Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
16-04-09
19:26
Τη στιγμή που δεν έκανα τίποτα, ήταν συνειδητή επιλογή. Δεν ήταν "ωχαδερφισμός"
Δεν το λέω για να "δικαιολογηθώ" στο ότι δεν έκανα κάτι
Προβληματίστηκα με την ατάκα του συναδέλφου μου και για αυτό δεν έκανα κάτι.
Με το να είμαι μητέρα, συνειδητοποίησα κάτι που ναι μεν το λέμε πάντα όλοι μας αλλά, αλλιώς το καταλαβαίνεις όταν είσαι μέσα στον χορό.
Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς
Και φυσικά αντιλαμβάνομαι ότι το "δεν είμαι τέλειος" με το "είμαι χρήστης ουσιών και κάνω την χρήση μέσα στο αμάξι με κλειστά τα παράθυρα και το παιδί μου στο πίσω κάθισμα" έχει τραγικά μεγάλη απόσταση
ΟΜΩΣ
Είναι όντως καλύτερο το να πάρει ένα ίδρυμα ή η αστυνομία ή δεν ξέρω και γω ποιος άλλος το παιδί να το μεγαλώσει και να μην μεγαλώσει δίπλα στους γονείς του, επαναλαμβάνω, ΟΠΟΙΟΙ κι αν είναι αυτοί?
Αυτό ήταν το αρχικό μου ερώτημα κι αυτό παραμένει
Ποιοι είμαστε εμείς που θα πούμε αν είναι καλύτερο το ένα ή το άλλο? Τι γνώση των πραγμάτων έχουμε? Τι εμπειρία? (δεν είναι ρητορικές οι ερωτήσεις μου, είναι αληθινοί προβληματισμοί)
Αν ρωτούσαμε ένα παιδί που είναι σε ίδρυμα αν προτιμάει που βρίσκεται στο ίδρυμα ή αν θα προτιμούσε να ήταν δίπλα στην μαμά και τον μπαμπά που είναι χρήστες, τι θα μας απαντούσε στα αλήθεια?
Ποιο είναι πραγματικά το καλύτερο για αυτά τα παιδιά?
Δεν το λέω για να "δικαιολογηθώ" στο ότι δεν έκανα κάτι
Προβληματίστηκα με την ατάκα του συναδέλφου μου και για αυτό δεν έκανα κάτι.
Με το να είμαι μητέρα, συνειδητοποίησα κάτι που ναι μεν το λέμε πάντα όλοι μας αλλά, αλλιώς το καταλαβαίνεις όταν είσαι μέσα στον χορό.
Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς
Και φυσικά αντιλαμβάνομαι ότι το "δεν είμαι τέλειος" με το "είμαι χρήστης ουσιών και κάνω την χρήση μέσα στο αμάξι με κλειστά τα παράθυρα και το παιδί μου στο πίσω κάθισμα" έχει τραγικά μεγάλη απόσταση
ΟΜΩΣ
Είναι όντως καλύτερο το να πάρει ένα ίδρυμα ή η αστυνομία ή δεν ξέρω και γω ποιος άλλος το παιδί να το μεγαλώσει και να μην μεγαλώσει δίπλα στους γονείς του, επαναλαμβάνω, ΟΠΟΙΟΙ κι αν είναι αυτοί?
Αυτό ήταν το αρχικό μου ερώτημα κι αυτό παραμένει
Ποιοι είμαστε εμείς που θα πούμε αν είναι καλύτερο το ένα ή το άλλο? Τι γνώση των πραγμάτων έχουμε? Τι εμπειρία? (δεν είναι ρητορικές οι ερωτήσεις μου, είναι αληθινοί προβληματισμοί)
Αν ρωτούσαμε ένα παιδί που είναι σε ίδρυμα αν προτιμάει που βρίσκεται στο ίδρυμα ή αν θα προτιμούσε να ήταν δίπλα στην μαμά και τον μπαμπά που είναι χρήστες, τι θα μας απαντούσε στα αλήθεια?
Ποιο είναι πραγματικά το καλύτερο για αυτά τα παιδιά?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
16-04-09
10:47
Σήμερα το πρωί, ερχόμενη για δουλειά, μπροστά από την εταιρία στην άπλα που έχουμε για να παρκάρουμε τα αυτοκίνητα μας, είχε παρκάρει φαρδύ πλατύ (μπροστά στον κεντρικό δρόμο) ένα παλιό και ταλαιπωρημένο αυτοκίνητο.
Μου έκανε εντύπωση γιατί είχε παρκάρει κάθετα σε σχέση με τα υπόλοιπα και κοίταξα μέσα.
Αγριεμένη κι όλας για το "ποιος άσχετος πάρκαρε έτσι και πιάνει δύο θέσεις"
8:00 το πρωί
Στα δύο μπροστινά καθίσματα ένα ζευγάρι
Η γυναίκα ήταν ήδη μαστουρωμένη, κι ο άντρας, χωρίς καμία αιδώ, κάπνιζε κάτι (μάλλον κρακ ή ηρωίνη) μέσα από ένα αλουμινόχαρτο.
Ανταλλάξαμε βλέμμα
Δεν πτοήθηκε καθόλου, συνέχισε εντελώς ανενόχλητος, σαν να μην υπήρχα, σαν να ήμουν ένα φάντασμα που απλά αιωρήθηκε στο κενό βλέμμα του
Ξαφνικά είδα κίνηση στο πίσω κάθισμα
Ανάμεσα στους καπνούς από ότι κάπνιζε πετάχτηκε ένα ξανθό κεφαλάκι
Ενα αγοράκι γύρω στα 4
Πάγωσα και σοκαρίστηκα πλέον
Βλέπεις, η θέα του ζευγαριού που κάνει χρήση, είναι τόσο... κοινότοπη, δεν μου είχε κάνει εντύπωση
Κοντοστάθηκα και δεν ήξερα τι να κάνω
Σκέφτηκα ότι δεν με "παίρνει" να πάω να του μιλήσω.... μέσα στη μαστούρα (ή και χωρίς μαστούρα) δεν ξέρω πόσο επικίνδυνος είναι
Τι? να πάω να του ζητήσω το λόγο για το παιδί που είναι στο πίσω κάθισμα?
Μπήκα γρήγορα μέσα στην εταιρία με τη σκέψη να πάρω γρήγορα τηλέφωνο την αστυνομία
Να έρθουν να πάρουν το παιδί, να το.... "σώσουν"
Πριν προλάβω να φτάσω στο γραφείο μου όπου θα έκανα πράξη το τεράστιο κοινωφελές μου έργο, συνάντησα τον Γιάννη... συνάδελφος
- ΜΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ???? (σχεδόν ωρυόμουν) Το είδες το παιδί???
- Ναι τους είδα... για σκέψου όμως, υπάρχουν και χειρότερα!
- Και χειρότερα? Τι εννοείς....
- Θα μπορούσαν να το έχουν πετάξει στα σκουπίδια
Κι έφυγε με την κούπα του να πάει να ψήσει τον ελληνικό του
Κι έμεινα παγωμένη να αιωρούμαι πλέον σαν όντως φάντασμα
Ακόμα η σκέψη γυρίζει στο μυαλό μου
Δεν πήρα τηλέφωνο πουθενά
Εκανα καλά? Θα ήταν καλύτερα να το πάρουν αυτό το παιδί απ τους γονείς του? ΌΠΟΙΟΙ κι αν είναι αυτοί...
Μου έκανε εντύπωση γιατί είχε παρκάρει κάθετα σε σχέση με τα υπόλοιπα και κοίταξα μέσα.
Αγριεμένη κι όλας για το "ποιος άσχετος πάρκαρε έτσι και πιάνει δύο θέσεις"
8:00 το πρωί
Στα δύο μπροστινά καθίσματα ένα ζευγάρι
Η γυναίκα ήταν ήδη μαστουρωμένη, κι ο άντρας, χωρίς καμία αιδώ, κάπνιζε κάτι (μάλλον κρακ ή ηρωίνη) μέσα από ένα αλουμινόχαρτο.
Ανταλλάξαμε βλέμμα
Δεν πτοήθηκε καθόλου, συνέχισε εντελώς ανενόχλητος, σαν να μην υπήρχα, σαν να ήμουν ένα φάντασμα που απλά αιωρήθηκε στο κενό βλέμμα του
Ξαφνικά είδα κίνηση στο πίσω κάθισμα
Ανάμεσα στους καπνούς από ότι κάπνιζε πετάχτηκε ένα ξανθό κεφαλάκι
Ενα αγοράκι γύρω στα 4
Πάγωσα και σοκαρίστηκα πλέον
Βλέπεις, η θέα του ζευγαριού που κάνει χρήση, είναι τόσο... κοινότοπη, δεν μου είχε κάνει εντύπωση
Κοντοστάθηκα και δεν ήξερα τι να κάνω
Σκέφτηκα ότι δεν με "παίρνει" να πάω να του μιλήσω.... μέσα στη μαστούρα (ή και χωρίς μαστούρα) δεν ξέρω πόσο επικίνδυνος είναι
Τι? να πάω να του ζητήσω το λόγο για το παιδί που είναι στο πίσω κάθισμα?
Μπήκα γρήγορα μέσα στην εταιρία με τη σκέψη να πάρω γρήγορα τηλέφωνο την αστυνομία
Να έρθουν να πάρουν το παιδί, να το.... "σώσουν"
Πριν προλάβω να φτάσω στο γραφείο μου όπου θα έκανα πράξη το τεράστιο κοινωφελές μου έργο, συνάντησα τον Γιάννη... συνάδελφος
- ΜΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ???? (σχεδόν ωρυόμουν) Το είδες το παιδί???
- Ναι τους είδα... για σκέψου όμως, υπάρχουν και χειρότερα!
- Και χειρότερα? Τι εννοείς....
- Θα μπορούσαν να το έχουν πετάξει στα σκουπίδια
Κι έφυγε με την κούπα του να πάει να ψήσει τον ελληνικό του
Κι έμεινα παγωμένη να αιωρούμαι πλέον σαν όντως φάντασμα
Ακόμα η σκέψη γυρίζει στο μυαλό μου
Δεν πήρα τηλέφωνο πουθενά
Εκανα καλά? Θα ήταν καλύτερα να το πάρουν αυτό το παιδί απ τους γονείς του? ΌΠΟΙΟΙ κι αν είναι αυτοί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.