέστρεψα πρόσφατα από ταξίδι στο Λουξεμβούργο, όπου γνώρισα αρκετούς Έλληνες που ζουν μόνιμα εκεί και δουλεύουν σε μεγάλους κρατικούς και μη, οργανισμούς με παχυλούς μισθούς. Μέσα από συζητήσεις που κάναμε όλοι λέγανε πως δεν θα επέστρεφαν ξανά στην Ελλάδα, παρά μόνο για διακοπές. Η ζωή τους είναι ο ορισμός του "μπον βιβέρ", 6ωρη δουλειά σε λουξ γραφείο με θέα, φαγητό και μπύρα κάθε μέρα έξω με συναδέλφους, ωραία αυτοκίνητα κτλ. Αναρωτιόμουν πως θα ήταν αν πήγαινα κι εγώ να ζήσω εκεί και δεν χρειάστηκε πάνω από 5 λεπτά σκέψης για να καταλήξω πως τις απολαύσεις θα τις βαρεθώ μέσα σε μια εβδομάδα και αυτό που θα μείνει θα είναι μια ανούσια δουλειά, σε ένα ξένο τόπο, για τον οποίο δεν δίνω δεκάρα, με τον οποίο δεν έχω καμία ταύτιση.Μα δε θεραπεύτηκε τίποτα. Έγιναν αρκετοί ρατσιστές με την πατρίδα τους, λες και μισούν τον εαυτό τους.
Ή πολύ απλά χρησιμοποίησαν τα φτηνά εισιτήρια αντί για "τη θεραπεία του ρατσισμού" για λίγη μπον βιβέρ ζωή παραπάνω, αρκετή για να σε κάνει να ξεχάσεις ιδέες και πατρίδες όταν έχεις λύσει τα βιοποριστικά σου και λίγα παραπάνω από αυτά στη ζωή σου.
"Πολίτης του κόσμου, όχι Έλληνας", λες και δε μπορείς να ταξιδεύεις, να μην είσαι ρατσιστής και να αγαπάς και την πατρίδα σου γιατι απλούστατα έτσι νιώθεις.
Αρκετοί άνθρωποι όμως δεν σκέφτονται έτσι. Θέλουν απλά να περνάνε καλά, μέχρι να πεθάνουν μια μέρα στα 82 μέσα στα σκατά τους.