touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,050 μηνύματα.
11-02-24
10:50
Δεν είναι ακριβώς έτσιΌταν έχεις μια δημόσια υγεία που είναι ανύπαρκτη τότε η ιδιωτική ασφάλιση είναι μονόδρομος. Όταν πας στο δημόσιο νοσοκομείο και περιμένεις ώρες ολόκληρες για να σε δουν, σε πετάνε σε δωμάτια μαζί με άλλους 5-6 ασθενείς ενώ πλέον τα δημόσια νοσοκομεία έχουν γεμίσει με Ρομα / Πακιστανους καταλαβαίνεις ότι η ιδιωτική ασφάλιση είναι επιτακτική ανάγκη. Όσο αφορά τις υποδομές των δημοσίων νοσοκομείων δεν χρειάζεσαι να πω κάτι καθώς θυμίζουν βομβαρδισμένο τοπίο δυστυχώς.
Ανύπαρκτη δεν είναι, απλά υπερφορτωμένη. Έτσι είναι και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπως θα διαπιστωσεις σύντομα.
Οι ώρες αναμονής είναι μερικές φορές αναγκαίες, αν έχεις κάτι δύσκολο και πρέπει να διερευνηθεί από διάφορες ειδικότητες. Ούτε τα ιδιωτικά έχουν όλες τις ειδικότητες <<επί ποδός>>. Μάλιστα, ακόμα και σε μεγάλα ιδιωτικά υπάρχουν ειδικότητες που έρχονται συγκεκριμένες μέρες. Τουλάχιστο στα εφημερεύοντα κρατικά υπάρχουν όλες οι ειδικότητες και τελειώνεις την ίδια μέρα
Δε σε πετάνε ποτέ. Εννοείς σε μεταφέρουν σε θάλαμο. Βασικά στα κρατικά σε νοσηλεύουν μόνο αν είναι απαραίτητο. Δεν πιάνουν τα κρεβάτια για να πάρουν χρήματα νοσηλείας
Το αν στο διπλανό κρεβάτι νοσηλεύεται άνθρωπος με λίγο πιο σκούρο δέρμα από σένα, δε νομίζω να ενοχλεί.
Ναι, ως ξενοδοχεία, τα ιδιαωτικά είναι απείρως καλύτερα (ωραίες κουρτίνες, παράθυρα, πόρτες κλπ)
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,050 μηνύματα.
10-02-24
14:24
παιδιά , ζωτω συγνωμη, έκανα λάθος λογαριασμό. το χρόνο έρχεται 2400 και σε 10 χρόνια 24.000Κοίτα, είπε ο φίλος παραπάνω, δίνει 200 ευρω το μήνα για μια καλή ιδιωτική. Δηλ το χρόνο : 1200, δηλ στα 10 χρόνια 12.000. Δεν είναι λίγα. Αν είσαι υγιής, γιατί μόνο τότε σε παίρνουν οι ιδιώτες, πόσες φορές θα χρειαστείς να έχεις μια δύσκολη νοσηλεία; Σε καλές συνθηκες 1 φορά στα 10 χρόνια. Αν τα αποταμιεύεις, είσαι καλυμένος και δεν έχεις τις δυσάρεστες εκπλήξεις, α αυτό, εκείνο δε στο καλύπτουμε.
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,050 μηνύματα.
10-02-24
13:37
Κοίτα, είπε ο φίλος παραπάνω, δίνει 200 ευρω το μήνα για μια καλή ιδιωτική. Δηλ το χρόνο : 1200, δηλ στα 10 χρόνια 12.000. Δεν είναι λίγα. Αν είσαι υγιής, γιατί μόνο τότε σε παίρνουν οι ιδιώτες, πόσες φορές θα χρειαστείς να έχεις μια δύσκολη νοσηλεία; Σε καλές συνθηκες 1 φορά στα 10 χρόνια. Αν τα αποταμιεύεις, είσαι καλυμένος και δεν έχεις τις δυσάρεστες εκπλήξεις, α αυτό, εκείνο δε στο καλύπτουμε.Οι ασφαλιστικές εταιρείες και η λειτουργία τους είναι ολόκληρη επιστήμη. Όποιος νομίζει οτι έχει ιδιωτική ασφάλιση έτσι απλά, θα βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων όταν τη χρειαστεί για κάτι σοβαρό. Υπάρχουν τόσα ψιλά γράμματα και προϋποθέσεις των προϋποθέσεων που τελικά θα επιλέξει όταν έρθει εκείνη η ώρα α) να πάει σε δημόσιο και να δώσει φακελάκι ή β) να πάει σε ιδιωτικό νομίζοντας οτι θα τον καλύψει η ασφάλεια και τελικά θα πληρώσει τα μαλλιοκέφαλά του.
Αν έχεις να τα δώσεις, κακό δεν κάνει να έχεις μια ακόμα δικλείδα ασφαλείας. Απλά για πλήρη κάλυψη, δεν είναι.
Όπως είπε η Πουπουλίνα, πας στο δημόσιο στα επείγοντα και αν όντως χρειάζεσαι άμεση επέμβαση, σε βουτάνε και σε χειρουργούν, άσχετα ποιος είσαι και πόσα λεφτά βγάζεις.
Λάθος διαγνώσεις γίνονται πάντα και παντού. Κι οι γιατροί άνθρωποι είναι.
touvlo
Πολύ δραστήριο μέλος
Η touvlo αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,050 μηνύματα.
10-02-24
09:02
Θα διαφωνήσω Φώτη.100 φορές καλύτερη η ιδιωτική υγεία σε όλα τα επίπεδα.
Επειδή είχαμε οικογενειακές περιπέτειες, κατέληξα στο εξής:
Όσον αφορά διάγνωση και μακροχρόνια θεραπεία νόσων, καλύτερα είναι τα δημόσια νοσοκομεία. Διαθέτουν όλες τις ειδικότητες, σε ...ξεσκονίζουν κανονικά δίχως ιδιοτέλεια. Το μόνο μειονέκτημα είναι η ταλαιπωρία, αλλά αν πρόκειται για σοβαρή περίπτωση, θα την αντέξεις.
Η ιδιωτκή υγεία, πέρα απ το ότι απαιτεί χρήμα, που δεν έχει καθένας, έχει λιγότερες δυνατότητες έγκυρης διάγνωσης σε πολύ δύσκολες περιπτώσεις, τονίζω. Συχνά σε στέλνουν απ τις ιδιωτικές κλινικές σε μεγάλα νοσοκομεία, για συγκεκριμένες εξετάσεις, δηλ τελικά την ταλαιπωρία δεν τη γλυτώνεις.
Εκεί που θα πήγαινα σε ιδιωτικό (ω μη γενοιτο), είναι σε κάποια επείγουσα επέμβαση, που λόγω φόρτου εργασίας δεν μπορούσαν να την κάνουν σε δημόσιο, πράμα που έχει συμβεί. Βέβαια, χρειάζεται ένα σεβαστό ποσό στην άκρη, που οι γεροντότεροι, πάντα φύλαγαν γιαυτές τις περιπτώσεις.
Συγκεκριμένα: σε καρκονοπαθείς με μακρόχρονους ελέγχους και θεραπείες, θα συνιστούσα δημόσιο, όπως επίσης σε αιμοκαθάρσεις και γενικά σε μακροχρόνιες θεραπείες. Επίσης σε δύσκολες διαγνώσεις <έχω κάτι σοβαρό, αλλά δεν εντοπίζουν οι γιατροί τι ακριβώς>, τράβα δημόσιο.
Σε μια μεμονωμένη επέμβαση, επείγουσα και σοβαρή πχ νευροχειρουργική, φεύγεις για ιδιωτικό.
Αυτά όλα ανθρώπινες απόψεις, δηλ τι θα έκανα ως άτομο.
Το κράτος, δεν μπορεί να αφήνει τον κόσμο στην ιδιωτική υγεία, αν έχεις χρήμα ζεις, αν δεν έχεις πεθαίνεις. Εννοείται πως πρώτο μέλημα ενός οργανωμένου κράτους πρέπει να είναι η υγεία