giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,289 μηνύματα.
05-03-24
18:08
Γιατί παλιά που έπρεπε οι άντρες να δουλεύουν από παιδια και απ' το πρωί μέχρι το βράδυ για να ταΐσουν την οικογένειά τους είχαν "χρονικά περιθώρια προσωπικής αυτό βελτίωσης"; Ή οι κοπέλες που τις παντρευανε από τα 15-16? Μην ακούω τέτοιες σαχλαμάρες.
Αυτά περί ρουτίνας και κερατου είναι φτωχές δικαιολογίες. Όποιος θέλει να κερατωσει θα κερατωσει. Ο γάμος ή μια μακροχρόνια σχέση θες δεν θες θα έχει μια μονοτονία, μια σταθερότητα. Το θέμα είναι να βλέπεις μια ομορφιά σε αυτό και να χαίρεσαι που το κάνεις αυτό με το άτομο που είναι δίπλα σου (όχι όμως να ξεχνωνται οι συντροφικές ανάγκες του ζευγαριού εννοείται).
Σήμερα υπάρχουν επιλογές. Αυτό είναι το θέμα. Παλιά ήταν μονόδρομος. Σήμερα υπάρχει η επιλογή ξέρω εγώ να αφήσεις τον άντρα σου και να πας στον πλούσιο/νεότερο και το αντίστροφο.
Απλά όπως είπα και πιο πάνω, σήμερα όλοι θέλουν τον εύκολο δρόμο. Γίνεται δύσκολη η ζωή; Τα παρατάω και πάω αλλού. Δεν υπάρχει σεβασμος σε βασικούς θεσμούς, ούτε καν και από τους φτωχούς.
Γιατί τι σε κάνει να πιστεύεις πως δεν συνέβαιναν παλιά αυτά που περιγράφω; Η μόνη διαφορά με το "παλιά" που λες και ξαναλες είναι πως παλιά τα διαζύγια ήταν τρομερά δύσκολο (έως ακατόρθωτο) να βγουν μονομερώς με αποτέλεσμα ακόμα και κέρατο να έπεφτε αν ο ένας δεν ήθελε για λόγους εκδίκησης να το υπογράψει παρέμεναν εγκλωβισμένοι σε έναν δυστυχισμένο γάμο. Επίσης η γυναίκα δεν είχε και πουθενά να πάει, για τους γονείς ήταν ντροπή να πάρουν πίσω μια ήδη "ατιμασμένη" κόρη. Μόνη της δεν υπήρχε περίπτωση να επιβιώσει (+τα παιδιά τα έπαιρνε πάντα ο άντρας).
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,289 μηνύματα.
05-03-24
16:13
Ο Jack λέει την αλήθεια εδώ μέσα. Σκληρή μεν αλλά αλήθεια δε. Από τις σπάνιες φορές που συμφωνώ μαζί του.
Τι ακούμε συνήθως άλλως τε από αυτούς που ρίχνουν κέρατο ή και διέλυσαν το γάμο τους; Ρουτίνα, σταματήσαμε να μιλάμε, ε ρε φίλε κατάντησε νοικοκυρά που μυρίζει κουζινίλα/ ε ρε κολλητή κατέληξε κοιλαράς με καράφλα.
Το χειρότερο της σημερινής εποχής είναι πως δεν δίνει χρονικά περιθώρια για προσωπική αυτοβελτίωση που οδηγεί και σε καλλιτερες σχέσεις. Άπαξ και μπεις στο τρυπάκι της εργασίας και της καθημερινότητας σε πήρε η κατηφόρα, η αναβλητικότητα θα φτάσει στα ύψη.
Τι ακούμε συνήθως άλλως τε από αυτούς που ρίχνουν κέρατο ή και διέλυσαν το γάμο τους; Ρουτίνα, σταματήσαμε να μιλάμε, ε ρε φίλε κατάντησε νοικοκυρά που μυρίζει κουζινίλα/ ε ρε κολλητή κατέληξε κοιλαράς με καράφλα.
Το χειρότερο της σημερινής εποχής είναι πως δεν δίνει χρονικά περιθώρια για προσωπική αυτοβελτίωση που οδηγεί και σε καλλιτερες σχέσεις. Άπαξ και μπεις στο τρυπάκι της εργασίας και της καθημερινότητας σε πήρε η κατηφόρα, η αναβλητικότητα θα φτάσει στα ύψη.