Kate1914
Διάσημο μέλος
Η Kate1914 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,508 μηνύματα.
29-04-24
18:24
Βρε εσύ σωστά τα λες και με αυτή τη διευκρίνηση όντως αλλάζεις πολύ το νόημα της πατριαρχίας απ' ό,τι την είχα στο νου μου, αλλά τι να κάνω που δε με παίρνει να συμφωνήσω ξεκάθαρα.Μα εγω δεν την ειπα καλη, αυτο ηταν ρητορικο τεχνασμα της Αμαρελια λες και ειμαστε στη Βουλη για το ποιος θα κερδισει τις εντυπωσεις. Εγων την χαρακτηρισα ως ενα εκ των πιο προσηκοντων συστηματων απο τεχνικης αποψεως για τον προβιομηχανικο κοσμο χωρις να προδωσω αλλες αξιολογικες κρισεις
Είναι αυτό που είπες πιο πάνω. Κάθε σύστημα έχει τα καλά του, έχει και τα κακά του.
Kate1914
Διάσημο μέλος
Η Kate1914 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 19 ετών και επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,508 μηνύματα.
29-04-24
17:39
Ξέρω ότι ίσως να λάβω πολλές αρνητικές και οργισμένες αντιδράσεις, να χαρακτηριστώ χαζή και ότι έχω πρόβλημα κατανόησης, αλλά έτσι είναι η ανταλλαγή απόψεων.
Παρακολουθώντας το θέμα τις τελευταίες μέρες, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω ένα πράγμα. Γιατί ως γυναίκες προσπαθούμε μετά μανίας να πείσουμε τους άντρες για τον φεμινισμό και την αξία του ως κίνημα; Ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο αγνός σκοπός του έχει ξεφύγει εντελώς από την αρχική έννοια. Είναι εντελώς λάθος ως προσέγγιση - δεν μπορείς να βασίζεσαι σε αυτόν που, σύμφωνα με τις θέσεις σου, στην ουσία σε καταπίεζε, είναι υπεύθυνος για τα όσα δεινά έχεις τραβήξει ανά τα χρόνια κ.ά., ώστε να έρθει η αλλαγή. Δηλαδή δεν είναι χαζό να περιμένεις ένας άντρας, αυτός που ευθέως κατηγορείς συνεχώς για τα όσα έχεις πάθει, να σε στηρίξει και να δηλώσει περήφανα φεμινιστής; Εγώ τουλάχιστον το βλέπω πολύ οξύμωρο.
Ναι, η πατριαρχία τόσα χρόνια σίγουρα δε μας ευνόησε καθόλου. Με το να κατηγορούμε όμως τους "κακούς άντρες" και να τα ρίχνουμε όλα πάνω τους, δεν καταφέρνουμε απολύτως τίποτα παρά μόνο φαινόμαστε οι φανατικές της υπόθεσης και εν τέλει να χάνουμε το δίκιο μας.
Παρακολουθώντας το θέμα τις τελευταίες μέρες, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω ένα πράγμα. Γιατί ως γυναίκες προσπαθούμε μετά μανίας να πείσουμε τους άντρες για τον φεμινισμό και την αξία του ως κίνημα; Ιδιαίτερα από τη στιγμή που ο αγνός σκοπός του έχει ξεφύγει εντελώς από την αρχική έννοια. Είναι εντελώς λάθος ως προσέγγιση - δεν μπορείς να βασίζεσαι σε αυτόν που, σύμφωνα με τις θέσεις σου, στην ουσία σε καταπίεζε, είναι υπεύθυνος για τα όσα δεινά έχεις τραβήξει ανά τα χρόνια κ.ά., ώστε να έρθει η αλλαγή. Δηλαδή δεν είναι χαζό να περιμένεις ένας άντρας, αυτός που ευθέως κατηγορείς συνεχώς για τα όσα έχεις πάθει, να σε στηρίξει και να δηλώσει περήφανα φεμινιστής; Εγώ τουλάχιστον το βλέπω πολύ οξύμωρο.
Ναι, η πατριαρχία τόσα χρόνια σίγουρα δε μας ευνόησε καθόλου. Με το να κατηγορούμε όμως τους "κακούς άντρες" και να τα ρίχνουμε όλα πάνω τους, δεν καταφέρνουμε απολύτως τίποτα παρά μόνο φαινόμαστε οι φανατικές της υπόθεσης και εν τέλει να χάνουμε το δίκιο μας.