15-10-23
16:25
Μωρέ, μια χαρά είναι η δική σας γενιά. Νιάτα, δεν το συζητώ. Και τα 25 και τα 30 και τα 40, μια χαρά είναι. Με λίγα λόγια αυτό που ήθελα να πω είναι ότι και τα 50 έχουν τη χάρη τους. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις...Είναι στον άνθρωπο, πολλοί στις ηλικίες 55+ μπαίνουν σε mood : μαμ,κακα,νάνι.
Κάποιοι όντως έχουν και διάθεση αλλά αυτό που έχω παρατηρήσει είναι οτι σε τέτοιες ηλικίες δεν έχουν πολλές αντοχές να σπάνε το κεφάλι τους και να αναλώνονται. Πάνε πιο πολύ καθαρά με εμπειρία μετά απο ένα σημείο. Έχει πλεονεκτήματα αυτό αλλά κατά την γνώμη μου έχει και μειονεκτήματα. Είναι το σημείο που μπαίνει η νέα γενιά βασικά και κάνει τα δικά της μαγικά.
Αυτό που λες μαμ, κακά και νάνι, νομίζω ότι έχει να κάνει και με τον άνθρωπο. Άλλοι είναι "ζουζούνια", που λέμε, και δεν έχουν ησυχία κι άλλοι απολαμβάνουν την ημεμία που η καθημερινότητα εξασφαλίζει. Ξέρεις..."τα συνηθισμένα", που λέμε, μεγαλώνοντας, αποπνέουν και μια σταθερότητα, μια γαλήνη. Δεν έχει "εκπλήξεις" η ζωή και κάποιοι αυτό το απολαμβάνουν...
Άμα μιλάει η φωνή της λογικής...Μόνο εαν περνάς καλά περνάνε γρήγορα .
15-10-23
11:11
Έχεις. Και δε στο λέω μόνο γιατί είμαι κάπου εκεί κοντά, αλλά γιατί έτσι είναι. Έχεις όρεξη. Δεν αναλώνεσαι, όπως παλαιότερα (στις προηγούμενες δεκαετίες). Έχεις κάνει τα λάθη σου, έχεις "πληρώσει" το τίμημα αυτού που τώρα είσαι και δε χρειάζεται ν΄ αποδείξεις τίποτα και σε κανέναν (ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό...). Και μόνο αυτό είναι άκρως αναζωογονητικό...Εαν μιλάμε για τον μέσο παππού/γιαγιά ναι τότε σίγουρα δεν έχουν και πολλά να προσφέρουν. Εαν και το να προσέχουν τα εγγόνια που έλεγα δεν είναι μικρή υπόθεση, είναι κάτι σημαντικό και χρήσιμο. Πέραν απο αυτά όμως υπάρχουν διάφορες δουλειές και επιστημονικά πεδία που εαν είσαι 50 χρονών με 30 χρόνια εμπειρία, είσαι ανεκτίμητος. Το πρόβλημα είναι οτι στα 50 ίσως δεν έχεις πλέον τόση όρεξη όσο είχες πολύ νεότερος.
Μπορεί σε αυτή την ηλικία ένας άνθρωπος να είναι όμορφος, δραστήριος και πιο δημιουργικός από ποτέ...
Όσον αφορά τις ρυτίδες, τα κολλαγόνα κ.λπ., οκ, δε ζήσαμε δα κατοχή. Δεν πεινάσαμε, δε βασανιστήκαμε, δε ζήσαμε μες τη φτώχια και την ταλαιπώρια. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα...
Όμως τα χρόνια περνάνε γρήγορα. Είναι σαν αυτό που λέμε "εκεί που ήσουν ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ΄ρθεις"...
14-10-23
16:33
Θα σου πρότεινα να το σκεφτείς και ν΄ ανεβάσεις τον πήχη. Από τα 50...46
απίστευτο μου φαίνεται. πως περάσανε τα χρόνια.
46 που είσαι...με το "στόχο" που θες (50 ή 51) δεν έχει διαφορά...
Ανέβαινε...