kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
17-08-08
17:57
Αυτό είναι το επίπεδο του σημερινού ελληνικού κινηματογράφου.
Και το πιο ενοχλητικό της υπόθεσης είναι ότι ταινίες σαν το ʽΣπιρτόκουτοʼ, σαν το ʽΗ Ψυχή στο Στόμαʼ ή σαν το ʽΤσίουʼ του Παπαδημητράτου θεωρούνται εναλλακτικές και ʽψαγμένεςʼ.
Και είναι κρίμα γιατί στα φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους υπάρχουν καλά έργα τα οποία πάντα μένουν στο «μικρό μήκος» και στις αίθουσες μας πλασάρουν πάντα ότι πιο αηδιαστικό μπορεί να γεννήσει ο υποτιθέμενος ελληνικός κινηματογράφος.
Δεν θα διαφωνήσω θέλω όμως να επισημάνω κάτι με την ευκαιρία που αναφέρθηκες στον παλιότερο κινηματογράφο. Κάποιες δραματικές ταινίες του τύπου "Στεφανία", "Νόμος 3000" (ή 4000 δεν θυμάμαι) που εμάς πλέον δεν μας φαίνονται καθόλου σοκαριστικές την εποχή που προβλήθηκαν είχαν διχάσει κοινό και κριτικούς γιατί θεωρούταν πολύ ωμές για τα τότε δεδομένα.Η πραγματικότητα που προέβαλλαν πχ. οι παρέες των εφήβων που επιδίδονταν σε όργια έρχοταν σε ρήξη με τον συντηριτισμό της τότε εποχής. Όχι όμως πως αυτοί οι άνθρωποι δεν υπήρχαν.
Το ίδιο συμβαίνει και εδώ.Όπως έγραψα και παραπάνω υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε τέτοια παρακμή και το καθημερινό τους φρασεολόγιο είναι αυτό ακριβώς.
Καλύτερα θα ήταν να αντιμετωπισουμε παρόμοιες ταινίες ως ηθογραφικές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.