Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
28-10-08
12:30
Πάντως επειδή κι εγώ θέλω να ελπίζω πως έχουμε πολύ πιο πολλές δυνατότητες απ' αυτές που νομίζουμε πως έχουμε, εκείνο το βράδυ δεν ένιωθα σαν να είχα παραίσθησεις, αλλά σαν πραγματικά να είχαν ενεργοποιηθεί κέντρα του εγκεφάλου μου που ποτέ δεν είχα θελήσει να χρησιμοποιήσω. Κι αυτό το στηρίζω και στο ότι το ένα από τα "συμπτώματα" (αυτό του "χάνω το φόκους") το ξανάπαθα σε άσχετη στιγμή, κάνα δίμηνο μετά, χωρίς να έχω πάρει ..μαγικό μανιτάρι αυτή τη φορά. Και πέρασε μόνο του δύο ώρες μετά περίπου.. Φυσικά εννοείται πως σε κάθε περίπτωση ήμουν στα πρόθυρα του να πάθω κρίση πανικού από τον φόβο, ειδικά την 2η φορά που θεώρησα πως μπορεί και να μου μείνει για πάντα αυτή η αίσθηση, αφου δεν την είχα ενεργοποιήσει εγώ με κάποια ουσία.
Φαντάζομαι πως όλο και κάποια επιστημονική θεωρία θα υπάρχει που να εξηγεί γιατί το έπαθα έτσι στο άσχετο την δεύτερη φορά, αλλά προσωπικά θέλω να πιστεύω πως απλά ενεργοποιήθηκε η "ικανότητα" αυτή επειδή ο εγκεφάλος μου ήξερε πια που να την βρει και κάποιο άσχετο ερέθισμα (που δεν γνωρίζω) την πυροδότησε..
Φαντάζομαι πως όλο και κάποια επιστημονική θεωρία θα υπάρχει που να εξηγεί γιατί το έπαθα έτσι στο άσχετο την δεύτερη φορά, αλλά προσωπικά θέλω να πιστεύω πως απλά ενεργοποιήθηκε η "ικανότητα" αυτή επειδή ο εγκεφάλος μου ήξερε πια που να την βρει και κάποιο άσχετο ερέθισμα (που δεν γνωρίζω) την πυροδότησε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
22-10-08
00:22
Πάντως κάποτε που είχα πάρει μια ουσία.. μπόρεσα να βλέπω την μουσική, να βλέπω φοίνικες στον τοίχο και να χάνω το φόκους (μη ρωτήσετε να το εξηγήσω, δεν μπορώ). Όλα αυτά τα έκανε το μυαλό μου φυσικά. Φυσικά σάλταρα και χρειάστηκα ηρεμιστικό να κοιμηθώ.. την επόμενη ημέρα που ξύπνησα, με τρομερό πονοκέφαλο και μη πιστεύοντας τι είχε συμβεί, σκέφτηκα κάποια στιγμή πως ίσως κάποιοι να έχουν δίκιο όταν λένε πως δεν χρησιμοποιούμε όλο τον εγκέφαλό μας. Αν τον χρησιμοποιούσαμε, τότε θα μπορούσα κατά βούληση, να βλέπω την μουσική στον χώρο και να βλέπω ζωγραφιές σε λευκούς τοίχους.
Και ναι σίγουρα είχα πάρει και μια ουσία που προφανώς κάτι πυροδότησε. Αλλά δεν παύει να είναι αυτή η εμπειρία απόδειξη του ότι ο εγκέφαλος μπορεί να λειτουργησει με τρόπο έξω απ' όσα γνωρίζουμε. Νομίζω δλδ..
Και ναι σίγουρα είχα πάρει και μια ουσία που προφανώς κάτι πυροδότησε. Αλλά δεν παύει να είναι αυτή η εμπειρία απόδειξη του ότι ο εγκέφαλος μπορεί να λειτουργησει με τρόπο έξω απ' όσα γνωρίζουμε. Νομίζω δλδ..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.