Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
ζωον δυπουν απτερον...
...και νοήμον;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
...οδηγούν στην επίγνωση της δύναμης της ειρωνίας!
... Άσχετα αν δεν φοράω ποτέ μου!
...Δεν πειράζει...όλοι εξάλλου είμαστε καπελωμένοι- θέλουμε δεν θέλουμε- από τον ίδιο ουρανό. Χαίρομαι παρόμοια, με την λεπτή αίσθηση και ακρίβεια του λόγου σου. Να είσαι καλά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο άνθρωπος, κατά την δική μου εκδοχή ...θα είναι πλέον ένας θεός
Αν, φίλε μου, μιλάς "σαν άνθρωπος", νομίζω ότι έχεις μεγάλη ιδέα, για το μέλλον σου! Σχεδόν σε ζηλεύω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Έλα ντε. ..
Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε... (πίνδαρος, πυθιόνικος)
(γι αυτό) βαλτε να πιούμε (διάφανα κρίνα)
* * *
.......
Δεν είμαστε μικροί.
Είμαστε όσο μεγάλοι επιλέγουμε να είμαστε.
Ως το τέλος.
"Δεν είμαστε μικροί", αλλά "επιλέγουμε"; Μήπως δηλαδή απλά, "είμαστε πονηροί";
Παρατηρώντας τις επιθυμίες και τη συμπεριφορά του φυσικού ανθρώπου, πέρα δηλαδή (ή πάνω) από τις ηθικο-κοινωνικές οριοθετήσεις του, διαφαίνεται ότι πρόκειται για ένα γήινο πλάσμα, που βασικά θα ήθελε να ζει μόνο του και χωρίς συλλογικές δεσμεύσεις. Εξ αυτού πηγάζει και η υπόνοια, ότι μία διάσταση της «φύσης» του, είναι και η ελευθερία, ως ικανότητα( ή δυνατότητα επιλογής. Ο άνθρωπος λοιπόν από «φυσικού» του, θέλει να ζει όπως, παρά ταύτα, και πεθαίνει: μόνος του.
Η πλέον θεμελιώδης ίσως πονηρία του μονήρη ανθρώπου, όποτε και αν εμφανίστηκε αυτός ανάμεσα στα υπόλοιπα έμβια όντα της γήινης οικονομίας, ήταν να ανακαλύψει τους θεούς. Όσο πιο μακριά του τους τοποθετούσε, τόσο πιο αγαπημένοι τού ήταν. Όμως διαφαίνεται, ότι πίσω από την πονηρία αυτή υποκρύπτεται και η φυσική αιτία, που τελικά ο άνθρωπος εξελίχθηκε, αρχικά σε αγελαίο είδος, στη συνέχεια, σε ηθικό γένος. Πρόκειται ακριβώς για τη φυσική του σωματική αδυναμία Το ανθρώπινο νεογνό είναι από τα πλέον ανίσχυρα, μεταξύ των υπόλοιπων φυσικών όντων του Πλανήτη.
Αν θεωρηθεί, ότι ο άνθρωπος εξ αρχής υπάρχει ως δίποδο, τότε θα πρέπει να θεωρηθεί επίσης, ότι η αρχή της ανθρώπινης ηθικής και του πολιτισμού, ανήκει στη απλή κίνηση της λεχώνας γυναίκας, να ανασηκώσει στην αγκαλιά της το νεογνό, για να το θηλάσει. Στη κίνηση αυτή υπάρχει κάτι το «θείο», όσο και λογικό. Μέχρις όμως η λογική να οδηγήσει τους ανθρώπους, να παραμερίσουν την ατομική τους φύση και να σμίξουν ως αγέλη, δεν μπορεί παρά να οπλίζονταν με την πονηρία, που τους παρείχε η (φυσική) ελευθερία τους.
Σε ιδανική αρμονία, με τις αρχέγονες αυτές «αντινομίες» της «ανθρώπινης φύσης», για παράδειγμα, έρχεται σήμερα να λειτουργήσει, το πλέον ίσως χαρακτηριστικό της διαφαινόμενης «νέας εποχής» της ανθρωπότητας, το Διαδίκτυο….
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ίσως( γι' αυτό ο Γ. Φλλωρόφσκυ γράφει: " Ο άνθρωπος...δημιουργήθηκε για να κληρονομήσει την αιωνιότητα" [Χριστιανισμός και Πολιτισμός]Τι είναι ο άνθρωπος; Μα φυσικά το πιο ωραίο κόσμημα, που έκανε η Φύση στο δημιουργό της, τον Θεό! Είναι το κάλλος, υποταγμένο στην ισχύ κι ερωτευμένο με τη σοφία!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Γενικά; ή ότι αφορά τους ανθρώπους;
Είτε γενικά, είτε αλληγορικά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Θα πώ την άποψη της μητέρας μου μιάς και εδώ κολάει
Ανθρωπος είναι ένα σκουπίδι, δεν σέβετε και δεν νοιάζετε για κανέναν,
άνθρωπος είναι ένα ισχυρο σκουπίδι που η εξουσία καμιά φορά τον κάνει να ξεχνάει απο που ξεκινά και καταστρέφοντας ότι με κόπο φτιάχνει ο διπλανός του
Ανθρωπος είναι ένα τίποτα με εξουσία σε έναν πλανήτη που ποτέ δεν σεβάστηκε, αυτό όμως που δεν ξέρει ο άνθρωπος είναι πώς όσο ποιο πολλύ δεν σέβετε τον πλανήτη του αντί να λιώσει σαν χαρτί θα λιώσει σαν πλαστικο στον ίδιο πλανήτη που κατέστρεψε...
Χρόνια τώρα ακούω αυτά απο την μάνα μου και πραγματικά σκέυτομαι πώς έχει δίκιο, ο άνθρωπος είναι ένα τίποτα που δεν νοιάζετε και δεν ενδιαφέρετε, όσο για την εκδοχή χαρτιού και πλαστικού, άν και μακάβρια αρχίζω να την ψιλοκαταλαβένω, αν και παλιά την κοροιδευα
Παρά ταύτα, είναι ένα "σκουπίδι", που αναρωτιέται, "τι δεν είναι σκουπίδι;". Θα έλεγε λοιπόν κανείς σχετικά, ότι είναι μεγάλο Ερωτηματικό ( ο άνθρωπος), που "κουβαλάει μέσα" του, και τα πιο απίθανα ακόμη ερωτήματα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο ανθρωπος ειναι ενα ζώο που χρησιμοποιεί συστηματικά το μυαλό του για την καταστροφή του. Χαρη σ'αυτο (την αυτοκαταστροφή ή το μυαλο ; ) ξεχώρισε απο τα άλλα ζώα !
Edit: Στην διαρκεια της ιστορίας του ενα ποσοστό λιγοτερο απο το 1% των ανθρωπων δημιουργησαν τις επιστήμες και την τεχνολογία, απο τις οποιες βγήκε ο πολιτισμος ενεκα του οποίου πιστεύουμε ότι είμαστε ανώτεροι απο τα ζώα. Στο μεταξύ το υπόλοιπο 99% εξακολουθει να χρησιμοποιεί τις επιστήμες και την τεχνολογία με τον παραπάνω τρόπο
Αν το "1% των ανθρώπων" ήταν μόνο του πάνω στη Γη, μάλλον το ανθρώπινο γένος θα ζούσε ακόμη μέσα στις σπηλιές (άντε, και στα ιγκλού!).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.