Ophelia
Διάσημο μέλος
I know it's hard to tell how mixed up you feel
Hoping what you need is behind every door
Each time you get hurt, I don't want you to change
Because everyone has hopes, you're human after all
The feeling sometimes, wishing you were someone else
Feeling as though you never belong
This feeling is not sadness, this feeling is not joy
I truly understand, Please, don't cry now
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Please don't go, I want you to stay
I'm begging you please, please don't leave here
I don't want you to hate for all the hurt that you feel
The world is just illusion trying to change you
Being like you are
Well this is something else, who would comprehend?
But some that do, lay claim that
Divine purpose blesses them
That's not what I believe, it doesn't matter anyway
A part of your soul ties you to the next world
Or maybe to the last, I'm still not sure
What I do know is, to use the world is different
As we are to the world but, I guess you would know that
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
κάτι πουλιά πετούν πάνω απ' τη στάχτη
που άφησε πίσω του όταν έφυγε ο νοτιάς και
μου τραγουδάνε "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει"
Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής
κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη
βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και
μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει"
Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό
θα μπεί στον κήπο αυτό
όλο το φως που υπάρχει...
θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό
θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό
και θα ρωτάει να μάθει...
πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά
πόσο είχε λείψει εκεί μακριά
ποιός θα φροντίζει τ' άνθη...
Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
κάτι παιδιά που γκρέμισαν το φράχτη
μου 'παν σε είδαν πάλι απ' έξω να περνάς και
έπειτα είπαν "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει"
Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό
θα μπεί στον κήπο αυτό
όλο το φως που υπάρχει...
θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό
θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό
και θα ρωτάει να μάθει...
πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά
πόσο είχε λείψει εκεί μακριά
ποιός θα φροντίζει τ' άνθη...
Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής
κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη
βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και
μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
https://www.youtube.com/watch?v=uCFKeEt0_04
I am merely the product
Of the life that I've lived
An amalgam of sorrows
And the wisdom they give
But the weight has grown heavy
And its dragging me down
It's so hard not to sink now
But I don't want to drown
CHORUS
I'm damaged
But somehow I've managed
This far
But I don't know if I can find my way back home
I'm damaged
But somehow I've managed
For now
But I don't think I can face this on my own
There is beauty in hardship
There are poems in grief
There are trials we must go through
Though they may shake our beliefs
But I don't know how I got here
Lost in the cynical dusk
Set adrift in the worry
That I've no one to trust
(CHORUS)
If to suffer is holy
I'll take my share of the pain
I can swim through this sadness
If there's something to gain
I can reach for the surface
And try to pull myself free
But the last thing I want is
To drag you down here with me
p.s Αυτά για όποιον πιστεύει οτι το συγκεκριμένο είδος δεν έχει ''βάθος'' στους στίχους του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
is it oh so lonely, is it all so dark
do i feel your warmth if we lay down breathless
does it feel the same like
taking a breath before i rest
you made me feel like i`m
loosin`this all for nothing
this is why i want you, it`s the deepest touch
it`s the deepest lust and i hope the same for you
come tonight my saviour, cry tonight my angel child
read the lines i bleed
when i leave my heart to you
be my heart and my flame
become my water
marry pain within...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Χαμένη ελπίδα-Θοδωρής Κοντάκος
Κολλημένος στον τοίχο
αδειανός στην ψυχή και στο στίχο.
Στο στομάχι μου πόνος.
Νιώθω να 'μαι παντού μα και μόνος.
Ήρθε πάλι το βράδυ.
Μέρα δεν ξημερώνει
πνίγομαι στο σκοτάδι
και στα δάκρυα λιώνω,
μήπως έτσι απλά απαλύνω τον πόνο.
Τίποτα,
τίποτα δεν έχει μείνει για μένα.
Τώρα πια,
γιατί νιώθω όλα πως πήγαν χαμένα;
Τι είν' αυτό;
Που κάποτε μέσα απ' τα μάτια σου είδα;
Ποιο εγώ;
Ποια γη, ποιο νησί, ποια χαμένη πατρίδα;
Ένας δρόμος υπάρχει
κι εδώ δε συγχωρούνται τα λάθη.
Οδηγεί στ' όνειρό μου
που κάποιος μ' έπεισε τότε
πως δε θα γίνει δικό μου.
Όμως έκανε λάθος.
Αξίζει να πονάς, να ζεις για ένα πάθος.
Να φοβάσαι να λιώνεις
κι όμως μετά
να μην πρέπει να το μετανιώνεις.
Είμαι 'δω!
Πάντα θα υπάρχει ένας δρόμος για μένα.
Τώρα πια,
δεν πρόκειται να χαριστώ σε κανέναν!
Τ' όνειρο
που κάποτε μέσα απ' τα μάτια σου είδα…
είναι εδώ…
στη γη, στο νησί στη χαμένη μου ελπίδα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Έχω ένα παπάκι, να μου κάνει πα, να μου κάνει πάπαπα
κι ένα κουνελάκι που όλο μου κουνάει που όλο μου κουνάει
τα αυτιά
και δεν μου καίγεται καρφί, αν εσύ περνάς και δεν μου
ξαναμιλάς
και δεν μου καίγεται καρφί, αν εσύ περνάς και δεν μου
ξαναμιλάς
Ίσως να ξανάρθεις όταν θα 'χω πια, όταν θα 'χω πια χαθεί
Κι ή θα με 'χουν θάψει, ή θα έχω μα ή θα έχω μαραθεί.
Κι ας μη σου καίγεται καρφί κι ας συνήθισες κι ας συνήθισες
κι εσύ
Κι ας μη σου καίγεται καρφί κι ας συνήθισες κι ας συνήθισες
κι εσύ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
Η αγάπη που νοιώθω για σένα είναι φωτιά,
φοβάμαι μήπως καώ όπως παλιά
Τότε που έγειρα πιο πέρα χωρίς ψυχή
χωρίς αέρα μακριά
Φωτιά, Φωτιάααααα
Το μίσος που νοιώθω για μένα μαύρη σκιά,
φοβάμαι μήπως μέσα μου πει και γίνει φωτιά
Και νοιώσω σαν μια καταιγίδα
χωρίς λιμάνι και ελπίδα
Φωτιά, Φωτιά ααααα
π.ς.Έψαξα στο youtube για βίντεο αλλά δεν βρήκα το πρωτότυπο και τα άλλα είναι πολύ μέτρια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ophelia
Διάσημο μέλος
ενδεικτικά γράφω αυτούς που μου έρχονται γρήγορα στο μυαλό.
it's only comfort calling late
every me and every you...
*placebo*
I tried to be someone else
but nothing seemed to change
I know now, this is who i really am inside
Falling from my self
Falling for a chance
I know now, this is who i really am...
*30 seconds to mars*
...save, It will make you insane
and I'm bending the truth
you're to blame
for all the life that you're losing
you watch this space
but I'm going all the way
and be my slave to the grave
I'm a priest god never paid...
*muse*
...We must have died along,
a long long time ago
Who knows? not me
We never lost control
You're face to face
With the man who sold the world!
*David bowie*
...Cause we are the ones that want to play
Always want to go
But you never want to stay
And we are the ones that want to choose
Always want to play
But you never want to lose...
*S.O.A.D*
..................Αυτά τα ολίγα! και μου έρχονται πολλά πολλά ακόμα στο μυαλό αλλά αν αρχίσω να τα γράφω τώρα θα διαβάζετε μέχρι του χρόνου!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.