@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
01-08-09
22:18
συμφωνώ μαζί σου.... πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η άποψη, για την προσπάθεια του ανθρώπου να ορίσει την ταυτότητά του, εφόσον αυτή είναι ποικιλόμορφη και εξελισσόμενη....
Είχα στο μυαλό το εξής κυρίως:
λέμε, π.χ, "έχω ψυχή, έχω σώμα, έχω μία σκέψη" κ.α...
λες κι όλα αυτά είναι αντικείμενο ιδιοκτησίας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
30-07-09
12:16
το να προσπαθεις να ορίσεις τον άνθρωπο είναι σα να προσπαθείς να δαγκώσεις τα δόντια σου
(κάτι τέτοιο διάβασα κάπου παλιά, μα δε θυμάμαι πού )
πάντως έχει ενδιαφέρον
(κάτι τέτοιο διάβασα κάπου παλιά, μα δε θυμάμαι πού )
πάντως έχει ενδιαφέρον
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
18-08-08
00:51
Όσο περισσότερο σε αγγίζουν αυτά που γράφει τόσο περισσότερο τον συμπαθείς. Στην περίπτωση του Νίτσε όμως, εκτός απʼ την συγκίνηση που μπορεί να μας προκαλεί το πνεύμα, ο αντικομφορμισμός του, η τραγικότητά του ως φιλοσόφου κτλ.., πρέπει να συνυπολογίζουμε ότι επρόκειτο και για ένα άτομο με αντιφατική προσωπικότητα! (είναι αλήθεια πως ένας απʼ τους καλύτερούς του φίλος ήταν καθηγητής…θεολογίας;;;!!!)Αρχική Δημοσίευση από Uluru:Ως γνωστόν, όσο περισσότερο εντρυφείς σε ένα σύγγραμα π.χ., τόσο ταυτίζεσαι με αυτό και βρίσκεσαι πολλές φορές, αγνοώντας την υπάρχουσα καταστατικότητα, στη θέση να υπερασπίζεσαι και τον συγγραφέα (ακόμα και για το πώς έζησε!) και τις απόψεις του...μυστήριο πράγμα...
Η επιθυμία του για συναισθηματική ανεξαρτησία, δύναμη και αυτάρκεια, ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπερβολική, ενώ μπορεί να έκρυβε και μια δόση μισανθρωπισμού! Οπωσδήποτε, δεν πρέπει να αγνοούμε και το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου που για χάρη της γνώσης δε δίστασε να κινηθεί σε επικίνδυνες περιοχές διακινδυνεύοντας τον ίδιο του τον εαυτό!....Αντιφατικό, αινιγματικό και πολυσύνθετο πνεύμα ο Φρίντριχ – εκεί βρίσκεται και η γοητεία του φυσικά!
Αρχική Δημοσίευση από Uluru:αν έχεις διαβάσει λιγοστά (αλλά χαρακτηριστικά αποσπάσματα) τότε και αυξάνεις και τη προσωπική στατιστική σου, του να θυμάσαι περισσότερα, και είσαι πιο ανοιχτός και λιγότερο προκατειλημμένος.
Δεν έπεσες κι έξω. Έχω υπόψη μου κυρίως χαρακτηριστικά αποσπάσματα – αυτά που μου έκαναν εντύπωση και μου είναι, βεβαίως, κατανοητά. Πολλά απʼ όσα γράφω δε χρειάζεται να εκλαμβάνονται σα μια έντονη διαφωνία, αλλά απλώς ως παράθεση απόψεων και τίποτα περισσότερο… Προσπαθώ να είμαι προσεχτικός με αυτά που λέω, γιατί το μεγαλύτερο μέρος απʼ όσα έχω διαβάσει είναι πέρα απʼ την αντίληψή μου… Ή υπάρχουν κι αυτά που καταλαβαίνω μονάχα στο βαθμό που χρειάζεται για να τα θαυμάσω. Σα να αντικρίζεις στον ουρανό κάτι απαράμιλλα ελκυστικό και άπιαστο, ξέροντας την ίδια στιγμή πως είσαι καταδικασμένος να το θαυμάζεις από χαμηλά, πως δε θα γίνεις ποτέ ένα με αυτό. Μιλώντας για Νίτσε, η τελευταία περίπτωση μπορεί να κρύβει…κινδύνους! Κάποιες στιγμές έχω αισθανθεί τυχερός…που δεν καταλαβαίνω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
16-08-08
01:06
'Ενα εκπεσόν ζώο τον θεωρούσε ο Νίτσε (με αυτά ή με άλλα λόγια), με τη γενικότερη φιλοσοφία του οποίου όμως έχω γενικά κάποιες ενστάσεις και κάποια ερωτηματικά γιατί πχ να μην δούμε τον άνθρωπο ως εκπεσόντα άγγελο ή γιατί να μην δούμε το εκπεσόν ζώον απλά ως μια παροδική εξελικτική κατάσταση, κοσμοθεωρία που θα συνέβαλλε και στην ανύψωσή μας. Αν δεχτούμε την νιτσεική αντίληψη, τότε απορώ με ποιό τρόπο θα οδηγηθούμε στον Υπεράνθρωπο που επικαλείται, ή για να το πω καλύτερα, πώς το εκπεσόν ζώον θα γίνει Υπεράνθρωπος, αν πρώτα δεν γίνει 'Ανθρωπος ;
Για μένα αυτή η “μετάβαση” απʼ τον άνθρωπο στον υπεράνθρωπο δεν αποτελεί, φυσικά, κάποια νομοτελειακή εξελικτική διαδικασία, αλλά ουτοπία. Θεωρώ τον υπεράνθρωπο ουτοπία – και δε λέω "ιδανικό", διότι ενδέχεται να θεωρείται αντικοινωνικό πρότυπο για κάποιους. Μπορεί να υποστηριχτεί δηλαδή ότι ο Νίτσε δεν ενδιαφέρεται τόσο για το "καλό" της ανθρωπότητας και τους σκοπούς της όσο για τον εκλεκτό, τον υπεράνθρωπο, ο οποίος δε συγχρωτίζεται με τη "μάζα", υιοθετεί και εφαρμόζει κατά βάση το δικό του σύστημα αξιών παρά το κοινωνικό, δεν είναι "κοινός". Πολύ γενικόλογο έτσι όπως το διατύπωσα, αλλά anyway… Το πόσο 'καλή" ή "κακή" είναι μια τέτοια οπτική είναι άλλη κουβέντα…Χώρια δηλαδή που, απʼ όσα έχω καταλάβει, ο ίδιος ο Νίτσε αποφεύγει να δώσει μια σαφή περιγραφή για τον υπεράνθρωπο. Υποστηρίζεται, άλλωστε, ότι αγαπούσε να γράφει αινιγματικά και ποιητικά γιʼ αυτόν, έτσι οι εκτιμήσεις που γίνονται είναι σε κάποια σημεία υποκειμενικές…όπως και η δική μου.
Τώρα…τι είναι ο άνθρωπος
Δε γνωρίζω και τέλεια το περιεχόμενο των σχετικών φιλοσοφικών αντιλήψεων, αλλά πιστεύω πως η καθεμιά από αυτές –όποιες κι αν είναι - είναι καταδικασμένη να συλλαμβάνει το θέμα μονοσήμαντα. Σε γενικές γραμμές έχω την αίσθηση πως ο άνθρωπος νοείται είτε απλώς σαν υπόσταση, σα μια στατική εικόνα (π.χ, σαν κάτι που αποτελείται από σώμα και ψυχή, από νου, ψυχή και σώμα…κτλ…κι αυτό είναι όλο), είτε σα μια δυναμική κίνηση όπου δίνεται σημασία όχι στο τι είναι ο άνθρωπος, αλλά στο τι προσπαθεί να γίνει, άλλοτε έχουμε και συνδυασμούς (π.χ ο άνθρωπος σαν "εικόνα και ομοίωση του Θεού" είναι μια αντίληψη που εκφράζει συγχρόνως και μια δυναμική, εξελικτική πορεία προς την "τελειότητα")….anyway…δε συμμαζεύεται… Το θέμα δεν έχει τελειωμό εφόσον εμπλέκονται ποικίλες θεωρήσεις (π.χ, ψυχαναλυτικές) , ενώ δε λείπουν και πάσης φύσεως συνδυασμοί.
Για μένα, πάντως, το ερώτημα τι είναι ο άνθρωπος εμπεριέχει και το τι μπορεί να γίνει ο άνθρωπος. Και ο stangelove κάπως έτσι το αντιμετωπίζει αν εννόησα καλώς.
Λοιπόν, το θέμα που άνοιξες αγαπητέ Uluru είναι τόσο ευρύ που μπορεί να χωρέσει το περιεχόμενο και τις προβληματικές πληθώρας θεματικών.
Π.χ.
"ελεύθερη βούληση" (πόσο "ελεύθερη" είναι άραγε )
"ανθρώπινη φύση" (είναι κατά βάση "κακή και εγωιστική"; Είναι "αγγελικά πλασμένη"; είναι "ουδέτερη"; Είναι κάτι άλλο; Τι είναι; Μπορεί να υπάρξει κάποιος κοινώς αποδεκτός ορισμός; )
Κοντολογίς…τρέχα γύρευε
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.