Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
20-11-07
09:51
:"Πάτερ, απελθέτω απ' εμέ το ποτήριον τούτο..., αλλά εάν εσύ θέλεις..." κλπ, λέει στην τελευταία, πριν τη σύλληψη, τη διαπόμπευση και τη σταύρωση Του, προσευχή.Δεν την γνωρίζω αγαπητέ, αυτήν την ιστορία με το "Ποτήρι", θα μπορούσες να μας τη διηγηθείς;
Καλημέρα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
15-11-07
19:33
Καλοοοό... αφιέρωμα για την "παγκόσμια ημέρα"(!).View attachment 1980
ANIMA MUNDI - Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
<παλιότερο δημοσίευμα από το ιστολόγιο *********>
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
03-11-07
20:54
Για το Κεφάλαιο "Ιέρεια" των Ταρώ:
Η Ιέρεια
Αφού η ΝΑ ʽΜΑ παρέμεινε εκτός Ναού σε «άγαμον παρθενία», τούτο σημαίνει ότι οι υπόλοιποι τέσσερις επιζώντες Μάγοι, όλες γυναίκες, θα είχαν λόγους να παραξενεύονται, που ο «Αρχιερέας» δεν παρέμεινε μαζί της, αλλά πήρε και εκείνος το δικό του μονοπάτι προς την ανωνυμία. Γιʼ αυτό εξάλλου και εκείνες, χωρίς καν να εκφράσουν την «εύλογη» απορία τους προς την Ιέρεια, πήρε η καθεμία το μονοπάτι ενός ορίζοντα και την εγκατέλειψαν, στις «πηγές των τεσσάρων ποταμών».
Καταπώς τα αφηγείται ο Φερεκύδης στην Πεντέμυχο, ο Δηϊόκης και ο Κυναξάρης ακολουθούσαν παράδοση όμοια μʼ εκείνη των Αναριάκων, που ήθελε για το βασίλειο και καταφυγή της ΝΑʼ ΜΑ, την Ιεριχώ («ιερά χώματα»), να κείται στα ίδια τα θεμέλια των Εκβατάνων. «Βαβυλών» σήμαινε, «πύλη του θεού». Τα Εκβάτανα, θεωρούνταν «πέρασμά» (του). Όπως εκείνο, του «Πάσχα» των Ιουδαίων και των Χριστιανών.
Το ιερό μαγνητίζει. Φυσικά, τους βέβηλους, τους περίεργους και τους αφελείς. Όλους τους υπόλοιπους, με επίγνωση ή ανεπίγνωστα, τους… απωθεί. Έτσι ήταν (και είναι «αντικειμενικά») η ιεροσύνη, πολύ καιρό πριν το 710 π.Χ.: απωθητική και μοναχική. Η ΝΑ ʽΜΑ πράγματι, έκανε καταφυγή της τα ριζά δύο πανύψηλων βουνών, των Ιμαλαΐων και του Ινδοκούχ. Εκεί θα συναντούσε τους γιους «Γομέρ και …», τους «Ινδο-Άριους κλπ»: ένας, από κάθε κλήρο(γένος). Έξι εκείνοι κι μία αυτή, θα αποτελούσαν την ιερή εφτάδα των Εκβατάνων:το Ιερόν.
Αρχικά «Ιερό» είχε μείνει στη λαϊκή γλώσσα των ασιατικών πληθυσμών, να είναι συνώνυμο της κατοικίας του «Ιερέα». Η παράδοση φθάνει μέχρι το 6200 π.Χ. περίπου, αφότου κινείται μεταξύ των υπόλοιπων ανθρώπων αδιακρίτως, ένα και μοναδικό πρόσωπο: «διαχρονικό»(ή «αιώνιο», άτακτα εμφανιζόμενο, στον ιστορικό τους βίο. Είναι ο Ιερέας. Μοναδικός και …ανεπανάληπτος. Ο επόμενος, θα πρέπει να είναι «Αρχιερέας»: ένας, μοναδικός και, επίσης, …ανεπανάληπτος!
Η παράδοση των Αναριάκων ήθελε τους έξι επιζώντες Μάγους της Βαβυλώνας, αθάνατους. Με δυνάμεις και ικανότητες «θεϊκές». Θα χρειαζόταν κανείς να βγει από το καβούκι των θεσμών και των κοινωνικών του δεσμεύσεων, από όσα θεωρεί «φυσιολογικά», αν όχι και «αυτονόητα», για να μεταφερθεί και να κατανοήσει τη ζωή των ανθρώπων στη Βαβυλώνα, πριν απʼ την κοσσαίικη βεβήλωσή της. Πόσο μάλλον να αποδεχθεί σήμερα, ότι οι Βαβυλώνιοι τότε, πριν το 1750(πΧ), είχαν π.χ. τεχνολογία, που μόλις αρχίζει να την προσεγγίζει (ακόμη!), η «επιστημονική φαντασία» μας!
Συνεχίζεται Νωεύς
Η Ιέρεια
Αφού η ΝΑ ʽΜΑ παρέμεινε εκτός Ναού σε «άγαμον παρθενία», τούτο σημαίνει ότι οι υπόλοιποι τέσσερις επιζώντες Μάγοι, όλες γυναίκες, θα είχαν λόγους να παραξενεύονται, που ο «Αρχιερέας» δεν παρέμεινε μαζί της, αλλά πήρε και εκείνος το δικό του μονοπάτι προς την ανωνυμία. Γιʼ αυτό εξάλλου και εκείνες, χωρίς καν να εκφράσουν την «εύλογη» απορία τους προς την Ιέρεια, πήρε η καθεμία το μονοπάτι ενός ορίζοντα και την εγκατέλειψαν, στις «πηγές των τεσσάρων ποταμών».
Καταπώς τα αφηγείται ο Φερεκύδης στην Πεντέμυχο, ο Δηϊόκης και ο Κυναξάρης ακολουθούσαν παράδοση όμοια μʼ εκείνη των Αναριάκων, που ήθελε για το βασίλειο και καταφυγή της ΝΑʼ ΜΑ, την Ιεριχώ («ιερά χώματα»), να κείται στα ίδια τα θεμέλια των Εκβατάνων. «Βαβυλών» σήμαινε, «πύλη του θεού». Τα Εκβάτανα, θεωρούνταν «πέρασμά» (του). Όπως εκείνο, του «Πάσχα» των Ιουδαίων και των Χριστιανών.
Το ιερό μαγνητίζει. Φυσικά, τους βέβηλους, τους περίεργους και τους αφελείς. Όλους τους υπόλοιπους, με επίγνωση ή ανεπίγνωστα, τους… απωθεί. Έτσι ήταν (και είναι «αντικειμενικά») η ιεροσύνη, πολύ καιρό πριν το 710 π.Χ.: απωθητική και μοναχική. Η ΝΑ ʽΜΑ πράγματι, έκανε καταφυγή της τα ριζά δύο πανύψηλων βουνών, των Ιμαλαΐων και του Ινδοκούχ. Εκεί θα συναντούσε τους γιους «Γομέρ και …», τους «Ινδο-Άριους κλπ»: ένας, από κάθε κλήρο(γένος). Έξι εκείνοι κι μία αυτή, θα αποτελούσαν την ιερή εφτάδα των Εκβατάνων:το Ιερόν.
Αρχικά «Ιερό» είχε μείνει στη λαϊκή γλώσσα των ασιατικών πληθυσμών, να είναι συνώνυμο της κατοικίας του «Ιερέα». Η παράδοση φθάνει μέχρι το 6200 π.Χ. περίπου, αφότου κινείται μεταξύ των υπόλοιπων ανθρώπων αδιακρίτως, ένα και μοναδικό πρόσωπο: «διαχρονικό»(ή «αιώνιο», άτακτα εμφανιζόμενο, στον ιστορικό τους βίο. Είναι ο Ιερέας. Μοναδικός και …ανεπανάληπτος. Ο επόμενος, θα πρέπει να είναι «Αρχιερέας»: ένας, μοναδικός και, επίσης, …ανεπανάληπτος!
Η παράδοση των Αναριάκων ήθελε τους έξι επιζώντες Μάγους της Βαβυλώνας, αθάνατους. Με δυνάμεις και ικανότητες «θεϊκές». Θα χρειαζόταν κανείς να βγει από το καβούκι των θεσμών και των κοινωνικών του δεσμεύσεων, από όσα θεωρεί «φυσιολογικά», αν όχι και «αυτονόητα», για να μεταφερθεί και να κατανοήσει τη ζωή των ανθρώπων στη Βαβυλώνα, πριν απʼ την κοσσαίικη βεβήλωσή της. Πόσο μάλλον να αποδεχθεί σήμερα, ότι οι Βαβυλώνιοι τότε, πριν το 1750(πΧ), είχαν π.χ. τεχνολογία, που μόλις αρχίζει να την προσεγγίζει (ακόμη!), η «επιστημονική φαντασία» μας!
Συνεχίζεται Νωεύς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.