16-01-24
22:32
Ντρεποτανε πολύ , έλεγε συνέχεια, "συγνώμη βρε παιδιά, χίλια συγνώμη" ..
Ήταν τόσο αστείο που είχαμε πεθάνει στα γέλια οι περισσότεροι και σε κάθε στροφή του δίναμε οδηγίες πώς να το κρατάει να μην πέφτει πάνω μας , και τον βοηθούσα με κιόλας αν και οι περισσότεροι είχαμε σακούλες στα χέρια από τα ψώνια.
Συμπληρώνω
-"Συγνώμη βρε παιδιά, χίλια συγνώμη, είπα και'γω μία φορά να πάρω μπακλαβά από τον κυρ Στέφανο ... παρεμπιπτόντως τέλειος ... τέτοιο μπακλαβά πουθενά αλλού δεν θα βρείτε ... μόνο στην όδο τάδε ..."
Διαδραστικό μάρκετινγκ , οπότε και σου πιάνει την ομιλία και σου κάνει και διαφήμιση.
16-01-24
22:12
Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, προς υπεράσπισή του ο τύπος τι είπε;Τώρα μου θυμισες άλλη ιστορία, παραμονές Χριστουγέννων που ολοι είναι στα μαγαζιά και ψωνίζουν, επιστρέφοντας από την δουλειά στο κέντρο και ενώ έχει πάρα πολύ κόσμο μέσα στο λεωφορείο, εισβάλει ένας τύπος με ένα μεγάλο ταψί μπακλαβά στα χέρια.. τον κοιταζουμε με ύφος .."καλά ρε φίλε που πας με τον μπακλαβά, δεν βλέπεις ότι δεν χωράμε?"
Αυτός τεντώνει τα χέρια και κρατάει το ταψί πάνω από τα κεφάλια μας.. Ε λοιπόν στην πρώτη στροφή του λεωφορείου να αρχίσουν να πέφτουν τα σιρόπια πάνω μας.. το πώς γλύτωσε ο τύπος το ξύλο ειναι απορίας άξιο..
16-01-24
22:08
Αν έβγαινε σε βιβλίο/ταινία φαντάζομαι ο τίτλος που θα άρμοζε θα ήταν "Ζωή γεμάτη γλυκά περιστατικά".Τώρα μου θυμισες άλλη ιστορία, παραμονές Χριστουγέννων που ολοι είναι στα μαγαζιά και ψωνίζουν, επιστρέφοντας από την δουλειά στο κέντρο και ενώ έχει πάρα πολύ κόσμο μέσα στο λεωφορείο, εισβάλει ένας τύπος με ένα μεγάλο ταψί μπακλαβά στα χέρια.. τον κοιταζουμε με ύφος .."καλά ρε φίλε που πας με τον μπακλαβά, δεν βλέπεις ότι δεν χωράμε?"
Αυτός τεντώνει τα χέρια και κρατάει το ταψί πάνω από τα κεφάλια μας.. Ε λοιπόν στην πρώτη στροφή του λεωφορείου να αρχίσουν να πέφτουν τα σιρόπια πάνω μας.. το πώς γλύτωσε ο τύπος το ξύλο ειναι απορίας άξιο..
16-01-24
19:19
Μόνο και μόνο που γράφουμε στο e-steki δεν πιάνει για "Μιλάτε σε αγνώστους";