08-01-24
11:37
Υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις τις οποίες εγώ χαρακτηρίζω ως "απαγορευμένες" και όταν τις κάνω κλονίζουν και τη δική μου υπάρξη και αντίληψη για την ζωή.
Κάποιες απο αυτές είναι οι εξής :
Όταν μεγαλώνεις ενα παιδί στα πούπουλα και με τον απόλυτα σωστό τρόπο και είναι αγγελικά πλασμένη η ανατροφή του πότε του λες την αλήθεια για τον κόσμο; Την πραγματική σκληρή αλήθεια όμως. Το αφήνεις να την ανακαλύψει μόνο του; Κι αν ναι με πόση περίσσεια υποκρισία του λες ουσιαστικά πως απο δω και πέρα βγάλτα πέρα μόνος σου, και έχει το σθένος να ανταπεξέλθει μεγαλωμένο σε εναν ρόζ κόσμο και με σωστότατη ανατροφή και μόνο με χάδια και αγάπη; Τελικά ποιος είναι ο σωστός τρόπος να μεγαλώνεις παιδί;
Η άλλη ερώτηση με προβληματίζει βαθύτατα.
Πόσοι απο τους ανθρώπους που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο και έχουν ευαισθησία για τον κόσμο (και βάζω κι εμένα σε αυτό) και γενικά είναι πολύ καλοί άνθρωποι δεδομένων άλλων συνθηκών (χρήματα ή εξουσία) δεν θα πετούσαν την ιδεολογία στα σκουπίδια και γευόμενοι τα λούσα μπαίναν στην λούπα της εκμετάλλευσης άλλων ανθρώπων; Μήπως είναι "αγαθοί" και "ηθικοί" μέχρι να τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία να συμβάλλουν στην διαφθορά και απλά δεν έτυχε ποτέ να γίνει αυτό;
Μήπως και όσοι εκμεταλλεύονται τον κόσμο το κάνουν επειδή τους δόθηκε το βήμα κι αν δεν τύχαινε να ήταν και εκείνοι άνθρωποι που νοιάζονται και συμπάσχουν;
Κι άλλες πολλές ερωτήσεις που πραγματικά δεν θέλω καν να τις κάνω και οταν τις κάνω είναι με πολύ συγκεκριμένα άτομα γιατι έχουν πολλά περιθώρια παρεξήγησης.
Δεν περιμένω απαντήσεις σε αυτά, καμία απάντηση δεν θα μου αρκεί όπως και να χει.
Κάποιες απο αυτές είναι οι εξής :
Όταν μεγαλώνεις ενα παιδί στα πούπουλα και με τον απόλυτα σωστό τρόπο και είναι αγγελικά πλασμένη η ανατροφή του πότε του λες την αλήθεια για τον κόσμο; Την πραγματική σκληρή αλήθεια όμως. Το αφήνεις να την ανακαλύψει μόνο του; Κι αν ναι με πόση περίσσεια υποκρισία του λες ουσιαστικά πως απο δω και πέρα βγάλτα πέρα μόνος σου, και έχει το σθένος να ανταπεξέλθει μεγαλωμένο σε εναν ρόζ κόσμο και με σωστότατη ανατροφή και μόνο με χάδια και αγάπη; Τελικά ποιος είναι ο σωστός τρόπος να μεγαλώνεις παιδί;
Η άλλη ερώτηση με προβληματίζει βαθύτατα.
Πόσοι απο τους ανθρώπους που νοιάζονται για τον συνάνθρωπο και έχουν ευαισθησία για τον κόσμο (και βάζω κι εμένα σε αυτό) και γενικά είναι πολύ καλοί άνθρωποι δεδομένων άλλων συνθηκών (χρήματα ή εξουσία) δεν θα πετούσαν την ιδεολογία στα σκουπίδια και γευόμενοι τα λούσα μπαίναν στην λούπα της εκμετάλλευσης άλλων ανθρώπων; Μήπως είναι "αγαθοί" και "ηθικοί" μέχρι να τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία να συμβάλλουν στην διαφθορά και απλά δεν έτυχε ποτέ να γίνει αυτό;
Μήπως και όσοι εκμεταλλεύονται τον κόσμο το κάνουν επειδή τους δόθηκε το βήμα κι αν δεν τύχαινε να ήταν και εκείνοι άνθρωποι που νοιάζονται και συμπάσχουν;
Κι άλλες πολλές ερωτήσεις που πραγματικά δεν θέλω καν να τις κάνω και οταν τις κάνω είναι με πολύ συγκεκριμένα άτομα γιατι έχουν πολλά περιθώρια παρεξήγησης.
Δεν περιμένω απαντήσεις σε αυτά, καμία απάντηση δεν θα μου αρκεί όπως και να χει.
08-01-24
01:18
Ποια είναι η σωστή αναλογία;στην σωστή αναλογία
Ποιο καλό είναι αρκετό να αντισταθμίσει την απέραντη δυστυχία στον κόσμο;
Και δεν μιλάω για τον μικρόκοσμο που έχουμε χτίσει εμείς εδώ σε αυτήν την πλευρά, μιλάω για τον πλανήτη όλο.
Anyway, μεγάλη συζήτηση και έχεις point σε αυτό που λες. Εύχομαι να μην χάσεις αυτές τις ισορροπίες ποτέ.
08-01-24
01:07
όσα πιο πολλά μαθαίνεις για τον κόσμο τόσο πιο δυστυχής είσαι.
Προσωπικά το κάνω embrace γιατι αναγνωρίζω πως είναι υπαρκτή η δυστυχία και ο πόνος και έχει κάθε λόγο κάποιος να νιώθει έτσι.
Η άλλη επιλογή είναι το μούδιασμα.
You pick your poison.
Προσωπικά το κάνω embrace γιατι αναγνωρίζω πως είναι υπαρκτή η δυστυχία και ο πόνος και έχει κάθε λόγο κάποιος να νιώθει έτσι.
Η άλλη επιλογή είναι το μούδιασμα.
You pick your poison.
08-01-24
00:33
Γιατι υπάρχει και κάτι άλλο;σας συμβαίνει και σας ξαφνικά να έχετε μια αίσθηση ματαιότητας; Απαισιοδοξίας για τα πάντα;