ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,407 μηνύματα.
04-03-24
12:54
Ακριβώς, γι' αυτό και συνηθίζω να λέω ότι λογική και πίστη είναι εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες. Όχι ότι η πίστη είναι παράλογη, αλλά ότι βασίζεται στη διαίσθηση, είναι υποκειμενική και προσωπική υπόθεση του καθενός, οπότε δεν μπορεί να εξηγηθεί, παρά μόνο να βιωθεί. Σε αντίθεση με τη λογική, η οποία αφορά σε πράγματα που μπορούν να αποδειχτούν και να εξηγηθούν. Για αυτό είναι και ό,τι πιο χαζό και επιβλαβές (για την όποια θρησκεία) να προσπαθείς να αποδείξεις την ύπαρξη του Θεού.Εγώ πάλι θεωρώ πως μόνο βιωματικά μπορείς να προσεγγίσεις ζητήματα πίστης.
όσα βιβλία και να διαβάσεις, όσες θεωρίες και να σου πουν , όση κατήχηση και να σου κάνουν με το ζόρι, αν δεν ανθίσει μέσα σου η γαλήνη που απορρέει από την ασφάλεια που νιώθει η ψυχή σου μπροστά σε κάτι που υπερβαίνει τα πεπερασμένα όρια της ανθρώπινης σου υπόστασης ,δε γίνεται τίποτε.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Και όταν σ εχει πνίξει η υλικότητα αυτού του κόσμου και θες κάτι παραπάνω, πιο ουσιαστικό, εκεί είναι ότι σε έμαθε η γιαγιά να κάνεις. Εκεί είναι η αγάπη του Χριστού που έλεγαν οι παπάδες. Το τελευταιο καταφύγιο και ίσως και το πιο σημαντικό, όταν ο υλικός κόσμος δεν μπορεί να θρέψει την ψυχή σου, όσους περισπασμούς κι αν της πετάξεις, όσα δωράκια κι αν αγοράσεις, όσα πάρτυ και να κανεις με φίλους, όσες φιλενάδες κι αν βρεις.
σαν όπως λεν' «τα πάντα ρει»
στη θάλασσα η εκβολή μας
κι όμως γυρνάμε στην πηγή.
Μεγάλο τραγούδι και νόημα, από τον τεράστιο Ρασούλη, για αυτούς που, όχι μόνο πιστεύουν, αλλά γνωρίζουν, επίσης.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,407 μηνύματα.
04-03-24
08:40
Αυτό που λες δεν γίνεται ούτε είναι φυσιολογικό. Εννοείται ότι δεν είναι σωστό να πιέσεις τα παιδιά σου να πιστέψουν ή να μην πιστέψουν, το έγραψα και εγώ αυτό. Αλλά τις αρχές και τις αξίες σου θα τους τις διδάξεις, θα τα μεγαλώσεις σύμφωνα με αυτές. Κάθε οικογένεια αυτό κάνει, δεν γίνεται να μεγαλώσεις ένα ρομποτάκι, τελείως αποκομμένο από όλες τις επιρροές, το οποίο θα επιλέξει τι θα πιστεύει ή όχι μόλις ενηλικιωθεί.Μια ειναι η αληθεια.
Ότι μαθουν απο παιδια αυτο θα πιστευουν.Λιγες περιπτωσεις ξεφευγουν/Υπαρκτες βεβαια..αλλα λιγες.
Τουτεστιν..ΩΣ ΕΔΩ Ο ΠΡΟΣΥΛΗΤΙΣΜΟΣ.
ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΨΑΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ.
Εννοοντας ουτε την αθεεία μην τους διδαξετε.
ΤΙΠΟΤΑ.
Αφηστε τα μονα τους να βρουν,να ψαξουν...να πιστεψουν ή να μην πιστεψουν.
ilias90
Διάσημο μέλος
Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών. Έχει γράψει 2,407 μηνύματα.
02-03-24
23:54
Καλησπέρα. Όντας Χριστιανός, κατανοώ τις ανησυχίες σου.
Και χωρίς πίεση, αυτό εννοείται, αν θελήσει να ακολουθήσει τον Λόγο του Χριστού ας το κάνει μόνη της. Έτσι και αλλιώς, είναι επιλογή του καθενός να το κάνει, δεν υπάρχει καταναγκαστική πίστη, γιατί απλά δεν είναι πίστη. Και εσύ να δεχτείς την επιλογή της, όποια και αν είναι. Το μοναδικό που μπορείς να κάνεις, αν το θέλεις τόσο πολύ, είναι να προσεύχεσαι για αυτήν.
Άλλωστε «Εισέλθετε διά της στενής πύλης. Ότι στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν»
Κατά Ματθαίον
Η κόρη σου είναι μόλις εννιά χρονών, το να πιάνεις φιλοσοφικές συζητήσεις (οι οποίες ανήκουν στον κλάδο της μεταφυσικής φιλοσοφίας) ιδιαίτερα για υπερβατικά ζητήματα δεν ενδείκνυται.Προσφάτως η κόρη μου και τελευταία το ανακυκλώνει με κάθε ευκαιρία πως δεν πιστευει στο Θεό και πως δεν ειναι αληθινός. Την έχω ρωτήσει αν έχουν κάνει συζητήσεις με φίλες η στο σχολείο και αρνείται. Τη ρωτάω πώς το ξερει πως δεν υπάρχει και μου απαντάει έτσι θέλω έτσι πιστευω. Σα να μου δίνει την αίσθηση ότι δεν εχει κάποια ανάγκη να πιστεψει.
Τι μπορείς να κάνεις, δηλαδή, με ένα εννιάχρονο σε τέτοια ζητήματα; Άλλους τους απασχολούν σε όλη τους τη ζωή αυτά τα πράγματα και λύση (απόλυτη) δεν βρίσκουν (και ούτε θα βρουν.) Απλά πιστεύουν ή όχι. Το καλύτερο -για εμένα- είναι να σταματήσεις τις Θεολογικές συζητήσεις με το παιδί και να το αφήσεις να χαρεί την ηλικία του (ας τις κάνει με τις φίλες της, στο πλαίσιο της ηλικίας τους) και εσύ μπορείς να της μιλήσεις για τις αρχές του Χριστιανισμού από την εφηβεία και μετά, όταν θα αρχίσει να συλλαμβάνει αφηρημένες έννοιες.Εγώ δε ξερω πως να το διαχειριστω. Από τη μια ενδομυχα δε θέλω να βγει άθεη γιατι μέσα μου νιώθω πως η πιστη μας βοηθάει στις αντιξοότητες και μας κάνει ενάρετους και καλοπροαιρετους. Από την άλλη έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η εποχή μας δεν μπορώ να απορρίπτω ότι λογική εξήγηση δεν υπάρχει όπως και επιστημονική. Και βασίζομαι και σε αυτά. Ειμαι μπερδεμενη αλλά λόγω ηλικίας έχω κατασταλαξει πως σωστό η λάθος εγώ πιστευω για τους δικους μου λόγους. Που είπα παραπανω.
Με το παιδι μου τι κάνω ;
Και χωρίς πίεση, αυτό εννοείται, αν θελήσει να ακολουθήσει τον Λόγο του Χριστού ας το κάνει μόνη της. Έτσι και αλλιώς, είναι επιλογή του καθενός να το κάνει, δεν υπάρχει καταναγκαστική πίστη, γιατί απλά δεν είναι πίστη. Και εσύ να δεχτείς την επιλογή της, όποια και αν είναι. Το μοναδικό που μπορείς να κάνεις, αν το θέλεις τόσο πολύ, είναι να προσεύχεσαι για αυτήν.
Μόνο όποιος πιστεύει πραγματικά στον Θεό και όχι όσοι λένε ότι πιστεύουν (δηλαδή οι περισσότεροι)Αβασιμο ότι οποίος πιστευει κ έχει μέσα του το Θεό τελικά σκέφτεται μόνο το καλό κ την αγάπη;
Άλλωστε «Εισέλθετε διά της στενής πύλης. Ότι στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την ζωήν»
Κατά Ματθαίον