Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
25-09-09
11:15
Είναι τώρα να μήν ρίξω την ατάκα, ότι οι πιο σκληροί είναι συνήθως και οι πλέον ρομαντικοί; Τι να πώ; Ανέβηκα στα σύννεφα
Κατέβασέ τον, πλιζ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
25-09-09
11:14
Λοιπόν, δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος (πάνω στη γη) που να ξενερώνει όταν του δίνουν/δίνονται. Όταν, εννοείται, είναι σε μια σχέση συνειδητά, επειδή το θέλει. Η "δοτικότητα" που περιγράφετε και που λέτε ότι μπορεί να διώξει τον άλλον, δεν είναι δοτικότητα συναισθημάτων. Μπορεί να'ναι διοχέτευση ανασφαλειών, άγχους ή απομνημονευμένων κανόνων. Μπορεί να'ναι πίεση,πλάκωμα με διάφορες σκέψεις ή δεν ξέρω τι.Τα συναισθήματα τα θέλουμε. Και αντί να τα παρομοιάζουμε με τυριά, καλύτερα να τα δίνουμε.
Όσο για τον αυθορμητισμό, πάλι τον θέλουμε. Γιατί αυθορμητισμός δεν είναι να νιώθεις ντε και καλά άνετα. Αυθορμητισμός είναι όταν στ'αλήθεια το νιώθεις, να κάνεις αυτό που σκέφτεσαι. Κι όταν δεν το νιώθεις, να μην πιέζεσαι να το κάνεις. Να μη σου παίρνει μια βδομάδα να ετοιμάσεις έναν αυθόρμητο λόγο.
Όσο για τον αυθορμητισμό, πάλι τον θέλουμε. Γιατί αυθορμητισμός δεν είναι να νιώθεις ντε και καλά άνετα. Αυθορμητισμός είναι όταν στ'αλήθεια το νιώθεις, να κάνεις αυτό που σκέφτεσαι. Κι όταν δεν το νιώθεις, να μην πιέζεσαι να το κάνεις. Να μη σου παίρνει μια βδομάδα να ετοιμάσεις έναν αυθόρμητο λόγο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
24-09-09
11:01
Σε μια σχέση δεν υπάρχει ο δυνατός κι ο αδύναμος. Και να έχουμε την εντύπωση ότι μας ταιριάζει μια τέτοια ταμπελίτσα, δεν ισχύει. Κάποτε είμαστε αδύναμοι και κάποτε δυνατοί. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πάντα τι ανάγκες θα έχουμε και πώς θα διεκδικούμε να τις καλύψουμε. Παιρνάμε φάσεις και αλλάζει η συμπεριφορά μας.
Και το "πάνω χέρι" δεν το'χει συνέχεια ο ένας σε μια ώριμη σχέση. Δηλαδή δε στέκει να μπαίνουμε σε τρυπάκια και να αναρατιώμαστε αν βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση κάθε στιγμή. Μόνο όταν το κάνουμε αυτό μπλέκουμε με κανόνες. Το αν μπορούμε να το ελέγξουμε είναι άλλο θέμα. Όταν σκεφτόμαστε καθαρά μπορούμε.
Και το "πάνω χέρι" δεν το'χει συνέχεια ο ένας σε μια ώριμη σχέση. Δηλαδή δε στέκει να μπαίνουμε σε τρυπάκια και να αναρατιώμαστε αν βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση κάθε στιγμή. Μόνο όταν το κάνουμε αυτό μπλέκουμε με κανόνες. Το αν μπορούμε να το ελέγξουμε είναι άλλο θέμα. Όταν σκεφτόμαστε καθαρά μπορούμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nininaou
Διάσημο μέλος
Η Ρηνούλα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 2,455 μηνύματα.
23-09-09
17:25
Το ερώτημα είναι, ακόμα κι αν δεν προσποιείται ο άλλος, αν είναι ο εαυτός του, κατά πόσο εμείς στην αρχή της σχέσης βλέπουμε αυτό που μας δείχνει. Μήπως τα βλέπουμε όπως και να'χει λίγο θωλά; Θέλω να πω, μήπως δε βλέπουμε τον εαυτό του όπως μας τον δείχνει, αλλά και όπως έχουμε στο μυαλό μας ότι θα γίνει;
Φυσικά, εδώ τίθεται άλλο θέμα. Θέλουμε να αλλάξουμε τους ανθρώπους που επιλέγουμε για σχέση; Δηλαδή πάμε και βρίσκουμε απ'ευθείας τον χαρακτήρα που μας ταιριάζει ή προσπαθούμε στην πορεία να τον ταιριάξουμε μαζί μας;
Σε κάθε περίπτωση, κανόνες δεν υπάρχουν. Όσο κι αν γίνονται best sellers κάτι εγχειρίδια της πλάκας (Πώς να συμπεριφερθείτε για να σας ερωτευτεί παράφορα). Για το τι βλέπουμε στην αρχή μιας σχέσης παίζουν πάλι πολλά ρόλο. Από το τι μας δείχνει ο άλλος μέχρι το τι είμαστε διατεθειμένοι να δούμε εμείς. Οπότε, τους κανόνες τους ξεχνάμε κι εδώ. Γιατί κάθε σχέση είναι διαφορετική.
Αν βγαίνανε πολλές ίδιες, σαν προϊόντα εργοστασίων,
θα είχε νόημα και το τρίπτυχο reduce, reuse, recycle...
Φυσικά, εδώ τίθεται άλλο θέμα. Θέλουμε να αλλάξουμε τους ανθρώπους που επιλέγουμε για σχέση; Δηλαδή πάμε και βρίσκουμε απ'ευθείας τον χαρακτήρα που μας ταιριάζει ή προσπαθούμε στην πορεία να τον ταιριάξουμε μαζί μας;
Σε κάθε περίπτωση, κανόνες δεν υπάρχουν. Όσο κι αν γίνονται best sellers κάτι εγχειρίδια της πλάκας (Πώς να συμπεριφερθείτε για να σας ερωτευτεί παράφορα). Για το τι βλέπουμε στην αρχή μιας σχέσης παίζουν πάλι πολλά ρόλο. Από το τι μας δείχνει ο άλλος μέχρι το τι είμαστε διατεθειμένοι να δούμε εμείς. Οπότε, τους κανόνες τους ξεχνάμε κι εδώ. Γιατί κάθε σχέση είναι διαφορετική.
Αν βγαίνανε πολλές ίδιες, σαν προϊόντα εργοστασίων,
θα είχε νόημα και το τρίπτυχο reduce, reuse, recycle...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.