DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
02-01-08
23:09
Δηλαδή, αν βέβαια το καταλαβαίνω σωστά, ότι για να φτάσει κάποιος σε υψηλό μυητικό επίπεδο, θα πρέπει να έχει φτάσει στη θηλυκή του πλευρά. Είναι περίπου αυτά που έγραφες εσύ "Μια τέτοια δοκιμασία αντιπροσωπεύει το θηλυκό πνεύμα σαν προσωποποίηση του αρσενικού ασυνείδητου....". Μάλλον ο Διδάσκαλος θεωρεί ότι ο εσώτερός μας εαυτός, με όλη τη δύναμη που κρύβει, είναι γένους θηλυκού.
Ναι, ''σπιρούνισα'' λίγο το άλογο για τους άλλους. Πολλά θα μπορούσαν να ειπωθούν εδώ αλλά ας το αφήσουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
15-11-07
13:51
Για το Κεφάλαιο "Ιέρεια" των Ταρώ:
Η Ιέρεια
Αφού η ΝΑ ʽΜΑ παρέμεινε εκτός Ναού σε «άγαμον παρθενία», τούτο σημαίνει ότι οι υπόλοιποι τέσσερις επιζώντες Μάγοι, όλες γυναίκες, θα είχαν λόγους να παραξενεύονται, που ο «Αρχιερέας» δεν παρέμεινε μαζί της, αλλά πήρε και εκείνος το δικό του μονοπάτι προς την ανωνυμία. Γιʼ αυτό εξάλλου και εκείνες, χωρίς καν να εκφράσουν την «εύλογη» απορία τους προς την Ιέρεια, πήρε η καθεμία το μονοπάτι ενός ορίζοντα και την εγκατέλειψαν, στις «πηγές των τεσσάρων ποταμών».
Καταπώς τα αφηγείται ο Φερεκύδης στην Πεντέμυχο, ο Δηϊόκης και ο Κυναξάρης ακολουθούσαν παράδοση όμοια μʼ εκείνη των Αναριάκων, που ήθελε για το βασίλειο και καταφυγή της ΝΑʼ ΜΑ, την Ιεριχώ («ιερά χώματα»), να κείται στα ίδια τα θεμέλια των Εκβατάνων. «Βαβυλών» σήμαινε, «πύλη του θεού». Τα Εκβάτανα, θεωρούνταν «πέρασμά» (του). Όπως εκείνο, του «Πάσχα» των Ιουδαίων και των Χριστιανών.
Το ιερό μαγνητίζει. Φυσικά, τους βέβηλους, τους περίεργους και τους αφελείς. Όλους τους υπόλοιπους, με επίγνωση ή ανεπίγνωστα, τους… απωθεί. Έτσι ήταν (και είναι «αντικειμενικά») η ιεροσύνη, πολύ καιρό πριν το 710 π.Χ.: απωθητική και μοναχική. Η ΝΑ ʽΜΑ πράγματι, έκανε καταφυγή της τα ριζά δύο πανύψηλων βουνών, των Ιμαλαΐων και του Ινδοκούχ. Εκεί θα συναντούσε τους γιους «Γομέρ και …», τους «Ινδο-Άριους κλπ»: ένας, από κάθε κλήρο(γένος). Έξι εκείνοι κι μία αυτή, θα αποτελούσαν την ιερή εφτάδα των Εκβατάνων:το Ιερόν.
Αρχικά «Ιερό» είχε μείνει στη λαϊκή γλώσσα των ασιατικών πληθυσμών, να είναι συνώνυμο της κατοικίας του «Ιερέα». Η παράδοση φθάνει μέχρι το 6200 π.Χ. περίπου, αφότου κινείται μεταξύ των υπόλοιπων ανθρώπων αδιακρίτως, ένα και μοναδικό πρόσωπο: «διαχρονικό»(ή «αιώνιο», άτακτα εμφανιζόμενο, στον ιστορικό τους βίο. Είναι ο Ιερέας. Μοναδικός και …ανεπανάληπτος. Ο επόμενος, θα πρέπει να είναι «Αρχιερέας»: ένας, μοναδικός και, επίσης, …ανεπανάληπτος!
Η παράδοση των Αναριάκων ήθελε τους έξι επιζώντες Μάγους της Βαβυλώνας, αθάνατους. Με δυνάμεις και ικανότητες «θεϊκές». Θα χρειαζόταν κανείς να βγει από το καβούκι των θεσμών και των κοινωνικών του δεσμεύσεων, από όσα θεωρεί «φυσιολογικά», αν όχι και «αυτονόητα», για να μεταφερθεί και να κατανοήσει τη ζωή των ανθρώπων στη Βαβυλώνα, πριν απʼ την κοσσαίικη βεβήλωσή της. Πόσο μάλλον να αποδεχθεί σήμερα, ότι οι Βαβυλώνιοι τότε, πριν το 1750(πΧ), είχαν π.χ. τεχνολογία, που μόλις αρχίζει να την προσεγγίζει (ακόμη!), η «επιστημονική φαντασία» μας!
Συνεχίζεται Νωεύς
View attachment 1980
ANIMA MUNDI - Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Ηρόδοτος αναφέρει και την Αλιατ και την ταυτίζει με την Αφροδίτη. Η Αλιάτ εμφανίζεται ως συντρόφισα του Αλάχ. Το Αλ- σύμφωνα με τον Χίγκινς υποδηλώνει το θεό Μίθρα που συντηρεί και σώζει (βλ.Ε.Π.Μπλαβάτσκυ "Αποκεκαλυμένη Ίσις). Σύμφωνα με τους ερευνητές στη θέση του Αλ , υπήρχε το συνθετικό Ελ. Το Ελ σημαίνει Σολ ('Ηλιος), εξ ου και 'Ελληνας (-φωτεινός) και Σ-ελ-ήνη. Το Αλ κάποτε αντικατέστησε το Ελ. Αλ σημαίνει Θεός (βλέπε Αλάχ), είναι αυτό που ακολούθησε, η λατρεία του Θεού έγινε λιγότερο λατρεία της φύσης και περισσότερο λατρεία ανθρώπου, και ειδικά λατρεία πατρικής φιγούρας. Η κατεστημένη θεολογία και ο ορθόδοξος Χριστανισμός παραγκώνισε την θηλυκή θεότητα και στην θέση της τοποθέτησε έναν Θεό Πατέρα Παντοκράτορα, κάνοντας την θρησκεία περισσότερο πατριαρχική και λιγότερο "φυσιο-λογική". Η θρησκεία ήδη από την εποχή του Ιουδαισμού είχε απομακρυνθεί από την φύση. Και για την θρησκεία των Εβραίων ο Πατέρας έχει τον πρώτο λόγο και όχι η Μητέρα, ο Ιερέας και όχι η Ιέρεια. Ο Χριστιανισμός, βαθύτατα επηρρεασμένος από τον Ιουδαισμό, απέκλεισε τις γυναίκες από τα ανώτατα ιερατικά αξιώματα.'Ομως τα απόκρυφα κείμενα και οι ιστορικές πηγές μας παραπέμπουν σε αρχαικές εποχές που η Θεότητα δεν νοείται πατρική, αλλά μητρική, και οι γυναίκες ασκούν ρόλο Ιέρειας.'Οπως έχω αναφέρει κι αλλού στο forum υπήρχαν ακόμα σεληνιακά ημερολόγια και όχι ηλιακά. Στις καλύτερες των περιπτώσεων είχαμε πάντα τους Ιερούς Γάμους μεταξύ Θεών. Η Γαία με τον Ουρανό, η 'Ηρα με τον Δία, η Αφροδίτη με τον 'Αδωνι, ακόμα και ο Χριστός σύμφωνα με τους Γνωστικούς είχε το πνευματικό του έτερον ήμισυ, την Μαρία Μαγδαληνή, ένα θέμα που έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις πρόσφατα.
Το 1, η μονάδα, που ακόμα και σχηματικά θυμίζει φαλλό, όπως και το σύμβολο του πλανήτη 'Αρη που είναι ένας κύκλος με κολλημένο το 1 επάνω του, δεν μπορεί να υπάρξει αποσπασμένο από την θυληκή όψη της Θεότητας. "Δεν είναι καλό να μένει μόνος ο άνθρωπος'' μας είπε ο ίδιος δάσκαλος Χριστός στα Ευαγγέλια. Η Ιέρεια δεν είναι μια μεσολαβητής, είναι η ίδια αναπόσπαστο κομμάτι του ίδιου του Θεού. Ουσιαστικά, η γυναίκα είναι ένα με τον Θεό (ήταν αυτό που κάποτε έγραψα ο Θεός είναι Γυναίκα και προκάλεσε χιουμοριστικές αντιδράσεις). Η γυναίκα είναι η Σελήνη, επιστημονικά έχει αποδειχθεί η σχέση αυτού του δορυφόρου με το υγρό στοιχείο στο ανθρώπινο σώμα. Χωρίς νερό η ζωή μας πάνω στον πλανήτη γη δεν νοείται, το ίδιο και χωρίς αίμα μέσα στο σώμα μας. Δεν είναι τυχαίο που σε πολύ παλιές εποχές, τις οποίες έχει απωθήσει η μνήμη μας - και η μνήμη πάλι συμβολικά σε όλες τις παραδόσεις, ακόμα και στις αστρολογικές, συνδέεται με τη Σελήνη -, οι τελετές του αίματος συνδέονταν πάλι με τη γυναίκα, γιατί είχαν συνδέσει τα έμμηνα της γυναίκας με την ιερότητα. Υπήρξαν πολλά τελετουργικά με τα έμμηνα.
Στα όνειρά μας, στην πραγματικότητά μας, το κόκκινο χρώμα μας μιλάει για γρήγορα και δυνατά γεγονότα. 'Ετσι δυνατή και περήφανη ήταν κάποτε η γυναίκα, έτσι χαρούμενη και νικηφόρος την εποχή της μητριαρχίας πριν την αλώσει ο ύστερος Χριστιανισμός, πριν την ντύσει στα μαύρα. Μήπως και η θεία Κοινωνία του Χριστιανισμού δεν είναι μια εξέλιξη των παγανιστικών τελετών αίματος ; Η μόνη ουσιαστική διαφορά είναι ότι στο Ιερό βρίσκεται τώρα ένας άντρας, συνήθως ντυμένος με ακριβά άμφια και στολίδια, ενίοτε και μαύρου χρώματος δυστυχώς (δυστυχώς είτε πρόκειται για τον παπά της Ορθοδοξίας είτε για τον σατανιστή, το μαύρο χρώμα ήταν πάντα το αγαπημένο, ο πρώτος το φέρει από πένθος για το σκοτάδι, ο δεύτερος από αγάπη για το σκοτάδι. Είναι και οι δυο πλευρές ουσιαστικά όψεις του ίδιου νομίσματος : ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ).
Η χριστιανική παράδοση εναπόθεσε την Σωτηρία σέ ένα και μοναδικό πρόσωπο, στον Ιησού. Η διαφορά είναι ότι παλιότερα ο άνθρωπος δεν ανέμενε σωτηρία από ένα Πρόσωπο και από έναν και μοναδικό Θεό, αλλά από πολλές Δυνάμεις, που δεν ήταν τίποτε παραπάνω από τις φυσικές δυνάμεις και τους φυσικούς νόμους οι οποίοι επιβεβαιώνουν τις παγκόσμιες γραφές, που δυστυχώς οι περισσότερες έμειναν απόκρυφες για πολύ μεγάλες χρονικές περιόδους. Η γυναίκα δεν είναι απλά μια υποσημείωση στην ιστορία των θρησκειών, αλλά η Υπέρτατη Αρχή, το βασικό συστατικό κάθε θρησκείας, και μια από τις ζωντανές αποδείξεις της ύπαρξης του Θεού. Το πώς θέλει κανείς να δει την Γυναίκα είναι ίσως ζήτημα προσωπικών βιωμάτων και κοσμοαντίληψης, αλλά το ζήτημα δεν είναι τι θέλουμε εμείς, αλλά τι μας επιτρέπεται και που μας οδηγεί η λογική. Δεν μας επιτρέπεται να υποβιβάζουμε την γυναίκα σε ρόλο κομπάρσου δίπλα σε έναν αυστηρό θεό δυνάστη. Δεν μας επιτρέπεται να την καταναλώνουμε, ούτε να την υποβιβάζουμε.
Ο πολύ υποψιασμένος Μάνος Χατζιδάκης, ο δημιουργός του όχι τυχαία Σείριου της δεκαετίας του 80΄(Στον Σείριο υπάρχουνε παιδιά...) είχε γράψει και ένα άλλο καταπληκτικό τραγούδι με πολύ νόημα :
Ένα μύθο θα σας πώ
που τον μάθαμε παιδιά.
Ήταν κάποιος μια φορά
που 'φυγε στην ερημιά.
Κι από τότε στα βουνά
ζούσε πια με το κυνήγι.
Κι από μίσος στις γυναίκες
δεν κατέβη στο χωριό.
Για τον μύθο που μας λέτε
άλλον μύθο θα σας πώ.
Ήταν κάποιος μια φορά
δίχως σπίτι και γωνιά.
Για τους άνδρες είχε φρίκη
κι ένα μίσος φοβερό.
Όμως όλες τις γυναίκες
τις αγάπαγε θαρρώ.
Μήπως ο πρώτος μύθος αφορούσε στην παλιά εποχή και ο άλλος μύθος στην ερχόμενη ; Ο Απόστολος Παύλος μας επισήμανε το καθήκον μιας γυναίκας να υποτάσσεται στον άντρα δίχως όρους. Είχε ήδη εμπεδωθεί το πατριαρχικό μοντέλο συμβίωσης και η θρησκεία υποστήριξε μια από τις μεγαλύτερες πλάνες στην ιστορία της ανθρωπότητας, ότι η γυναίκα είναι υπεύθυνη για την Πτώση, ένοχη, ντροπιασμένη, φορτωμένη με το προπατορικό αμάρτημα. Η πραγματικότητα είναι ότι η ύπαρξή μας ολόκληρη είναι οριοθετημένη από τη γυναίκα.
Εκείνη είναι το νερό, το αίμα, η τροφή, η αιτία συντήρησής μας επάνω στον πλανήτη. Το μόνο που απομένει να συμβεί είναι να θυμηθεί τις ρίζες της. 'Ηδη ζούμε τα πρώτα προμηνύματα. Σύμφωνα με τις εσωτερικές παραδόσεις, οι πολύ παλιές ψυχές, γι'αυτό και οι ίδιοι δάσκαλοι των υψηλών πεδίων, ενσαρκωμένες τόσο σε ανδρικά όσο σε γυναικεία σώματα, διατηρούν πολύ πιο έντονη τη μνήμη εκείνων των εποχών μιας άλλης ιερότερης γυναίκας. Οι Δάσκαλοι έλεγαν ότι όσο απομακρύνεται η εποχή των Ιχθύων, η γυναίκα θα αποκατασταθεί. Προμηνύματα είναι η αποδοχή γυναικών σε ιερατικά αξιώματα που ήδη έχει αρχίσει δειλά.
Κάποιες γυναίκες έχουν ήδη γράψει πολύ ενδιαφέροντα βιβλία για τη θέση της γυναίκας στη νέα συνειδητότητα (βλέπε "Conversations with the Goddesses"), βιβλία που θα είχαν καεί στην πυρά σε άλλες εποχές.
Η γυναίκα είναι πίσω και πάνω απ'όλα, είναι η Anima mundi των Ινδουιστών, η Ψυχή του Κόσμου του Πλάτωνα, η Μεγάλη Μητέρα, η Σοφία των Γνωστικών. Το Πατέρας, Μητέρα και γιος των Ινδουιστών είναι ότι περίπου είναι το χριστιανικό Πατέρας, Γιος και 'Αγιο Πνεύμα. Στον πρώιμο Χριστιανισμό και Γνωστικισμό η θυληκή Σοφία ήταν το 'Αγιο Πνεύμα (Πνεύμα στα ελληνικά θα πει ΠΝΟΗ). [FONT=Times New Roman,Bookman Old Style]
[/FONT] Αφιερωμένο στην Παγκόσμια Ημέρα Φιλο-Σοφίας...
<παλιότερο δημοσίευμα από το ιστολόγιο *******>
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συνημμένα
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
09-06-07
00:39
Η καμήλα είναι ζώο ανθεκτικό μια που αντέχει για μεγάλα διαστήματα χωρίς νερό και τροφή κι έτσι συμβολίζει την αυτάρκεια, την εσωτερική δύναμη, και τη σοφία.
Να προσθέσω μόνο ότι η καμήλα συμβολίζει και το Holy Grail, για το οποίο έχει γίνει τόσος λόγος. Αυτή η κάρτα σίγουρα έχει άμεση σχέση και με το 'Αγιο Δισκοπότηρο και όλες τις αναζητήσεις των μυημένων Ιπποτών και των Αργο- ναυτών.
Αυτός ο συμβολισμός ενισχύεται από το τόξο και το βέλος στα γονατά της, τα οποία μας θυμίζουν επίσης την κηνηγήτρα Άρτεμη.
Και στην Ντέντερα στην Αίγυπτο η 'Ισιδα κρατάει ένα τόξο και ένα βέλος. Η λέξη 'Ισιδα έχει ίδια ετυμολογία με την λέξη Ισού στα σανσκριτικά και σημαίνει βέλος. Είναι νομίζω όμως περισσότερο η Αθηνά παρά η 'Αρτεμις γιατί η Αθηνά λέγεται και Σαίς και η ετυμολογία της είναι το σαίτα, το βέλος. Μου φαίνεται ότι δεν είναι το πέπλο που κρύβει το πνεύμα, αλλά το ίδιο το θεικό φως του πνεύματος, η Αθηνά - 'Ισιδα, κι όχι η 'Αρτεμις. Το τόξο είναι επίσης και σύμβολο της Αργούς που συμβολίζει κι αυτό την αναζήτηση της γνώσης. Τώρα γιατί έχει αντιστοιχία στην Σελήνη που είναι της Αρτέμιδος, πράγματι αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω, αλλά όντως αυτή είναι η επίσημη αντιστοιχία αυτής της κάρτας. Ιερεια = Σελήνη. Διδάσκει την πρόσβαση στην γνώση όχι με τα μέσα που χρησιμοποιεί η προηγούμενη κάρτα του Μάγου, αλλά την διαίσθηση και την μύηση. Σ'αυτό το επίπεδο η γνώση κατακτιέται περισσότερο μέσα από μια μυητική διαδικασία ή καθοδηγηση. Αυτή η κάρτα δεν έχει καμμία αντιστοιχία σε ζώδιο, παρά μόνο στην Σελήνη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.