Άλλωστε ζητάω τη γνώμη σας. Οι αντιδιδράσεις στην Τουρκία είναι θετικές, θα ρωτήσω για λεπτομέρειες και τη συγκάτοικό μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ταινία για τα επεισόδια κατά των Ελλήνων της Πόλης στους τουρκικούς κινηματογράφους
Αρχίζει την Παρασκευή στην Τουρκία η προβολή της ταινίας Φθινοπωρινή οδύνη, που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τούρκου λογοτέχνη-πολιτικού Γιλμάζ Καράκογιουνλου και αναφέρεται σε μια ιστορία που εκτυλίσσεται με σκηνικό τα επεισόδια που είχαν οργανωθεί στις 6-7 Σεπτεμβρίου 1955 εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης....
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Milliyet Χασάν Πουλούρ αναφέρεται στο πώς είχαν οργανωθεί από τις τουρκικές αρχές τα επεισόδια του 1955 και πώς μετατράπηκαν σε μία λεηλασία εναντίον των Ελλήνων της Πόλης. Ο Ταχά Ακγιόλ, αρθρογράφος της ίδιας εφημερίδας, αναφερόμενος στα επεισόδια, σημειώνει τα εξής: «Δεν με ενοχλεί να γράφονται και να σκηνοθετούνται οι ντροπές μας αυτές. Πώς αλλιώς θα αντικρίσουμε τον καθρέφτη, για να μάθουμε ότι ορισμένα πράγματα είναι άσχημα;».
...
και
Σκότωσα δέκα ανθρώπους στην Κύπρο, παραδέχθηκε Τούρκος ηθοποιός
Στη συγκλονιστική μαρτυρία ότι στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο σκότωσε δέκα ανθρώπους, προχώρησε γνωστός Τούρκος ηθοποιός στη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής, σοκάροντας τόσο τον παρουσιαστή όσο και τους τηλεθεατές.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των Νέων, ο Αττίλα Ολγκάτς ήταν προσκεκλημένος σε εκπομπή του Κανάλ Τουρκ για να μιλήσει για τη σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί.
Η εκπομπή είχε τελείως διαφορετική κατάληξη από αυτή που το κανάλι και ο παρουσιαστής περίμεναν.
«Στο σενάριο της σειράς σκότωσα έναν άνθρωπο, αλλά τι κρίμα, στην πραγματική ζωή σκότωσα για την πατρίδα δέκα» είπε και άρχισε να εξιστορεί τα δραματικά γεγονότα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, μία ημέρα πριν απολυθεί από το στρατό έγινε η εισβολή στην Κύπρο. Η εντολή ήταν να πάει εκεί και να πολεμήσει. Όταν αντέδρασε, λέγοντας πως «είμαι καλλιτέχνης, δεν μπορώ να σκοτώσω άνθρωπο», ο διοικητής του τού απάντησε: «Εδώ τελειώνει η τέχνη. Εδώ είναι η πραγματική ζωή, ο πόλεμος. Από τη στιγμή που δόθηκε η διαταγή θα σκοτώσεις».
Ο Ολγκάτς είπε ότι το πρώτο παιδί που σκότωσε ήταν ένας στρατιώτης αιχμάλωτος, μόλις 19 χρόνων. «Όταν του έτεινα το όπλο με έφτυσε στο πρόσωπο. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο. Μετά σκότωσα άλλους εννέα. Κάθε φορά που σκότωνα κάποιον πήγαινα στο αρχηγείο και έκλαιγα. Την άλλη μέρα ξανασκότωνα» διηγήθηκε ο Τούρκος ηθοποιός.
Όπως είπε, από τότε δεν τον εγκατέλειψαν οι εφιάλτες και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεχόταν ψυχολογική στήριξη. «Γι' αυτό ακόμη δεν τρώω κρέας. Δεν μπορώ να δω αίμα. Έχω ακόμη στο μυαλό μου τα παιδιά που σκότωσα, τα τρομακτικά πτώματα» εξομολογήθηκε, για πρώτη φορά μετά από 35 χρόνια.
«Η Τουρκία μπήκε σε έναν τρομακτικό πόλεμο. Είμαι ο πρώτος καλλιτέχνης που σκότωσε άνθρωπο» δήλωσε ο Τούρκος ηθοποιός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τώρα, αν εσύ επηρεάζεσαι από την ιστορία και την πολιτική 400+ ετών των γειτόνων στο αν θα ανέπτυσσες φιλίες με έναν Τούρκο, είναι δικό σου θέμα και αφορά την οπτική σου γωνία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αλλά και πάλι, τι σχέση έχουν οι πολιτισμοί του παρελθόντος;;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Με ποια «Τουρκία», αδελφέ Μαχμούτ; Την Τουρκία των «ντονμέδων» Στρατηγών ή του ταλαίπωρου λαού της; Την Τουρκία που ανέδειξαν στην ιστορία ο Οίκος των Οσμανίδων(13ο- 18ο αιών.) ή την Τουρκία που κατασκεύασε ο Αγγλοσαξονικός Ιμπεριαλισμός (19ο- 21ο αιών.);
Κάθε λαός έχει τις πλευρές του, οπότε μπορείς απλά να απαντήσεις με βάση το τι σημαίνει για σένα "Τουρκία". Αν και το να αναφερθείς στους γείτονες ως Σελτζούκους δε θα ήταν πετυχημένο.
(πήρα την πρωτοβουλία να απαντήσω, γιατί ο Mahmut έχει καιρό να μπει. Δυόμισι χρόνια, για την ακρίβεια).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Βέβαια, πάλι θα αναρωτιόμουν αν έπρεπε να στρέψω όλο μου το μίσος προς τους Τούρκους, ή αν θα ένιωθα σαν άτυχο πιόνι πολιτικών χειρισμών των "μεγάλων" δυνάμεων... Δύσκολο.
Commie, πώς θα 'λεγες ότι νιώθουν γενικά οι συμπατριώτες σου;
Έχω μιλήσει με Κύπριους για το θέμα, και έχω ακούσει ανάμικτες απόψεις...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Επίσης ομολογώ ότι το κάνει πιο εύκολο το ότι στην οικογένειά μου δεν έχουμε κάποια ιστορία πονεμένη, δεν καταγόμαστε από τη Μικρά Ασία, πχ, δεν έχουμε ρίζες στην Κωνσταντινούπολη. Αλλά και έτσι να ήταν, αν κρίνω από το πώς το αντιμετωπίζουν φίλοι μου με τέτοιες οικογένειες, δε θα ήταν πρόβλημα.
Τώρα στο καθαρά προσωπικό επίπεδο, κοιτάω την κοπέλα και δε βλέπω μία "από αυτούς". Βλέπω έναν γλυκό άνθρωπο, με πολλές κοινές εμπειρίες και παραδόσεις με μένα. Ο πατέρας της κατάγεται από τον Πόντο, μαγειρεύουμε παρόμοια φαγητά και λατρεύει το ντάκο, που της έκανα μια φορά. Δεν κολλάμε σε συγκρίσεις, δεν αναλύουμε τίνος είναι ο μπακλαβάς ούτε επαναλαμβάνουμε "α, είμαστε αδέρφια".
Βέβαια παίζει ρόλο και το ότι έχουμε ανεχτεί πολλά πειράγματα, άσχετα από τη φιλία μας.
Αυτή έπρεπε να καταρρίψει τα στερεότυπα που έχουν οι κεντροευρωπαίοι για τους Τούρκους, αφού έχουν γνωρίσει μόνο τους συντηρητικούς ανθρώπους που ήρθαν από τα βουνά εδώ, έχουν μαγαζί döner, μιλάνε ελάχιστα γερμανικά, ακούν δυνατά τουρκική μουσική, φορούν μαντήλες. Έπρεπε να αποδείξει ότι είναι μία μορφωμένη ανοιχτόμυαλη γυναίκα, που -ω ναι- κάνει σεξ με τον εκάστοτε φίλο της, και ναι, δεν είναι ανάγκη να είναι τούρκος.
Εγώ έπρεπε να υποστώ πειράγματα αλά "πού να φάμε; Πστ, Γίδι, πάμε σε... DÖNER;;; Αντέχεις;;;;" ή "τζατζίκι; Τι είναι αυτό, εκείνο το τουρκικό πατέ με γιαούρτι;"
Και άλλα πολλά. Έχω ανοίξει και θέμα σχετικά με αυτό.
Έτσι η στενομυαλιά των άλλων μας έφεραν κοντά.
Τις προάλλες μου έλεγε ότι έχουν μία έκφραση στα τουρκικά, από την περιοχή της Σμύρνης: "πέτα τον Έλληνα στη θάλασσα". Το ανέφερε σε σχέση με το πόσο τους είχε ενθουσιάσει ο Ρουβάς, κι έλεγαν μεταξύ τους για πλάκα "αυτόν τον Έλληνα, γιατί τον πετάξαμε στη θάλασσα βρε παιδιά;"
Της κάνω "μάλλον αυτή η έκφραση έχει να κάνει με την καταστροφή της Μικράς Ασίας".
Μου λέει "ναι, προφανώς".
Και απλά αλλάξαμε θέμα. Γιατί αν θέλαμε να εμβαθύνουμε, θα είχαμε και οι δύο ιστορίες να αφηγηθούμε, καμία δε θα "ανήκε" στους καλούς ή τους κακούς.
Αν ποτέ θελήσουμε να μιλήσουμε για πολιτική, θα το κάνουμε, χωρίς ταμπού.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Υπάρχουν πολλά θέματα. Του ψευδοκράτους, της κατοχής, του ρόλου των Άγγλων και του πώς μοίρασαν το νησί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Είσαι όντως τόσο αρνητικά προκατειλημμένη κατά όλων των Τούρκων;
Πώς θα ένιωθες αν γνώριζες κάποιον;
Γιατί η δική μου γνώμη είναι ότι στον πόλεμο γίνονται πολλά αισχρά. Κι αυτό δε θα δικαιολογήσει ποτέ στο παραμικρό τις βιαιοπραγίες και τους βιασμούς, αλλά ήταν μονομερής αυτή η βία;
Προσωπικά δεν έχω τριβή με το θέμα αυτό, συγκατοικώ με μία τουρκάλα και είμαστε φίλες. Το θέμα της Κύπρου δεν έχει αναφερθεί, δεν ξέρω καν αν είναι ταμπού, δεν έτυχε να αναφερθούμε εκεί... Αλλά σαν Ελληνίδα θα αποφύγω να μιλήσω για την Κύπρο με τους γείτονες, θα προσέχω αν μιλήσω με Κύπριους, τουλάχιστον μέχρι να μάθω παραπάνω.
Ωστόσο αν έχω κάποιον να κατηγορήσω, θα ήταν πιο πολύ το έναυσμα του πολέμου αυτού, τους Άγγλους κατακτητές... Δεν ξέρω αν πάμε να ανοίξουμε άλλο θέμα τώρα, ή αν είναι όντως η αρχή του κακού, που τελικά μας/με κάνει πιο άνετη με το να κοιτάξω έναν Τουρκο(κύπριο) στα μάτια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.