Μελιώ
Δραστήριο μέλος
Η -Το Νου Σου Στην- Αμέλεια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 695 μηνύματα.
13-03-09
00:46
Καλέ μου Λοριεν καταλαβαίνω τις ενστάσεις σου άλλωστε όπως προανέφερα κι εμένα δεν είναι της αισθητικής μου και του σκεπτικού μου το εν λόγω βίντεο όμως ας είμαστε επιεικείς πρώτον με ανθρώπους που δεν μπορούμε να μπούμε αυτή τη στιγμή στη θέση τους και δεύτερον σε ένα λαό που έχει συνηθίσει πάρα πολύ , ότι ζει να το μεταφέρει στην κάμερα .Πλέον νομίζω πως έχουμε γίνει και μεις έτσι τώρα πια.
Δεν ξέρω κατά πόσον είναι φτηνή προσπάθεια όπως ανέφερες σίγουρα όμως είναι απελπισμένη κι αυτό μου φτάνει για να μην το κρίνω .
Ας ξεκαθαρίσουμε τώρα μερικά πράγματα όσον αφορά τις υιοθεσίες στην Ελλάδα κι όχι στη μακρινή Αμερική όπου τα ζευγάρια αναμένουν 3-15 μήνες .
Στην Ελλάδα η αναμονή αγγίζει τα 5 – 7 έτη και το λέω με πάσα σιγουριά γιατί το θέμα υιοθεσία επειδή με αφορά προσωπικά το παρακολουθώ όπου κι αν το δω σε εκπομπές , εφημερίδες , δίκτυο κλπ.
Στην Ελλάδα και το τονίζω η αντιστοιχία είναι τραγική έχουμε πολύ λίγα παιδιά για υιοθεσία και πολλές υποψήφιες οικογένειες , αυτός δεν είναι βέβαια ο μόνος λόγος καθυστέρησης μιας υιοθεσίας είναι και το νομικό καθεστώς που ακόμα και μετά τη βελτίωσή του παραμένει γραφειοκρατικό και χρονοβόρο . Δείτε εδώ : https://www.disabled.gr/lib/?p=9857
Και εδώ : https://www.enet.gr/online/online_obj?pid=77&tp=T&id=45606920
Καθώς επίσης και εδώ : https://www.konstandaras.gr/corpsite/display/dsp_Entity.asp?EN_ID=680
Πάρα πολλές φορές έχει αναφερθεί το πρόβλημα έλλειψης παιδιών για υιοθεσία καθώς και το τεράστιο γραφειοκρατικό πρόβλημα που επικρατεί σε ουκ ολίγες εκπομπές και συνεντεύξεις .
Ιδού και ο νόμος όπως αυτός τροποποιήθηκε που δυστυχώς ελάχιστα έχει βοηθήσει τελικά
https://www.ministryofjustice.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=1089
Αν λάβουμε υπόψιν μας και το γεγονός ότι ένα ζευγάρι για να καταλήξει στην απόφαση της υιοθεσίας θα έχει φτάσει τουλάχιστον στην ηλικία των 35-37 περίπου ετών αφού πρώτα θα έχει αποκλείσει κάθε άλλη πιθανότητα με ιατρικές μεθόδους.
Μια και πλέον από στατιστικές ο μέσος όρος ηλικίας γάμου είναι γύρω από τα 30 έτη , αν κάνουμε λοιπόν τις απλές αυτές προσθέσεις καταλαβαίνουμε σε ποια ηλικία φτάνει κανείς για να λάβει το πολυπόθητο δώρο ζωής.
Την ευθύνη της υιοθεσίας όσον αφορά το κράτος στην Ελλάδα έχει μόνο το ίδρυμα Μητέρα για το οποίο ουκ ολίγες καταγγελίες περί χρηματισμών έχουμε ακούσει . Γνωρίζω επίσης και από την δική μου περίπτωση τις αφηγήσεις των γονιών μου για τα χρήματα που τους ζήτησαν . Όσον αφορά βέβαια εμένα αφού όλα είχαν φτάσει λίγο πριν τις υπογραφές ζήτησε χρήματα εκβιαστικά και η βιολογική μου μητέρα από τους θετούς μου γονείς , για την ακρίβεια όχι η ίδια αλλά ο τότε σύντροφός της και μετέπειτα σύζυγός της αλλά αυτό είναι μια άλλη πικρή ιστορία που ενδειαφέρει τη παρούσα συζήτηση μόνο ως μια γεύση για το πόσες άλλες πιέσεις ψυχολογικές και οικονομικές μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος που ζητάει το πιο απλό πράγμα στον κόσμο , να γίνει γονιός .
Ο δεύτερος δρόμος είναι οι ιδιωτικές υιοθεσίες στις οποίες γίνεται ακόμα μεγαλύτερο πλιάτσικο , κυκλώματα δικηγόρων γιατρών σε συνεργασία κυρίως με χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και αθίγγανους.
Για να μη μιλήσουμε για τις εικονικές γέννες που πραγματοποιούνται καθημερινά στα μαιευτήρια για να ολοκληρώσει ο μεγαλομαιευτήρ εκείνη τη ριμαδοπισίνα στο Ζούμπερι και ο μεγαλοδικηγόρος τον εκτελωνισμό της Πόρσε του ( όρσε του ).
Κι όλα αυτά εις γνώσιν των κρατικών φορέων , αλλά μη τα λέμε πολύ φωναχτά διότι η πατρίς κοιμάται , κρίμα είναι να τη ξυπνήσουμε .
Όλα τούτα ενισχύουν σε κανέναν την πεποίθηση πως έχουμε πάρα πολλά ορφανά ??? Απλοί κανόνες προσφοράς και ζήτησης είναι δυστυχώς και εδώ .
Σαν κατακλείδα να πω ότι οι πιο πολλοί άνθρωποι φυσικά θα ήθελαν ένα υγιές παιδί αλλιώς οι γυναίκες ακόμα και νεαρής ηλικίας δε θα έκαναν τόσο εκτενή ιατρικό έλεγχο του εμβρυου ούτε θα υπόκειντο σε αμνιοπαρακέντηση για τυχόν γενετικές ανωμαλίες , ούτε βέβαια θα προέβαιναν σε έκτρωση αφού διαπιστωνόταν κάποιο πρόβλημα.
Προσωπικά διαφωνώ , έχω αναπτύξει την άποψή μου στο θέμα της έκτρωσης επʼ αυτού μια και για μένα κάθε ζωή είναι ένα μοναδικό δώρο .
Θα ήταν ενδιαφέρον να είχαμε μια έρευνα σε αντιστοιχία βιολογικούς με θετούς γονείς πόσοι από τους μεν και πόσοι από τους δε , θα δεχόντουσαν ένα παιδί με νοητική στέρηση ή άλλες σωματικές ή πνευματικές νόσους.
Αντιγράφω επί λέξη :
<< Στο «Μητέρα» οι μισές υιοθεσίες που έγιναν μέσα στο 2006 αφορούσαν παιδιά με ιδιαιτερότητες. Πέρυσι οι αιτήσεις υιοθεσίας έφτασαν τις 155 και τελικά ικανοποιήθηκαν 30. Στο Αναρρωτήριο Πεντέλης, φιλοξενούνται σήμερα 34 παιδιά έως 6 ετών. Το 2006 από τη συγκεκριμένη μονάδα κοινωνικής φροντίδας έγιναν 15 υιοθεσίες και φέτος άλλες 10.
2003 473
2004 492
2005 603
2006 636 >>
Δείτε εδώ :
https://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=141467
Έχω μια υποψία πως το ποσοστό στους θετούς γονείς θα ήταν μεγαλύτερο αν κρίνω από την μητέρα μου ( αλλά και από άλλες οικογένειες που γνωρίζω ) που αν είχε τη δυνατότητα θα υιοθετούσε τουλάχιστον άλλα 10 παιδιά , τα μισά εκ των οποίων θα ήταν σίγουρα με προβλήματα . Άλλωστε πολύ συχνά στο σπίτι μας φιλοξενούσαμε τέτοια υπέροχα πλάσματα μέσα από τα οποία ντράπηκα που είμαι αρτιμελής και τόσο ανάξια μπροστά στις δικές τους δυνατότητες και αποθέματα ψυχής .
Η ενσυναίσθηση είναι μεγάλη υπόθεση καλό είναι πριν κρίνουμε να μπούμε στη θέση του άλλου όσο μακρινή και απίθανη κι αν μοιάζει αυτή η περίπτωση
Θα μου επιτρέψετε να κλείσω με την αγαπημένη φράση της μητέρας μου όταν συναναστρεφόταν ανθρώπους σκληρόκαρδους και απόλυτους .
- Α, δεν είναι τίποτα μου έλεγε πάσχουν από τη γνωστή πάθηση .
- Ποια πάθηση ? τη ρωτούσα
- Τη σκληρότητα των ευτυχισμένων ανθρώπων.
Είναι μια πάθηση από την οποία και η Μελιώ έχει πολλές φορές νοσήσει .....
Δεν ξέρω κατά πόσον είναι φτηνή προσπάθεια όπως ανέφερες σίγουρα όμως είναι απελπισμένη κι αυτό μου φτάνει για να μην το κρίνω .
Ας ξεκαθαρίσουμε τώρα μερικά πράγματα όσον αφορά τις υιοθεσίες στην Ελλάδα κι όχι στη μακρινή Αμερική όπου τα ζευγάρια αναμένουν 3-15 μήνες .
Στην Ελλάδα η αναμονή αγγίζει τα 5 – 7 έτη και το λέω με πάσα σιγουριά γιατί το θέμα υιοθεσία επειδή με αφορά προσωπικά το παρακολουθώ όπου κι αν το δω σε εκπομπές , εφημερίδες , δίκτυο κλπ.
Στην Ελλάδα και το τονίζω η αντιστοιχία είναι τραγική έχουμε πολύ λίγα παιδιά για υιοθεσία και πολλές υποψήφιες οικογένειες , αυτός δεν είναι βέβαια ο μόνος λόγος καθυστέρησης μιας υιοθεσίας είναι και το νομικό καθεστώς που ακόμα και μετά τη βελτίωσή του παραμένει γραφειοκρατικό και χρονοβόρο . Δείτε εδώ : https://www.disabled.gr/lib/?p=9857
Και εδώ : https://www.enet.gr/online/online_obj?pid=77&tp=T&id=45606920
Καθώς επίσης και εδώ : https://www.konstandaras.gr/corpsite/display/dsp_Entity.asp?EN_ID=680
Πάρα πολλές φορές έχει αναφερθεί το πρόβλημα έλλειψης παιδιών για υιοθεσία καθώς και το τεράστιο γραφειοκρατικό πρόβλημα που επικρατεί σε ουκ ολίγες εκπομπές και συνεντεύξεις .
Ιδού και ο νόμος όπως αυτός τροποποιήθηκε που δυστυχώς ελάχιστα έχει βοηθήσει τελικά
https://www.ministryofjustice.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=1089
Αν λάβουμε υπόψιν μας και το γεγονός ότι ένα ζευγάρι για να καταλήξει στην απόφαση της υιοθεσίας θα έχει φτάσει τουλάχιστον στην ηλικία των 35-37 περίπου ετών αφού πρώτα θα έχει αποκλείσει κάθε άλλη πιθανότητα με ιατρικές μεθόδους.
Μια και πλέον από στατιστικές ο μέσος όρος ηλικίας γάμου είναι γύρω από τα 30 έτη , αν κάνουμε λοιπόν τις απλές αυτές προσθέσεις καταλαβαίνουμε σε ποια ηλικία φτάνει κανείς για να λάβει το πολυπόθητο δώρο ζωής.
Την ευθύνη της υιοθεσίας όσον αφορά το κράτος στην Ελλάδα έχει μόνο το ίδρυμα Μητέρα για το οποίο ουκ ολίγες καταγγελίες περί χρηματισμών έχουμε ακούσει . Γνωρίζω επίσης και από την δική μου περίπτωση τις αφηγήσεις των γονιών μου για τα χρήματα που τους ζήτησαν . Όσον αφορά βέβαια εμένα αφού όλα είχαν φτάσει λίγο πριν τις υπογραφές ζήτησε χρήματα εκβιαστικά και η βιολογική μου μητέρα από τους θετούς μου γονείς , για την ακρίβεια όχι η ίδια αλλά ο τότε σύντροφός της και μετέπειτα σύζυγός της αλλά αυτό είναι μια άλλη πικρή ιστορία που ενδειαφέρει τη παρούσα συζήτηση μόνο ως μια γεύση για το πόσες άλλες πιέσεις ψυχολογικές και οικονομικές μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος που ζητάει το πιο απλό πράγμα στον κόσμο , να γίνει γονιός .
Ο δεύτερος δρόμος είναι οι ιδιωτικές υιοθεσίες στις οποίες γίνεται ακόμα μεγαλύτερο πλιάτσικο , κυκλώματα δικηγόρων γιατρών σε συνεργασία κυρίως με χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και αθίγγανους.
Για να μη μιλήσουμε για τις εικονικές γέννες που πραγματοποιούνται καθημερινά στα μαιευτήρια για να ολοκληρώσει ο μεγαλομαιευτήρ εκείνη τη ριμαδοπισίνα στο Ζούμπερι και ο μεγαλοδικηγόρος τον εκτελωνισμό της Πόρσε του ( όρσε του ).
Κι όλα αυτά εις γνώσιν των κρατικών φορέων , αλλά μη τα λέμε πολύ φωναχτά διότι η πατρίς κοιμάται , κρίμα είναι να τη ξυπνήσουμε .
Όλα τούτα ενισχύουν σε κανέναν την πεποίθηση πως έχουμε πάρα πολλά ορφανά ??? Απλοί κανόνες προσφοράς και ζήτησης είναι δυστυχώς και εδώ .
Σαν κατακλείδα να πω ότι οι πιο πολλοί άνθρωποι φυσικά θα ήθελαν ένα υγιές παιδί αλλιώς οι γυναίκες ακόμα και νεαρής ηλικίας δε θα έκαναν τόσο εκτενή ιατρικό έλεγχο του εμβρυου ούτε θα υπόκειντο σε αμνιοπαρακέντηση για τυχόν γενετικές ανωμαλίες , ούτε βέβαια θα προέβαιναν σε έκτρωση αφού διαπιστωνόταν κάποιο πρόβλημα.
Προσωπικά διαφωνώ , έχω αναπτύξει την άποψή μου στο θέμα της έκτρωσης επʼ αυτού μια και για μένα κάθε ζωή είναι ένα μοναδικό δώρο .
Θα ήταν ενδιαφέρον να είχαμε μια έρευνα σε αντιστοιχία βιολογικούς με θετούς γονείς πόσοι από τους μεν και πόσοι από τους δε , θα δεχόντουσαν ένα παιδί με νοητική στέρηση ή άλλες σωματικές ή πνευματικές νόσους.
Αντιγράφω επί λέξη :
<< Στο «Μητέρα» οι μισές υιοθεσίες που έγιναν μέσα στο 2006 αφορούσαν παιδιά με ιδιαιτερότητες. Πέρυσι οι αιτήσεις υιοθεσίας έφτασαν τις 155 και τελικά ικανοποιήθηκαν 30. Στο Αναρρωτήριο Πεντέλης, φιλοξενούνται σήμερα 34 παιδιά έως 6 ετών. Το 2006 από τη συγκεκριμένη μονάδα κοινωνικής φροντίδας έγιναν 15 υιοθεσίες και φέτος άλλες 10.
2003 473
2004 492
2005 603
2006 636 >>
Δείτε εδώ :
https://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=141467
Έχω μια υποψία πως το ποσοστό στους θετούς γονείς θα ήταν μεγαλύτερο αν κρίνω από την μητέρα μου ( αλλά και από άλλες οικογένειες που γνωρίζω ) που αν είχε τη δυνατότητα θα υιοθετούσε τουλάχιστον άλλα 10 παιδιά , τα μισά εκ των οποίων θα ήταν σίγουρα με προβλήματα . Άλλωστε πολύ συχνά στο σπίτι μας φιλοξενούσαμε τέτοια υπέροχα πλάσματα μέσα από τα οποία ντράπηκα που είμαι αρτιμελής και τόσο ανάξια μπροστά στις δικές τους δυνατότητες και αποθέματα ψυχής .
Η ενσυναίσθηση είναι μεγάλη υπόθεση καλό είναι πριν κρίνουμε να μπούμε στη θέση του άλλου όσο μακρινή και απίθανη κι αν μοιάζει αυτή η περίπτωση
Θα μου επιτρέψετε να κλείσω με την αγαπημένη φράση της μητέρας μου όταν συναναστρεφόταν ανθρώπους σκληρόκαρδους και απόλυτους .
- Α, δεν είναι τίποτα μου έλεγε πάσχουν από τη γνωστή πάθηση .
- Ποια πάθηση ? τη ρωτούσα
- Τη σκληρότητα των ευτυχισμένων ανθρώπων.
Είναι μια πάθηση από την οποία και η Μελιώ έχει πολλές φορές νοσήσει .....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.