Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
24-02-10
16:39
Φαίνεται πως για τον άνθρωπο η ιδέα και μόνο της ελευθερίας είναι αβάσταχτη. Έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε σε ένα είδος θεότητας-πατερούλη, ο οποίος θα μας αναγκάζει να μην πράττουμε το κακό, ακόμη κι όταν εμείς θέλουμε να το πράξουμε, αναλαμβάνοντας έτσι και την ευθύνη των πράξεών μας. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία κι αυτά οι περισσότεροι εξ ημών δεν τα διαθέτουμε μάλλον...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
16-09-08
23:27
Έλεγα να δώσω την διεύθυνση ενός μπλογκ. Μα καλύτερα όχι.
Αντίθετα, εδώ είναι η Λυδία πριν αρχίσει τις ακτινοθεραπείες.
Ο καρκίνος της βρίσκεται στο τελικό στάδιο.
Εδώ.
Η ύπαρξη του καρκίνου, έστω και σ' ένα μικρό παιδί, αποτελεί απόδειξη περί της μη ύπαρξης Θεού, ή μήπως περί της ελάχιστης κατανόησης που έχει ο άνθρωπος, πέρα από τις συμβατικές του αντιλήψεις περί καλού και κακού;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
11-04-08
17:40
Η Συμπαντική Νόηση έφτιαξε τον άνθρωπο.
Του έδωσε υλική υπόσταση, συνάμα όμως και μια σπίθα Νόησης, κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν. Η ασθένεια οφείλεται στην αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον και τους μικροοργανισμούς (ιούς, βακτήρια, πρωτόζωα, μύκητες). Ας μην ξεχνούμε ότι ο πλανήτης ανήκει στα βακτήρια. Αν δεν υπήρχαν βακτήρια δεν θα υπήρχε και άνθρωπος. Είναι λοιπόν το απαραίτητο τίμημα που πληρώνουμε για την ύπαρξή μας σ' αυτήν την υλική διάσταση. Επίσης, όσο κι αν εμάς μας φαίνεται "κακό", έχουν κι οι άλλοι οργανισμοί το δικαίωμα ύπαρξης και άρα δεν είναι παράδοξο που εμείς αποτελούμε ξενιστές τους. Ο άνθρωπος διδάσκεται πως δεν είναι παρά ένας, έστω υψηλός, κρίκος μέσα στην αλυσίδα της ζωής. Ο "ορθολογισμός" που διδάσκει το αντίθετο, είναι παραλογισμός!
Του έδωσε τη μετάλλαξη, ώστε να έχει τη δυνατότητα ποικιλομορφίας και συνεπώς εξελικτικής προσαρμογής. Μαζί, ως παρελκόμενο, του έδωσε και τη γενετική ανωμαλία, αναγκαίο τίμημα που πληρώνουμε για την εξέλιξή μας.
Από την άλλη, του έδωσε ένα εξαιρετικό ανοσοποιητικό σύστημα, ικανό να καταπολεμήσει έναν τεράστιο αριθμό παθογόνων, αλλά και να διατηρήσει ισορροπία με τον ακόμη μεγαλύτερο αριθμό συμβιωτικών βακτηρίων που κουβαλά μέσα του. Του έδωσε και τεράστιες ικανότητες αυτοΐασης, για όσους έχουν την πίστη και τη θέληση να τις κινητοποιήσουν, για όσο δηλαδή το Θέλημα για ζωή, είναι ισχυρότερο από το Θέλημα για "μετάβαση".
Του έδωσε το θάνατο, ώστε ν' αναγεννάται κι έτσι να ξεπερνά την αναπόφευκτη φθορά της ύλης και την πανδαμάτορα Εντροπία του Σύμπαντος και να εξελίσσει τη νόησή του, γιατί το παρόν σύμπαν πιθανότατα περιέχει και άλλες διαστάσεις πέραν αυτής που βιώνουμε. Του έδωσε επίσης το θάνατο, ο οποίος ταυτίζεται με την έννοια της "Φυσικής Επιλογής", ώστε να εξελίσσεται, όχι ως άτομο αλλά ως ανθρωπότητα, συνεπώς να προσαρμόζεται καλύτερα στο περιβάλλον του κι έτσι ο άνθρωπος που υπάρχει σήμερα (εγώ ή εσείς) να είναι περισσότερο βιώσιμος και να ζει καλύτερα και περισσότερο από πριν.
Του έδωσε τον πόνο, ώστε να μάθει ν' αποφεύγει όσα είναι επικίνδυνα γι' αυτόν. Για παράδειγμα, όταν σε σπάνιες γενετικές ανωμαλίες, μωρά γεννιούνται χωρίς να έχουν την αίσθηση του πόνου, κατατρώγουν τα χείλη τους και τη γλώσσα τους, όπως και τα δάκτυλά τους, γι' αυτό τους αφαιρούν τα δόντια!!! Του έδωσε και τις ενδορφίνες, ως φυσικά αναλγητικά που εκκρίνονται στον εγκέφαλο σε περίπτωση ακραίου πόνου, σε σημείο που ο υπέρτατος πόνος ν' αποτελεί για κάποιους υπέρτατη ηδονή, ή τρόπο για μετακίνηση του "σημείου συναρμογής" κατά Καστανέντα.
Όλα εν σοφία εποίησε και τα παραπάνω αποτελούν πορίσματα της βιολογίας και όχι της θεολογίας, συνεπώς διακατέχονται από ορθολογισμό.
Ταυτόχρονα, του έδωσε τη Σκέψη και τη Συνείδηση, καθώς και το Αυτεξούσιο, ώστε να μπορεί να δοκιμάσει, να πειραματιστεί, να αμαρτήσει, ν' αναζητήσει τη Γνώση (κι όχι τις γνώσεις) και τελικά ν' αποφασίσει τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει και τι όχι. Αν η Αλήθεια δινόταν "καθ' υποβολήν" δεν θα είχε καμία αξία, αφού έτσι θα καταργούσε ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της, την Ελευθερία, συνεπώς θα αυτοκαταργήτο ως Αλήθεια.
Η έννοια της Αγάπης δεν είναι εύκολα κατανοητή στον παρόντα κόσμο. Ο άνθρωπος θεωρεί κάτι κακό, επειδή δεν έχει τη γνώση και τη συναίσθηση του απώτερου αποτελέσματος, ούτε μπορεί ν' αποδεχτεί το θάνατο, επειδή είναι εγκλωβισμένος στον μικρόκοσμο του εγωισμού. Είμαστε αναπόσπαστα μέρη μιας συμπαντικής ενότητας με όλα τα πλάσματα ή τα αντικείμενα αυτού του κόσμου. Όσο διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από αυτά, υποφέρουμε πνευματικά και ο κόσμος υποφέρει μαζί με μας. Η έλλειψη φθοράς, ασθένειας, θανάτου και ψυχικής οδύνης θα προϋπέθετε ένα σύμπαν σταθερό, ακίνητο, χωρίς δυνατότητα εξέλιξης. Φαίνεται ότι το ανώτερο "Καλό", εμπεριέχει αναπόσπαστα την έννοια της Εξέλιξης ή αλλιώς "Προσαρμογής".
Πράγματι θαυμάσια η ερώτηση του Νωέως: Τι είναι "κακό", για τον "Θεό";;; Η παραπάνω απάντησή μου, κινείται σε αυτό το κλίμα.
Κατά τ' άλλα: Πιστεύω πως η ποίηση είναι πάνω από την επιστήμη, αφού ένα ποίημα δεν χάνει την αξία του για χιλιάδες χρόνια, ενώ ένα επιστημονικό πόρισμα έχει πεπερασμένη ζωή, μέχρι η επιστήμη ν' ανακαλύψει κάτι νέο και να το καταργήσει.
Τέλος, πιστεύω πως αν δεν δώσεις αγάπη, δεν μπορείς να πάρεις.
Του έδωσε υλική υπόσταση, συνάμα όμως και μια σπίθα Νόησης, κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν. Η ασθένεια οφείλεται στην αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον και τους μικροοργανισμούς (ιούς, βακτήρια, πρωτόζωα, μύκητες). Ας μην ξεχνούμε ότι ο πλανήτης ανήκει στα βακτήρια. Αν δεν υπήρχαν βακτήρια δεν θα υπήρχε και άνθρωπος. Είναι λοιπόν το απαραίτητο τίμημα που πληρώνουμε για την ύπαρξή μας σ' αυτήν την υλική διάσταση. Επίσης, όσο κι αν εμάς μας φαίνεται "κακό", έχουν κι οι άλλοι οργανισμοί το δικαίωμα ύπαρξης και άρα δεν είναι παράδοξο που εμείς αποτελούμε ξενιστές τους. Ο άνθρωπος διδάσκεται πως δεν είναι παρά ένας, έστω υψηλός, κρίκος μέσα στην αλυσίδα της ζωής. Ο "ορθολογισμός" που διδάσκει το αντίθετο, είναι παραλογισμός!
Του έδωσε τη μετάλλαξη, ώστε να έχει τη δυνατότητα ποικιλομορφίας και συνεπώς εξελικτικής προσαρμογής. Μαζί, ως παρελκόμενο, του έδωσε και τη γενετική ανωμαλία, αναγκαίο τίμημα που πληρώνουμε για την εξέλιξή μας.
Από την άλλη, του έδωσε ένα εξαιρετικό ανοσοποιητικό σύστημα, ικανό να καταπολεμήσει έναν τεράστιο αριθμό παθογόνων, αλλά και να διατηρήσει ισορροπία με τον ακόμη μεγαλύτερο αριθμό συμβιωτικών βακτηρίων που κουβαλά μέσα του. Του έδωσε και τεράστιες ικανότητες αυτοΐασης, για όσους έχουν την πίστη και τη θέληση να τις κινητοποιήσουν, για όσο δηλαδή το Θέλημα για ζωή, είναι ισχυρότερο από το Θέλημα για "μετάβαση".
Του έδωσε το θάνατο, ώστε ν' αναγεννάται κι έτσι να ξεπερνά την αναπόφευκτη φθορά της ύλης και την πανδαμάτορα Εντροπία του Σύμπαντος και να εξελίσσει τη νόησή του, γιατί το παρόν σύμπαν πιθανότατα περιέχει και άλλες διαστάσεις πέραν αυτής που βιώνουμε. Του έδωσε επίσης το θάνατο, ο οποίος ταυτίζεται με την έννοια της "Φυσικής Επιλογής", ώστε να εξελίσσεται, όχι ως άτομο αλλά ως ανθρωπότητα, συνεπώς να προσαρμόζεται καλύτερα στο περιβάλλον του κι έτσι ο άνθρωπος που υπάρχει σήμερα (εγώ ή εσείς) να είναι περισσότερο βιώσιμος και να ζει καλύτερα και περισσότερο από πριν.
Του έδωσε τον πόνο, ώστε να μάθει ν' αποφεύγει όσα είναι επικίνδυνα γι' αυτόν. Για παράδειγμα, όταν σε σπάνιες γενετικές ανωμαλίες, μωρά γεννιούνται χωρίς να έχουν την αίσθηση του πόνου, κατατρώγουν τα χείλη τους και τη γλώσσα τους, όπως και τα δάκτυλά τους, γι' αυτό τους αφαιρούν τα δόντια!!! Του έδωσε και τις ενδορφίνες, ως φυσικά αναλγητικά που εκκρίνονται στον εγκέφαλο σε περίπτωση ακραίου πόνου, σε σημείο που ο υπέρτατος πόνος ν' αποτελεί για κάποιους υπέρτατη ηδονή, ή τρόπο για μετακίνηση του "σημείου συναρμογής" κατά Καστανέντα.
Όλα εν σοφία εποίησε και τα παραπάνω αποτελούν πορίσματα της βιολογίας και όχι της θεολογίας, συνεπώς διακατέχονται από ορθολογισμό.
Ταυτόχρονα, του έδωσε τη Σκέψη και τη Συνείδηση, καθώς και το Αυτεξούσιο, ώστε να μπορεί να δοκιμάσει, να πειραματιστεί, να αμαρτήσει, ν' αναζητήσει τη Γνώση (κι όχι τις γνώσεις) και τελικά ν' αποφασίσει τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει και τι όχι. Αν η Αλήθεια δινόταν "καθ' υποβολήν" δεν θα είχε καμία αξία, αφού έτσι θα καταργούσε ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της, την Ελευθερία, συνεπώς θα αυτοκαταργήτο ως Αλήθεια.
Η έννοια της Αγάπης δεν είναι εύκολα κατανοητή στον παρόντα κόσμο. Ο άνθρωπος θεωρεί κάτι κακό, επειδή δεν έχει τη γνώση και τη συναίσθηση του απώτερου αποτελέσματος, ούτε μπορεί ν' αποδεχτεί το θάνατο, επειδή είναι εγκλωβισμένος στον μικρόκοσμο του εγωισμού. Είμαστε αναπόσπαστα μέρη μιας συμπαντικής ενότητας με όλα τα πλάσματα ή τα αντικείμενα αυτού του κόσμου. Όσο διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από αυτά, υποφέρουμε πνευματικά και ο κόσμος υποφέρει μαζί με μας. Η έλλειψη φθοράς, ασθένειας, θανάτου και ψυχικής οδύνης θα προϋπέθετε ένα σύμπαν σταθερό, ακίνητο, χωρίς δυνατότητα εξέλιξης. Φαίνεται ότι το ανώτερο "Καλό", εμπεριέχει αναπόσπαστα την έννοια της Εξέλιξης ή αλλιώς "Προσαρμογής".
Πράγματι θαυμάσια η ερώτηση του Νωέως: Τι είναι "κακό", για τον "Θεό";;; Η παραπάνω απάντησή μου, κινείται σε αυτό το κλίμα.
Κατά τ' άλλα: Πιστεύω πως η ποίηση είναι πάνω από την επιστήμη, αφού ένα ποίημα δεν χάνει την αξία του για χιλιάδες χρόνια, ενώ ένα επιστημονικό πόρισμα έχει πεπερασμένη ζωή, μέχρι η επιστήμη ν' ανακαλύψει κάτι νέο και να το καταργήσει.
Τέλος, πιστεύω πως αν δεν δώσεις αγάπη, δεν μπορείς να πάρεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
18-03-08
16:32
Για ολα σχεδον τα ασχημα του κοσμου την ευθυνη τη φερει κατα τη γνωμη μου ο ανθρωπος.Ο Θεος μας χαρισε εναν επιγειο παραδεισο κι εμεις-λαοι και κυβερνωντες-παμε να τον καταντησουμε κολαση.Ο Θεος φταιει που σκοτωνουμε ο ενας τον αλλο;Ο Θεος φταιει για τους πολεμους;O Θεος φταιει που καιμε τα δαση;Που μολυνουμε τη γη,τις θαλασσες και τον αερα;
Μήπως φταίει ο Θεός που μας δημιούργησε έτσι; Μήπως επειδή έβαλε το πνεύμα ενός αγγέλου μέσα στο σώμα ενός πιθηκοειδούς κτήνους; Αν ο Θεός δεν ήθελε να πολεμάμε και ν' αρπάζουμε, θα έβαζε ψυχή στο σώμα ενός αμνού, αφού τα ζώα αυτά, δεν έχουν ανεπτυγμένο το ένστικτο της μάχης...Άλλη μια ανθρωπομορφική αντίληψη του Θεού, η οποία είναι πολύ δημοφιλής. Ο Θεός ευθύνεται μόνο για τα καλά που συμβαίνουν. Για τα κακά ευθύνεται ο Διάβολος ή ο άνθρωπος. Δεν βγάζει κανείς άκρη έτσι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.