12-10-23
11:10
Θα συμφωνήσω. Αν "φύγει", έστω και στο μυαλό, μια γυναίκα, το κακό έχει γίνει. Και θα ξαναγίνει, εφόσον έγινε μια φορά, και θα ξαναγίνει. Οπότε, αργά ή γρήγορα, η σχέση θα τελειώσει. Προσωπική μου άποψη αυτή...Όταν απιστήσει η γυναίκα η σχέση έχει ουσιαστικά τελειώσει. Δεν ενδιαφέρεται για τον άντρα που έχει δίπλα της και η σχέση υφίσταται για άλλους λόγους. Το ίδιο δεν ισχύει από την άλλη πλευρά πάντα, διότι οι άντρες μπορεί να απιστήσουν χωρίς να πάει κάτι λάθος, απλά επειδή "παίζει το μάτι". Γι αυτό και οι γυναίκες καταπίνουν το κέρατο πιο εύκολα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλα είναι καλά και δεν αλλάζει τίποτα προφανώς.
Κουβέντα κάνουμε, Χιμέλα. Δεν κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια...Ας αφήσουμε τα άτομα που έζησαν τέτοιες ιστορίες και είναι τώρα μαζί και ευτυχισμένοι να έχουν πιο εμπεριστατωμένη άποψη.
Μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια. Επειδή εσείς δε θα συγχωρούσατε - ξεχνούσατε - συνεχίζατε, δε σημαίνει οτι δεν υπάρχουν άνθρωποι που τα έχουν καταφέρει.
Εξάλλου η απιστία δε σημαίνει το ίδιο σε όλους.
Ο καθένας ας κάνει ό,τι θέλει και ότι τον κάνει να αισθάνεται καλά στη σχέση του.
12-10-23
09:10
Kάπου είχα διαβάσει ότι οι γυναίκες συγχωρούν πιο εύκολα το one night stand, ας πούμε, παρά μια εξωσυζυγική σχέση που έχει συναίσθημα. Αντιθέτως, οι άντρες δε συγχωρούν την σεξουαλική απιστία...Η σαρκική απιστία άνευ συναισθήματος πάντως είναι πιο εύκολο να συγχωρεθεί ( αρκεί να μην έχει καταντήσει εθιστική συμπεριφορά) . Αυτό που είναι δύσκολο να διαχειριστεί κανείς είναι η συναισθηματική εμπλοκή με άλλον άνθρωπο
Σε κάθε περίπτωση, είτε έτσι είτε αλλιώς, το θέμα είναι ότι χάνεται η εμπιστοσύνη. Οπότε μια σχέση "τελειώνει" από την απιστία και μετά, ακριβώς γιατί χάνεται η εμπιστοσύνη. Και πρέπει να "χτιστεί" πάλι απ΄ την αρχή. Και δεν ξέρω κατά πόσο κάτι τέτοιο είναι εφικτό...
11-10-23
20:46
Όπως και η Χιμέλα έτσι κι εγώ δεν καταλαβαίνω...Γι αυτο μιλησα ξεκαθαρα ,εξιυ και το τοξικο μοτιβο
Μα βρε Χιμελα μου ένα ζευγάρι με ελεύθερη σχέση για ποιο λόγο να πάει σε σύμβουλο;
Δεν έχει να κάνει με Ελλάδα..
Έρχεται ένα ζευγάρι, ο άντρας έχει εξωτερική σχέση και η γυναίκα προσπαθεί να σώσει τον γάμο οκ?
Πεσμου που θα βοηθήσει ο θεραπευτής εφόσον ο άντρας έχει φύγει από το συναισθηματικο δεσμό;
Ελεύθερη σχέση (ή ανοιχτή...), νομίζω ότι είναι όταν και οι δυο έχουν συμφωνήσει να έχουν τέτοιου είδους σχέση. Οπότε δεν προσπαθεί να σώσει κανείς και τίποτα. Τα ΄χουν μιλημένα, ξηγημένα...
Αυτό που λες, παρακάτω, δεν είναι ελεύθερη σχέση, είναι απιστία (κέρατο...) κι αν έτσι, το ζευγάρι μπορεί να απευθυνθεί σε ειδικό για να προχωρήσει, αν το θέλει, μετά την απιστία...
Έρχεται ένα ζευγάρι, ο άντρας έχει εξωτερική σχέση και η γυναίκα προσπαθεί να σώσει τον γάμο οκ?
Πεσμου που θα βοηθήσει ο θεραπευτής εφόσον ο άντρας έχει φύγει από το συναισθηματικο δεσμό;
11-10-23
10:18
Πλάκα πλάκα, μαζεύονται πολλές τέτοιες "χαριτωμενιές" που δείχνουν ότι ο/η άλλος/η δεν...δεν τσουλάει, βρε παιδί μου...
Κι όπως έχω πει κι άλλες φορές : "Αν (σε) θέλει θα το καταλάβεις, δεν υπάρχει περίπτωση. Όπως δεν υπάρχει περίπτωση να μην το καταλάβεις κι αν δε θέλει"...
11-10-23
09:08
Σωστά τα λες. Έτσι είναι...Ο συνήθης λόγος πίσω από το " Δεν είμαι έτοιμη για συγκατοίκηση "...Είναι πως δεν είμαι έτοιμη μαζί σου, δεν είμαι σίγουρη πως σε θέλω τόσο , ώστε να παρακαμψω την πάρτη μου και την ελευθερία που μου δίνει η χωριστή ζωή.Δε σε θέλω τόσο στην τελική, ώστε να μοιράζομαι μαζί σου την καθημερινότητα μου.
Όπως και το άλλο τσιτατο.. " Δεν έχω χρόνο" , για κάποιον που μας συνεπαίρνει πάντα βρίσκουμε.
Άλλο ένα τσιτάτο είναι το "σου αξίζει κάτι καλύτερο"...
Έχεις φύγει...χθες...
10-10-23
23:11
Λέγοντας...μόνη, εννοώ χωρίς να είμαι κάτω από την ίδια στέγη με κάποιον. Πώς είναι ; Μια χαρά. Πόσο μάλλον αν είναι και επιλογή. Και είναι επιλογή μου.Και πως είναι να ζεις μόνη σου χρόνια? Συνηθίζεται? Υπάρχουν στιγμές χαράς όπως όταν είχες συντροφικοτητα? Ιδιαίτερα και αν δεν έχεις παιδιά.. ρωτάω για να λάβω δικές μου απαντήσεις..
Η συντροφικότητα έχει τις χάρες της. Και είναι πολλές. Το να ζεις μόνος/η έχει κι αυτό τις χάρες του. Και ο λόγος που έτσι νιώθω, θεωρώ ότι είναι και γιατί έζησα τη συντροφικότητα, σε όλο της το μεγαλείο (γιατί έχει και τέτοιο)...
Εύχομαι να σε κάλυψα...
10-10-23
22:36
Όλοι οι προοεδευτικοί μαζεμένοι, σήμερα...Εαν παντρευτώ ποτέ να ξέρετε οτι θα εγκαινιάσω το μοντέλο και θα σας πω πως πήγε.
Και γιατί...να παντρευτείς αν είναι να είστε χώρια ;
Στο λέω για να μην κάνεις και έξοδα...
10-10-23
22:32
Αν υπάρχει και το...παντρεμένοι και χώρια, έχουμε πάει σε άλλο επίπεδο...Υπάρχουν άτομα που είναι παντρεμένα και δεν ζουν μαζί( δεν εννοώ να είναι στα χωρίσματα) ;
Έχω περιέργεια να δω εαν το έχει κάνει κανένας αυτό και πόσο καλά έχει δουλέψει .
10-10-23
20:52
Οπότε, αν έχεις καεί στο χυλό, φυσάς και το γιαούρτι. Αν "πέρασες" από μια μη συμβατή συμβίωση, ναι, κάπως κατανοώ πώς βλέπεις τα πράγματα. Και πώς τα έχεις προσαρμόσει στα δικά σου "θέλω"...Για να σου είμαι ειλικρινής έχω δεινοπαθησει από τη μη συμβατή συμβίωση.. Για αυτό η επιφυλακτικότητα.. 2.5 χρόνια τώρα έχω βρει την ησυχία μου( ανεκτίμητη αξία να αναπνέεις ελεύθερα στο ίδιο σου το χώρο) .Οτιδήποτε και αν συμβαίνει σε συντροφικο επιπεδο....εκτός σπιτιού πια bad timing για κάτι περισσότερο
Ναι, αυτό ακριβώς είπα. Εξαρτάται και σε ποιά φάση της ζωής του βρίσκεται ο καθένας...Όμως δεν είναι για όλους και εξαρτάται και σε ποια φάση της ζωής του βρίσκεται καθένας, προκειμένου να πάρει αυτή την απόφαση.
10-10-23
20:38
Κιι εγώ το γάμο τον δοκίμασα. Και μάλιστα για πολλά χρόνια. Δε μιλώ μην έχοντας προσωπική εμπειρία...Εγώ το γάμο το δοκίμασα.. Enough .. Είπα προσκόλληση, γιατί δεν αντέχω αυτά τα ζευγαριστικα που ο, τι κάνουν το κάνουν μαζί.
Θέλω το χρόνο μου,μου αρέσει να περνάω ώρες χωρίς να χρειάζεται να μιλάω με κάποιον, ασχολούμενη με τα δικά μου πράγματα ,ούτε κατά διάνοια φαντάζομαι μια μόνιμα ανοικτή τβ στο σπίτι ( βασικά την απέσυρα μετά το χωρισμό.. Ένεκα τα τραύματα που δεν επουλώνονται) .
Όταν όμως είμαι με τον άλλο, θέλω ο χρόνος να είναι ποιοτικά δοτικος, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί τα δυο μέλη εκμεταλλεύονται το κάθε second για να απολαύσουν το ένα το άλλο.
Μα παρόλο που χώρισα θα "συμβούλευα", τους νεότερους ειδικά, να ζήσουν ό,τι ωραίο έζησα. Τον έρωτα, "το μαζί", τη συντροφικότητα. Και για όσο κρατήσει. Είτε λέγεται συμβίωση, είτε λέγεται γάμος...
"Για να μην πεθάνω, να μη ζήσω ;"
Αν εμείς, τώρα πια, έχουμε φτάσει στο σημείο εκείνο που, για τους χ, ψ, λόγους...θέλουμε άλλα απ΄ αυτά που κάποτε θέλαμε, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Κι εγώ, χρόνια τώρα, έχω συνηθίσει να είμαι μόνη. Δύσκολα θα δεχτώ κάποιον δίπλα μου. Είμαι μαθημένη αλλιώς, τώρα πια...
Αλλά ό,τι έζησα στα...ωραία μου, εύχομαι να το ζήσουν κι άλλοι. Και να κρατήσει...
10-10-23
20:23
Οκ, κορίτσια...υποχωρώ !!!Γιατί να λείπει ο έρωτας ;ίσα ίσα επειδή δεν είστε συνεχώς μαζί, υπάρχει επιθυμία έντονη , αργεί περισσότερο η απομυθοποίηση που άραγε ή γρήγορα έρχεται. Για άτομα που δεν αντέχουν να έχουν κάποιο δίπλα σε βαθμό προσκόλλησης, που θέλουν ιδιωτικό χωροχρόνο μια χαρά μπορεί να δουλέψει
Από πότε θεωρείται...η συγκατοίκηση ή ο γάμος προσκόλληση ; Δεν είπαμε να είναι "ο μ΄ αγαπάς κι σ΄ αγαπώ". Αυτοκολλητάκια...Ο καθένας θα έχει τη δουλειά του, τα ωράρια του, οι υποχρεώσεις που θα τρέχουν...Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και τις αποστάσεις ;
Εγώ ξέρω και κάτι άλλο, πάντως. Γιατί το νόμισμα έχει δύο όψεις...
"Μάτια που δε βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται"...
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Οκ. Καταλαβαίνω τί λες. Δεν κυριολεκτούσα...Μου φαίνεται τα έχεις μπερδέψει λίγο καλή μου Χριστίνα.
Το να μη συμβιώνουν δεν συνιστά "ανοιχτή σχέση". Με τον όρο "ανοιχτή σχέση", είθισται να εννοούμε να έχει κάθε μέλος την ευχέρεια να συνευρίσκεται και με άλλους σεξουαλικούς συντρόφους, δηλαδή πολυγαμία, δίχως αποκλειστικότητα.
Καμιά σχέση με μένα.
10-10-23
20:13
Αυτό που περιγράφεις είναι μια χαρά..."ανοιχτή σχέση". Χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς τίποτα. Αν θέλουμε, όποτε θέλουμε κι αν το θέλουμε...Μπορεί να είναι στην ίδια γειτονιά, λίγα βήματα και αν το επιθυμούν να βρίσκονται και να περνούν χρόνο μαζί, σε καθημερινή βάση.
Σε τι εμποδίζει αυτό τις κοινές δραστηριότητες;
Εκτός κι αν εννοείς τις δουλειές του σπιτιού ή τις... "ιδιωτικές στιγμές" (όπως π.χ. την αποτρίχωση, τις επισκέψεις στην τουαλέτα κλπ..)
Όπως και να'χει θα ήθελα να το δοκιμάσω.
Γιατί τη μακροχρόνια συμβίωση την έχω ζήσει και νομίζω δεν μου ταιριάζει.
Οκ. Αν αυτό σου ταιριάζει, τώρα πια, μια χαρά...
Μα σε τέτοιου είδους σχέσεις λείπει ο έρωτας, Αλέξα μου. Δε γίνεται έρωτας και αυτό που περιγράφεις...
Ούτε καν συντροφικότητα δεν (θα) έχει αυτή η "σχέση"...
Οκ. Ίσως είμαι πολύ παραδοσιακή και τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα...
09-10-23
17:58
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Κάθετα και ειλικρινέστατα. Αν πηγαίνει πρώτα..."η πάρτη μου" και ύστερα το "εμείς", θα τελειώσει πριν καν αρχίσει το οτιδήποτε. Και, για μένα, ας μην αρχίσει καν...Το να'ναι καλά η πάρτη μου είναι αναγκαίο και πρωταρχικό (αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας).
Από την άλλη, το ζητούμενο είναι και παραμένει το να είμστε καλά και οι δυο, σαν ζευγάρι με αλληλοσεβασμό, με ίδιες συνήθειες, ίδιες ιδέες, ίδιους στόχους,
Με σεβασμό, πάντα...
09-10-23
17:40
Έχω παιδί και νιώθω ευλογημένη. Αλλά αν δεν είχα για τους χ, ψ, λόγους : δεν ήθελα/θέλαμε, δεν μπορούσαμε, κ.λπ. τί θα με εμπόδιζε, εμένα ή τον καθένα, από το να συγκατοικήσω με αυτόν που αγαπώ ; Μόνο το παιδί είναι ο λόγος της συγκατοίκησης ; Αν ναι, δε θα έπρεπε. Γνώμη μου αυτή...Είμαι κατά της συγατοίκησης για ζευγάρια που δεν σκοπεύουν να έχουν απογόνους.
Και υπέρ, αντίστοιχα, για όσους ("φυσιολογικούς" κατά κόσμον, θέλουν να τεκνοποιήσουν).
Ας τα ξεχωρίσουμε, όμως, λίγο. Γιατί είναι ξεχωριστά πράγματα. Άλλο συγκατοίκηση, άλλο γάμος...Ωστόσο, με ή χωρίς παιδιά, η συγκατοίκηση μοιραία φέρνει τη φθορά και όλα τα επακόλουθα.
Πλέον τα διαζύγια με τους γάμους στις μέρες μας είναι σε αναλογία 1:1. Οι αλλαγές στις κοινωνικές συνθήκες κυρίως, έχουν ανατρέψει το παλιό πρότυπο της δια βίου συνύπαρξης.
Πολύ λίγα ζευγάρια μένουν μαζί μέχρι "τέλους της διαδρομής", για πάρα πολλούς λόγους, στους οποίους δεν χρειάζεται νομίζω να αναφερθώ. Με τους περισσότερους από αυτούς, μάλλον να ανέχονται παρά να δέχονται ο ένας τον άλλον.
Ότι μια συγκατοίκηση μπορεί να οδηγήσει σε γάμο, παιδιά, κ.λπ., ναι μπορεί να συμβεί. Αλλά μπορεί και να μην οδηγήσει πουθενά. Αυτό είναι απόφαση του ζευγαριού. Δεν έχει "τί πρέπει" / "τί δεν πρέπει"...
Διαφορετικά διαμερίσματα ;Από κει κι έπειτα καθένας προσαρμόζει και τα θέλω του, σύμφωνα με τις συνθήκες της ζωής του.
Για μένα προσωπικά το ιδανικό θα ήταν ζευγάρι να μένει σε διαφορετικά διαμερίσματα και όσο το δυνατόν σε πιο κοντινή απόσταση (πάντα με την προϋπόθεση να μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά).
Και να βρίσκονται ή/και μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι όποτε θέλουν, πάντως όχι σε καθημερινή βάση.
Ο "μπαρμπα"-Φλομπέρ είχε εύστοχα παρατηρήσει κάποτε: η μεγάλη οικειότητα, γεννά την περιφρόνηση.
Αυτό μου θυμίζει ένα τραγούδι της Αλεξίου, "το πολύ μαζί σκοτώνει"...
Τί να πω, βρε παιδιά. Δε μου φαίνεται τίποτα πιο φυσιολογικό από το να μοιράζομαι το κρεβάτι με αυτόν που αγαπώ, κάθε βράδυ. Να είναι το πρώτο πράγμα που βλέπω σαν ξυπνάω και το τελευταίο σαν κοιμάμαι..
Ξεχωριστά διαμερίσματα..."κρεβάτι σαν μπορώ και σαν μπορείς", δεν τα ξέρω. Δεν τα έμαθα ποτέ...
Κι αργότερα, σαν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε γάμο τί ; Κουδούνια θα χτυπάνε, ο ένας στον άλλον ;
09-10-23
17:07
Συγκατοίκηση, ναι. Και γιατί όχι ; Με τον/την σύντροφο, αλλά για τους σωστούς λόγους...
Αν το ζευγάρι έχει μια "ωραία / υγιή" σχέση κι αποφασίσει να συζήσει για να περνά περισσότερο χρόνο μαζί και για να δει αν μπορεί να συμβιώσει και να προχωρήσει στην πορεία, μια χαρά.
Το κακό ξεκινάει, συνήθως, σαν υπάρχουν ήδη προβλήματα στη σχέση. Και κάποια ζευγάρια θεωρούν ότι με τη συγκατοίκηση αυτά θα λυθούν. Κι εδώ ξεκινάει το κακό. Γιατί τα προβλήματα όχι μόνο δε λύνονται, μα προστίθενται συνεχώς κι άλλα...
Αν το ζευγάρι έχει μια "ωραία / υγιή" σχέση κι αποφασίσει να συζήσει για να περνά περισσότερο χρόνο μαζί και για να δει αν μπορεί να συμβιώσει και να προχωρήσει στην πορεία, μια χαρά.
Το κακό ξεκινάει, συνήθως, σαν υπάρχουν ήδη προβλήματα στη σχέση. Και κάποια ζευγάρια θεωρούν ότι με τη συγκατοίκηση αυτά θα λυθούν. Κι εδώ ξεκινάει το κακό. Γιατί τα προβλήματα όχι μόνο δε λύνονται, μα προστίθενται συνεχώς κι άλλα...
09-10-23
13:10
Θα σου πω πώς το έχω στο μυαλό μου. Όταν είσαι σε σχέση από απόσταση, ακόμα και για τόσα χρόνια (6), δε σε φθείρει η καθημερινότητα. Δεν προλαβαίνει. Και σαν συναντιέσαι με τον άλλον/η, στο λίγο αυτό διάστημα, δεν προλαβαίνεις να δεις πολλά (δίνεις έμφαση και..."σε άλλα"). Οπότε, σαν έρθει η ώρα να μείνετε μαζί...τα "εγώ" παλεύουν...Οι συγκεκριμένοι ήταν απο απόσταση και δεν γινόταν.
Παρολα αυτα περνούσαν υπέροχα μαζί και πραγματικά κάναν τα πάντα μαζί όταν βρίσκονταν και ήταν πραγματικά αγαπημένοι, δεν ήταν κρίμα που το διέλυσαν για καθημερινά μηδαμινά πράγματα τύπου ποιος θα βγάλει τα σκουπίδια ποιος μαγείρεψε σήμερα και ποιος καθάρισε τον πάγκο;
Δεν ξέρω
Είναι αλλιώς ένα ζευγάρι να γνωριστεί και ύστερα από λίγο καιρό να συγκατοικήσει (να παντρευτεί ή ό,τι άλλο, τέλος πάντων). Μαθαίνουν ο ένας τον άλλον παράλληλα...
Οπότε, πολύ λογικό μού ακούγεται που δεν τα πήγαν καλά σαν ήρθε η ώρα να συγκατοικήσουν. Πήγε λίγο ανάποδα, όλο αυτό...
09-10-23
08:48
Ώπα...με τα καρφιά στο χέρι ήρθες, πρωί - πρωί, ρε φίλε, να την σταυρώσεις !!!ή απλα η γυναίκα του δεν ενδιαφέρεται να ακούσει τα προβλήματα τους και αδιαφορεί συστηματικά. Οπότε εάν δεν ήταν τα παιδιά θα χώριζε ο συγκεκριμένος. Τωρα που είναι τα παιδιά κάπως κρατάνε τη φάση.
Δεν ξέρουμε τί και πώς. Και οι δυο φταίνε. Άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο...
Βέβαια εσύ ξέρεις πιο πολλά. Είναι και φίλος σου, οκ...
09-10-23
08:44
Kαλή μου, Αλέξα. Ρομαντική...Δεν πολυκατάλαβα..
.Εννοεί ο φίλος σου πως τη γυναίκα την ήθελε ως μήτρα για την απόκτηση τέκνων; Οπότε τώρα που ο σκοπός επετεύχθη, δεν τον ενδιαφέρει αν θα παραμείνει μαζί της ή όχι;
Δεν υπάρχει τίποτ'άλλο που να ενώνει αυτούς τους δυο ανθρώπους ; Συντροφικότητα;
Ούτε καν συμπόνια; (και δεν το λέω βέβαια με τη στενή έννοια της λύπησης)
Εντάξει, δεν κάθεσαι σε μια σχέση 18 χρόνια αν δε νιώθεις για την άλλον/η. Απ΄ την άλλη, νομίζω ότι αυτό που θέλει να πει ο φίλος του είναι ότι "του τελείωσε¨ κι ότι από εδώ και πέρα, εφόσον και τα παιδιά τους μεγάλωσαν, δεν τον ενδιαφέρει αν θα χωρίσει ή όχι. Δεν ακούγεται ωραία, το ξέρω. Μα υπάρχουν κι αυτά. Μη σου κάνει εντύπωση...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.