Jokasta
Νεοφερμένος
Η Jokasta αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
15-01-09
22:39
Για ποιο λογο να μην αρεσει το βιλιο?? Για πολλους φυσικα, γουστα ειναι αυτα. Εσυ epote δειχνεις να μην σου αρεσει γιατι δεν είναι και πολύ ρεαλιστικό ή τουλαχιστον δεν πλησιάζει στα δεδομένα που έχουμε, όπως την εικόνα που μας έχουν επιβάλει τόσες ιστορίες.
Συμφωνώ με το γεγονός οτι η ιστορία είναι ένα σύγχρονο παραμύθι μόνο. Και για να πω την αλήθεια χαίρομαι που ακόμα και οι χαρακτήρες δεν είναι ρεαλιστικοί. Βαρέθηκα να διαβάζω βιβλία για άντρες που παραταν τις γυναίκες τους, κοπέλες που έχουν ανεπιθύμιτες εγκυμοσύνες. Εγω διαβάζω κατι για να ξεφύγω από τα προβλήματα μου για λίγο, όχι να μου τα θυμίζει περισσοτερο. Φυσικά όπως είπα αυτά είναι γούστα...
Αλλά δεν μπορεί να είναι και τόσο άσχημο το βιβλίο... Τόσες χιλιάδες αντίτυπα πούλησε...
Για να μη παρεξηγηθώ πρέπει να πω ότι εμένα η ιστορία μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν έχει σημασία αν ήταν παραμύθι ή όχι. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να ταιριάζει κάτι στην δική μου προσωπικότητα και να έχει κάτι να μου πει. Και πολλές φορές και τα παραμύθια έχουν κάτι να σου πουν. Ίσως και κάτι καλύτερο από βιβλία που θεωρούνται επιπέδου.
Και εδώ που τα λέμε ποιους ρεαλιστικούς χαρακτήρες περιμέναμε να δούμε σε μία ιστορία επιστημονικής φαντασίας; Πιστεύω ότι το ξέρουμε από την αρχή ότι δεν θα είναι ρεαλιστικοί εφόσον είναι φανταστικοί.
λογικο σφαλμα argumentum ad popularum
Σίγουρα το γεγονός ότι πούλησε πολλά αντίτυπα και συνεχίζει να πουλάει δεν είναι και περίτρανη απόδειξη ότι πρόκειται για κάτι καλό. (Αν και το καλό - κακό θεωρώ ότι είναι κάτι το εντελώς υποκειμενικό.)
Αλλά δεν θα πρέπει να αναρωτηθούμε τελικά για ποιο λόγο έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία; Γιατί άρεσε σε τόσο πολύ κόσμο και ιδιαίτερα στο εφηβικό κοινό; Προσωπικά δεν τα υποτιμώ καθόλου τα νέα παιδιά, το αντίθετο. Εγώ νομίζω ότι συνδύασε πολλά πράγματα που μας έλειπαν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Jokasta
Νεοφερμένος
Η Jokasta αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
15-01-09
14:04
Γεια σας!
Θα ήθελα να πάρω μέρος σε αυτό το θέμα και να πω τη γνώμη μου σχετικά. Μου άρεσε η συζήτηση σας γιατί ενώ υπάρχουν διαφωνίες το χειρίζεστε με όμορφο τρόπο και σεβασμό κάτι που δεν υπάρχει σε πολλούς άλλους διαδυκτιακούς τόπους.
Σχετιά με το Twilight λοιπόν, έχω διαβάσει και τα τέσσερα βιβλία και μου άρεσαν πάρα πολύ. Η ταινία δεν με απογοήτευσε αλλά θα μπορούσε να είναι και καλύτερη βάση του βιβλίου.
Επειδή διάβασα αυτά που είπατε παραπάνω θα ήθελα να πω πως βλέπω κι εγώ τα πράγματα.
Αρχικά σχετικά με την ηρωίδα, την Μπέλλα - τι ξεχωριστό έχει; Νομίζω ότι η εξωτερική της εμφάνιση πραγματικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και υποθέτω ότι και τη συγγραφέα δεν την ενδιέφερε να εστιάσει σε αυτό. Αφήνει να εννοηθεί σε πολλά σημεία, όλων των βιβλίων ότι η Μπέλλα είναι διαφορετική από τους συνομήλικους της, πολύ πιο ώριμη και γενικότερα αφήνει την αίσθηση ότι δεν ανήκει σε αυτό τον κόσμο. Αυτό πιθανότατα αποσκοπεί στο να δώσει εξήγηση και για όσα θα ακολουθήσουν στη συνέχεια.
Στο σύγχρονο κόσμο θα ήταν σίγουρα περίεργο μία δεκαφτάχρονη να ορκιστεί αιώνια αγάπη σε έναν άνδρα και να το εννοεί. Στα παραμύθια που διαβάζουμε όμως από μικρά παιδιά δεν συμβαίνει το ίδιο; Πόση διαφορά έχει η Σταχτοπούτα με τη Μπέλλα; Τι έκανε ξεχωριστή τη Σταχτοπούτα στα μάτια του πρίγκηπα; Το ότι της έκανε το γοβάκι ίσως; Μάλλον ήταν η ίδια η μοίρα. Οπότε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι σε κάτι τέτοιο βασίζεται και η συγγραφέας του Twilight. Διηγείται ένα σύγχρονο παραμύθι και τίποτα περισσότερο. Πραγματικά δεν υπάρχει μεγαλύτερο βάθος και όποιος το ψάχνει κακώς το κάνει. Αν και περνάει πολύ όμορφα και αξιόλογα μηνύματα μέσα από όλη αυτή την ιστορία.
Ο γρήγορος, εύκολος έρωτας, το σεξ και τα επιφανειακά συναισθήματα κυριαρχούν στις μέρες μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η συγγραφέας κάενι τον έρωτα του Έντουαρντ και της Μπέλλα ανώτερο και ιδανικό.
Το γιατί ο Έντουαρντ επιλέγει τη Μπέλλα μέσα από τόσες άλλες είναι πολύ εύκολο για να το καταλάβει κανείς. Πρώτον είναι το μοναδικό ων αυτού του κόσμου που δεν μπορεί να διαβάσει τις σκέψεις του. Είναι λογικό λοιπόν αυτό να του τραβήξει το ενδιαφέρον από τη πρώτη στιγμή. Ο δεύτερος λόγος είναι και ο πιο σημαντικός. Την επιθυμεί απελπισμένα ως τροφή! Αυτό βέβαια σίγουρα κρύβει κάποιο σεξουαλικό συμβολισμό. Ταυτόχρονα όμως την έχει ερωτευτεί και θέλει να την προστατέψει. Γενικότερα είναι μία δική του, εσωτερική μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό πως να αντισταθεί από την επιθυμία του και ταυτόχρονα να μπορέσει να δείξει την αγάπη του. Και ο ίδιος απορεί με τον εαυτό του σε πάρα πολλά σημεία.
Δεν θυμίζει λίγο πεντάμορφη και το τέρας ίσως; Μα είπαμε, ένα παραμύθι είναι και αυτό!
Τέλος να σταθώ λίγο σε αυτά που αναφέρθηκαν σχετικά με τα πρότυπα. Δεν με ενδιαφέρει προσωπικά σε ποιο θεό πιστεύει η δημιουργός. Νομίζω πως δεν προσπαθεί να περάσει τις προσωπικές τις πεποιθήσεις αυτού του τύπου μέσα από το βιβλίο της. Σίγουρα αν ερχόταν η κόρη μου 18 χρονών και μου έλεγε ότι θα ήθελε να παντρευτεί δεν θα είχα και πολύ ψύχραιμη αντίδραση. Αλλά... Όλες οι σταχτοπούτες παντρεύονται τους πρίγκηπες στο τέλος έτσι δεν είναι; Κάνουν οικογένειες, παιδιά, αποκτούν κακιές πεθερές ίσως;
Γιατί εδώ δεν μπορούμε να δεχτούμε κάτι αντίστοιχο;
Ο λόγος λοιπόν που αρέσει τόσο πολύ αυτή η ιστορία είναι επειδή πρόκειται για ένα σύγχρονο παραμύθι. Ο Έντουαρντ έχει τη μορφή ενός σκοτεινού πρίγκηπα που υποφέρει και η Μπέλλα είναι η πιο μοντέρνα Σταχτοπούτα των τελευταίων ετών!
Αν θα μου πείτε ότι περνάει λάθος πρότυπα τότε κι εγώ θα πρέπει να σας απαντήσω ότι τότε θα πρέπει να ανθεωρήσουμε τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, να κάψουμε τα βιβλία των αδελφών Γκριμ και σε τελικό στάδιο να σταματήσουμε να διαβάζουμε στα παιδιά μας αυτού του είδους τα παραμύθια. Αναρωτιέμαι όμως με τι θα έπρεπε να αντικαταστήσουμε αυτά τα παραμύθια;
Σίγουρα είναι δύσκολοι καιροί για μικρούς πρίγκηπες και μικρές πριγκίπισσες!
Σας ευχαριστώ.
Θα ήθελα να πάρω μέρος σε αυτό το θέμα και να πω τη γνώμη μου σχετικά. Μου άρεσε η συζήτηση σας γιατί ενώ υπάρχουν διαφωνίες το χειρίζεστε με όμορφο τρόπο και σεβασμό κάτι που δεν υπάρχει σε πολλούς άλλους διαδυκτιακούς τόπους.
Σχετιά με το Twilight λοιπόν, έχω διαβάσει και τα τέσσερα βιβλία και μου άρεσαν πάρα πολύ. Η ταινία δεν με απογοήτευσε αλλά θα μπορούσε να είναι και καλύτερη βάση του βιβλίου.
Επειδή διάβασα αυτά που είπατε παραπάνω θα ήθελα να πω πως βλέπω κι εγώ τα πράγματα.
Αρχικά σχετικά με την ηρωίδα, την Μπέλλα - τι ξεχωριστό έχει; Νομίζω ότι η εξωτερική της εμφάνιση πραγματικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και υποθέτω ότι και τη συγγραφέα δεν την ενδιέφερε να εστιάσει σε αυτό. Αφήνει να εννοηθεί σε πολλά σημεία, όλων των βιβλίων ότι η Μπέλλα είναι διαφορετική από τους συνομήλικους της, πολύ πιο ώριμη και γενικότερα αφήνει την αίσθηση ότι δεν ανήκει σε αυτό τον κόσμο. Αυτό πιθανότατα αποσκοπεί στο να δώσει εξήγηση και για όσα θα ακολουθήσουν στη συνέχεια.
Στο σύγχρονο κόσμο θα ήταν σίγουρα περίεργο μία δεκαφτάχρονη να ορκιστεί αιώνια αγάπη σε έναν άνδρα και να το εννοεί. Στα παραμύθια που διαβάζουμε όμως από μικρά παιδιά δεν συμβαίνει το ίδιο; Πόση διαφορά έχει η Σταχτοπούτα με τη Μπέλλα; Τι έκανε ξεχωριστή τη Σταχτοπούτα στα μάτια του πρίγκηπα; Το ότι της έκανε το γοβάκι ίσως; Μάλλον ήταν η ίδια η μοίρα. Οπότε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι σε κάτι τέτοιο βασίζεται και η συγγραφέας του Twilight. Διηγείται ένα σύγχρονο παραμύθι και τίποτα περισσότερο. Πραγματικά δεν υπάρχει μεγαλύτερο βάθος και όποιος το ψάχνει κακώς το κάνει. Αν και περνάει πολύ όμορφα και αξιόλογα μηνύματα μέσα από όλη αυτή την ιστορία.
Ο γρήγορος, εύκολος έρωτας, το σεξ και τα επιφανειακά συναισθήματα κυριαρχούν στις μέρες μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η συγγραφέας κάενι τον έρωτα του Έντουαρντ και της Μπέλλα ανώτερο και ιδανικό.
Το γιατί ο Έντουαρντ επιλέγει τη Μπέλλα μέσα από τόσες άλλες είναι πολύ εύκολο για να το καταλάβει κανείς. Πρώτον είναι το μοναδικό ων αυτού του κόσμου που δεν μπορεί να διαβάσει τις σκέψεις του. Είναι λογικό λοιπόν αυτό να του τραβήξει το ενδιαφέρον από τη πρώτη στιγμή. Ο δεύτερος λόγος είναι και ο πιο σημαντικός. Την επιθυμεί απελπισμένα ως τροφή! Αυτό βέβαια σίγουρα κρύβει κάποιο σεξουαλικό συμβολισμό. Ταυτόχρονα όμως την έχει ερωτευτεί και θέλει να την προστατέψει. Γενικότερα είναι μία δική του, εσωτερική μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό πως να αντισταθεί από την επιθυμία του και ταυτόχρονα να μπορέσει να δείξει την αγάπη του. Και ο ίδιος απορεί με τον εαυτό του σε πάρα πολλά σημεία.
Δεν θυμίζει λίγο πεντάμορφη και το τέρας ίσως; Μα είπαμε, ένα παραμύθι είναι και αυτό!
Τέλος να σταθώ λίγο σε αυτά που αναφέρθηκαν σχετικά με τα πρότυπα. Δεν με ενδιαφέρει προσωπικά σε ποιο θεό πιστεύει η δημιουργός. Νομίζω πως δεν προσπαθεί να περάσει τις προσωπικές τις πεποιθήσεις αυτού του τύπου μέσα από το βιβλίο της. Σίγουρα αν ερχόταν η κόρη μου 18 χρονών και μου έλεγε ότι θα ήθελε να παντρευτεί δεν θα είχα και πολύ ψύχραιμη αντίδραση. Αλλά... Όλες οι σταχτοπούτες παντρεύονται τους πρίγκηπες στο τέλος έτσι δεν είναι; Κάνουν οικογένειες, παιδιά, αποκτούν κακιές πεθερές ίσως;
Γιατί εδώ δεν μπορούμε να δεχτούμε κάτι αντίστοιχο;
Ο λόγος λοιπόν που αρέσει τόσο πολύ αυτή η ιστορία είναι επειδή πρόκειται για ένα σύγχρονο παραμύθι. Ο Έντουαρντ έχει τη μορφή ενός σκοτεινού πρίγκηπα που υποφέρει και η Μπέλλα είναι η πιο μοντέρνα Σταχτοπούτα των τελευταίων ετών!
Αν θα μου πείτε ότι περνάει λάθος πρότυπα τότε κι εγώ θα πρέπει να σας απαντήσω ότι τότε θα πρέπει να ανθεωρήσουμε τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, να κάψουμε τα βιβλία των αδελφών Γκριμ και σε τελικό στάδιο να σταματήσουμε να διαβάζουμε στα παιδιά μας αυτού του είδους τα παραμύθια. Αναρωτιέμαι όμως με τι θα έπρεπε να αντικαταστήσουμε αυτά τα παραμύθια;
Σίγουρα είναι δύσκολοι καιροί για μικρούς πρίγκηπες και μικρές πριγκίπισσες!
Σας ευχαριστώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.